Na bijna een sabatjaar ben ik terug met mijn verhalen uit "La Douce France" Sinds het jaar 2006 is er bij ons veel gebeurt,daardoor had ik niet veel zin meer om iets neer te pennen op mijn blog. Nu ben ik terug en zal regelmatig vertellen wat er hier zo gebeurt. In Villeneuve de la Raho,gaat alles stilletjes zijn gang. Ons huis staat te koop en wij hopen dat het vlug zal verkocht zijn. Wij hebben een huisje ten noorden van Perpignan laten bouwen.Ons toekomstig dorp heet Baho. Ons huis is gelegen in een privé domein met bewaker,zwembad,boulodrome en een vergaderzaal.Aangezien dat wij nogal veel reizen zal het wel veiliger zijn. Op dit ogenblik zijn onze reizen uitgesteld tot na de verhuis. Wij zullen eind april verhuizen,en nu maar inpakken en tussen de kartonnen dozen leven. Wat mij wel een beetje zorg baat,is de verhuis van mijn poes Mabelle 15 jaar. Toen wij in 2003 van België naar het zuiden zijn gekomen was ze toen al 10 jaar. Dat heeft ze heel goed overleeft en heeft zich goed aangepast.Nu is ze vijf jaar ouder en hoop dat het ook deze keer zal lukken. Op dit moment wordt de natuur wakker,de mimosa staat in bloei en amandelboom eveneens.De paasbloemen staan ook volledig in bloei en de hyacinten komen ook al uit de aarde. Spijtig dat het zo droog is,veel te weinig regen,verleden week is er al een bosbrand geweest door de droogte.
Wij hebben gedurende vijf dagen de stad Lyon bezocht.Lyon met zijn 500 000 inwoners is de hoofdstad van de Rhône-Alpes streek. De Rhône en de Saône lopen dwars door de stad. Lyon is op twee heuvelen gebouwd, La Croix-Rousse en Fourvière.
Basilique de Fourvière
La Croix--Rousse De Saône bij nacht De Rhône Hôtel Dieu bij nacht
Verleden week zijn we erop uitgetrokken. Via internet hebben wij een reisje naar Andalousië geboekt. In de herfst van verleden jaar hadden we er een rondreis gemaakt maar wel onder de regen. Dit jaar met een stalende zon. Dus op 10 maart moesten wij vroeg uit de veren ,vermits dat ons vliegtuig in Toulouse Blagnac om 11u.20 opsteeg. Toen wij aankwamen in Malaga was de temperatuur tot 25° gestegen .Echt al een beetje zomer. Na een uurtje rijden zijn wij in Estepona,hotel Playabella aangekomen. Een pracht van een hotel,met alles erop en eraan. We werden onthaald door het Fram team met een aperitiefje en met uitleg over ons verblijf. Na de presentaties met het Framteam,zijn wij een wandeling op het strand gaan maken. S'avonds gaan eten in het restaurant van het hotel,nadien naar de show van de animatieteam gaan kijken en hebben een lekker spaans biertje gedronken.
Maandag naar Puerto Bañus de haven van Marbella ,waar de jachten van de jetset waren aangemeerd.Spijtig genoeg heb ik mijn keuze niet gevonden. Van een gezellige flamenco avond aan het strand hebben wij ook kunnen genieten. Donderdag zijn wij naar het uitertstepunt van Europa in Gibraltar gereden.Door de bewolking was de marokkaansekust niet te bewonderen.Nadien verder de rots opgereden om de bekende apen van Gibraltar te zien.Die leven zomaar in de vrije natuur en straten.
De overige dagen naar de aquagym, petanque,minigolf en boogschieten samen met het Framteam .In de balneo genoten wij van de warme baden,koude baden,ook een fruitbad,hammam,sauna en jaccuzi.
Bij ons in de Languedoc Roussillon,is het echt lenteweer geweest,zachte temperaturen met een stralende zon. Wij hebben er dan ook zoveel mogelijk van genoten,met wandelingen en uitstappen te doen.Sinds oktober is er geen druppel regen meer gevallen.Tuinen liggen er droog bij en de planten snakken naar water.Alleen de poes geniet ven het zonnetje in de tuin. Maar sinds twee dagen beleven wij een wintersepiek,koude noorden wind waait er ,en in de bergen is de eerste sneeuw gevallen.Het skiseizoen kan eindelijk van start gaan. Verleden zondag ,zijn wij naar "La Fête de l'Orange" te Banyuls geweest.De mooiste citrusvruchten waren er tentoongesteld en verkocht. Banyuls is een typisch en gezellig dorpje.Tijdens de zomer is het er zeer druk,daarom verkiezen wij om in het naseizoen er naartoe te gaan.Banyuls is bekent om zijn zachte,natuurlijke wijn.Hij wordt als aperitief of bij chocolade desserten geschonken. Van de steile heuvels ,hebben de boeren terrassen aangelegd,en verstevigd met muurtjes om de druiven te laten groeien.Alle arbeid moet manueel gebeuren. Tussen Banyuls en Cerbère is er een wandelweg"Le Sentier des Douaniers"van daarboven heb je een mooie panorama van zee,bergen en natuurlijk de druiventerrassen.
