Prachtig eiland, met veel natuur

( in het noorden )

Playa del Ingles

We verblijven in appartements Walhalla



Ontbijten doen we in

Yumbo shopping center



Daarna onze eerste strandwandeling

Fleur, de kat van de kleinkinderen

Gemaakt door Noor

Toen mijn vrouw 5 weken in caranteine was.

Ze heeft de ziekte van Kahler

ondertussen al bijna 14 maanden.

De ziekte van Kahler werkt in op de botten.

De kwaadaardige plasmacellen produceren

namelijk ook een stof die het gezonde

botweefsel afbreekt.

Dit leidt tot een ontkalking op

bepaalde plaatsen van het skelet,

wat bepaalde punten van het bot

heel kwetsbaar maakt.

Op die plaatsen kunnen dan ook gemakkelijk

(kleine) breuken optreden.


Speeltuin in Oteppe

.

Dubbelbed van Ikea.


Dat begint er op te trekken

Na veel geduld is het me gelukt

Oude tv kast

Nu moderne

Vroeger hadden we sierluiken

Nu voorzetrolluken op lichtenergie

Van Yogjakarta reden we

met de bus tot aan

de voet van de Bromo ( vulkaan )

We kwamen toe met de

trein in Yogjakarta,

en vertrokken in Ciberon, een stad

gelegen in het

Noord-Westen van Java

*

*

*

In de straat waar we logeerden

is er ook een via via,

reiscafé en restaurant.

Er is steeds iemand aanwezig

die Nederlands spreekt

Via-Via reiscafé's vind men

ook in Leuven en Heverlee

We rijden met de lijnbbus van

Yogjakarta naar Malang.

Daar gaan we overnachten

en vertrekken dan morgenvroeg

om 4 uur naar de Bromo

De berg is met 2392 meter

zeker niet de hoogste

berg van de regio,

maar de ligging is wel zeer bijzonder.

*

*

De vulkaan ligt samen met

twee andere vulkanen

in een zandzee

van 8 bij 10 kilometer.

*

*

De Bromo maakt deel uit van

het Tenggermassief

Van overal komen er jeeps toe, ongelooflijk

Toch wel prachtig om zien

We kunnen ook met paarden

tot aan de voet van de vulkaan.

*

*

Maar we weigeren dat,

omdat de paarden er slecht uitzien.

*

*

De eigenaars zijn agressief

tegen mensen die tevoet

gaan naar de vulkaan.

En dan begint de beklimming

naar de krater.

*

*

Het stinkt hier erg naar zwavel.

Yogjakarta 2de stad van Java.

We verbleven in dit Guesthouse,

eigendom van

Ludo Wouters

en zijn indonesische collega.

Ludo is een broer van

Koen & Chris ( Clousseau )

Prachtig afgewerkt en zeer rustig gelegen.

We verbleven een week in de linkse kamer bovenaan. 

De ingang aan de hoofdstraat.



Zicht vanuit de kamer

De Prambanan is het grootste hindoe-tempelcomplex

van Indonesie en is gebouwd in de

10e eeuw gedurende de heerschappij

van twee koningen,

namelijk Rakai Pikatan en Rakai Blitung.

Het complex ligt ongeveer 16 km

ten oosten van Yogjakarta.

Borobudur is het paradepaardje van Indonesië.

Dit belangrijkste boeddhistische monument

van het zuidelijk halfrond

ligt niet ver van

Yogjakarta ( 40 km )

Voor Prambanan en Borobodur

 neemt men best 2

aparte dagen de tijd

Van Yogjakarta gaan we

naar de BROMO, een vulkaan

"De Beemden"

te Attenhoven (Landen):

 knooppunt van

wandel- en fietsroutes

en langs een gloednieuwe

kinderspeeltuin met als thema "water". 

De kinderen zijn van het water

niet weg te krijgen

Achteraan ziet men taverne

" De Rietgors "

Mooi aangelegd, en veilig.

Het is wel rustig vandaag.

Links achteraan,

is er een groot speeltuig

gemaakt van hout en koorden

Men kan er ook mooie wandelingen maken.

