Voor hondenliefhebbers en sympatisanten . . . Meestal gelezen en goedgekeurdgeschreven door Molinas .
07-03-2011
HS het t Peerken . . .
Zondagmorgen 06/03 de vriezeman pitste nog eventjes maar het beloofde een mooie zonnige dag te worden en afgezien van een lichte bries uit het noordoosten viel het heel goed mee.
De terreinen van t Peerken staan bekend als keurig en netjes .Veel toestellen welke dan ook gretig door de dames en heren keurmeesters , al naar gelang hun fantasie , worden gebruikt in hun oefeningen .
De oefeningen van GP2 zaten weer pittig in elkaar maar waren allen te doen ook voor de recreatievellingen in deze groep.
Debutanten en GP1 streden ook met veel variatie voor de eer !
De kruim van GP2 vocht voor elk te behalen punt wat resulteerde in 1 geleider met 150/150 gevolgd door een meute van 6 met 148/150.
Wij zelf zaten weer vooraanin het peloton en behaalden nog 138/150 punten ! Weer een prachtig resultaat voor mezelf en Dinero !
De parking van t Peerke , heel groot en vlak aan de terreinen gelegen , genoeg om iedereen ruim te voorzien van plaats , om te wandelen en de hond uit te laten met hondentoiletten vlak bij een wandelbos !
Gezellige kantine , lekkere verse tomatensoep met ballekes en eigengemaakte krokskes voor een schappelijk prijsje !
De dagprijs : een groot multi-pack met honden tandenstokers !
Ook nog verschillende prijzen voor de eerste drie van elke klasse , en prijzen voor beste en of snelste hond . . . Zelf wonnen wij een prijs voor het beste enig ras in onze reeks GP2 , schenkers bedankt !
De uitreiking verliep vlotjes , met enige vertraging doordat er nog een barrage moest worden gespeeld voor enkele ereplaatsen.
Aan alle medewerkers een dikke pluim voor de goede organisatie en tot de volgende . . .
Voor ons was het weereen geslaagde en leuke dag . . .
Weetje:
Op de terreinen van t Peerken heeft jaarlijks het wereld bekende Blues festival plaats !
Een vereniging ontstaan ter gelegenheid van allen die hun plechtige communie deden in 1965.Op initiatief van Mathilde en Monique werd er in 2001 een bestuur samengesteld. Guy, Jos en Louis kwamen de dames vervoegen. Na vele vergaderingen en opzoekingen had de eerste reünie van de 50jarigen plaats in den Den in Herselt op 6 september03.Het gezellig samenzijnwas een voltreffer zodat ze het 5 jaar later nog eens overdeden, dit keer in hetparochiecentrum . In 2013 is het weer zover, hopelijk maken ze er terug een spetterend feest van. Na 10 jaar heeft het bestuur er een mooie vriendschapsband aan overgehouden. Elk half jaar hebben ze een vaste afspraak om, met hun wederhelft, ergens te gaan eten. Zaterdag was het 14e keer weer zover, een gezellig etentje en lekker wat bijkeuvelen in het Enniagram een eet & drinkboetiekte Herselt . . .
26/02/11 13h - De link . . . altijd wat te beleven. . .
In de voormiddag een bijna lenteweertje wat net na de middag uitdraaide tot een koud najaars gietende regenbuien weertje !
Wij stonden daar in en mijnen waterhondwerd al snel een waterkieken !
De terreinen veranderden al gauw in een modderpoel wat resulteerde dat er nog weinig honden nog op hun gat gingen zitten bij het bevel zit ! Velen kregen dan ook strafpunten !
Er werd dan nog druk gepalaverd over : wat is zitten ? ? ?
Brute pech voor toppers en tippers welke moesten aantreden tussen 1en 2!
Kantine was druk bezet door dat debutanten , Gp1 en Gp2 samen speelden met gevolg dat bij de uitreiking van de prijzen bijna niets kon worden gehoord van de uitslagen !
Een megafoon was hier wel op zijn plaats geweest.
De uitreiking was goed op tijd zodat rond half zeven iedereen al huiswaarts was.
De dagprijs was : 2 pakken wafels.