Hier ben ik terug , om een beetje nieuws uit La Douce France te schrijven.
Op 20 mei was onze Kay jarig.Hij is vijf jaar geworden. Kay wordt al een flinke kerel. Alhoewel ik niet aanwezig was op zijn verjaarsdagsfeestje kan ik wel foto's op mijn blog ervan plakken. Annabel schrijft mij en stuurt mij regelmatig foto's op van de kleinkinderen, zodoende blijf ik toch op de hoogte . Weldra komen ze in het zuiden op vakantie,dan kan de pret niet op. Ik tel de dagen al af. Kay wat heb je een mooie fiets gekregen jongen. Nu nog de taart snijden ,zo kan je zusje Yana er ook van proeven he.
Wij zijn voor een weekje op vakantie geweest op Djerba.Daar hebben wij van een driedaagse thalasso therapie genoten. Vertrek op 5 maart richting Toulouse voor ons vliegtuig te nemen.Onderweg naar de luchthaven hadden wij echt winterweer. Regen,sneeuw,wind het was echt gevaarlijk op de baan. Maar niet getreurd wij wisten dat enkele uurtjes later wij in een zomerseklimaat zouden terechtkomen.Het was zo ook. Aangekomen in ons hotel konden wij van zon,zwembad en dolle pret genieten.Voor in zee te gaan was het nog een beetje fris,maar er was een verwarmd zwembad,dus geen probleem. Drie dagen hebben wij ons laten verwennen in het thalasso centrum. Eerst een hammam,een gommage nadien een algenbad en terug in de hammam.Eens flink douchen,eventjes uitrusten met een lekkere muntthee.Na tien minuten pause mochten wij van een ontspannende massage aux huiles essentièles genieten.Zo drie dagen achtereen,was me dat aangenaam !! Met de monitoren hebben wij aquagym gevolgd,was wel meer spelen in het water dan gymmen hoor.Uit de wind was het aangenaam lekker, het afrikaans zonnetje op je lichaam. De vrijdag zijn we per boot naar het flamingo eiland gevaren.De dolfijnen zwommen van links naar rechts van de boot,ze bleven ons volgen. Eens op het eiland konden we lekkere couscous smullen ,muziek en zon,zee en strand. In de namiddag zijn wij terug naar het hotel gekeerd.Zaterdag was het onze laatste dag ,wij vertrokken al de zondag 12 maart heel vroeg naar de luchthaven van Djerba , richting Toulouse. Nu zijn wij terug in ons huisje in Villeneuve de la Raho,waar het ook al zomert.
En als ik doodga, huil maar niet Ik ben niet echt dood moet je weten 't Is maar een lichaam dat ik achterliet Dood ben ik pas als jij me bent vergeten
En als ik doodga, treur maar niet Ik ben niet echt weg moet je weten Het is de heimwee die ik achterliet Dood ben ik pas als jij die bent vergeten
En als ik doodga, huil maar niet Ik ben niet echt dood moet je weten 't Is het verlangen dat ik achterliet Dood ben ik pas als jij dat bent vergeten Dood ben ik pas als jij mij bent vergeten
Na twee maanden afwezigheid ben ik eindelijk nog eens op mijn blog gekeerd. Het jaar 2005 is triestig beëindigd.
Ons moedertje is op zondag 11 december overleden. Ze was 85 jaar,en wij die dachten dat ze de honderd zou halen. Ze is in alle stilte heengegaan. Wij zijn naar België gereisd om haar begrafenis bij te wonen.Tijdens die droevige dagen hebben wij bij mijn zus Flore en schoonbroer Julien gelogeerd. Flore zorgde alle dagen voor ons moeke,zij heeft het heel moeilijk nu. Iedere dag ging ze kijken of ons mama niets nodig had,nu valt het allemaal weg,gedaan!
Met nieuwjaar zijn wij voor enkele dagen naar Spanje geweest.We verbleven aan de Costa Dorada te Coma-Ruga. Het weer viel tegen,koud en winderig,maar we hebben onze gedachten kunnen verzetten.
Alsof het nog niet genoeg was geweest, 2 weken later kreeg ik een bericht van ons Véronique.Er waren moeilijkheden met haar gezondheid. in allerlei ben ik voor een week naar de kinderen gegaan. Na verschillende onderzoeken scheen het niet zo erg te zijn. Een hele opluchting voor iedereen. Uiteindelijk heb ik een prachtige week bij de kinderen doorgebracht Ik ben eveneens op bezoek bij Flore en Julien geweest. Terwijl Julien zijn dutje deed ,zijn wij naar het kerkhof geweest.
Voor Yana en Kay was het feest nu ze meter nog eens bij hun hadden.Yoran is al een flinke kerel geworden.
Hier in het zuiden wordt het stilaan lente .Wij genieten op ons terras van het zonnetje. Volgende week vertrekken wij voor een weekje naar Djerba. Wij gaan ons laten verwennen met thalasso therapie en massage.Ik geniet er al van op voorhand.
