Ik woon in Amsterdam en ben 15 -16 jaar oud en het is koninginnedag
Zoals normaal ben ik alleen.
Vrienden of vriendinnen heb ik niet.
Mijn ouders hebben mij een fotocamera kado gedaan toen ik verjaarde , maar geld voor een fotorolletje heb ik niet.
Vandaag zijn ze vroeg opgestaan,voordat ik A kon zeggen waren ze de deur uit en waar ze heen gingen weet ik niet.Daar sta je dan midden in de kamer in je pieremegoggeltje-allen dus.En wat ga je dan doen in je eentje hé, jepakt een bloknootje,pen en camera (zonder filmpje) en gaat naar de stad.Harstikke nerveus, de tram in, eigenlijk niet wetende waar heen,ergens maar uitstappen , maar waar?
De Dam leek me wel wat, daar is het lekker druk, dan heb je wat te zien en dan lopend weer naar huis.
Zo gezegt, zo gedaan,mijn camera bungeld lekker op mijn borst , hem maar eens gepakt en zogenaamd foto's gemaakt en iets opgeschreven....niet leesbaar net russisch voor beginners.
Er is altijd wel een gek in Amsterdam die daar op gaat reageren zeker in Amsterdam.
Ik loop al een tijdje zo belachelijk te doen en ben al op het Rembrandsplein beland, me afvragend
of ik nog iets leuks beleef, want nog even en ik ben weer thuis.
Ja hoor,beet, een vis gevangen,een man van (denk ik ) italiaanse afkomst die mij aansprak.
Wat ik aan het doen was,nou dat zag hij toch? Foto's aan het maken voor de krant.
De man "Welke krant dan "? De telegraaf schoot mij te binnen.Hij moest even wachten , want ik moets een foto maken van een paar gek geklede mensen en natuurlijk iets schrijven "Voor bij de foto,s " zei ik en dat het steno was.Vraag me nou niet hoe ik dat wist want zo kleffer was ik helemaal niet , in die dagen.
De man begon allerlei vragen te stellen en als ik geen antwoord klaar had moest ik nodig foto's maken,zodat ik in tussentijd even een antwoord kon bedenken.
Ondertussen liep ik wel richting huis.
Toen we mijn straat in liepenwerd het mij te heet onder mijn voeten , hoe raak ik die vent nou weer kwijt? Want meneer werd ook nog eens een beetje lastig.
Ik wachte even en hij pakte mijn hand, ik raakte een beetje in paniek een beetje maar hoor .(ik was der pas 16 he)
Stel dat mijn ouders de hoek om kwamen zetten en mij daar zo zagen met die vent  , plus het vijt wat ik had uitgespookt? Moest er even niet aan denken, anders werd ik daar en dan niet goed .pfffffff.
Die brachten me meteen door naar kamer 6 of zo.
Helder idee:idea: "Als ik nou iets leuks over je schrijf en morgen lees jij dat in de krant, kom je me morgenavond even zeggen hoe dat vond oke?""Om zeven uur precies,hier op de hoek is dat goed?"
Dat vond hij te gek en leek hem wel leuk.
Ik schatte hem zo'n eenentwintig jaar oud, de simpele maar hij ging wel weg.
Moest me omdraaien want ik stikte zowat van het lachen.
Thuis gekomen waren mijn ouders er alen vroegen wat ik zoal met mijn dag had gedaan.
" Oh, ik ben naar de stad geweest, mensies kijken ". ha,ha,ha,ha,
Heb het ze nooit vertelt en of die vent is komen opdagen? Wie weet , en gelachen dat ik .

mausie.