Op 22 juni is mijn man zomaar op een nacht van de trap gevallen hier in  huis. Hij had zich van deuropening vergist...de opening van de badkamer en de traphal liggen namelijk vlak naast elkaar...met als gevolg...twee gebroken nekwervels...een zwart-blauw uit ziende arm...twee snijwonden op zijn hoofd die moesten gehecht worden...en twee geschaafde benen.
Vijf weken heeft hij nu moeten rusten om te genezen...thuis in een electrisch ziekenhuisbed. Normaal duurt zo n fracteur drie à zes maanden om te genezen...had de specialist gezegt...en wat bleek gisteren op de foto's?...mijn man is genezen!..aan zijn nekwervels is er niets meer te zien!...geen breuken meer!...niets meer!!!.
De arts die mijn man behandeld kon het zelf niet geloven gisteren op consultatie.
Ik zei tegen hem :" Ik heb er ook veel voor gebeden".
Hij zei:" tot welken heiligen heb jij dan gebeden?"
Ik zei: " Al zeker niet tot de heiligen van de Rooms Katholieke Kerk , de oude nonnen en pastoors van de RKK".,
"Tot wie dan wel? Vroeg hij.
"Er is er maar éne" zei ik.
" Welke dan " vroeg hij.
" Jezus Christus natuurlijk!".
Hij zei: "Als dit hier zo altijd gaat zijn in mijn praktijk kan ik mijn boeltje wel sluiten".
Ik zei:" Nee, dat is ook niet waar".
" U kunt samenwerken met Hem voor het genezingsproces...maar ongelukken zult u altijd moeten opvangen".
" Ja " zei hij " dat is ook weer waar ja".
Dus lieve mensen...wonderen bestaan nog!...God Leeft écht!...Zeker weten!...en Hij geneest!!...Halleluja!!!