Het zoneiland van Griekenland Sinds jaren ben ik min of meer verslaafd aan het Griekse eiland Rhodos.
Middels dit Blog wil ik u deelgenoot maken van mijn passie voor dit schitterende eiland en haar vriendelijke bewoners.
15-08-2007
Waarom dit Blog.
Welkom op mijn blog, maak kennis met het schitterende eiland RHODOS.
Het is mijn bedoeling om u middels dit Blog bekend te maken met het eiland Rhodos. Zelf zijn wij (mijn vrouw en ik) in 1997 voor het eerst met Rhodos in aanraking gekomen door er gewoon op goed geluk op vakantie te gaan. In 2001 zijn we er voor de tweede keer op vakantie geweest. Toen waren we verkocht. Het beviel zo goed dat wij er inmiddels al 11 maal op vakantie zijn geweest. De laatste keer was in september 2007, en in juni en september dit jaar staan de volgende reizen alweer op het programma. We verblijven altijd in het plaatsje Trianda (Ialyssos) op zo'n zeven kilometer van Rhodosstad. Door de jaren heen zijn we bevriend geraakt met enkele eilandbewoners die ons telkens wanneer we daar zijn flink in de watten leggen, want gastvrijheid staat bij hen hoog in het vaandel. Ook hebben wij tijdens onze vakanties meerdere Nederlandse mensen leren kennen die ook Rhodosfan zijn. Zij zijn inmiddels vrienden geworden en we zien elkaar telkens in juni en/of september op Rhodos. Ik hoop dat u wat aan de informatie op dit Blog heeft, zeker als u van plan bent om dit schitterende eiland te bezoeken. Ik wens u dan ook veel leesplezier.
Bronnen
Uiteraard heb ik over Rhodos ook niet alle gegevens paraat en daarom diverse sites over Rhodos geraadpleegd. Enkele zeer informatieve sites wil ik u daarom niet onthouden. Een van deze sites vind u door op de banner hieronder te klikken, de andere vind u bij mijn favorieten in de rechterkolom.
Rhodos is 77 km lang en 35 km breed en heeft een oppervlakte van 1389 km2, het is daarmee het grootste eiland van de Dodekanesos eilanden groep. Het eiland ligt in de Egeïsche zee en wordt door een 18 kilometer lange zeestraat gescheiden van het Turkse vasteland. De kustlijn bestaat voornamelijk uit zand- en kiezelstranden. Het eiland heeft een rijk historisch verleden en bezit dan ook vele monumenten uit de verre geschiedenis. Er wonen +/- 95.000 inwoners waarvan de meeste in de hoofdstad (Rhodosstad) wonen, en werkzaam zijn in de toeristenindustrie. De grootste bronnen van inkomsten zijn; de tuinbouw (druiven, olijven, groenten) en uiteraard het toerisme. Het eiland is bergachtig met als hoogste punt de Attavirosberg met een hoogte van 1215 meter. De bergen zijn over het algemeen bebost, in de dalen liggen groene vruchtbare dalen. De UNESCO heeft het eiland uitgeroepen tot wereldmonument van cultuur-erfenis. In het zuiden van het eiland heb je prachtige stranden en heerst er een serene rust. In de bossen vind je verborgen watervalletjes en als je geluk hebt kom je het beschermde Rhodoshert tegen.
KLIMAAT Rhodos heeft een mediteriaan klimaat met relatief zachte winters en vrij warme zomers. Het eiland heeft jaarlijks 260 zonnedagen, het wordt dan ook niet voor niets het zonne-eiland genoemd. Hoewel het in de winter voor wat betreft de temperatuur nog vrij aangenaam kan zijn, loopt het seizoen van mei tot oktober. Mei kan nog wat instabiel zijn wat betreft het weer, maar het is wel de mooiste en beste maand om het eiland te bezoeken. Je kan er dan genieten van alles wat net in bloei staat. Kom je niet voor een strandvakantie dan zijn mei en juni de beste maanden om Rhodos te bezoeken. Strandliefhebbers komen het beste aan hun trekken van juni tot ongeveer half oktober. Regen valt er gedurende die periode vrijwel niet en de zon schijnt uitbundig en de temperaturen liggen meestal rond of boven de dertig graden. In de zomer waait er een constante noordoostenwind (Meltemi genaamd) die soms krachtig tot stormachtig kan zijn maar wel de nodige verkoeling brengt.. Aan de oostkust van Rhodos is het in juli en augustus zelfs heet. In Lindos lopen de temperaturen vaak op tot 40 graden en ook Faliraki kan erg heet worden gedurende het hoogseizoen.
Tijdzone. In Griekenland, dus ook in Rhodos, is het 1 uur later dan in Nederland.
Klimaattabel Rhodos
Maand
Gem. dagtemp.
Gem. nachttemp.
Zonuren p/d
Dagen neerslag
Temp. zeewater
Januari
15
7
5
13
17
Februari
16
8
5
10
16
Maart
17
9
7
8
16
April
21
11
9
3
17
Mei
25
15
10
2
19
Juni
30
19
12
0
21
Juli
32
21
13
0
24
Augustus
33
22
12
0
25
September
29
19
10
2
24
Oktober
26
15
8
5
22
November
21
11
6
8
20
December
17
9
4
8
18
De cijfers in de klimaattabel gaan uit van de gemiddelde waarden voor het eiland. aan de westkant liggen de temperaturen iets lager terwijl ze aan de oostkant iets hoger zijn
RHODOSSTAD Rhodosstad bestaat uit twee gedeelten, de nieuwe stad en de historische door hoge vestingsmuren omgeven oude stad. Deze muren kunt u op za en di vanaf 14:45 uur bezoeken met een rondleiding over de muren. (kosten +/- 4,-) Bij de ingang van de historische haven (Mandraki haven) staan 2 hoge zuilen met daarop standbeelden van herten, een hinde en een bok, de symbolen van Rhodos. Rhodosstad, is een van de mooiste steden in het gehele Middelandse zeegebied. Het oude schilderachtige ommuurde gedeelte bestaat uit vele smalle straatjes met daartussen vele pleintjes en wordt al meer dan 2400 jaar bewoond. Het Grootmeesterspaleis is een echte blikvanger. In de talloze winkeltjes kun je naar hartelust winkelen.Wat dieper in de oude stad vind u gezellige taveernes en restaurantjes waar je tegen betaalbare prijzen lekker kunt eten en drinken. Aan de Mandrakihaven liggen vele boten die u naar alle uithoeken van het eiland varen. Tevens kunt u hier bij de boot zelf uw voorgenomen exursie boeken. Dit is vele euro's goedkoper dan wanneer u dit doet via uw reisorganisatie. Gedurende het seizoen (mei t/m september) is het in Rhodosstad gezellig druk en er is vertier tot in de kleine uurtjes. Uitgaan doe je in de Barstreet alwaar je een keur aan clubs en bars vind. Enkele bezienswaardigheden in Rhodosstad zijn verder:
- Het aquarium. - Het Rodinipark, met de tombe van Ptolemeus. - Het Grootmeesterspaleis. - Het Byzantyns museum gevestigd in een 13de eeuwse kerk. - Een archeologisch museum. - Het decoratieve kunst museum met daarin de folklore van de Dodecanese eilanden.