December,het einde van het jaar naderd. De winter staat voor de deur,weliswaar geen winter gelijk in het noorden. Wij krijgen nog mooie zonnige dagen met aangename temperaturen. Af en toe regen en wind,storm op zee , maar dat hoort nu eenmaal bij de tijd van het jaar . In de verte zien wij de besneeuwde toppen van de bergen. Een prachtig landschap, onze "Canigou" heeft zijn wit hoedje opgezet. Sinds dit week-end is het skiseizoen geopend. Les Angles, Formiguères, Pyrénées 2000 en nog zovele andere. Er is sneeuwpret voor iedereen. Wij hebben een uitstap naar Toulouse gemaakt,wij hebben de kathedraal Saint Etienne bezocht, met de toeristische bus hebben wij een rondrit in de oude en nieuwe stad gemaakt. Later op de namiddag een bootvaart op de Garonne. Op 6 december komt de goede Sint bij onze kleinkinderen in België.Ze zullen weeral kunnen genieten van al wat mooi's en speels is.Lieve kindjes maakt er een fijn sinterklaasfeest van he!! Dank-zij Annabel kan ik van op afstand genieten van het Sinterklaasfeestje.Zij stuurt mij de foto's via internet door. Met mijn rugproblemen gaat het al een beetje beter.Verleden week heeft de chirurg een thermocoagulatie gedaan.Het resultaat is positief,wat een verlossing. Na vijf jaar pijn ,herleef ik zo een beetje!! Toineke,is naar de osteopaat geweest om zijn nek en hoofdspieren te versoepelen.Maar helaas nog steeds geen resultaat. Vrijdag is ons Véronique geopereerd geweest.Alles is goed verlopen. Ze loopt al rond en gaat al een sigaretje roken ook!! Voor de eindejaarsfeesten gaan wij een vijftal dagen naar Comarruga aan de Costa Dorada in Spanje. Op 2 januari 2006 keren wij terug naar Villeneuve de la Raho om een nieuw jaar te starten in La Douce France.
We zijn nu al in de maand november,wat gaat de tijd toch snel he!!
Donderdag 27 october had ik gepland om een weekje bij de kinderen te verblijven.Op mijn programma stond er een bezoekje te brengen aan mijn moedertje,zus en schoonbroer. Door een staking van het personneel op de luchthaven van Charleroi is mijn reis afgelast geweest. Ik heb beslist om op een latere datum te reizen,wellicht na de winter.
Spijtig voor Yana ,mijn metekind ,ze werd geopereerd en wou haar ook een bezoekje in de kliniek brengen. Nog veel moed Yana ,meter komt weldra op visite hoor. Verleden zaterdag,hebben wij een uitstap met de bus naar Nîmes gedaan. Al bij al was het een mooie dag. Met het toeristisch treintje hebben wij de stad verkend.Nîmes is een oude Romeinse stad. 'S middags zijn wij met zijn allen in een gezellig restaurantje met zicht op het arena van Nîmes gaan eten. Nadien, zijn we naar "Le Pont du Gard"gereden en een bezoek aan het museeum gebracht . Deze maand is het drie jaar geleden dat ik een rugoperatie ondergaan heb.Nog steeds lijd ik dagelijks pijn. Ik heb dan ook beslist om mij verder te laten verzorgen in Frankrijk.Hopelijk zullen de dokters mijn pijnen kunnen verzachten. Vandaag heb ik mijn laatste onderzoek laten doen een electromyographie.Maandag 14 november heb ik een afspraak met de rugspecialist.Hopelijk zal de uitslag positief zijn.
Morgen 5 november wordt onze benjamien van de familie 1 jaar. Yoran bij deze gelegenheid wensen Moeke frankrijk en Vake je een prettige verjaardag. Je mama en je papa hebben lang achter je moeten wachten.Uiteindelijk heb je ze hun wens kunnen vervullen.Je bent een pracht van een baby,alhoewel we je heel weinig zien,toch heb je een plaatsje in mijn hart.Ik heb je lief , YORAN ,Proficiat.
Gisteren zijn wij eveneens bij vrienden op bezoek geweest.Wij hebben ze leren kennen tijdens onze laatste rondreis in Croatië.Mario en Marie,beiden 80 en 84 jaar. Mario speelt accordeon,hij heeft ons dan ook enkele airtjes van zijn repertorium laten horen.Een echte artiest. Tot het volgend verslag. .Raspoutin
We zijn nu half oktober ,de herfst heeft de plaats ingenomen van de zomer. De laatste dagen heeft het hier geregend tot en met. In drie dagen tijd is er zoveel regen gevallen dat normaal in twee maanden neerkomt. Zondag zijn wij op uitstap geweest naar Rennes le Chateau. Wij zijn naar le Domaine de l'Abbé Saunière geweest. Daar heerst nog altijd een misterie over een schat dat tot nu toe nog niet opgelost is,en dit al sinds de 8 ste.eeuw tijdens de neolitische tijd. Als middagmaal hebben wij van een lekker streekgerecht mogen genieten. Salade de gésiers confits de cuisses de canard aux petits légumes. vin du pays coupe maison au cassis café. Na het middagmaal hebben wij een hoeden bedrijf bezocht in Espéraza. Dit bedrijf was in het begin van de twintigste eeuw, het tweede belangrijke hoedenbedrijf ter wereld . Op dit ogenblik door de crisis zijn er nog maar enkele werknemers die de hoeden maken.