Extra prijzen waren er ook voor de drie eersten van elke groep .
Toch nog en proficiat aan helpers en medewerkers om met zo een kleine groep alles in goede banen te leiden .
Dit werd gevierd op 20/02/11 met een brunch voor alle leden met partner.
Dit alles gekoppeld aan een flinke wandeling in de Arendonkse omgeving.
Men hoefde deze wandeling niet te maken , men kon dus rustig genieten van een brunch en gezellig samen zijn , wat wij los veteranos deden ( zie foto).
We werden verwelkomd in een perfecte sfeer van gezelligheid .
Een lekkere Cava was de start voor een brunch festijn met alles er op en er aan.
De wandelaars moesten op hun tocht vragen en rebussen oplossen wat voor veel animo zorgde bij hun terugkeer in de zaal.
Een afvaardiging van de Natte neuzen won de zoektocht en er werd nog wat nagekeuveld .( met taart en koffie . . . )
Proficiat aan alle Snuffel medewerkers en tot binnen een drietal weken op het jaarlijkse teerfeest!
De PERRO DE AGUA ESPAÑOL , of Spaanse waterhond ,behoort zonder twijfel tot de meest zeldzame der waterhonden. Als all-round hond, met een vacht die zich aan alle weersomstandigheden kan aanpassen, is hij dé gebruikshond bij uitstek voor Spaanse vissers, boeren en herders. Zijn atletische bouw en uitermate vriendelijk karakter maken van hem echter ook een uitstekende familiehond.
Geschiedenis.
De geschiedenis van de Perro is, zoals bij vele rassen erg duister. Een eerste theorie plaatst zijn onstaan bij de Arabieren die hun heerschappij over Andalusië pas op het einde van de vijftiende eeuw moesten opgeven. Zij zouden het ras meegebracht hebben naar het Iberisch schiereiland. Een tweede hypothese plaatst het ontstaan van de Perro op het einde van de achttiende eeuw.Turken exporteerden in die tijd immers veel schapen naar Australië en zij zouden de Perro meegebracht hebben. In Andalusië wordt de Perro soms ook Turco Andaluz genoemd. Wat zoveel betekend als Andalusische Turk. Dit wijst in de richting van een Turkse origine, maar zekerheid hieromtrend is er niet. Nog een stelling verbindt de geschiedenis van de Perro met die van andere waterhonden zoals de Franse Barbet, de Portugese waterhond, de Ierse Waterspaniel en de Nederlandse Wetterhoun. We mogen zeker de theorie van Salas niet vergeten. Die theorie zegt dat de Perro een eigen ras van het moeras van Zuid-Andalusië is en dat van daar uit de herders naar de rest van Spanje gingen.Sommige schrijvers hebben documenten met info over de Perro vanaf het jaar 1100. De geschiedenis van de Perro is dus wel heel lang en zoals altijd met Spaanse rassen(ook wel met andere)vergeten voor de officiele kynologie.Maar in het begin van de jaren 80 probeerde een groep van Spaanse Perro Lovers de officiele erkenning van dit prachtige ras te verkrijgen. In mei van 1999 komt eindelijk de volledige erkenning.
Herder...Jager... Visser...