Het eiland werd door een vóór-Griekse bevolking bewoond en bewaart nog resten van de Egeïsche beschaving (Minoïsche tijd). De Doriërs uit Argos waren de voornaamste bezetters; misschien waren zij wel de stichters van Kamiros, Lindos (de rijkste nederzetting) en Ialysos. Met hun aankomst houden de legende en de cultus van die Tlepolemos verband, een cultus die toegevoegd werd aan de oude zonnecultus (Helios) op de eilanden. De veroveraars sloten zich aan bij de Dorische Hexapolis en stichten buiten Rhodos talrijke kolonies (Gela, Siris, Sybaris, Rhode, enz...); ze hielden zich intensief bezig met het verhandelen van produkten uit Egypte en Fenicïe. Omstreeks 408 v.Chr. werd een hoofdstad gesticht, gebouwd door Hippodamos van Milete, volgens een regelmatig plan en goed versterkt: Rhodos.
Toen de democratische pro-Atheense partij de overwinning behaalde, sloot Rhodos zich aan bij de Delisch-Attische zeebond, maar de onenigheid tussen oligarchen en democraten verwekte heel wat inwendige moeilijkheden, zodat Rhodos meermaals in opstand kwam, onder andere in 411-412, toen het de Peloponnesische vloot herbergde, en in 357, toen het deelnam aan de bondgenotenoorlog.
Na de dood van Alexander de Grote verdreven de Rhodiërs het Macedonisch garnizoen, sloten een bondgenootschap met Egypte en boden weerstand aan een langdurige belegering door Demetrios Poliorketes (305-304). Aangemoedigd door het verval van Athene, breidden ze hun vloot en de fabrikatie van oorlogsmaterieel aanzienlijk uit. Ze verwierven een grote reputatie als zeelui. Ze hielden zich buiten de conflicten tussen de hellenistische vorsten, tenzij het erom ging de grote handelsroutes op zee vrij te houden (veldtochten tegen Byzantium en de koningen van Pontos); strijd tegen de Kretenzische zeerovers.
Hun regeringsvorm was stabiel en gematigd en stond onder de leiding van een college van prytanen. Rijk geworden door de handel, maakten zij van hun hoofdstad een intellectueel en artistiek centrum, waar de studie van welsprekendheid en filosofie een hoge vlucht nam (Panaitios, Apollonios van Rhodos).
In de 3de eeuw v.Chr. werd door Chares van Lindos de beroemde kolos gebouwd. Rhodos was aanvankelijk bondgenoot van Rome, waarvan het in 188 v.Chr. zelf Lycië en Karië tot aan de Meander toevertrouwd kreeg. Nochtans werden de goede betrekkingen tussen beide vrij snel slechter. In 167 v.Chr. werd Karië weer aan Rhodos ontnomen, omdat het in bepaalde omstandigheid liever bemiddelaar dan bondgenoot was geweest. Anderzijds had Rhodos in die tijd te lijden onder commerciële concurrentie van Delos. Omdat het uiteindelijk partij koos voor Caesar, werd het na diens dood door Cassius verwoest (43). Na een tijdelijke aansluiting bij de provincie Asia (44 tot 53 n.Chr.), werd het definitief Romeins gebied onder Vespasianus. Diocletianus maakte er de hoofdstad van de eilandenprovincie van. In 654 werd Rhodos veroverd door de Saracenen, die het slechts korte tijd in hun macht hielden. Onder de Byzantijnse overheersing trachten de Italiaanse kooplui, met name Venetianen en Genuezen, er steeds meer vaste voet te krijgen. In 1310 werd het eiland veroverd door de Johannieters die uit Palestina waren verdreven; zij bevorderden het vrije handelsverkeer, maar lieten ook de roverij toe. Na een mislukte poging in 1480 namen de Turken in 1522 het eiland in na een langdurige belegering.
Italië veroverde Rhodos in 1912 naar aanleiding van een oorlog tegen Turkije en slaagde erin het te behouden ondanks alle onderhandelingen vóór en na de eerste wereldoorlog. Die stand van zaken werd in 1923 te Lausanne bevestigd. In 1947 werd Rhodos aan Griekenland teruggegeven.
Historisch overzicht Rhodos
3000 jr.v.Chr. Neolitische vondsten tonen nederzettingen aan. 1500 jr.v.Chr. Myceense zeelieden vestigen zich op Rhodos. 1000-500 jr.v.Chr. Ontstaan van de Dorische stadstaten Lindos en Lalisos. 490 jr.v.Chr. Rhodos moet zich aan de Perzen onderwerpen. 408 jr.v.Chr. Rhodos wordt door de Atheners verwoest. Rhodosstad wordt gesticht. 304 jr.v.Chr. De Macedonische veldheer Demetrios Poliorketes belegert tevergeefs de stad. 164 jr.v.Chr. Rhodos wordt Romeins. 395 jr.n.Chr. Rhodos vervalt aan het oost-Romeinse rijk. In de Bisantijnse tijd wordt het eiland diverse malen veroverd. 1309-1522 Staat het eiland onder heerschap van de Johannieterorde. 1522 De Turkse Sultan Suleyman de grote neemt Rhodos in. Bijna 400 jaar blijft het eiland Turks. 1821 Begin van de Griekse vrijheidstijd. 1912 De Italianen verslaan de Turken bij Psinthos en bezetten het eiland. 1943 Rhodos wordt door de Duitsers bezet. 1945 De Engelsen veroveren het eiland. 1947 Vredesverdrag van Parijs. De Dodecanesos wordt Grieks. 1967-1974 Militaire dictatuur. In 1972 wordt de monarchie afgeschaft. 1975 Meerderheid van de Grieken beslist voor presidentiële democratie. 1981 Griekenland wordt een volwaardig lid van de EU. 1988 De EU top vindt plaats op Rhodos.
