Bijna iedere week is het raak. Een zwarte auto vol met kinderspullen, twee kinderenen de dochter.
Een witblond dochtertje van bijna een jaar, trappelend lachend in het autozitje Het witblonde manneke, van twee en een beetje, met grote blauwe ogen en een mondje dat altijd op lachen staat, mits er niet gevallen of gestoten wordt, want dat doen mannekes, van twee en een beetje, vrij regelmatig
Opa, opa
Opa gaat op zijn hurken zitten en het blonde manneke rent, of dribbelt meer, met uitgestrekte armpjes en volle schaterlach recht de grote armen in. Vanaf dat moment zijn ze tijdelijk onafscheidelijk en gaan samen de dag doorbrengen met bouwen, afbreken, omvallen, achter elkaar lopen, verstoppen, plaatjes kijken en vooral lachen.. veel lachen ! Lachen met danspasjes !!
Gekke opa
Kan wel zijn maar lol hebben ze.
Opa moet oppassen werkt zich uit de naad. Schoentjes aan en uit , vette vingertjes afdoen, de trap beveiligen ! Een lijstje met regeltjes afwerken dit eten en dat niet de luiers zitten in die doos en meer van die dingen die een opa niet schijnt te weten of aan zijn laars lapt.
Wandelen.. lekker naar buiten, een klein kinderhandje in een grote knuist en samen hele grote stappen maken of drie passen vooruit en twee terug en maar schaterlachen.
En de eendjes de meerkoetjes waterhoentjes allemaal prachtig als dat kleine manneke, van twee en een beetje, met witblonde haren, zijn schaterlach de natuur instuurt en er vliegt niets weg !
H.K.
23-08-2006
het geheim
Het geheim ...................................
Het nutteloze van een geheim is dat niemand het weet, alleen degene die het niet mag vertellen. Een geheim bestaat dus en weet de rest het niet zodat er altijd gezegd kan worden dat geheimen niet bestaan met de wetenschap dat ze wel bestaan ! Dat is de kracht van het geheim
En toch is de gigantische hoeveel geheimen niet te overzien. Iedereen loopt met een geheimpje rond. Heel soms dwingt de nieuwsgierigheid van een ander het geheimpje, met belofte tot geheimhouding, los te laten wat dan ook meteen gaat lekken zodat bijna iedereen met een geheim van een ander rondloopt !
En dan kan een geheim verwoestend gaan werken als de eerste eigenaar via viazijn eigen geheim toegespeeld krijgt !
Zo kan ik hier heel wat geheimen gaan verklappen, niet van een ander natuurlijk want dat heb ik beloofd.
Nee, mijn eigen geheimen kan ik zo de wereld in sturen, als ik dat wil Toch wil ik daar wat geheimzinnig over doen, je weet maar nooit !
En dan daarbij het ene geheim is het andere niet. En.. ik loop over van de geheimen. En dat gaat maar door ! Vandaag zijn er weer twee aan toegevoegd die ik niet mag verklappen.
Het vreemde van een geheim is dat je er zo nieuwsgierig van wordt. Want, de laatste twee geheimen tjonge, als ik die zou vertellen een bom ! Ze slaan als een bom in, gegarandeerd !!!
En dan is er nog dat ene geheim, ha, dat weet echt helemaal niemand
Dus ik ook niet !
H.K.
22-08-2006
de vrolijke wandelaar
De vrolijke wandelaar .....................................................
De vrolijke wandelaar fluit een onbekend deuntje als eigen compositie de lucht in. Op de maat wandelt hij door het landschap, zodat het bijna op marcheren lijkt.
Wat een mooie dag
De vrolijke wandelaar zuigt zijn longen vol voor een nieuw melodietje wat nergens op lijkt. Om hem heen wordt alles vrolijk doordat hij zich vrolijk voelt. Alles beweegt op het ritme van een zachte wind dat als een briesje al het groen laat bewegen zodat het op dansen lijkt. Zelfs de stapelwolken doen mee. De vogels duikelen, insecten zoemen. Het smalle paadje wijst de weg
In de verte komt een andere wandelaar, dichterbij wordt het een wandelaarster. Wat leuk, een vrolijke wandelaarster denkt de vrolijke wandelaar.
Goede morgen.
Goede morgen.
Ik hoorde u fluiten.
Ja , het is een mooie dag en daar word ik vrolijk van.
De vrolijke wandelaar ziet de vele bloempjes aan de rand van het pad. Een ervan plukt hij en geeft het aan de vrolijke wandelaarster.
Pluk de dag met een bloemetje en de dag is goed.
Wat een verrassing, dit overkomt mij niet iedere dag, mijn dag kan niet meer stuk, dank u.
Een prettige wandeling verder.
U ook en het bloemetje zal ik bewaren
Even later hoort zij een onbekend melodietje dat gedragen wordt door de wind. De vrolijke wandelaar kijkt om Samen zwaaien zij tot de bocht daar een einde aan maakt
H.K.
21-08-2006
het aapje
Het aapje .................................
Naast mij kwam een oude kennis staan, voor het stoplicht. Achterop de fiets had ze een mandje laten plaatsen door de fietsenmaker. Een mandje waarin een Yorkshire terriër ruim kon liggen, dacht ik. Maar er lag, of zat, iets heel anders in !
Niet te geloven !
Het was een klein doodskopaapje, dat rondkeek alsof het de gewoonste zaak van de wereld was om achterop de fiets te zitten.
Pas maar op dat de politie dit niet ziet, want apen zijn verboden huisdieren!
Oh, maar ik heb een vergunning hoor! Alhoewel het een lastige opgave is om een aapje te mogen verzorgen.
