Amsterdam rijnstraat 103 of 104 dat weet ik niet meer precies.
Om Boven te komen moet je eerst een stenen trap op daar zijn 4 deuren , recht om het hoekje moet ik naar binnen , een joekel van een hal , drie treden , een bordesje , tien treden , weer een bordesje, tig treden , weer een bordesje , dan twee deuren links en recht  , links het onze , he he ik ben der.
Een gezeliig huis hoor , leuk verdeeld , halletje , twee deuren , allebei rechts , recht voor uit weer een hal , twee deuren , rechts de woonkamer , links de eetkamer , en in de hal een trap naar boven......dat vind je in Amsterdam Zuid niet zo veel , twee verdiepingen.
Als je boven aan de trap stond , had je de keuze , rechts de jongenskamer , recht vooruit een inbouwkast , links de kamer van mijn dochter , even met het hoofdje draaien en daar was onze slaapkamer, nog even je rug verdraaien , dan hadden we de badkamer.
Pffffffffffffff , het lijkt wel iets uit een quiz , welke deur kies u?
Bij ons op de slaapkamerkon je ook op de badkamer komen en dat konden de jongens ook  .......dus deuren genoeg.
Ik was bezig mijn dochter zindelijk aan het maken , dus elke avond , voor ik zelf ging meuren , haar even oppakken , was dus vrij normaal , wat niet normaal was , ze sliep veel te diep.
Als ik haar opriep dan was ze altijd aan het vertellen , over ik weet niet wat , het was niet altijd te verstaan , maar wel altijd onzettend vrolijk.
Of ze kwam uit haar bedje en ging bloemen plukken in de hal boven , stoorde haar nou niet want dan werd ze boos of ik stond op een bloem volgens haar , dan brak echt de hel los.
Ik lag vaak dubbel van het lachen om haar , toen had ze weer wat nieuws ontdekt.
Op de badkamer hing een touwtje om door te trekken en een centimeter verder een schakelaar van de wasmachine.
Zo gebeurde het wel eens dat ze het verkeerde te pakken had , dat gezicht is met geen typmachine te beschrijven of wat voor instrument dan ook.
Dat die stomme plee niet door liep en maar trekken aan het verkeerde touwtje , het is dat ik op mijn hurken zat , anders was ik spontaan omgekiept van het lachen.
Zo zat je rustig tv te kijken , daar hebben we dochterlief aan gejurkt en wel , want ze moest naar school en niet aan haar verstand kunnen brengen , dat het buiten donker was en wij naar bed gingen , dan moesten we echt naar bed anders deed madam haar kleren niet uit.
Op een avond had ik haar opgeroepen en ging zelf naar mijn slaapkamer , maar het duurde en duurde voordat ze uit bed kwam.
Een paar keer geroepen , dan toch maar even naar haar toe , wat schets mijn verbazing?
Heeft tante pelonika mijn inbouwkast open gedaan en haar broekje naar omlaag , wilde net gaan zitten tot ze een schreeuw hoorde , dat was ik , zou ze toch lekker even mijn linnengoed water gaan geven !!!!!
Ik zag mezelf de hele mikmak moeten wassen , kon haar nog net op tijd pakken , voordat ze een ravage had aangericht.
Toen ze ouder werd kwamen we er achetr dat ze iets aan haar waterwegen had , arme meid , maar groot is ze toch geworden en zindelijk ook , maar toch , wat was ik blij , toen het over was met slaapwandelen en mijn linnengoed ook.