Het eiland Rhodos ligt tussen de drie continenten Europa, Azië en Afrika. Rhodos ligt op de 36 ste breedtegraad en ligt daarmee op dezelfde hoogte als Noord-Afrika. Deze geografische ligging heeft een bevorderlijke rol gespeeld voor de ontwikkeling van de handel die zich over de drieduizendjarige geschiedenis van het eiland uitstrekt. . De Rhodiaanse schepen brachten niet alleen handelswaren terug, maar ook de kennis van de cultuur van de nabije volkeren, wat op zijn beurt weer de Rhodiaanse cultuur ten goede kwam. De positie van Rhodos op de strategische route tussen Oost en West is toch ook de oorzaak geweest voor succesvolle invasies en langdurige bezettingen.
De Dodekanesos
Rhodos is het grootste eiland van een eilanden groep van meer dan 200 in de Egeïsche Zee, die Dodekanesos genoemd wordt. Deze naam betekent "twaalf eilanden" en heeft betrekking op de belangrijkste, bewoonde eilanden. In werkelijkheid zijn het er echter dertien. De Dodekanesos is een district en is op haar beurt weer onderverdeeld in 4 provincies n.l. Rhodos, Kos, Karpathos en Kalimnos. De eilandjes Chalki, Tilos, Symi en Kastellorizo behoren toe aan Rhodos. Men neemt aan dat enige van deze eilanden oorspronkelijk met het vaste land van Klein Azië verbonden waren en andere tengevolge van aardbevingen uit vroegere tijden uit zee opgerezen zijn.
Trianda Trianda het plaatsje waar wij altijd vertoeven als we op Rhodos verblijven. Het is een erg leuk plaatsje met vele leuke winkeltjes, restaurantjes en barretjes. Er is geen uitgesproken uitgaansleven, daarvoor moet je in Rhodosstad zijn. (10 minuten met de taxi) Maar in de vele taveernes waarvan sommige met live muziek (Greekland o.a) is het aangenaam gezellig tot in de kleine uurtjes. Het strand bestaat uit zand en kiezels, dus waterschoentjes aan. (zijn in alle kleuren en variaties voor weinig te koop in bijna alle winkeltjes) Wanneer je de moeite neemt om door de oude dorpskern (achter de verkeerslichten aan de hoofdweg) te dwalen, proef je in de smalle straatjes en steegjes nog de echte Griekse sfeer. Neem ook de moeite om het kerkje binnen te gaan en je zal versteld staan van de schoonheid hier binnen. Onze favoriete restaurantjes zijn, La Serra, Semis en Pezoulli. In de avonduren zijn we altijd te vinden bij onze Griekse vrienden van de Rainbow Beachbar naast het Electra Palace hotel.
Filerimos Achter Trianda ligt de 270 mtr hoge Filerimos heuvel. U vindt hier de ruïnes van de antieke stad Ialyssos verborgen onder de restanten van het 15de eeuwse klooster van Filerimos. De letterlijke betekenis van Filerimos is "vriend der eenzaamheid". De heuvel schijnt deze naam sinds de middeleeuwen te hebben, toen hier een kluizenaar woonde. Vanaf het klooster loopt u via de kruisweg naar het enorme kruis. Via een wenteltrap kunt u boven in dit kruis komen alwaar u een overweldigend uitzicht hebt over de baai van Kremasti en Trianda. Heel apart is het ook als u de aankomende vliegtuigen onder u ziet landen op het vliegveld van Rhodos.
Bezienswaardigheden Filerimos;
- gebouwen uit het derde millenium voor Christus; - nederzettingen en begraafplaatsen uit de Minoïsche (2600-1450 v. Chr.) en Myceense cultuur (1580-1150 v. Chr.); - ruïnes van een antieke tempel van Athena Polias uit de tweede of derde eeuw voor Christus; - ruïnes van een Byzantijnse kerk uit de 10de eeuw; - een kleine grotkerk (Agios Georgios Hostos) uit de 15de eeuw; - een gereconstrueerde Johannieterkerk uit de 15de eeuw met daarbij behorende klooster; - Byzantijnse vestingen en een Byzantijns fort.
De meeste toeristen komen naar Rhodos voor zon en strand en hebben geen idee van de schat aan natuurschoon die het eiland te bieden heeft. Rhodos is een heuvelachtig, groen en bosrijk eiland. In het gebergte (Attaviros) is de natuur nog vrij ongerept. West-Rhodos bestaat uit hele vruchtbare grond die bezaaid is met olijfboomgaarden, citrusbomen en diverse mediterrane bloemen. Het centrale gedeelte van Rhodos wordt beheest door een bergketen. Het zuidoosten is heuvelachtig met vele boomgaarden. In het zuidwesten is er ongerepte natuur met pijnbomen. Bij het lezen van dit onderwerp krijgt u een klein idee van wat er zoal te vinden is op Rhodos.