En er loopt ook een Ravel,

juist naast het domein

Helaas lopen er honderden ganzen rond

Canadeze ganzen, en elk koppel

heeft minstens 5 kleintjes

Rond de vijvers is het één

 smurrie van uitwerpselen,

gaan ze daar iets aan doen?

Voorlopig zijn de ganzen 

hier nog niet toe gekomen

Café " De Molen "

aan de zoete

waters te

Oud-Heverlee.

Nog een echt volkscafé,

met een rustige cafébaas 

Hier worden nog straffe verhalen verteld

Het is nu 8.30, alle dagen gaat

 het café dan open

Er zijn al een vijftal klanten

Aan het meer van Butgenbach



Kerk van Prum ( Duitsland )

Vertrokken in Meldert ( Maillard )

op de taalgrens, eerst langs

de vliegbasis in Beauvechain ( Bevekom )

dan naar Melin,

Dongelberg,

en via de Ravel 2

in Ramillies

 naar Hoegaarden.

De 1ste en 3de zondag

van de maand

 kan men het museum

bezoeken op de vliegbasis.

De F-104 Starfighter

En dit is een echte F-16.

Die staat op een sokkel

aan de hoofdingang.

Zelf was ik hier op deze

basis beroepsmilitair.

Het enige vlakke stukje weg in Melin.

Daarna gaat het steeds erg op en af.

In Melin en de andere omliggende dorpjes

zijn de meeste huizen gemaakt

van Gobertange steen.

Klimmen naar Lathuy,

en boven moet de baan

Jodoigne naar Grez-Doiceau

over steken.

Hier volgt weer een deftige klim,

maar het is er zo rustig

en aangenaam fietsen.

Hier en daar zijn er nog

grote boerderijen.

De kleindochter staat klaar

om naar Oteppe ( 60 km )te fietsen

Oude foto's

Mijn grootouders:

Maria Van 't Veld

en Victor Demaer.

*

*

*

Foto genomen in 1957,

ik was toen 7 jaar.

Ingang van het vroegere

Vijverpark in Kessel-Lo,

vroeger eigendom van de

universiteit van Leuven.

*
*
*

Links ziet men staan

Leopoldspark,

dat was 500 meter

verder een

ander park voor

iedereen toegangkelijk.

Mijn grootouders in de

klederdracht van toen

met

één van hun dochters, Angeline,

een zus van mijn grootmoeder

Mijn meter Maria Demaer,

met désire.

Mijn meter was een kranige vrouw,

*

*

*
ze deed nog alles zelf.

*

*

*

Tot haar 84 ste woonde ze thuis,

daarna verbleef ze

in een rustoord in Leuven,

waar ze op haar 99ste overleed.

De kat moet aan de koord blijven,

zo kan ze niet gaan lopen

Brouwerij " De Eendracht "

in Leuven

Chateau " Marteau Longe " in Arbre,

tussen Namen en Dinant.

*
*
*

Was vroeger eigendom

van de gemeente Wilsele.

*

*

*

Ben er 9 jaar na elkaar

op vakantie geweest ( 14 dagen ).

3 grote vijvers werden drooggelegd.

Vroeger waren het kweekvijvers

voor vis van de familie Bellefroid.

*

*

*

Daarna werden ze opgevuld

en gehoogd met het huisvuil

van de stad Leuven.

*

*

*

Tegenwoordig staan er allemaal

buldings op ( appartementen ).

Dit was het laatste huisje dat er stond,

het leek er één uit een sprookje.

ik kwam er regelmatig bij de bewoners

Motorcross op paasmaandag

In Kessel-Lo

Paaszondag was het cross

op de citadel in Namen

In de jaren 60/70 was er jaarlijks

motorcross op de Kesselse bergen.

Wij woonden letterlijk in

de flank van de berg.

Het was werkelijk een hoogdag voor ons

Na zware regenval, was het een modderig gedoe,

ook voor de toeschouwers

Van rechts boven kwamen wij naar beneden,

in een buiten band van een vrachtwagen

van het leger. die donderde dan

zeer ver tot in een bos

Bij een bezoek aan Thailand verbleven

we in het linkse huisje

in Sukhotai.