Half september en het is nog steeds zomerweer.De meerderheid van de toeristen zijn naar huis gekeerd. Nu is het de beurt aan de senioren en jongere gezinnen om van de laatste zomertrekken te genieten. Het zuiden herleeft door dat er toch af en toe een regenbuitje valt gepaard met een onweer.Al bij al is het ideaal weer voor onze tuin. Enkele kilometers verder op in een dorp dat "Vinça" heet,zijn er hevige bosbranden geweest. Meerdere hectaren bos zijn in de vlammen vergaan. Brandweerlieden moesten gedurende drie dagen blussen. Autowegen zijn afgesloten geweest voor het verkeer gedurende 24 uren. Bewoners van de omliggende dorpen moesten geevacueerd worden. Ze kregen onderdak in de openbare gebouwen en overnachting. Gelukkig vielen er geen slachtoffers. In de druivenvelden zijn "Les Vendanges"de druivenoogst begonnen.Met de dageraad werken de boeren in hun velden tot de zon onder gaat. Druiven plukken en er nadien lekker streekwijn van maken. De dorpskinderen gaan sinds 1 september naar school. Maar niet getreurd nog een vijftal weken en het is weeral een weekske verlof. Verleden week zijn wij op uitstap naar Andora geweest.Het was er slecht weer.Echt winter,temperaturen die niet hoger waren dan 11 graden.Er viel een fijne miesel,echt niet aangenaam. 'S avonds terug naar huis gekeerd en daar was het 23 °. Intussen gaat ons leventje verder ,genieten van La Douce France.Alhoewel wij beiden onze kwaaltjes hebben,trachten we ze te vergeten. Het mooie en zonnige weer maakt veel goed. Wij gaan wekelijks tot drie maal naar het fitness centrum.daar werken wij aan onze conditie,cardiotraining,aquagym,sauna,hammam. Af en toe nemen wij een restaurantje mee,onlangs zijn wij naar de "Buffalo grill"geweest en hebben wij bisonsteack gegeten.(buffelvlees). Volgende week vertrekken wij een week op rondreis naar Croatië.Wij vertrekken zondag 25 september naar Marseille.Daar zullen we overnachten om de maandagnacht het vliegtuig te nemen richting Croatië. Tot het volgend verslag.
Na het vertrek van Annabel en haar gezinnetje heb ik ons huisje opgepoetst.Met zoveel volk was dat wel nodig. Alles moet terug netjes zijn,op 10 augustus komt Sonia,Jean en Tilly op vakantie.Ik heb al bij al een tiental dagen om alles op orde te zetten. Kuissen,wassen en strijken.Alle dagen een beetje,door mijn rugklachten moet ik het werk verdelen.Maar ik zal er wel komen. 10 Augustus, Sonia met haar gezinnetje komen met het vliegtuig en landen te Carcassonne,en huren een wagen voor een week. Weliswaar blijven ze maar voor een nacht. S'Avonds zijn wij met zijn allen naar Argeles gaan eten.Wij hadden het gezelschap van een vriendinnetje van Tilly en hare papa.Die waren daar ook in de buurt op vakantie.We zijn naar Argeles gegaan om naar het vuurwerk te gaan kijken.Spijtig genoeg hebben wij moeten vernemen dat het door het drijgende slechtweer afgelast was. Maar niets verloren op 15 augustus is er eveneens een groot vuurwerk te Saint Cyprien. S'anderdaags zijn ze met de auto voor 4 dagen naar Lloret de Mare gereden.Het ligt maar op 130 km.van bij ons.Ze hebben het daar heel goed naar hun zin gehad.Op 15 augustus keren ze terug naar huis in Villeneuve de la Raho,waar ze tot de 19 de augustus blijven. De 15 de s'avonds zijn wij inderdaad naar het groot vuurwerk gaan kijken te Saint Cyprien.Er was meer volk dan mensen zoals ze zeggen.Weliswaar de fransen kennen er iets van!!! Met de boot zijn wij naar Collioure gevaren.Daar hadden de Sint Vincens feesten plaats. Er werd veel gegeten en gedronken. Collioure is een klein vissersdorpje ,hun specialiteit zijn dan ook de anjovisjes. Vele artiesten stellen daar hun kunstwerken tentoon.Zowel op de straat als in de galerijen. Bij het aanmeren van de boot zagen wij dat het strand bezet was van de zonnebaders.Er was geen 15 cm.vrij tussen twee strandhandoeken.Ze leken op anjovisjes die op elkaar lagen.Wij wandelde op het plein aan het strand en tot onze verbazing lagen de mensen zelfs tot op het dak van de toiletten te zonnebaden!!! Neen geef mij maar Saint Cyprien om rustig op het strand te liggen. Collioure is gezellig om rond te kuieren eene namiddag,meer niet. In Cannet en Roussillon hebben wij een oud vissersdorpje bezocht.Het is nu gelegen in een natuurreservaat. Daar konden wij allerlei soorten vogels bewonderen. Flamingo's , witte reigers en nog vele andere soorten. De voorlaatste dag hebben wij een uitstap met de bus gedaan.Wij zijn naar de spaanse vulkanen en Santa Pau geweest. Het is gelegenin een natuurpark van de Garrotxa. Met het treintje hebben wij de vulkanen (weliswaar in slaap) kunnen bewonderen. Nadien hebben wij in het oude dorp van Santa Pau mogen slenteren. Na ons middagmaal hebben wij nog een tocht in de bossen van de Garrotxa met paard en kar gedaan.Efkens dacht ik dat we in het Sönienwoud waren. Het was alles bijeen een toffe dag geweest. Thuis gekomen,hebben wij nog het avondmaal genomen. Sonia heeft haar valiezen gesloten en zijn wij gaan slapen. Om 5 uur moesten ze vertrekken naar de luchthaven van Carcassonne,richting vaderland,in de regen !!! En ja,aan alle mooie liedjes komt er een einde aan. Dat was het zo een beetje ,onze zomer van 2005 met twee van onze vijf kinderen. Annabel,David,Yana,Kay,Sonia,Jean,Tilly het waren fijne dagen dat jullie ons hebben gegeven. Tot ziens Raspoutin en Toinneke