Dat lijkt mij ook, ik zou naar de Apenheul gaan met zon beestje, dan
Wat een goed idee, dat ga ik morgen meteen doen, bedankt hoor!! Het verkeerslichtlicht sprong op groen. Het doodskopaapje stak zijn duimpje omhoog
Een weekje later zag ik de kennis weer. Op de fiets! Met het mandje....en het aapje!
Ha, daar ben je weer! riep ze. Zo zien we elkaar nooit en zo een paar keer per week.
Ja, heel leuk, maar ik dacht dat je met het aapje naar de Apenheul zou gaan om ...
Ja man, dat was een goed idee van jou! Het was een fijne dag en vandaag gaan we naar de kinderboerderij Leuk hé !
H.K.
20-08-2006
de dans
De dans .............................
Meteen al voel ik mijn spieren samenspannen. De ruigheid stroomt door me heen. Als vanzelf gaan mijn armen omhoog, als twee gespannen veren trekken ze mijn schouders recht en bal ik mijn vuisten. Een enorme explosie dreigt mijn lichaam te verlaten, die ik nog net weet te onderdrukken.
Toch word ik meegesleurd in het tomeloze van dit moment, tussen zweven en dansen, concentreren en loslaten. Mijn lichaam is niet meer onder controle.Achter de ogen, die ik gesloten hou, spelen zich wilde taferelen af in mijn opborrelende fantasie
Ik neem jou mee de hoogte in, voel jouw lichaam tegen het mijne. Samen wild, strak aankijken, alleen wij twee geen wereld om ons heen, draaiend als een roofdier om de prooi. Gebarend, zwaaiend, gespannen en ontspannen en toch lichtvoetig zwevend over het oppervlak. Opzwepend drukken wij tegen elkaar en gooien onszelf weer terug als een krachtige elastiek. De handen draaien strak, vingers gestrekt en weer samengetrokken, als twee tijgers die elkaar voor het eerst ontmoeten.
Steeds wilder, ruiger, totdat we gaan zweven en niets meer voelen. We gaan door een trechter om vervolgens woestijn, water en bergen te bedwingen in een tollende draaimolen.
Onze handen komen in de lucht bij elkaaren schroeven zich vast, steeds vaster en trekken jou en mij naar elkaar toe, steeds dichter, steeds ruiger, steeds meer opgewonden.
Het diepe staren hypnotiseert ons, de pupillen staan strak en het zwart in onze ogen spiegelt het verlangen.
Dit is het moment waarin beheersing uitgesloten is
We houden het
Verdorie, de muziek is afgelopen.
H.K.
19-08-2006
stilte
Stilte ..................
Niets is net zo stil als de stilte zelf.
De gigantische stilte is hoorbaar dankzij het kleine beetje lawaai dat er gemaakt wordt nadat het weerkaatst is tegen alle dingen die stil zijn.
Het vallen gaat in stilte tot het neerkomt. De lucht is stil. Het groeien gaat in stilte.
Een zilvermeeuw zweeft geruisloos op de onhoorbare thermiek van opstijgende warme lucht.
Licht en donker hebben dezelfde stilte terwijl de donkerte juist het weinige geluid versterkt omdat in het licht meer te horen valt.
Het wonder van de stilte maakt alles rustig.
Het luisteren naar de natuur waarin geluiden de stilte aangenaam maken. De lijster zit stil, spert zijn snavel open en strooit zijn krachtige melodie over de ruisende bomen verderop is het niet meer te horen.
De onmetelijke grote stilte in het totale niets en het minuscule brokje leven wat altijd en eeuwig de stilte weer opzoekt.
De stilte is het verleden en de toekomst daartussen zit dat kleine beetje lawaai!
Ik zit stil te genieten!
H.K.
18-08-2006
beloofd!
Beloofd is beloofd! .......................................
Het moet er van komen! Beloofd is beloofd en dat heb ik!
Wel met tegenzin en lood in mijn schoenen de belofte is gedaan; alleen een cadeautje kopen voor de kleinkinderen ! In een speelgoedwinkel. In de stad Voetje voor voetje tussen de schappen waar alles speelgoed blijkt te zijn. En op leeftijd gerangschikt vanaf baby tot 88 jaar!
Ik zoek wel wat uit, maak maar geen lijstje domdom. Ik hoor het mij nog zeggen
Kan ik u helpen? Een vriendelijke dame vraagt het aan mij. Ja, graag, ik zoek de uitgang maar moet eerst een cadeautje kopen. De vriendelijke dame schiet in de lach. Heeft u al iets in gedachten ??
Ik heb wel gedachtes maar weet alleen niet maar ja, het moet vanaf twaalf maanden en tot drie jaar vanaf twaalf voor een meisje en tot drie voor een jongen De vriendelijke dame wordt ineens erg actief en loodst mij mee door een mensenhaag naar een wand vol gekleurde dozen en stapels knuffels.
Hier moet wel iets te vinden zijn Een lichte paniek heb ik al Een knuffel vinden ze altijd wel leuk. Dat zou ik op dit moment ook wel leuk vinden. Ben helemaal aan een knuffel toe.
De vriendelijke dame schatert een lach door de winkel en ik heb ineens grote interesse voor een klein teddybeertje met grote aaibaarheidsfactor vanaf twaalf maanden. Leuk, zon teddybeertje, doet het altijd goed. De vriendelijke dame knuffelt even voor. Ook tot drie? Ook tot drie. En deze eh leeuw? Is het geen dotje? Weer een knuffel maar nu met de leeuw. Misschien wel van baby tot 88!
Opgelucht de winkel uit na een lange rij dozen, spelletjes, gemopper achter de kassa, waar altijd een tekort aan personeel blijkt te zijn en nog net mijn pincode goed gegokt !
