Dieren en hun voorgevoelens.

Wie heeft nog nooit meegemaakt, dat zijn huisdier zich ging verstoppen uit angst voor een naderend onweer, een vuurwerk dat men afstak.
Ook bij ziekten in de familei kan hun gedrag veranderen, ze zijn rustelozer, of komen aanhankelijker over, als of ze je willen troosten voor iets.
Dieren nemen dit en zo ook gevaar veel vlugger waar dan wij mensen, ook al zijn er daar nog helemaal geen aanwijzingen voor.
Wanneer dieren hun levenseinde voelen naderen, gaat ook hun gedrag veranderen, dit gaat meestal gepaard met het zich afzonderen, op hun geliefkoosde plaats bijvoorbeeld, of soms ook het meer komen vragen van aandacht.
Wie in de vrije natuur aandachtig uitkijkt, kan zich wel iets hiervan vooor de geest halen, gaande van vogels tot en met andere dieren zoals konijnen, hazen enz....
Zo zag een natuurliefhebber, die van het observeren van vossen zijn hibby had gemaakt, op een zonnige dag het volgende bij de vossen familie.
Die vossenfamilie woonden aan de rand van een een riviertje, en de wijfjes gedroegen zich plots heel vreemd, dit gedrag had hij nooit eerder bij hen gezien.
<<<<de moeder verliet opeens haar hol en welpen, liep een dertigtal meter hoger de heuvel op, en begon haastig een nieuw hol te graven.Daarna droeg ze haar welpen één voor één naar dit nieuwe hol, en pas een paar uur later werd de reden duidelijk voor haar gedrag.
Want hoewel het daar prachtig weer bleef, zorgde een wolkbreuk, enkele kilometers verderop ervoor, dat het ravijn onderliep.Wasr deze vossenfamilie op hun zelfde plek gebleven, dan waren ze jammerlijk verdronken in hun hol.
Was het plotselinge, en zo onverklaarbare verandering in het gedrag van het wijfje,een teken dat vele menselijke voorgevoelens van gevaar kenmerkt, een aanduiding van voorkennis over de nakende ramp.
Kan met dit soms met het menselijke zesde zintuig vernoemen, of is dit gedrag meestal enkel eigen aan de dieren.