De meest voorkomende vissoorten in de zee bij Rhodos
Naam
Griekse naam
(Atherina hepsetus)
Sand-Smelt or Silverside
Atherina
5 - 10 cm
(transparent body)
(Boops boops) Bogue
gopa
10-30 cm
(Mugil cephalus) Flathead mullet and Grey Mullet
kefalos
15 - 70 cm
(Thalassoma pavo) Ornate wrasse
gilos
(Coris julis) Mediterranean rainbow wrasse
gilos
Symphodus ocellatus
heilou
(Serranus scriba) Painted comber
perka
(Serranus cabrilla) Comber
hanos
(Gobius niger) Black goby
kokovios
Parablennius tentacularis Tentacled blenny
saliara
(Trachinus draco) Greater weever
drakaina
poisonous spines
(Scorpaena notata) Small red scorpionfish
skorpidi
poisonous spines
(Chromis chromis) Damselfish
kalogria
(Oblada melanura) Saddled seabream
melanouri
(Diplodus sargus sargus) White seabream
sargos
Diplodus annularis nnular seabream
sparos
(Sarpa salpa) Salema
salpa
(Lithognathus mormyrus) Striped seabream
mourmouri
(Pagrus pagrus) Common seabream
fangr i
Dicentrarchus labrax European seabass
lavraki
(Sparisoma cretense) Parrotfish
skaros
(Sparus auratus) Gilthead seabream
tsipoura
(Xyrichtys novacula)
Pearly Razorfish
Papagalos
(Solea solea) Common sole
glossa
(Belone belone belone) Garpike, Needlefish
zargana
(Muraena helena) Mediterranean moray
smerna
30 cm - 2,5 m
Potentially Dangerous
(Octopus Vulgaris)
octopus
htapodi
Reptielen
Laudakia stellio (syn. Agama stellio) Nederlandse naam: Hardun of Hardoen
De hardoen (Laudakia stellio) is een hagedis uit de familie van agamen (Agamidae). De verouderde, maar nog veel gebruikte wetenschappelijke benaming is Agama stellio. Beschrijving : De kleur van de hardoen is bruingrijs tot bijna zwart, met onregelmatige lichtere vlekken op de rug en staart, maar vooral op de kop van de mannetjes. Op de rug bevindt zich een lichtere bandering en rijen stekelachtige knobbels, die bij oudere exemplaren vervagen. De kop is relatief groot en de schubbenrijen op de staart zijn sterk gekield en lijken op stekels. Het lichaam is sterk afgeplat en heeft een duidelijke hals. De maximalelengte is ongeveer 40 centimeter waarvan bijna de helft staart.
Algemeen : Hardoens komen in Europavoor in Griekenland, en verder in grote delen van het Midden-Oosten en Egypte. Meestal zitten ze op muren of op boomstammen. Ze zijn overdag actief als de zon schijnt, en jagen op insecten, maar eet ook bloemen en vruchten. Zoals wel meer agamen en ook leguanen kunnen hardoens communiceren door knikkende bewegingen te maken met de kop.
Tzinzikas ...the Greek Cicada
Even voorstellen...
Tzinzikas is de Griekse naam van de zo geheten 'Cicada', wat de benaming is van deze soort insecten. Ze behoren tot de groep insecten genaamd de Hemiptera. Hiertoe behoren alle insecten met doorborende en zuigende monddelen. Er zijn meer dan 200 soorten cicadas, waarvan de meeste bij de familie van de Cicadidae behoren.
Levenscyclus
De Tzinzika leeft het grootste gedeelte van zijn leven (6-7 jaar) als larve onder de grond. Dit staat in schril contrast met het korte leven van de Tzinzika wanneer hij uit de grond is gekropen. Hij leeft dan nog maar hooguit een paar weken. Na de bevruchting boort het vrouwtje met haar scherpe legbuis gaten in plantenstengels waarna ze deze volspuit met haar eitjes. Hierna transformeren de eitjes tot vleugelloze Tzinzika's of te wel tot larven. Deze laten zich op de grond vallen en kruipen in de grond. Hier houden ze zich jarenlang in leven door het sap van plantenwortels te eten. Tijdens hun groei vervellen ze meerdere malen. Als de larve groot genoeg is en niet meer groeit graaft hij zich met zijn voorpoten naar de oppervlakte en kruipt in een boomstam om daar voor de laatste keer te vervellen. De nu volledig gevleugelde Tzinzika laat zijn larven vel achter en de cyclus begint weer opnieuw.
Gezang
Ongeveer èèn uur voor zonsopgang begint de Tzinzika met zijn gezang. Wanneer de zon opkomt staken ze hun gezang en na een tijdje beginnen ze weer langzaam op gang te komen. Tzinzika's zijn geboren zangers. Het zingen is de paringsroep van de mannetjes. De vrouwtjes zingen niet. Elke soort heeft zijn eigen specifieke sound. Sommige grote exemplaren produceren een intens geluid van soms wel 120 decibel. (dit is ongeveer de pijngrens bij het menselijk oor) Men is nog steeds aan het onderzoeken welke mechanismen de Tzinzika gebruikt om dit geluid te maken. De organen die het geluid produceren zijn een paar ribvormige membramen in de borst van het beestje. Door het aan-en ontspannen van bepaalde spieren ontstaat het pulserende geluid.
In de linkerkolom onder bijzondere links kunt u de Tzinzika's beluisteren.
Op Rhodos zitten vele loslopende katten, hieronder het relaas van iemand die met hun lot is begaan.
Mei 2001, ik was weer terug op Rhodos. Impulsief als ik soms kan zijn wilde ik er even tussenuit en wel direct. Via het internet zoeken naar een bestemming ergens in Griekenland simpel omdat ik zo van dat land houdt. Op de tijden dat ik weg kon was alleen nog iets op Rhodos beschikbaar. Och waarom ook niet. Ik was er 15 jaar geleden ook al eens en had er veel goede herinneringen aan bewaard. Als altijd is het weer er heerlijk, ook in het vroege voorjaar. Er zal wel het een en ander veranderd zijn dacht ik toen we aan de landing begonnen. Het was al laat en dus donker. De uitbundige verlichting van Rhodos stad viel me op en deed me een beetje huiveren. De gedachte dat de charmante aanblik van dit goddelijk eiland geheel ten prooi zou zijn gevallen aan het toerisme verontruste me. Mijn bezorgdheid bleek ongegrond.