Het grootste aantal Spaanse Waterhonden vinden we nog steeds in het land van oorsprong, en dan vooral in Andalusië. Hij doet er dienst als herdershond, maar ook als vissershond.Tot op de dag van vandaag wordt hij gebruikt om kanalen en beken te zuiveren .Door zijn enorm goed ontwikkelde neus kan men hem ook vaak aan het werk zien als speurhond, en hij wordt zelfs ingezet bij rampen b.v. zijn er Perros meegenomen naar Latijns-Amerika om mensen te zoeken na de Tornado Mich. Ook de Spaanse Guarda Civil maakt gebruik van de perros bij het opsporen van drugs aan de Spaanse grens en in de luchthavens. Toch kan de perro ook zijn mannetje staan in de moderne disciplines van de hondensport. Door zijn enorme attentie, zijn zin voor gehoorzaamheid en zijn atletiche bouw, behoren zowel agility, flyball als gehoorzaamheid tot de mogelijkheden. De perro de agua is één van de meest sociale honden.Men kan hem het best omschrijven als een familiehond met werkcapaciteiten. Ook tegenover kinderen en andere dieren is hij steeds heel tolerant. Eén van de oorzaken van de enorme tolerantie die kenmerkend is voor het ras, is zonder twijfel het roedelinstinct dat bij de Spaanse Waterhond nog opvallend aanwezig is. Ze zijn dan ook het mooiste als ze in groep kunnen spelen. Nog een typische karaktertrek van de Perro is dat hij altijd goed geluimd is.Hij ziet steeds het leven van de speelse en zonnige (Spaanse) kant. Buiten is hij een echte speelvogel, is ook altijd bereid om te werken, maar in huis is hij de rust en kalmte zelf. Hij is ook enorm inteligent en vergeet niet snel iets, waardoor hij steeds goed luisterd en aandachtig is. Door zijn oerinstinct is hij ook zeer waaks, niettegenstaande hij weinig blaft. Een Perro zal pas blaffen als het echt nodig is.Maar als hij blaft , doet men er goed aan te gaan kijken wat er scheelt. In Andalusië doet de perro nog steeds dienst als werkhond. Bij ons zien we hem veeleer als familie en gezelschapshond. Hij kan zeer veel beweging verdragen, maar als hij dagelijks geen lange wandeling kan maken is dat voor hem evengoed, hij past zich voortreffelijk aan de famillie aan. Wat belangrijk is , door hun sociale aard kunnen ze steeds overal mee naartoe genomen worden, Ze passen zich bijna aan elke situatie aan en zullen zeker niet opdringerig en overenthousiast reageren.Perros zijn ook zeer goede zwemmers wat ze dus ook heel graag doen. In Andalusië kan men ze nog vaak aan het werk zien als hulp bij vissers.Eén van de raskenmerken die hiervoor goed van pas komen zijn zonder twijfel de zwemvliezen.Een Perro bezit nog steeds zwemvliezen tussen de tenen.
Tot slot kunnen we zeggen dat de Spaanse waterhond een TROUWE, GEHOORZAME, en HARDE WERKER is die, als het er opaan komt, ook ZEER MOEDIG kan zijn .Hij is EVENWICHTIG van karakter en LEERT snel. Vooral zijn ENORM AANPASSINGSVERMOGEN zorgt ervoor dat hij in bijna elk gezin een plaatsje kan bemachtigen.
Ola Mennekes. . . Voor mensen uit de streek en provincie , de ideale gelegenheid om eens gaan te kijken naar deze groots opgezette hondenshow. Deze loopt over 2 dagen en wordt georganiseerd door de : Koninklijke Kempische Kynologenclub uit Turnhout beter gekend als de K.K.K. De keuringen beginnen telkens om 10uur. Tijdens deze dagen is er ook voor de kinderen allerlei te doen , ze kunnen zich laten grimeren en deelnemen aan een teken/kleurwedstrijd. Ga gerust eens een kijkje nemen ! Waar is het te doen ? In de veilinghallen te Hoogstraten! ( klik op het plaatje)
Ola Mennekes. . . Hiersé , Natte Snuffel Neuzen ! Een mix van: Hs De Natte Neuzen en Hs De Snuffel . 2 prachtige hondenscholen ! Klik op het plaatje ! ! !
Ach , lief baasje zag je vandaag al aankomen met die schaar. Amaaaaai schoot het door mijn kop daar heb je haar ! Kan gewoon niet anders. Vandaag ben ik de sigaar.
Vorige keer , ben ik totaal geflipt had een buurmeisje met een tondeuse al mijn haren weggetrimd . . . Spontaan , is mijn baasje naar de winkel gegaan. Schaamde me dood. Liep in de hele winter met een jasje aan.
Mijn haar inmiddels stevig gegroeid. Niet mis mee hoor , zit voor mij nog goed. Wel verdorie , daar komt ze toch wel stiekem aan . Te laat mezelf te redden , ach lief baasje als het toch moet. . . maar laat er a.u.b. nog een beetje haar op staan !
