Foto
Foto
Inhoud blog
  • IK ZOCHT EN ZOCHT.
  • HERFST
  • TEKSTEN GESCHREVEN IN 2008
  • GEDICHT GESCHREVEN IN 1995
  • GEDICHTEN GESCHREVEN IN 1995
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    Archief per week
  • 24/11-30/11 2014
  • 07/10-13/10 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 18/03-24/03 2013
  • 11/03-17/03 2013
  • 28/01-03/02 2013
  • 03/12-09/12 2012
  • 12/11-18/11 2012
    Zoeken in blog

    Foto
    Foto
    Foto
    Hoofdpunten blog pipersworld
  • Boek geschreven.
  • Kleinkinderen
  • Hoe een uitstapje kan verkeren
  • KINDERMOORD
  • BIJ DE GEBOORTE
  • RIMPELGROEF
  • WAT EEN WEER
  • WOL,NAALDEN,STEKEN
  • VRIENDEN OF ZO
    sonnie's schrijvershoekje
    mijn eigen boeken
    24-11-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.IK ZOCHT EN ZOCHT.

    IK ZOCHT EN ZOCHT

    MAAR VOND NIET

    WAT IK WOU.

    DUS KOOS IK MAAR

    IETS KLEIN EN LIEFS

    DUS HOOP IK MAAR

    DAT OOK JIJ DIT

    LEUK ZAL VINDEN.

    TOT IK EINDELIJK VIND

    WAT IK ZO ERG NAAR ZOCHT.

    24-11-2014 om 09:08 geschreven door sonnie  


    >> Reageer (0)
    11-10-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.HERFST
    Koude dagen in 't verschiet,
    regen die de aarde kust en
    zo de natuur even verfrist.
    Wie droomt nu nog van de zomer.

    Kleuren die veranderen gaan,
    van groen, naar rood, geel en bruin.
    Om dan neer te dwarelen
    in een koude herfstwind.

    Vruchten die van de bomen vallen,
    kinderen om ze op te rapen.
    En er dan kransen van maken,
    om zich met de herfst te tooien.

    Dagen die stilaan korter worden,
    zodat we dicht bij de haard
    warmte en beschutting zoeken,
    en wachten  op de koude winter.

    11-10-2013 om 13:44 geschreven door sonnie  


    >> Reageer (0)
    02-05-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.TEKSTEN GESCHREVEN IN 2008
    VRIENDEN.

    Vrienden doen soms eens
    vervelend of raar.
    Maar dit doen ze steeds
    met een glimlach rond de mond.

    Vrienden, ja gaan soms eens zagen,
    aan het zagen over
    ditjes en datjes, maar
    vaak menen ze daar niets van.

    Vrienden gaan je wel eens
    plagen, maar is dit niet
    om je liefde of aandacht vragen
    want ze hebben je graag.

    Vrienden, wat zouden we zonder
    hen zijn, eenzaam, verlaten.
    Leeg zou ons bestaan dan zijn
    dus wees blij met je vrienden.

    Vrienden heb je nooit te veel
    dat weet je, zelf ook wel
    dus koester hen als sterren
    die aan de hemel staan.


    TOVEREN.

    Als ik echt kon toveren, dan zou ik,
    ja dan zou ik mezelf in de wereld
    der sterren toveren.
    Al je favorieten tegen komen
    met hen spreken en hen echt zien
    niet zoals op een film of foto of zo.

    Als ik echt kon toveren, maar ja
    dat kan ik niet, dus vraag ik me af,
    zou ik dit alles wel willen.
    Ging hun magie dan niet voor mij verloren,
    ik weet het niet, dus vraag ik me dit
    dag na dag, en nacht na nacht af.

    Als ik echt kon toveren, dan moest ik
    niet dromen over de sterren aan de hemel.
    Neen ik zou ze gewoon uit de hemel 
    plukken en dicht bij mijn hart houden,
    maar ja waar dromen we dan verder over?