Het eiland Rhodos is nog steeds heerlijk en haar gelijknamige oude stad heeft nog niets van haar charme prijs gegeven. Wat is er heerlijker om op een terrasje van het Hippokratous plein een biertje te drinken of te struinen op de stadswallen, genietend van al die heerlijke uitzichten waarbij je zo lekker kan dagdromen. Echter het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Je hebt er gewoon een neus voor. Hoewel, je kunt ze niet ontwijken, ze zijn overal! De Katten van Rhodos. Op kalenders, kaarten en posters. In goed bedoelde toeristenwinkels als knuffels en in de stad, in levende lijve. Je hebt er haven katten, park katten, stads katten en echte vuilnisbak katten. Ik heb ze letterlijk op hun kop in de vuilbak zien graaien. In een nauw middeleeuws straatje zag ik een vrouwtje met wat zakjes richting afvalbak lopen. Ze werd daarbij op de hielen gevolgd door een rood-witte kater. Zodra ze het in de afvalbak had gedeponeerd sprong mijnheer erin. Er zal vast nog wel iets voor mij inzitten zou hij hebben gedacht.
Het is de hoogste berg op Rhodos (1215 m.). Rond het dorp Embona aan de voet ervan, is de berg groen van de pijnbomen en de wijngaarden, terwijl de berg zelf kaal en rotsig is.
De Griekse keuken is mediterraan en staat bekend als een van de meest gezonde keukens ter wereld. Bij het bereiden van hun maaltijden gebruiken Grieken doorgaans olijfolie. Olijfolie is rijk aan enkelvoudige onverzadigde vetzuren. Deze vervangen de minder gezonde vetten in het lichaam. Bovendien bevat olijfolie erg gezonde stoffen zoals anti-oxidanten. Deze remmen het ouderdomsproces en vallen de vrije radicalen in ons lichaam aan. Zelfs als je vetarm eet is het nog gezond om olijfolie te gebruiken. Verse ingrediënten, kruiden, specerijen en olijfolie vormen de basis voor bijna alle Griekse schotels. Grieken koken veel met tomaten, uien, knoflook, en peterselie, olijven, artisjokken,aubergines komkommer en feta. Voor de hoofdgerechten gebruikt men veelal kip, lams- en schapenvlees en uiteraard vis. Favoriet zijn de Mezédes, dit zijn kleine hapjes vergelijkbaar met tapas.
Veelzijdige menu's De Griekse hoofdgerechten bestaan voornamelijk uit ovenschotels en grillschotels. Gerechten zoals Souvlaki, Gyros en Kofta zijn goede vleesgerechten, maar ook grillen de Grieken veel vis. Een bekende ovenschotel is de Mousakka. De Grieken eten ook graag Keftedes en drinken bij het eten graag een glaasje wijn. Ouzo drinken ze bij de Mezédes.
Uit eten De Grieken gaan zelf vaak uit eten, dit verklaart waarom er zoveel eetgelegenheden zijn in Griekenland. De meeste gerechten in de restaurants worden veelal in de ochtend bereidt en warm gehouden tot de lunch en het avondeten. 's Avonds gaan de meeste restaurants rond 19.00 uur open voor de toeristen want de Grieken eten pas vanaf 21.00 uur. Vaak mogen de gasten in de keuken kijken en zelf aanwijzen wat ze willen eten.
Aan de noordwestkust zon 3 km ten zuidwesten van Rhodos-stad ligt de badplaats Ixia. Ixia ligt aan de drukke hoofdweg van de luchthaven naar Rhodos-stad. Deze plaats is een lange aaneenschakeling van hotels en appartementen met daartussen gezellige terrasjes, taveernes, bars en supermarkten dat zich uitstrekt over een lengte van ca. 4 km en daarna overgaat in de badplaats Trianda.Het strand van Ixia, bestaat uit zand, grind en kiezels. Er zijn tal van watersportmogelijkheden waaronder surfen en het sterk opkomende kite-surfen. Beide badplaatsen zijn al jaren favoriet bij de Nederlandse vakantiegangers. Rhodos-stad met zijn vele bezienswaardigheden en niet te vergeten zijn bruisende uitgaansleven zijn met de bus binnen 10 minuten te bereiken. Beide plaatsen bezitten tal van banken met pinautomaten.
Eten / drinken / uitgaan
Beide plaatsen bezitten een groot aantal restaurants variërend van Italiaanse en Chinese restaurants tot grill en fastfood restaurants. Uiteraard zijn er ook vele restaurants / taveernes waar men kan genieten van de lokale keuken. Ook zijn er vele soorten bars zoals, Cocktailbars, Pubs, Discobars en bars met live muziek waar men tot in de kleine uurtjes kan genieten.
Winkelen
Winkelen kan men naar hartelust in de zeer vele winkel(tjes) die variëren van Souvenirswinkels en juweliers tot kledingswinkels en levensmiddelenwinkels. Ook kan men op tal van plaatsen terecht om een auto, motor, scooter of fiets te huren.
Type in het zoekscherm uw favoriete muziek in en klik daarna op de 'GO' button. Als de muziek die u wenst gevonden is klikt u op de play button. Voor video geldt uiteraard hetzelfde. Nu kunt u mijn blog bekijken met een leuk Grieks muziekje op de achtergrond. Maakt het nog leuker toch?
Onze vakantie in juni van dit jaar stond in het teken van complete rust. Dit werd mede ingegeven door de enorm hitte die er in deze periode op Rhodos heerste. Op sommige dagen werden temperaturen van boven de 40 graden geregistreerd. Laat in de avond lagen de temperaturen nog boven de dertig graden. Nu zijn dit redelijk normale temperaturen voor Lindos en omstreken, maar niet voor Trianda waar wij atijd vertoeven. Dus het weer nodigde niet direct uit om activiteiten te ontplooien. Dit stelde mij in de gelegenheid om weer eens een oude hobby nieuw leven in te blazen. Vissen! Wij vertoeven altijd bij Bar restaurant de Rainbow (tegenover het Electra Palace hotel). Overdag aan het strand en in de avond heerlijk op het terras. Deze bar wordt gerund door Sakis en Savvas, door de jaren heen goede vrienden van ons geworden. Savvas mag graag een hengel uitwerpen, maar kan die, mede door zijn werkzaamheden niet altijd in de gaten houden. Toen ik hem aanbood om zijn hengels in de gaten te houden had hij zoiets van, wat weet jij nou van vissen niet wetende dat dit eens een hele grote hobby van mij geweest was. Bij wijze van grap vertelde ik hem dat ik een voormalig kampioen vissen geweest was. Toen had hij helemaal zoiets van , nou die Cees die spoort niet. Dus wilde hij mij weleens bezig zien en plaatste meteen drie werphengels voor mijn strandbedje.