We naderen het einde van de maand augustus.De twee dochters met hun gezinnetje zijn bij ons voor een weekske op bezoek geweest. Annabel met David en de twee kinderen in de maand juli,Sonia met jean en Tilly tijdens de maand augustus. Het waren prachtige weken ,goed gevuldmet verschillende activiteiten en veel zon. Annabel haar verblijf was wel onverwachts .Zij waren al op vakantie geweest in Turkeye. Door het slechte weer in België telefoneerde ze mij om te vragen is de logeerkamer vrij ?En ja hoor ze was niet bezet ! Ze zijn op maandag 25juli om 12u.30 vertrokken richting Villeneuve de la Raho in het zuiden van Frankrijk. Na 11 uur rijden zijn ze daar aangekomen. Annabel,David,Yana en Kay zijn voor een weekje bij ons op vakantie. Wij zijn naar Saint Cyprien geweest,Yana en Kay hebben daar zich kunnen uitleven.Zij hebben zandkastelen gemaakt en met hun schildpad (luchtmatras)op het water geweest. 'S avonds een lekkere wandeling gemaakt en op tijd een kreemeke gesmuld. Hoei opgepast voor de lijn !!! Terwijl ze bij ons waren hebben wij die fameuse beklimming van de "Canigou" gedaan. We zijn eerst om 7 uur met de bus vertrokken tot Vernet les Bains ,daar zijn we overgestapt in een 4x4 wagen en hebben gereden tot le Refuge de Cortalets op 2150meters hoogte . Nadien moesten wij verder te voet klimmen tot 2784 meters hoog. 2u.30 later hadden wij nog steeds niet de top geraakt. Ik moest nog 100 meters verder klimmen ,maar dat zou nog 45 min.tijd in beslag nemen en was uitgeput.Helaas ik heb het moeten opgeven. Toinneke is nog verder gegaan maar het werd steeds moeilijker voor hem ook. Een beetje later heeft hij het ook opgegeven.!! Al bij al was het toch een mooie ervering,wij zijn toch tot 2684 meters te voet geraakt,en dat voor onze eerste keer!!! Misschien zal ik het ooit nog eens wagen en de top van de " Canigou " bereiken. Na de inspanning van daags tervoren was het donderdag een beetje rustdag. Wij zijn met zijn allen naar "Le Lac de la Raho " geweest in ons dorp.Er is een klein strand ,met kafeetjes en terrasjes waar je kunt eten en drinken. Annabel ,ik ,Yana en Kay hebben een pedalo gehuurd ,Toinneke en David die hadden een surffiets gekozen. Wat hebben wij gelachen !Die mannen konden hun evenwicht niet houden op de surffietsen en vielen steeds in het water. In de late namiddag had Annabel een afspraak bij mijn kapper om haar mechkes te laten bewerken. ' S Avonds zijn we naar "Les Jeudis de Perpignan " gegaan. Het thema was spaansemuziek en flamenco. Eene "Chitty chitty - Bang bang kwam van achter een hoek van de straat opdagen.Yana en Kay waren ervan verschoten. Vrijdag nog eens naar zee geweest en zo liep de week op zijn einde.zaterdag vlug nog naar de supermarkt en nog genieten van zon,zee en strand. Zondag moeten ze naar huis rijden. Zondagmorgen om 11 uur zijn ze dan richting België gereden . Afscheid nemen doe ik niet graag,maar ja aan alles komt een einde,en na het einde is er terug een begin. Annabel,David ,Yana en Kay het was een aangename week . En nu alles oppoetsen voor de volgende loge. Bay bay en tot ziens de lange afstand grootouders word vervolgd
Na meer dan een maand rust begin ik terug op mijn blog. Weliswaar moet ik nog vertellen van januari 2005 tot juni 2005 maar dat zal ik nog wel eens doen ,als ik ooit vijf minuten de tijd heb. Op het ogenblik dat ik aan dit verhaal begon te schrijven was het bijna eind juli. De vakantie's draaien hier op volle toeren. De toeristen hebben hun hoekje gevonden op het strand. Ze genieten van zon,zee en strand, wat kan het leven toch mooi zijn! Op veertien juli was het de Nationale Feestdag in Frankrijk.Wij hebben met de bus een uitstap naar Carcassonne gedaan.Daar was er een groot vuurwerk. Massa's toeristen kwamen er naartoe om de "Embrasement de la Cité " mee te maken.Rond 16 uur zijn wij aangekomen en hebben ruim de tijd gehad om de oude stad te verkennen. Carcassonne is een oude versterkte middeleeuwsestad. Het was er verschrikkelijk warm in die smalle steegjes. In de katedraal hebben wij afkoeling gevonden en hebben van een prachtig klassiek concert mogen genieten.