    Als ik echt kon toveren,
    wat zou ik dan nog wensen,
    dus ben ik echt blij, dat ik
    niet echt kan toveren, zo heeft
    mijn wereld toch zo heel af en toe
    iets nieuws voor mij in 't verschiet.

    Als ik echt kon toveren,
    maar neen liever niet, want
    zelfs dan kan ik de wereld
    niet eens veranderen.
    Laat me dus maar verder dromen
    dat ik wel echt kan toveren.


    LEEF !!

    Leef je eigen leven, want
    niemand weet voor hoelang.
    Leef je eigen leven, dag na dag
    met je zorgen, pijn en verdriet.

    Leef je eigen leven
    gisteren, vandaag en morgen
    en nog zoveel dagen,
    want je tijd raakt..........

    Ja je tijd raakt langzaam
    zeer langzaam op.
    Leef je eigen leven,
    want dat die ik ook

    Ik leef mijn eigen leven,
    soms zwaar, soms niet,
    vaak met veel verdriet
    en vaak met veel geluk.

    Ik leef mijn eigen leven
    en daar ben ik gelukkig om
    ook al is het niet altijd
    zoals ik het echt wil.

    Ik leef mijn eigen leven
    met pijn in het hart
    om hen die ik ooit
    moest achter laten.

    Maar toch, toch blijf ik
    mijn eigen leven lijden
    en het doet goed, te weten
    dat ik daarin niet alleen ben.


    VERDRIET.

    Heb je dit ook, ieder jaar
    bij het begin van de herfst,
    dat er plots tranen stromen
    en dan eens wisten waarom.

    Is het de herfst met zijn 
    sombere dagen, en wetende
    dat hij ook stilaan dat
    andere wil inluiden, juist.

    De winter, met zijn vele donkere
    dagen, of zo als je wilt weken.
    Weken die vorst, regen, ijzel,
    mist, hagel en soms sneeuw brengen.

    Maar ja we moeten nu eenmaal
    door die nare periode heen,
    en vaak hebben we zelfs geen tijd
    om afscheid te nemen van....

    Afscheid van hen die ons dierbaar
    zijn of waren in ons leven
    maar droevig of niet wij
    mensen slaan er ons wel door.


    EEN ZWERVENDE STER.(vrije tekst Wandring star.)

    Ik ben geboren onder een zwervende ster
    Wanneer je me voorbij ziet komen,
    zeg dan even hallo, en probeer me
    dan tegen te houden, zodat ik
    niet voorbij vlieg.

    Ik ben geboren onder een zwervende ster
    dus hou me tegen hoe dan ook,
    want ik wil jullie echt niet kwijt.
    Hoe je dat doet, zie je maar
    als ik jullie maar bij mij houden kan.

    Ben je ook geboren onder een zwervende ster
    dan is het mogelijk dat we elkaar op
    deze zwervende baan tegen komen, en
    dan maar verder gaan zwerven
    naar al onze vrienden toe.



    02-05-2013 om 14:20 geschreven door sonnie  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHT GESCHREVEN IN 1995
    LEVEN.

    Een zaadje, meer is niet nodig
    om een nieuw leven te geven,
    of dit groeien zal, of niet
    hangt van zoveel af.

    Moeder Natuur zorgt voor veel
    voedsel,lucht warmte en water
    maar er is zo veel meer nodig
    om dit prille leven te behoeden.

    Laat dit prille leven, dat nu begint
    veel liefde en vreugde kennen
    zodat het open kan bloeien tot
    een mooie bloem voor zijn ouders.


    02-05-2013 om 13:38 geschreven door sonnie  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHTEN GESCHREVEN IN 1995
    Weet je.

    Weet je nog die dag
    't lijkt lang geleden, maar
    voor mij is 't als gisteren 
    was, dat je me die roos gaf.

