Een moeder kan je grootste vriend zijn of je ergste nachtmerrie!...men heeft het zelf niet voor het uitkiezen...men wordt gewoon in haar armen gelegt...en daarmee kunnen we het dan op hoop van zegen gaan doen...vol verwachting voor opbouw en vertrouwen te leren...of afzien dag na dag...met het ene verwijt na het andere!.
In liefde trouwen velen dromen ervan...maar bij velen gaat het soms héél anders!. Ons moeder is zwanger!...grote paniek in de familie!...de bruiloft wordt geregelt...en het avontuur kan gaan beginnen!. Mensen die elkaar niet écht leren kennen hebben ...hebben sex gehad!...ons vader loste één scheut teveel en nu zitten ze met de gebakken pataaten. De ene familie lost dit liefdevol op...een kleinkind opkomst...vreugde in de familie...een andere familie ontwikkeld een ruzie...die jaren later nog nazinderd...een groot verschil!.
Oma is boos!...haar dochter heeft iets gedaan wat niet mocht!...foei foei foei dochter!...dan beginnen de verwijtens salvo's...met véél tranen en leed ten gevolge...dochterlief zal't geweten hebben...want oma is diep teleurgesteld. Alles wordt geregeld onder verwijten en beschimpen en de foetus wordt groter en groter. Er wordt zo weinig mogelijk aan de foetus gedacht...de vreugde periode wordt omgetoverd tot een begrafenis...terwijl er toch iets héél moois binnenkort te gebeuren staat...een nieuw mensje gaat geboren worden...een wezentje dat zelf niet gevraagt heeft er te zijn...maar wel opkomst is...en recht heeft op leven...ook in vreugde!...ook in liefde!.
Maar dat gebeurd niet!...Oma blijft boos...vader weet geen raad met de situatie...en gaat het zoveel mogelijk als hij kan op een ander zoeken...drinken of ook het kind verwijten maken...terwijl hij ZELF de schuldige is!...had hij zijn broek toegehouden was er niets gebeurd!...en was er géén ellende in zijn leven geweest!...arme heetgebakerde man!!!.
Het geboren ongewenste kind probeerd dan zo goed en zo kwaad het kan te leven of te overleven vaak. De ouders zijn en blijven hard...het kind mag nooit iets leuks doen!...altijd weer die verwijten...jij kunt dat toch niet!...ga maar op een ander spelen.
Maar ze verwachten later wel de beste punten op school...ze laten je maar lopen...échte gesprekken worden er nooit gevoerd...maar er wordt wel altijd van je hulp verwacht...doe je niet wat ze vragen...krijg je het ene verwijt na het ander naar je hoofd geslingert...of vlieg je zonder eten je bed in!...de slavernij is nog lang niet afgeschaft in het Westen!...geloof me.
Dan wordt het kind groter...onzeker en vol met minderwaardigheidscomplexen...bang en kluizenaarsachtig...daar komt dan nog vaak de pesterijën van klasgenoten bij...en men begint zich innerlijk héél alleen en eenzaam te voelen...opstandig en rebels en vol leugens!. Want om iets te kunnen verkrijgen moet men gaan liegen...gaan stelen...want anders heeft men niets!...want wat er beloofd was...krijgt men niet!...en zo wordt de hoop die je ergens koesterd ...kéér op kéér weer de grond ingeboord...tot het punt aangebroken is van grote wanhoop...men overweegt zelfmoord. Men wil weg uit dit leven...waar men toch al niet in welkom was...en zo strompelen tegenwoordig vele mensen door het leven. Ontmoedigd...afgewezen...bepest door vijanden en familieleden...en plots hoort men dat er iemand zelfmoord gepleegt heeft...een schok gaat door de familie...tranen vloeien...men wordt begraven...en dat was het dan!...een mensenleven.
Een mensenleven dat evenveel kansen had moeten krijgen als ieder ander...maar het mocht niet zijn...ons moeder en haar moeder besliste er hatelijk anders over!...Amen.