Heel mijn leven ben ik altijd opzoek gegaan naar mensen die ik écht kon vertouwen, maar wat ben ik daar enorm in teleurgesteld geweest. Mijn ouders bijvoorbeeld, elke belofte die ze deden braken ze van kleinkinds af. Een voorbeeld...Als ik een heel goed rapport had kreeg ik een schrijfbord om op te kunnen tekenen, ik had dat goed rapport maar wat kreeg ik? niets!. En zo werd mij een slee beloofd...een mooie jas en nog zo van die dingen. Op den duur begon ik dan mijn moed te verliezen en werd opstandig naar mijn ouders toe...Maar tegen het bastion van mijn ouders was ik niet opgewassen en zo ben ik ergens mijn ouders enorm gaan beginnen haten. Later bij mijn man net hetzelfde...Hij beloofde mij aan het altaar te zullen steunen en helpen in goede en kwade dagen en wat gebeurde er? Hij begon het in het sociale te gaan zoeken...bij vreemde mensen die veel bier en geld gekost hebben...en ik? Ik zat alleen thuis met de kinderen. Dan leerde ik een zogezegde vriend kennen die mij bondgenoot...zielsverwant en anam cara noemde ( wat geliefde vriend betekent in het Gaëlisch een keltische taal die nog heden ten dage gesproken wordt in Ierland ). In het begin was het allemaal wel plezant...Ik vertrouwde hem, dacht al aan een goede toekomst met hem, maar wat ben ik daarin teleurgesteld geworden. En nu heden tendage spreken of zien we elkaar nog amper...Ik zou ook niet meer weten waarom...alles wat hij vertelde was zo anders dan naar waar ik opzoek was. Ons denken botste langs alle kanten...hij weet dat ik geloof in een God en dit heeft hij niets anders dan willen afbreken met zijn stellingen waar ik enorm ben tegenin gekomen...maar men wordt daar zo enorm moe van en nu heb ik het contact met hem verbroken...wat ik héél goed vind. Ondertussen is God Zelf méér en méér op de voorgrond gaan treden met raad...via een profeet op internet...wat hij zei sloeg helemaal op mijn situatie en ik ben gaan doen wat God zei. Hij zei...doe die persoon weg uit je leven...Ik ga je een heel andere Weg aanwijzen... Ik heb dit nu gedaan en ik voel mij er véél beter bij. Nu volg ik Gods Raad...Bid over alles en ga ook met alles nu naar Hem...niet meer naar mensen, daar heb ik genoeg mee meegemaakt!. En zo ga ik nu verder met mijn leven...wat God voor mij in petto heeft weet ik niet...maar ik vertrouw Hem.