    Weet je nog die beloften
    van eeuwige trouw, die
    we elkaar toen gaven
    't is of het pas gisteren was.

    Weet je nog al die plannen
    die we ooit zouden maken
    plannen voor........ja, voor wat
    't is al zo lang geleden.

    Weet je nog die dag
    wanneer was het ook alweer
    dat je me die roos gaf
    voor mij is 't als of het gisteren was.


    TIJD.

    Uur na uur jaagt de tijd
    genadeloos de wijzers voort,
    en wat je ook probeert
    stoppen kan je hem niet.

    Hoe hard je ook mag lopen,
    je zult hem nooit inhalen, maar
    machteloos kijk je toe, terwijl
    hij steeds weer door je vingers glipt.

    Zoals die gouden zandkorrels, in die
    oude zandloper, eindeloos verder
    lopen, zo ook loopt de tijd
    rusteloos door en door.

    Zelfs wanneer velen al
    lange tijd vergeten zijn, die
    zandloper om te draaien, dan
    nog zal de tijd eindeloos verder lopen.



    AFSCHEID.

    Men maakte plannen voor............
    ja voor een verder leven.
    Dan zomaar, zonder teken,
    gaat één van jullie heen.
    Daar gaan ze dan, die mooie
    plannen en goede voornemens
    en men voelt zich dan plots leeg,
    maar vooral dat gevoel...............
    .....van woordeloos verdriet en
    die vragen die beginnen met
    "Waarom?", en de antwoorden 
    die men nooit zal weten.
    De eerste reactie van verbijstering,
    onbegrip, en veelal ook verwijten...............
    Verwijten die overgaan in een
    groot en tomeloos verdriet.
    Nu moet men opnieuw plannen
    voor een andere en nieuwe toekomst,
    waar men alleen zal voorstaan................
    en waar je ook het beste van moet maken.
    Hoe moeilijk dit ook begint
    weet dat ook dit verdriet zal overgaan
    en dat we dit zelden alleen dragen.
    Vele anderen hebben dit ook ervaren,
    wanneer zij alleen achter blijven.
    Zij delen mee in dit verdriet
    en zullen troost brengen in.............
    .........dit nieuwe leven, die begint
    met een groot verlies, maar
    waar men zich vol moed
    zal doorheen slaan.
    Weet dat hij die van je,
    weg moest gaan, heel vlug
    met je verder zal leven, in de 
    herinneringen die je samen deelde.
    Herinneringen die niemand
    van je weg kan nemen,
    maar die je verder koestert
    als diamanten uit het verleden.






    02-05-2013 om 13:32 geschreven door sonnie  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.GEDICHTEN GESCHREVEN IN 1974
    HEIMWEE.

    Waar zijn ze heen
    die wijde vlakten
    die hoge bergen
    je oude vrienden.

    Steeds weer verlang je naar
    die wijde vlakten met
    hun wilde kudden die grazen
    verborgen achter de horizon.

    Nu heb je heimwee
    naar die oude vrienden
    dit eeuwen oude leven
    dat sluimert achter die horizon.



    JIJ.

    Ik weet niet waarom,
    maar telkens ik naar je
    keek, toverde zich een 
    glimlacht op je lippen.

    Ons leven kon heerlijk zijn,
    en toch het niet ,
    wat we beiden wilden,
    want jij verkoos te gaan.

    Jij ging daarheen
    waarvan men nimmer.............
    terug kon komen, toen
    ja toen, heb ik je verloren.

    Hoe graag ik dit ook wil
    nooit kan ik je nu bereiken
    want, daar waar jij nu bent,
    daar komen slechts de doden.




    JIJ EN IK.

    Jij en ik hebben elkaar
    op een regendag gevonden.
    Een vluchtig goede dag
    waren toen die eerste woorden.

    Jij en ik vonden elkaar
    terug op een mooie plaats,
    waar men zat te dromen
    over wat zou komen.