Op het ogenblik dat ik mijn gedachten op papier schreef was het zondag 24 juli en lig ik op het strand. De kinderen spelen in het zand en baden in de zee.Het is er heerlijk,een fris briesje,afkoeling in het water en af en toe plat liggen in het zand. Wat moet een mens nog meer hebben!!! Het reddersteam houd een oogje in het zeil en hopelijk moeten ze niet met hun reddersbootje uitvaren. Er zijn bosbranden geweest in de omgeving van Castelnou en in de Aude.Maar ze waren vlug onder controle.Op een camping waren er enkele caravans in de as gelegd,gelukkig waren er geen slachtoffers. Op 14 juli is de ronde van Frankrijk in onze regio doorgereden.De start was in Cap d'Agde en aankomst in Axe lesThermes.Ze zijn via Quillan geweest .Onze vroegere trekplaats. Daags tervoren hebben wij onze belgische vrienden mogen ontvangen.Annette en Marc .Wij hebben ze in Quillan leren kennen waar wij samen onze vakantie's doorbrachten. Ieder jaar gaan wij op bezoek bij hun en zij bij ons. Volgende week gaan wij de "Canigou beklimmen. De "Canigou is een berg van 2745 meters hoog. Hij is de trots van de Catalanen.Zoals de Japanners de Fudji-Yama aanbieden is dat het zelfde voor de Catalanen met de "Canigou.. Onder tussen hebben wij hem al beklommen ,of wij er in geslaagd zijn zullen jullie het in een ander verhaal kunnen lezen.
Wij wisten al een en ander over de te vervullen formaliteiten tgo de Franse Administratie (nl.van collega's die reeds de stap gezet hadden). Maar de realiteit was totaal anders. Eerst naar het Gemeentehuis (la Mairie) om ons in te schrijven. Geen loketten te zien, enkel een onthaalbediende die blijkbaar van alles op de hoogte moest zijn. Die gaf ons weliswaar verkeerde inlichtingen ivm de sociale zekerheid (slecht adres) en de immatriculatie van autos. De verblijfsvergunning geldig 5 jaar, kregen we van de Prefectuur na een wachttijd van 8 weken. De Gemeente hield zich omzeggens enkel bezig met de kiezerslijsten. Voor de Gemeente duurde de immatriculatie van autos wel 3 maanden. Gelukkig vernamen we elders dat die formaliteit onmiddellijk kon vervuld worden bij de Prefectuur. Er stelde zich echter een fameus probleem omdat mijn auto reeds geïmmatriculeerd was in Frankrijk. Bij verkoop van wagens moet de autoplaat niet ingeleverd worden maar moet bij de wagen blijven. Een attest na controle van mijn auto was genoodzaakt om dit probleem op te lossen. Toch een pluspunt: hier is geen rijtaks te betalen en de verzekeringen (auto,woning....) zijn 50% goedkoper. Zodra we het juiste bureau vonden voor de sociale zekerheid, werd mijn dossier (als gepensioneerde) zonder probleem in orde gesteld. Maar voor Raspoutin was het anders. Haar statuut als "in disponibiliteit voorafgaand op het pensioen" kenden ze hier niet. Het heeft 2 jaren geduurd vooraleer haar dossier volledig in orde was. Op het Belgische Consulaat in Perpignan hebben we ons laten registreren en zodoende een internationale reispas kunnen aanschaffen. Er is nu sprake van een identiteitskaart voor Belgen in Frankrijk. Dit dokument zou de reispas vervangen mbt de 25 landen van de Europese Gemeenschap. Kortelinks vernamen we dat ons europees rijbewijs moest geregistreerd worden bij de Prefectuur. Zoniet riskeren we, bij verlies of diefstal, examens te moeten afleggen om een Frans rijbewijs (met puntensysteem) te bekomen. Einde goed, alles goed zou ik zeggen. Thans zijn de administratieve moeilijkheden achter de rug en kunnen we "lekker genieten" van onze vrije tijd aan de Middellandse zee, in de Pyrenëen, en van het zuiders weder.