Toen ik de vislijnen van deze hengels eens nader bekeek, zag ik dat er aan elke lijn zes grote vishaken zaten. (op een stukje lijn van 30 cm) Even later werd mij duidelijk waarom hij zoveel haken gebruikte en er totaal geen lood aan de lijn zat. Hij was even de keuken ingelopen om het aas op te halen en toen hij terug kwam had hij drie flinke ballen (formaat tennisbal) deeg in zijn handen. Hij bevestigde dit op een speciale manier aan de vislijn door de lijn in kruisvorm om zo'n bal voer te knopen. Daarna duwde hij de haken in het deeg en toen kon er ingeworpen worden. Hetzelfde gebeurde met de andere twee hengels. Savvas ging weer aan het werk en ik ging rustig op mijn strandbedje liggen om heerlijk te genieten van de zon en de ruisende zee. Na ongeveer 15 minuten begon de top van een van de hengels hevig heen en weer te bewegen. Ik wist niet hoe vlug ik van mijn bedje af moest komen om de vis aan te slaan.
En ja hoor ik had een prachtige vis aan de haak geslagen (zie foto). uiteraard was ik zo trots als een pauw met deze eerste vangst. Savvas sprak gelijk over beginners geluk. Gelukkig is het tijdens deze vakantie niet bij die ene vis gebleven zodat ik hem het tegendeel kon bewijzen. Ikzelf vond het erg leuk om na zoveel jaren weer eens met vissen bezig te zijn , (+/- 25 jaar) en heb me daarom voorgenomen om deze hobby weer eens te gaan oppakken. O ja, de gevangen vissen gingen uiteraard niet terug in de zee in. Een gedeelte verdween op de barbeque en de jongen op de foto, ja daar heeft Savvas voor mij en mijn vrouw een heerlijke vissoep van gemaakt. (zie foto hieronder)
In mei 1997 werd in Griekenland "Mythos" gelanceerd. Een bier met een Griekse naam en dat ook geproduceerd wordt in Griekenland, om precies te zijn in de Mythos Brewery LTD in Salonica. Vanaf het eerste jaar was het een groot succes bij de Griekse consumenten. Mythos is een lager bier met een plezierige verfrissende smaak en een alcoholpercentage van 5%. Het bier wordt in Griekenland verspreidt door 3 distributiecentra in Athene, Salonica en Kreta en is daardoor overal verkrijgbaar. (zelfs in diverse Griekse restaurants in Nederland). Op een terras of in een bar betaald men voor een halve liter Mythos bier tussen de 1,90 en 3,00.
Ook pils van andere merken wordt verkocht in de toeristische gebieden. Heineken en Amstel zijn algemeen verkrijgbaar. Heineken is marktleider in Griekenland. Heineken wordt onder licentie gebrouwen in Athene.
COFFEE ANISE
Mijn persoonlijke lievelingsdrankje op Rhodos is Coffee Anise. Dit is een likeur die bestaat uit koffie en Ouzo. Dit is een specifiek Rhodos drankje dat gedistilleerd wordt door de firma Aigaion op Rhodos. Coffee Anise is op Rhodos overal verkrijgbaar en heeft een aloholpercentage van 21%.
Op een terras of bar betaald u 2,50 voor een glas, maar in de winkel heeft u voor 5.60 een literfles. Het lekkerst drinkt men dit drankje in een longdrinkglas dat voor de helft gevuld is met ijsklontjes.
Tijd: Ca. 290 en 280 jaar voor Christus, ruim 2300 jaar geleden.
Een jonge Griekse held, Dareios, kwam op bezoek bij zijn oom op Rhodos om Athene te vertegenwoordigen als generaal bij de inwijding van de Kolos die gebouwd was ter ere van de god Helios. Deze Kolos was een geniaal bouwwerk dat te boek stond als één van de zeven wereldwonderen. De Kolos diende om wacht te houden als een vesting ter verdediging van de haven en diende tevens als vuurtoren. Rhodos heeft een alliantie met de Phoeniciërs geplant met het doel tegen de Grieken samen te zweren. Dareios flirt met de schone Diala, de dochter van de bouwmeester Karete, die inmiddels in aanraking was gekomen met een groep opstandelingen onder leiding van Peliokles. De opstandelingen willen de intrigante heersende koning Xerxes uit de weg ruimen om het volk te bevrijden dat onderdrukt en uitgebuit werd door Xerxes en zijn rechterhand, Thar. Toen ook Dareios slachtoffer werd van hen, sloot hij zich aan bij de groep van Peliokles. De opstandelingen wilden het machtssymbool van Xerxes, de Kolos, elimineren. Maar helaas mislukte dit. Peliokles en zijn mannen werden gevangen genomen en gedwongen om de mensen in de plaatselijke arena te vermaken. Later volgt er een enorme aardbeving, die alles ondersteboven haalt. Niet alleen de Kolos in de haven, maar ook de machtsbalans van Rhodos stortte uiteen. Het verhaal begint zich rond het jaar 280 voor Chr. wanneer er een bevrijding plaats vindt van een aantal opstandelingen, waaronder ook hun leider Peliokles, die als gevangenen van de tiran Xerxes dwangarbeid moesten verrichten, als slaven.