    Zwijgend kwam je naast me
    zitten, en na een wijl waren
    we samen aan het praten,
    jij en ik zijn toen weggegaan.

    Jij en ik zijn nu vrienden,die
    elkaar alles willen geven, en............
    wie weet, gaan jij en ik op
    een regendag samen door het leven.


    KINDEREN.

    Eenzaam en verlaten
    ligt daar nu het plein,
    Waar zijn ze toch, die
    kinderen van weleer.

    Grauw, begint nu ied're morgen,
    met haastige mensen
    die aan je voorbij gaan, daar
    waar men eens die kinderen zag.

    Kinderen die er speelden
    en met hun gelach
    wat vreugde brachten
    in een mensen leven.

    Eens zal men weer
    die stemmen kunnen horen
    van spelende kinderen op het plein
    dan zal het er terug vrolijk zijn.


    VRIENDSCHAP.

    Vriendschap vond ik bij haar
    zij gaf me wat ik
    elders niet vinden kon.

    Steeds kon je op haar steunen
    gaf ze me een helpende hand
    voor mij is die vriendschap alles.

    Ik weet niet hoe het voelen zou
    leeg en eenzaam, zeker wel
    om zonder dit te moeten leven.

    Ik dank haar voor die tijd
    dat zij mijn vriendschap en
    ik de hare aanvaarden kon.


    02-05-2013 om 13:09 geschreven door sonnie  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZO MAAR EEN IDEE.
    Die middag zaten op een terrasje enkele vrienden bij elkaar. Een aandachtige toeschouwer, kon hun gedrag wel wat verdacht hebben gevonden. Van tijd tot tijd, keek een blonde jonge vrouw even op, in de richting van het pleintje. Aan haar linkerhand fonkelde een mooie diamanten ring. Eindelijk verscheen de verwachte persoon, en voegde zich bij het groepje, waarna men het gesprek gewoon hervatte. 
    Af en toe kon men een flard van het gesprek opvangen : ..."dat lukt je nooit...."
    Waarop de jonge vrouw dan antwoordde : .....dat zullen we dan..... alarm of niet......"
    Enige tijd later ging het groepje uiteen, en verdween in verschillende richtingen, alleen of per koppeltje. Een van deze koppeltjes waren de blonde vrouw en de laatst bij gekomen persoon. Even verder stond zijn dienstwagen, waarop ook hij afscheid nam van zijn vriendin  met de woorden.
    "We zien wel of het je zal lukken deze nacht."
    Die nacht kon men in de Zuiderstraat, een schaduw zien bewegen langs de gevels, op zoek naar het juiste huisnummer. Even werd deze gevangen in het licht van de straatlantaarn, zodat men een in het zwartgeklede vrouw kon zien. Vlug glipte ze uit deze lichtkring, naar het achterligend huis. Met een lenige sprong was ze zo over de tuinmuur, en begaf ze zich naar de voordeur. Pas daar haalde ze de sleutelbos uit haar zak, en hoopte dat ze snel de juiste sleutel vond.
    Voor een toevallige voorbijganger zag het er uit, alsof de bewoonster van dit huis, wat moeite had de deur te openen. En dit na waarschijnlijk avondje feesten. Eindelijk kreeg ze de deur open, waarna ze vlug naar binnen glipte. Eens ze in de hall stond,  stak ze de zaklantaarn aan en ging ze verder.
    Vlug zocht ze haar weg naar de werkkamer, glipte binnen en ging naar het bureau. Daar  haalde ze de omslag te voorschijn, die ze op het groene werkblad liet vallen. Even geluidsloos glipte ze terug de woning uit. Eens buiten speelde er een glimlach rond haar lippen, ze wist dat ze de weddenschap had gewonnen.
    De volgende morgen, stond voor dit bewuste huis een politie wagen, om de inbraak vast te stellen. Het enige wat men echter niet zo goed begreep, was dat er helemaal niets gestolen leek.  De inbreker had enkel een brief en een diamantenring op het bureaublad achter gelaten. Dit is toch  niet logisch, dacht men. Alleen de jonge inspecteur begreep het hele verhaal. Zijn vriendin had gelijk gehad en dus de weddenschap gewonnen. Ze had het bewijs geleverd dat het alarm helemaal niet voldoende was, als een echte dief wou inbreken.