Onze verhuis is achter de rug,de helpers zijn naar huis gekeerd.Op administratiefgebied is alles geregeld,alhoewel het niet van een leiendakje is gegaan.Dat zal Toineke wel in een ander verhaal uitleggen. Wij kunnen nu genieten van ons pensioen in "La Douce France". De zomer van 2003 was geweldig heet,geluk dat de "Tramontane"blies om af te koelen.Van mei tot oktober was het weliswaar een echte hittegolf. De kinderen waren benieuwd hoe wij het stelden in onze nieuwe woonst en zijn tijdens de maanden juli en augustus op vakantie gekomen. De winter was helemaal niet te vergelijkenzoals die in het noorden.Wij hebben geen vriestemperaturen gehad.De koudste dag is de temperatuur gedaald tot 3 °.Tijdens de maand november is er wel een hevige,koude wind opgekomen."De Tramontane".Hij blies gedurende drie weken onophoudelijk.Wat een heel koud gevoel gaf. Om fit en gezond te blijven zijn wij ingeschreven in een fitnessclub.Daar gaan wij tot 4 mazal per week naartoe. Regelmatig maken wij uitstappen met de bus ,zo leren wij de streek kennen.Wij gaan zowel naar Spanje als naar de Camargue tot de Provence.In Spanje gaan wij meestal naar de Costa Brava ofwel de Spaanse Pyreneëen. Nieuwjaar 2003/2004 hebben wij in Barcelona gevierd. Tussen in hebben wij ons huisje en tuintje opgeknapt en proper gemaakt.Nieuw keuken laten plaatsen,salon gekocht,geschilderd en behangen.Dat is nu praktisch helemaal in orde. Dank zij internet kunnen wij dagelijks contact hebben met onze kinderen en kleinkinderen.Er zijn wel dagen dat ik ze mis en ben dan wel een beetje weemoedig.Eveneens met broers en zussen hebben wij contact via het net.Maar mijn mamaatje die heeft geen internet en die telefoneer ik regelmatig. Mamaatje is dan ook al 85 jaar sinds april 2005.Spijtig dat ze zover nietmeer kan reizen om ons huisje te zien. Als ik het te moeilijk krijg reserveer ik een plaats op het vliegtuig en keer ik naar België.Daar logeer ik bij de kinderen.Zo ga ik bij iedereen op bezoek en kan ik terug tevreden naar huis keren. Dit was zo een beetje een kleine samenvatting van mijn twee eerste jaren in het zuiden .
Op donderdag 1 mei 2003 zijn wij na 14 uren rijden in onze nieuwe woonst aangekomen. Eerst en vooral eens rondkijken in huis en tuin als alles in orde is.We hebben onze meubeltjes uitgeladen. Ons eerste werk is voor slaapgelegenheid zorgen voor 6 personen,want we zijn bek af. Ondertussen zorg ik voor het avondmaal.Daags tervoren had ik spaghettisaus klaargemaakt.Het zijn dus alleen de deegwaren die ik moet koken en de saus opwarmen. Onze poes,Mabelle heb ik voorlopig in de badkamer gezet.Zo kan het beestje bekomen van de lange reis. Na het avondeten hebben wij onze meubeltjes verder op hun plaats gezet. Tenslotte zijn wij gaan slapen en hebben wij het werk tot de volgende dag uitgesteld. Vrijdag 2 mei zijn wij opgestaan met een stralende zon. Na het ontbijt hebben wij alles verder geinstalleerd,kaders ophangen,kasten vullen,t.v. ,wasmachien aangekoppeld. Mijn schoonbroer Willy die was al in de tuin het onkruid aan het uittrekken.Kwestie van een mooier zicht te hebben,want het was een beetje een spookhuis en verwilderd.Ons huisje was tenslotte sinds augustus 2002 verlaten geweest . Zo hebben wij alle taken verdeeld tot alles volledig op orde stond. Vrijdagavond onze laatste avond dat wij allen samen waren,zijn wij gaan eten in Perpignan. Zaterdagmiddag moest mijn schoonbroer terug keren naar huis bij zijn vrouwtje.Hij heeft dan ook de T.G.V. genomen in Perpignan en is met 2 uren vertraging in Brussel zuid aangekomen.Dat noemen ze "un train à grande vitesse".. In de namiddag was het de beurt aan onze kinderen die moesten ook terugkeren.Zo zijn ze met de lege verhuiswagen naar België teruggekeerd.Ze zijn goed en wel thuis gekomen. Nu moesten wij afscheid nemen en alleen achterblijven in het zuiden.Dat was voor mij wel een moeilijk moment.Maar ja !!! Nu zijn we met z'en twee in het zuiden "Raspoutinneke en Toineke" om het te maken. A nous "La Douce France". (wordt vervolgd)