Het verhaal
De jonge Griekse veldheer Dareios was als vertegenwoordiger voor Athene te gast op Rhodos bij zijn oom. Daar was hij om de inwijding van de grote kolos, die door de bouwmeester Karete ter ere van de zonnegod Helios werd gebouwd, bij te wonen. Tijdens deze ceremonie vond er een poging plaats om de intrigante Xerxes, die het eiland beheerste, te vermoorden. Deze aanslag mislukte echter. De broer van Peliokles werd neergeschoten met pijlen door de lijfwachten van Xerxes. In een geheime grot waar hij werd begraven, zei Peliokles tegen zijn zus en overige opstandelingen, die bij hem waren aangesloten, dat ze hulp van buitenaf nodig hebben om de heersende koning van Rhodos te kunnen verdrijven. Zij willen de veldheer Dareios als voorspreker naar Athene sturen, maar hij weet nog niets af van de situatie op het eiland en is daardoor ook nog niet op de hoogte van het bestaan van deze verzetsgroep tegen de slechte regering van Rhodos. Ook een tweede poging om Xerxes om te brengen door hem te vergiftigen mislukte, tijdens een feest ter ere van het beeld, want de koning liet een slaaf de eerste slok van de wijn drinken, die daarop stikte en ter plekke stierf. Tijdens dat feest werd Dareios door Diala, de dochter van Karete, in een geheime gang gelokt die uitkwam in de vergaderkamer van Xerxes. Hij was op dat moment in een bespreking bezig was met zijn legerbevelhebbers en de ambassadeur van Phoenicië om samen te werken. Door de Kolos in de haveninvaart was de binnenhaven van Rhodos een veilige schuilplaats voor Phoenicische handelsschepen. Phoenicië was echter al een vijand van Griekenland, vanwege hun rooftochten. Xerxes verdacht Dareios ervan om een spion voor Griekenland te zijn. Op dat moment kwam Dareios binnen en zei dat hij verdwaald was in het paleis. Om veiligheidsredenen zorgde Xerxes er echter voor dat niemand het eiland kon verlaten, door de binnenhaven af te sluiten, dus ook Dareios kon niet naar huis. De volgende dag zag hij een stoet slaven arriveren op het eiland, die echter in werkelijkheid Phoenicische soldaten waren, die het eiland wilde overnemen buiten het weten van Xerxes om. Met behulp van de vrijheidstrijders probeerde Dareios Rhodos in de nacht te verlaten, maar toen hun schip zich onder de Kolos bevond, werd er een grote schaal met vuur op hen gegooid waardoor het schip zonk en de opvarenden gevangen werden genomen. In de tussentijd werden de zogenaamde slaven die Dareios in de haven zag, naar een tempel gebracht waar zij hun leider, de ambassadeur van Phoenicië, ontmoetten voor verdere instructies. Door een geheime gang onder het altaar gingen zij naar een ondergrondse schuilplaats. Later werden de gevangengenomen vrijheidstrijders samen met Dareios in dezelfde tempel gebracht om berecht te worden. Maar zij werden bevrijd door hun vrienden, die hen gewapend te hulp kwamen. Ook de oom van Dareios hielp hen om te ontsnappen. Later hoorde zij van een spion dat de Phoenicische soldaten samenwerkte met de rechterhand van Xerxes, Thar. Via een list waren zij op het eiland gekomen om de macht over te nemen. Nu hadden de vrijheidstrijders niet alleen met Xerxes te maken, maar nog met de Phoeniciërs. Ze besloten om de Kolos te veroveren om de controle over de haven in handen te krijgen en om de leiders van het volk te bevrijden die in de kerkers binnen de Kolos gevangen zaten. De tralies konden echter alleen maar ontgrendeld worden via een speciaal mechanisme. Maar omdat Dareios niet wist dat Diala samenzwoer met haar vijanden, en zelfs haar eigen vader liet ombrengen, had hij haar zonder er erg in te hebben de schuilplaats van zijn vrienden verraden. De meeste van hen trof hij daarom later dood aan. Zijn oom, zijn vriend Peliokles, en de rest werden in de plaatselijke arena gebracht. Het lukte hem om hen daar te bevrijden, maar op dat zelfde moment kwamen de Phoenicische soldaten ten aanval en schoten met bogen en pijlen Xerxes dood. Daarna volgde een enorm gevecht tussen het leger van Rhodos en de Phoenicische indringers. Binnen de kortste tijd hebben de Phoeniciërs het eiland in bezit en verwachten de aankomst van een Phoenicische vloot. Dareios en zijn vrienden konden de gevangenen in de kerkers bevrijden, maar hij werd nu zelf ook gevangen genomen en vastgeketend in de Kolos. De bestorming van de Kolos door de opstandelingen mislukte omdat er gloeiende lava en vuur vanaf het hoofd van de kolos op hen werd afgevuurd met grote en sterke katapulten. Intussen lag de Phoenicische vloot nog voor de kust. Plotseling kwam er een zware aardbeving, waardoor de kolos ging wankelen. De Phoenicische soldaten vluchtten naar buiten en staken zelfs hun eigen ambassadeur neer toen hij hun in de weg stond. Buiten werden zij door de opstandige mensen van Rhodos verslagen. Door de aardbeving werd de stad grotendeels verwoest en ook de wankelende kolos brak af bij zijn zwakke plek, zijn knieën, en viel vervolgens om, en stortte neer in de haven. Later wilden ze het beeld nog gaan restaureren, samen met de steden die ook in puin lagen, maar men zag hier vanaf vanwege het feit dat een daarvoor geraadpleegde oude Griekse mythologische uitspraak door een orakel dit ten strengste afraadde: Wat goed ligt, dat moet men zo laten liggen. Hierna heeft het verwoeste beeld ongeveer 900 jaar in brokstukken in de binnenhaven gelegen. Tot dat andere volken het eiland probeerden te veroveren zijn het onderstel, de sokkels en de overgebleven resten, tot ongeveer 654 n. Chr. blijven staan. Daarna hebben de Arabieren, die een inval deden op Rhodos het koper, brons en de marmeren gestript en doorverkocht.
De Grieken zijn er trots op Griek te zijn. Zij kenden een bloeiende cultuur die ook nu nog een van de grondleggers is van wat wij de Westerse Cultuur noemen.
De oude Grieken vonden de democratie uit en leerden de Romeinen hun cultuur. Met de Grieken is niets mis, en dat weten ze. Elk jaar komen talloze toeristen ze eraan herinneren.
Zelf heb ik ook 'last' van de Griekse verheerlijking. Ik betrapte me erop dat mijn hart sneller ging kloppen toen ik hier voor het eerst de Godenberg Olympus zag. Het was dan ook verfrissend dat we bij onze host Dimitra de Amerikaanse Cherie uit San Francisco tegenkwamen die al jaren achtereen naar de balkan reist. Voor haar was Griekenland daar gewoon onderdeel van. Griekenland balkan? Na het nalezen van de laatste paar honderd jaar geschiedenis kan ik haar standpunt wel begrijpen.