    02-05-2013 om 00:00 geschreven door sonnie  


    >> Reageer (0)
    24-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.LIEVE KLEINE ZWALUW
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Lieve kleine zwaluw vlieg,

    in de mooie blauwe hemel
    over bomen en bergen,
    de wijde wereld in.

    Lieve kleine zwaluw,
    als ik mag vlieg ik 
    steeds met je mee
    de wijde wereld in.

    Lieve kleine zwaluw,
    jammer, maar ik kan niet mee,
    dus neem mijn dromen met je mee
    en vlieg de wijde wereld in.

    Lieve kleine zwaluw,
    vlieg hoog in de blauwe lucht,
    over bomen en bergen
    en vlieg de wijde wereld in.

    24-03-2013 om 00:00 geschreven door sonnie  


    >> Reageer (0)
    12-03-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.JAMMER HOOR

    Jammer toch hoor, maar ondanks alle promotie die ik reeds verstuurde, zonder antwoord op te krijgen wel is waar, lees je plots in de krant van begin maart het volgende. Het betreft een we- end editie van Het Laatste Nieuws/De Gentenaar. Trucker geeft boek uit, dit staat er met foto van deze man. Niet dat ik hem dit niet gun, hoor, maar toch vraag ik me nu het volgende af. 

    Moet je nu echt bij een Belgische uitgever horen om je boek in de media te krijgen? Is Boekscout.nl geen moeite waard om dan toch eens contact op te nemen met de schrijfster? Zo krijgt men meer en meer de indruk dat men je gewoon negeert, vooral als je al een bepaalde leeftijd hebt. Maar senioren zijn zeker nog niet afgeschreven hoor, al zou je dit na mijn laatste belevenis wel even gaan denken.

    Jammer maar wat doe je er aan, wanneer tijdschriften zoals Libelle, Flair, Nina en Knack enz..... je promo's gewoon negeren. Ook de kranten doen dit want zowel de Standaard als de Gentenaar negeerden dit, maar ook anderen.

    Sonnie

    12-03-2013 om 14:06 geschreven door sonnie  


    >> Reageer (0)
    28-01-2013
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bij komende personages in boek IV
     DORIAN:     Eerste raadsheer van Kobalt, staat direct onder de geheimzinnige opperheer van Kobalt. Richards werkelijke vader.
            
    DAR:            Opperheer van Kobalt, vader van Richard, Duncan en zijn broers

    DANA:         De zus van Duncan en co, valt voor bas waardoor hij ook een Heer van Kobalt wordt. En de meester van het Groene Kobalt Krista.l

    DANIËL:     Raadslid van Kobalt, wordt door Igor vermoord, en geeft hem dus een   alibi om Richard van verraad te kunnen beschuldigen.

    28-01-2013 om 15:24 geschreven door sonnie  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Persberichten
    Jammer, maar als je niet bekend bent, lukt het zelfs niet om via een krant of tijdschrift, promotie te maken voor je boek. De meeste kranten en/of tijdschriften hebben echter wel een rubriek zoals.
    "Mensen van bij ons. Dit is mijn leven" of een andere titel. 
    Het lijkt echt alsof een gepensioneerde verpleegkundige, die een jeugdboek heeft geschreven en wenst uit te geven helemaal niets betekend voor hen. Jammer toch, vindt je niet?

