Een zonnestraal, een zuchtje wind
 Een brede glimlach van je kind
 De koffie 's morgens voor je werk
 Het zingen, zondags in de kerk
 Het wandelen, de rit per fiets
 Een vreemde groet je, uit het niets
 Het leven als je wakker wordt
 geniet er van, het is zo kort
Herman de Winter

Je gevoelens zijn net een achtbaan,
 ze brengen je naar de top,
 om daarna weer keihard naar beneden te gaan.

 Verliefd zijn, je kunt niet zonder,
 maar is soms ook net als onweer,
 begint flitsend maar eindigt met gedonder.

 Vrij zijn dat wil iedereen,
 maar alleen zijn kan geen een.