Prachtig en rustig.

De stad zelf is één grote bezienswaardigheid

op zich gebundeld

in het Sukhothai

Historical Park.

Best te doen met de fiets

Ja er is nu een vierde bij gekomen.

Of misschien moeten er minstens

3 een smartphone krijgen.

We verbleven enkele dagen

in de hoofdstad van

CHILI,

Santiago de Chile.

Heel leuke stad.

Met deze kabelbaan hadden we een zicht op de stad.

Weekend drukte

Argentijnen zijn vriendelijke mensen,

we hadden nergens problemen

Het 14 meter hoge Mariabeeld,

Virgen de la

Inmaculada Concepción.

Zo raken we de berg op- en af

We betrouwden het eerst niet,

maar het werkt probleemloos

Hierboven kan men van

spoor wisselen,

er rijden steeds

2 wagons op en af.

Hier hebben de mensen

nog contact met elkaar

plaza de liberta santiago de chile

( Vrijheidsplein )



Overal zijn er wel politie of militairen te zien

Op dit plein gebeurt zoveel,

dat je er uren kan doorbrengen

Hierboven: werd er iemand

in trance gebracht??

Koffie kan men er ook krijgen.

Voor de laatste keer maken

we de aflossing van de wacht mee

Blijkbaar hoog bezoek



Morgen vliegen we na een

maand terug naar huis

Door het Andes gebergte.

Na een lange bustocht

zijn we eindelijk in

Santiago de Chile,

de hoofdstad van

Chili.

We waren verbaasd

door het grote busstation

waar we in terecht kwamen,

maar alles verloopt daar prima.

We overnachten 3 keer

in één van de moderne jeugd??

herbergen.

We komen juist toe bij de

wisseling van de wacht aan het paleis.

De parade gebeurt onder bevel

van een vrouwelijke officier

Binnen enkele dagen zit onze reis er op.

We geven alles wat

we niet meer nodig hebben

( kledij, slaapzakken, sasprodukten, enz. )

aan de arme mensen,

die men hier en daar aantreft.

We gaan op zoek naar het

park van de hoofdstad

Hier zitten we in het Salsa gedeelte,

's avonds word hier gedanst

We zijn boven op een soort berg,

even rustig genieten.

Voor we straks de kabelbaan nemen.

Mendoza  is de hoofdstad

van de gelijknamige provincie

en ligt op een belangrijke

weg tussen

Argentinië en Chili.

Hotel Rincon Vasco,

daar gaan we enkele dagen verblijven.

We verplaatsen ons met

dit vervoer door de stad, een soort tram bus.

We bezochten eerst de stad

We lopen wat rond in de stad,

en zoeken een restaurant.

Plots zien we een lange rij

wachtende mensen staan,

aan een restaurant.

Als de lokals daar gaan

moet het er goed zijn.

Ik wil toch even aan het raam

gaan kijken wat er hier te eten is.

Onmiddelijk komt er

een bediende naar mij,

en zegt dat ik achteraan

moet aan sluiten.

Hij heeft door dat we buitenlanders zijn,

en zegt om mee met hem te gaan.

We mogen direkt binnen.

We kregen een tafel dicht

bij de barbecue,

en een persoonlijke ober,

die Engels sprak, raar hoor.

In Argentinie hebben ze zeer lekker vlees.

En Mendoza is een gekende wijnstreek,

dus goede wijn.

Na het eten haden we

dringend nood aan rust

In de verte doemd de Aconcagua op.

De Aconcagua (6962 m)

is gelegen op de grens met

Argentinië en Chili

Voor de 2de keer in Argentinie

hebben we pech met de bus.

Maar geen probleem,

de bestuurder houd gewoon

de volgende lange afstandsbus

tegen en verkoopt onze tickets

door aan die maatschappij.

We zitten zeer hoog in het Andes gebergte













Wij rijden naar Santiago de Chile,

de hoofdstad van Chili.