    28-01-2013 om 15:13 geschreven door sonnie  


    >> Reageer (0)
    06-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn eerste boek uitgave
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Verkrijgbaar vanaf vrijdag 7 december 2010 in de web-winkel van boekscout.nl.

    www.boekscout.nl
    De Heren van Kobalt
    Een deel van Het Kobalt Mysterie

    Sonnie De Rudder
    Auteur

    Richard van Caprica is een Eeuwige in dienst van de Machtigen. Na de dood van zijn vader, koning Natur, treedt Richard dan ook in zijn voetsporen. Zijn vriend Hugo helpt men hierbij. Ook Rain, een fee geboren uit de Regenboog, wordt een gewaarde helpster.

     Richard beschikt over twee krachtige wapens die hij wel eens zal moeten inzetten om hun grootste vijand te verslaan, Igor de Zwarte Ridder, de verdwenen broer van Hugo.

    Hij staat in dienst van de Duistere Machten en heeft de ondergang van Richard gezworen.

    Kunnen Richard en zijn vrienden hem verslaan?

    Te bestellen via www.boekscout.nl

    ISBN : 978-94-6206-462-1

    Ook verkrijgbaar via de erkende boekwinkels

    Prijs : euro  15,95 prijs excl. verzendingskosten




    06-12-2012 om 00:00 geschreven door sonnie  


    >> Reageer (0)
    18-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn allereerste verhaal
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Een mooie droom.