Op het einde van augustus 2002,keren wij terug naar huis in België.Van zodra ons huis in Hoeilaart verkocht zal zijn ,verhuizen wij naar de Languedoc Roussillon. Januari 2003,ons huis is verkocht!!Wat een opluchting.Nu moeten wij nog alles organiseren,wat nemen we mee,en wat niet.Een verhuiswagen bestellen of te huren en zelf te rijden?Wij verkiezen het laatste. Een deel van onze inboedel hebben wij verkocht en het overige is uiteraard mee gereisd naar Frankrijk. Ik maak mij zorgen om mijn poes,het beestje is al 10 jaar op dat ogenblik,en weet dat het niet gemakkelijk zal zijn een kat te verhuizen.Kost wat kost ze moet mee,ik wil ze niet achter laten in België.Mijn schoonbroer timmert haar een comfortabel kooi inneen.Daar moet ze 14 uur in zitten.Ze kan rechtstaan ,zitten,liggen eten en drinken.Dus het moet ruim genoeg zijn.Zo gezegd,zo gedaan!!! Wij beslissen om op 1 mei 2003 te verhuizen,lang week-end de kinderen helpen mee en mijn schoonbroer eveneens. Eerst gaan we op 17 april 2003 naar het gemeentenhuis van Hoeilaart om ons uit te schrijven.Wat een raar gevoel het geeft ,eens het op je identiteitskaart staat dat je uitgeschreven bent in je land. Op 1 mei vertrekken wij richting Villeneuve de la Raho. Mijn zoon met zijn vrouwtje met de verhuiswagen .Mijn man Toineke en zijn broer met zijn wagen.Ik met mijn dochter en mijn poes met mijn wagentje een kleine CXske.Wij zijn vertrokken in een pletsende regenbui ,typisch belgisch. Wij zijn alle drie in de late namiddag onder een stralende zon goed en wel aangekomen.Nu moet het zwaarste werk nog beginnen maar dat is een ander verhaal.( wordt vervolgd)
Zo hebben wij een viertal jaar geleden een huisje gekocht.Een huisje alles gelijksvloer met twee kamers plus een logeerkamer.Zo kunnen de kinderen op vakantie komen wanneer ze willen.Een huisje met een tuintje,een barbecue en een terras om van de zon te kunnen genieten. Dat huisje is gelegen nabij Perpignan,op een vijftiental min.van de zee en even ver om naar de bergen te trekken .In ons dorp is er een natuurreservaat waar trekvogels komen overwinteren.er ligt eveneens een groot meer , daar kun je eveneens vissen .Een klein meer is er ook met strand en camping. Het eerste jaar zijn de vroegere eigenaars er nog in blijven wonen.De bouw van hun nieuw huis was nog niet af en voor ons kwam het goed uit ,vermits ik nog een jaartje moest werken. Augustus 2002 zijn we voor de eerste keer er naartoe geweest op vakantie voor een maand.Veel vakantie heb ik toen niet gehad ,het was meer om ons huisje een eerste poetsbeurt te geven.Het was nodig!!!!! Nu ga ik trachten een fotootje erbij te voegen van ons dorp.
Eerst en vooral wil ik iedereen verwelkomen en bedanken die interesse heeft om mijn blogs te lezen. Graag zou ik mijn dagelijks leven en ervaringen die ik in "La Douce France" meemaak aan jullie vertellen. Om een lang verhaal in het kort te vertellen zal niet gemakkelijk zijn.Toch ga ik proberen of ik er inslaag. Wel ik ken mijn man sinds 1980 en in dat jaar hebben wij een rondreis in Frankrijk,Andorra en Spanje gemaakt.Het was een pracht van een reis,mooie natuur,bergen,water en zon natuurlijk.Sindsdien is ons hartje er blijven hangen.Toen hebben wij beslist,eens gepensionneerd gaan wij naar het zuiden wonen.Een paar jaar nadien hebben wij de kans gehad om in de streek waar wij met vakantie waren gegaan een bungalow te kopen .Meer bepaald in de Aude, te Quillan in de Katharenstreek.Daar hebben we telkens we de kans kregen op vakantie geweest. Gedurende al die jaren hebben we de hele streek gaan verkennen.Praktisch alle katharen kastelen bezocht en beklommen,meestal zijn die op den top van de berg.De Romaanse kerkjes eveneens. Hier enkele namen van deze kastelen :de Montségur,Peyrepertuse,Puivert,Puylaurens en er zijn nog veel andere. Nadien zijn we meer en meer naar de zee geweest.Toen hebben wij gekozen om een huisje te zoeken dicht bij zee voor mijn man en ik had het liever dicht bij de bergen. Zo zijn wij in de Languedoc Roussillon gaan wonen.Wij hebben een huisje gekocht dicht bij zee en bij de bergen.Wij zijn eveneens niet ver weg van onze eerste plaats in Frankrijk. Wij zitten met het hoofd in de bergen en de voeten in het water.In een streek waar de zon driehonderd dagen per jaar schijnt.Wat moet een mens nog meer hebben. Dit was maar een inleiding van ons verhaal, het vervolg zal volgen. Raspoutin
Moeder Ik zou zo graag Nog eens een keertje Met je praten Liggen aan je zij Jouw huid jouw haar Zo dierbaar moeder Lief moedertje van mij
Ik was zo druk met leven moeder Met dwaze rennerij Wist het zo veel beter moeder En als ik het je zei Dan knikte je alsmaar En ik vergat jouw armen Bij de scheve appelaar Jouw armen Jouw armen Rond mij Ik zou er wat voor geven moeder
Nu Na zoveel jaar Ben ik een bedelaar Ik zou zo heel graag Nog eens een keertje Met je praten moeder Liggen aan je zij Jouw huid jouw haar Zo dierbaar moeder Lief moedertje van mij
![[ l'ane CATALAN ]](http://membres.lycos.fr/bubu/catalan.tb.gif)
Heel gezellige badplaats,mooie in terrassen gemaakte druivenvelden,en heerlijke Banyuls wijn.
Esperaza en de rivier de Aude
zondag's markt in Esperaza
Rennes le Chateau
Van druivenoogst tot wijn
Le Canigou de trots van de Catalanen
Le Montsegur
Le Quéribus
)