Richting Argentinie

is het zeer druk.

 Het geeft een raar gevoel de

kaaimannen zo dicht te benaderen

De Kapibara is lui en rustig

Dit is de jeugdherberg

in het stadje

" Mercedes "

waar we verbleven.

In de stad Corrientes staan we bij een

monument ter herrinering

van EVA PERRON.

Het is vandaag in Argentinie

een feestdag,

er rijden geen lange afstandsbussen,

we zitten hier vast.

Dus slenteren we eerst maar

wat over deze kermis

Toch speciaal deze kermis



Die moeten we niet hebben

Corrientes lijkt een triestige stad

Zelfs de kippenwinkel is gesloten

Dat zien we hier ook vaak

We vonden uiteindelijk nog

een kamer in een hotel.

En na een slechte nacht zitten

we op de slaapbus van

Corrientes,

via Cordoba

naar Mendoza.

Weer een busrit van ongeveer 1.500 km.


Aangekomen in Mendoza,

zoeken we in de Trotter,

een goed hotelletje

om enkel dagen te verblijven.

Hier pakken ze het werk groots aan.

Vannavond gaan we de nachtbus nemen

van Foz de Iguazu, naar Corrientes.

Daar moeten we overstappen

naar een stadje

MERCEDES Genaamd..

Een busreis van ongeveer 800 km.

Eerst even ons rugzakje in orde zetten,

dan is dat al klaar.

We krijgen allerlei lekkere schoteltjes

Maar eerst gaan we nog

eens genieten van het

lekkere eten hier.

Als we dat binnen hebben

kunnen we er zeker

tegen vannnacht

Gezien het vele water in het gebied

bestaan er weinig

toegangswegen tot het park.

Het slaperige dorpje Colonia Pellegrini

vormt een uitstekende basis

om de Iberá moerassen

van dichtbij te ervaren.

Je bereikt het gehuchtje in

drie tot vier uur via

een 120 kilometer lange,

onverharde weg

vanaf de stad Mercedes.

Esteros del Ibera

één van de mooiste plekken

om wildlife te spotten

in Zuid-Amerika

Onder begeleiding van een

parkwachter gaan we het woud in


We worden gade gslagen vanuit de hoogte

Plots ligt er een  capibara

voor mij, hij bekijkt me rustig.

De parkwachter zegt

dat ik dichter mag gaan.

Als we aan het huis van de parkwachter

aankomen zit zijn kat te wachten.

Dat is een serieuze kat hoor

Samen dineren met de

Argentijnse toeristen

We rijden over een ellenlange zandweg.

Ongeveer 3 uur altijd rechtdoor.

Een zandweg zonder zijwegen.

Die zijn er niet want links en recht

is er alleen maar moeras zover het oog reiken kan.

We rijden richting Colonia Carlos Pellegrini,

het enige dorpje midden in

het Nationaal Park Esteros del Ibera

in de provincie Corrientes in Argentinië.

Tijdens een boottochtje zien we veel kaaimannen.

Ze blijven gewoon rustig liggen,

pas gegeten denk ik



5 minuten later zaten we in een onweer.

Vandaag gaan we even naar Brazilie,

de watervallen bezoeken, 

vanaf die kant.

Deze dieren lopen hier rustig rond

en bedelen om eten

Enkele jaren geleden was er hier een

zware overstroming, alles vernield.

Toch wel een ander zicht

dan aan de Argentijnse kant

Achter mij de "Duivelskloof ".

Het water stort bulderd

naar beneden,

indrukwekkend.





Door het regenseizoen staat

het water nu ook redelijk hoog













We gaan even het regenwoud in



We gaan nog even terug

naar de watervallen

We verblijven in Foz do Iguazu.

Dichtbij de

wereldberoemde

watervallen

Na iedere hoek of bocht,

ziet men andere watervallen.

Men kan ook beneden of boven wandelen

Indrukwekkend, lawaai












Een nat pak hoort er ook bij

We gaan bootje varen

Reddingsvest verplicht