Ik woon in Amsterdam en moet als ik naar mijn woning wil een stenen trap op en dan nog eens binnen een trap , dat heet tweede verdieping.
Zins kort heb ik een hond uit het asiel gehaald voor de kinderen hé,kun je ze van alles leren.
Maar op een avond , sta bij mijn stenen trap, wil het omhoog stijgen hoor ik miauwen.
Ja , Ja , dacht ik, ik heb weer eens wat , niet op reageren Marie.
Een paar dagen later hoor ik het weer , toch maar eens aan mijn boven buurman vragen of die dat ook hadden gehoord , ja hun ook al , maar wat nu?
Een stenen trap verplaats je niet één twee drie , wat zei de buurman daar?
Wat dacht je als we de straattegels weg haalden , mijn toenmalige vriend en de boven buurvrouw in koor "Zijn jullie gek geworden , wie ruimt dat dan weer op of zijn jullie ineens stratenmakers geworden? "
" Laat de gemeente dat maar doen morgen , we zeggen gewoon dat het is ingezakt."
De buurman en ik waren door dolle heen , die kat zat er al veel te lang.
Wij naar beneden , moet je je voorstellen , het is een uurtje of  elf s, avonds , geen zaklamp bij de hand natuurlijk , dan maar een kaars en wat gereedschap.
Wat stenen oplichten en maar graven , daar komt de eerste buurman aan zetten , wat we aan het doen zijn.
Nou kijk er zit een kat vast daar beneden en als het even mee zit halen we het er uit.
De man begint me daar een partijtje te lachen en zegt "Laat dat beest zitten , we hebben genoeg katten hier ." maar even later komt de zelfde man toch met een looplamp aan zetten.
Intussen zijn er meer mensen bij gekomen en vragen wat we aan het doen zijn , nou een schat aan het opgraven , midden in Amsterdam , nee een kat bevrijden en allemaal weten ze wel hoe dat moet .....niet dus.
We hebben intussen een schop gekregen en een pikhouweel , dat gaat wat sneller en zijn zo bij het riool aan gekomen.
Ik heb zelf ook katten , dus naar boven wat voer halen , zodat we het diertje kunnen lokken.
Het miauwen komt dichterbij en dichterbij en de mensen er omheen muisstil , om het beestje maar niet af te schrikken.
Aangezien we niet wisten hoe lang dat dier er al zat , heb ik maar een heel klein beetje voer op een schoteltje gedaan en ineens zie ik een poot naar dat voer gaan , ja,ja, kom maar schatje en daar had ik het schoon aan de haak.
Iedereen klappen , een mager scharminkeltje op mijn arm , ik dacht , nou dan neem ik hem mee naar boven en verzorg het wel.
Achter mij een man en tikt me op de schouder "heeft u die gevonden ? "
Jawel "Oh , maar dat is mijn swiebertje ""U kat meneer ? " "Ja , ik ben hem al drie weken kwijt "
Oke , alstublieft meneer en weg was de kat.
De gemeente heeft de volgende dag alles gerepareerd , zonder iets te vragen en de buurman en ik ?
Wij kregen een mooie bos bloemen van de eigenaar van swiebertje en een goeie band met de buurt , zo kan het verkeren .