    Dit is een verhaal van twee doodgewone kinderen, die zich op sommige dagen wel eens verveelden. Op een van die dagen nu besloten Ann en Lisa om eens een tochtje door de omgeving te maken. Blij gezind vertrokken ze met hun lunch op pad. Ze waren zeer vroeg vertrokken, en na een flinke poos te hebben gewandeld kregen ze honger. Ze keken uit naar een plaats om wat te kunnen rusten en te eten. Het was toen dat ze aan de rand van het bos een zeer vervallen huisje zagen. Ze besloten om daar heen te gaan om er te eten en wat te rusten. Ze wilden ook wel weten wie daar woonde, maar ze zagen daar niemand. Alles zat onder zeer veel stof en spinnen webben.Het stond zo te zien reeds jaren leeg, nu ze toch binnen waren konden ze het straks wel even verkennen. Maar eerst iets eten, daarna kon de rest wel.
    Toen ze nu aan hun speurtocht begonnen vonden ze niet zo erg veel.  Enkel wat stofferige boeken, enkele potten en in de kelder een klein versierd kistje. Dit was zo wat hun grootste vondst, waardoor ze het besloten mee naar boven te nemen. Daar konden ze het wat beter  in het daglicht bekijken. Het was ondanks de versieringen een heel eenvoudig kistje, dat dan ook nog eens gesloten was. Hoe ze nu ook verder zochten, een sleutel vonden ze niet. Dit maakte Ann zo kwaad dat ze kistje weggooide, waar het tegen een muur terecht kwam. Daar bleef het volledig vernield liggen. Nu moesten ze dus ook nog de brokken gaan opruimen, en toen vonden ze het. Een steen, een briefje dat leek op een stuk perkament en een klein gouden sleuteltje. Dit alles kreeg nu wel hun aandacht, want welk geheim hadden ze nu ontdekt ? Samen gingen ze nu die brief lezen maar die was zo oud, dat dit heel wat moeite kostte om hem te openen en te lezen. Ze zagen een tekening die op een weg leek. Die leidde naar een gebouw waar volgende tekst onder stond.
    "Wie mij vindt volgt deze weg. Neem de steen en de sleutel mee en zie, wat er verder zal gebeuren."
    Ann en Lisa namen nu alles mee en besloten die raad op te volgen, ze zouden wel zien waar dit hen nu zou brengen. Op hun weg  kwamen ze nu door vele mooie velden, die vol bloemen stonden in alle kleuren van de regenboog. Dus stopten ze vaak om dit alles eens te bewonderen. Hierdoor kwamen ze pas s'avonds laat aan het einde van deze weg. Daar zagen ze een kasteel staan, en de poort was uitnodigend geopend. Samen gingen ze naar binnen, wel wat bang maar vast besloten. Eens ze binnen waren sloot de poort zich zo maar achter hen. Wat was het hier mooi, ze keken hun oogjes uit naar alles wat ze nu zagen op het plein. Maar er gebeurde nu nog iets raar,want de steen die Lisa in haar schortzak had gestopt kwam zomaar te voorschijn. Schitterend bleef hij voor hen uit zweven, en liet zich door Lisa niet terug nemen. Hij bleef voor hen uit zweven door de gangen van het kasteel, precies of hij wist waar hij hen heen moest brengen. Zo voerde hij hen verder mee tot ze in een grote kamer aankwamen. Daar zweefde hij door tot op de tafel die daar stond, en kwam voor een kistje tot stilstand. Dit was gemaakt uit zuiver goud en met vele edelstenen versierd. Het was zo mooi vonden ze, maar toch durfden ze het aan te raken. Ze voelden zich ook erg moe, dus toen ze het grote bad zagen gingen ze daar op liggen.  Ze sliepen dan ook vlug en diep in. Toen ze volgende morgen wakker werden, was alles nog net hetzelfde in deze kamer. Doch moesten ze wel even nadenken waar ze zich bevonden. In hun slaap was nu het sleuteltje uit de zak van Ann geschoven. Ze nam het terug in de hand en samen met Lisa ging ze terug naar het kistje. Nu namen ze het wel op, waarbij ze een sleutel gaatje zagen, waarin hun sleuteltje wel in zou passen. Ze probeerden het dan en ja hoor het paste precies, dus draaiden ze het om. Nu het kistje open was konden ze hun ogen niet geloven. Het was volledig gevuld met edelstenen, zoals diamanten, robijnen, saffieren en zo veel andere.
    Net toen ze beiden een steen uit het kistje wilden nemen, hoorden ze hun mama roepen. Het was tijd om op te staan, want straks moesten ze naar school. Nu ze terug wakker werden zagen ze dat ze in hun eigen bed lagen. Ze keken elkaar even aan, hadden ze dit dan allemaal gedroomd vroegen ze zich af. aar beneden aan de ontbijt tafel wachtte hen een grotere verrassing, want naast ieder bord bleken er drie edelstenen  te liggen. 
    Verwonderd keken ze elkaar aan dus toch niet gedroomd ? Ann voelde in haar schort en vond er het gouden sleuteltje in. Lisa vond in haar schort de steen terug die ze toen had mee genomen. 
    Ze zouden echter nooit te weten komen wat er gebeurt was, daar in het bos. Want hoe ze ook zochten, nooit vonden ze het huisje terug waar het allemaal begonnen was. Ook de weg die hun toen naar het kasteel had gebracht leek verdwenen. Het enige wat hun aan dit avontuur herrinerde  was de steen, het sleuteltje en de steentjes bij bun bord toen.
    Bij hen thuis hangt in een kadertje dit sleuteltje nu aan de muur, als aandenken aan wat ze dachten eens te hebben beleefd en gevonden.


