Ik zweef hoog in de bewolkte lucht,
en bekijk alles vanuit vogelvlucht.
Mensen kijken niet echt naar elkaar,
ze kijken om je heen en groeten maar.
Regen of tranen men ziet geen verschil,
de wereld is vaak hard, koud en kil.
Ze zien enkel van het masker de glimlach,
zodat ze denken, die heeft een goeie dag.
Mensen vergeten tijd in elkaar te investeren,
zodat we ook van een ander kunnen leren.
Gewoon even een gesprek of een gebaar,
zo simpel helpen we eigenlijk elkaar.
Nee, de mensheid heeft het druk, druk, druk,
en ze vergeten aandacht te geven, stuk voor stuk.
Het is zo simpel in ons dagelijks leven,
het is niet altijd nemen maar veel geven.
Ik kijk nu overal en nergens,
naar de waarheid van het leven.
Naar een eerlijk en oprecht iemand,
die mij vriendschap en liefde kan geven.
Jennifer
|