    18-11-2012 om 00:00 geschreven door sonnie  


    >> Reageer (0)
    15-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een klein stukje uit het boek
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Natur zou aan zijn verwondingen sterven, en dat wist hij. Hij riep zijn zonen bij hem om zijn laatste wilsbeschikkingen te treffen.
    "Ross mijn eerst geborene, jij zult me opvolgen als koning van Caprica. Ik vertrouw erop dat je een goede koning zult zijn. Jij Richard, bent nu Meester van het Kobalt kristal.  Ook jij bent een uitverkorene der machten, waardoor het kristal je zal gehoorzamen, zoals het mij al die jaren gehoorzaamde."
    Richard kon dit niet geloven en sprak : "Maar vader dit werd toch vernietigd, we hebben dit allemaal gezien"
    Natur verzwakte zienderogen maar kon nog antwoorden : "Neen Richard, dit is nu terug samen en wacht op je. Maar bij het uiteenspringen is een splinter verloren gegaan. Daardoor is het een stuk van zin kracht kwijt..... wees dus..... voorzichtig. Dit machtsverlies blijft aan mij verbonden...... en pas .......na je eigen grote strijd................. Welke je zonder hulp zult moeten........ uitvechten............aanvankelijk ook zonder dit kristal................Kan de verloren kracht terug komen................ Tot dan zal mijn geest.........je bijstaan......en lijden. Tracht in vrede.........verder te leven...........met elkaar..........laat me nu al...le...en."

    15-11-2012 om 00:00 geschreven door sonnie  


    >> Reageer (0)
    14-11-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wie is wie in het Kobalt Mysterie 1 tot 4
    Natur :        Heer van Kobalt, koning van Caprica en Richards vader. Sterft in hoofdstuk 1 van boek 1,komt  verder voor als geest.

    Ross :          Broer van Richard, eerst geborene zoon, later de koning van Caprica.

    Richard :       Eeuwige, Heer van Kobalt en latere meester van het Kobalt kristal.  Hoofdpersonage

    Hugo :          Eeuwige, Heer van de Drakentempel, meester van het verdwenen Drakenkristal. Vriend en helper van Richard. Hoofdpersonage 2

    Zonnefee :    Eeuwige, hoofd van de feeën wereld.

    Rain :          Eeuwige, fee geboren uit de regenboog, later vrouw van Richard. Heeft eigen magische krachten en wordt verbonden met Richards ring later de Vuur Feniks. Hoofdpersonage 3

    Bass :         Helper van Richard en Hugo, staat in dienst van de Machtigen, is sterfelijk. Wordt later  door toedoen van Richard eveneens een eeuwige. Hoofdpersonage 4

    Igor :          Eeuwige, Heer van Dracus. Staat in dienst van de Duistere Machten. Is de verdwenen   broer Luc van Hugo. Is ouder dan Hugo. Hoofdpersonag 5 en gezworen vijand van  Richard                         
    Han Lei :    Leermeester van Hugo en Luc (Igor), behoeder van de Drakentempel en zijn geheimen. Leeft niet meer en verschijnt eveneens als geest.

    Lee :          Eeuwige, dochter van Han Lei, neemt later zijn taken over. Woont in Arkham, heeft eigen krachten en wordt verbonden met de ring van Hugo de Gouden Draak.



    14-11-2012 om 00:00 geschreven door sonnie  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eerste boek
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Op 15 december dezer verschijnt mijn eerste boek, met de volgende titel.
    Het kobalt Mysterie
    De Heren van Kobalt

    Het wordt uitgegeven door boekscout.nl
     Daar kan je het bestellen of gewoon even een kijkje nemen op hun site: www.boekscout.nl.
    Het kan ook besteld worden via de gewone erkende boekwinkels.

    Waarover gaat het ???
    In een wereld vol magie moet Richard samen met Hugo en de fee Rain gaan strijden tegen het kwaad. 
    Een verhaal vol kameraadschap en bedrog, liefde en geheimen.

    Zodra ik meer gegevens heb, komen die ook hier in te staan.

    14-11-2012 om 00:00 geschreven door sonnie  


    >> Reageer (0)


    Foto

    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Mysterie en magie
  • Ben is op bezoek geweest. (I like it)
  • Hallo
  • Vanuit zonnige koude Noord-Holland
  • Prettige namiddag, Sonnie. Veel succes met uw boek en blog.
  • Groetjes vanuit Noord-Holland

    Kijk gerust even rond, en........


    Foto

    stuur een mailtje

    Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.


    Foto

    Foto

    Zoeken met Google



    Foto

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!