Griekenland en het Westen
Griekenland dankt haar status als Westers land deels aan haar oude geschiedenis. Sinds de renaissance is de belangstelling voor de klassieken in het Westen enorm en wij vereenzelvigen ons met de Griekse filosofen en schrijvers. Het zijn onze voorvaderen, heb ik nog op het Gymnasium geleerd. En die focus op de klassieken heeft inmiddels eeuwen van onze eigen geschiedenis bepaald.
Griekenland ondertussen is zelf het resultaat van talloze onderdrukkingen. Er zijn tijden geweest dat de Grieken in hun dorpen altijd hun belangrijkste spullen op een kar hadden staan, met twee dissels. Zo vaak moesten ze uit hun dorpen over smalle wegen de bergen in vluchten dat ze alleen de ezel nog aan de ene of andere kant van de kar hoefden te spannen. Ik lees verhalen over de bezetting van Griekenland als een 'ongelovig' land waar de burgers als belasting hun veelbelovende kinderen aan de islamische Sultan moesten afstaan. Die werden dan bekeerd en kregen hoge ambtelijke functies toegewezen.
Maar Griekenland heeft ook tijdens de Tweede Wereldoorlog een plekje bij het Westen veroverd. Toen Griekenland aan het begin van de Tweede Wereldoorlog door Mussolini in Italië geprovoceerd werd en ze binnen drie uur doorgang voor Italiaanse troepen moest verlenen, schijnen de grieken simpelweg 'Ochi' (Nee) gezegd te hebben. Hun neutrale houding tot dan toe veranderde in een dappere weerstand tegen de Asmogendheden Duitsland en Italië op een moment dat alleen Engeland hen een strobreed in de weg legde.
De Grieken, wel een oorlogje gewend, moesten paradoxaal het onderspit delven toen de Engelsen hen tegen de Italianen wilden helpen. Daarmee werd de aandacht van Hitler op dit zuidelijke stukje Europa gevestigd. Griekse rebelie was geen probleem, maar Engelsen in het Zuiden van Europa leek Hitler geen goed idee. Korte tijd later vluchtten de Engelse troepen naar Kreta en later naar Egypte. De Grieken waren, voor de zoveelste keer, onderdrukt.
Later in de oorlog besloten de Engelsen en de Russen dat Griekenland onder de Engelse invloedssfeer zou vallen, in ruil voor invloed van de Sovjet-Unie in Roemenië, Bulgarije en Hongarije. De Engelsen wilden daarmee voorkomen dat de Russen ongehinderd met hun vloot vanuit de Zwarte Zee naar de Middenlandse Zee konden varen.
Door deze machtspolitiek bleef Griekenland na de oorlog ondanks een grote linkse meerderheid bij de bevolking (het gros van het verzet in Griekenland was communistisch) in handen van rechtse regeringen door actieve steun van de Engelsen en later de Amerikanen. Dat die rechtse regeringen dictaturen konden zijn was in de koude oorlog een ondergeschikt aan het weerstand bieden tegen de communisten.
Jonge democratie
Pas in 1974 hield de dictatuur in Griekenland op, en daarmee past ze in het rijtje van jonge democratieën als Portugal en Spanje. Landen waar evenals in Griekenland de voordelen van een sterke leider nog steeds door delen van de bevolking verdedigd worden. Landen ook waar ouderen voelen dat de situatie zo weer kan veranderen en waar mensen weten dat studenten bij problemen nog een speciale rol in de geschiedenis horen te spelen.
In 1981 kwam Griekenland als een van de rest van het grondgebied geïsoleerd land bij de Europese Gemeenschap. Nog maar zeven jaar verlost van de dictatuur en door al haar oorlogen en burgeroorlogen nog steeds zo arm als de rest van de Balkan. Maar met de toetreding tot de Europese Gemeenschap is Griekenland een periode van politieke rust en gestage economische groei begonnen.
Het land is zo snel tot ontwikkeling gekomen dat veel Grieken me vertellen dat je eigenlijk naar de dorpen moet gaan om te weten wat er in Griekenland aan de hand is. Veel stedelingen komen zelf ook uit de dorpen, zijn pas recent naar de stad verhuisd. Iedereen heeft familie in de dorpen en dáár speelt een groot deel van de Griekse cultuur zich af.
Wisselende grenzen
Griekenland, ik blijf erover praten alsof er één Griekenland geweest is. Maar net als in de laatste oorlog in het voormalige Joegoslavië heeft Griekenland geen duidelijke historische grenzen. De grenzen in het westen, noorden en oosten hebben steeds op andere plekken gelegen. Het land is onderdeel geweest van andere rijken. Er zijn enorme burgeroorlogen geweest. Meer dan een miljoen mensen zijn om hun geloof over de grens gezet (moslims) of juist uit andere gebieden naar Griekenland gejaagd (ortodox chistenen). Het maakte daarbij niet uit of deze mensen Turks, Grieks of een andere taal spraken. En het was vaak onderdeel van buitenlandse politieke belangen waarbij de Grieken slechts de rol van slachtoffer mochten spelen.
Thessaloniki, een havenstad met een miljoen inwoners in het noorden van Griekenland. Het griekse schrift schreeuwt met neoletters vanaf de gevels. Op onverwachte plekken duikt een historische site op waar opgravingen plaats vinden. Mensen vertellen trots over hun Griekse geschiedenis en wijzen over de zee naar de berg Olympus waar de Goden uit de Griekse oudheid zetelden.
Wie nu door Thessaloniki loopt realiseert zich niet dat dit gebied honderd jaar geleden nog bij de Turken hoorde. Dat Ataturk, de man waarmee turken zich vereenzelvigen, zelf uit Thessaloniki komt. Grenzen zijn hier, evenals in de rest van de balkan, zo vaak veranderd dat iedereen met verwijzing naar een ander tijdperk grond van buurlanden kan claimen.
Behoud uit trots
Grieken zijn conservatief. Ze geven hun kinderen de naam van de opa of oma, luisteren nog steeds naar Griekse muziek waarin helden worden bezongen. Ze zijn een product van het westen en het oosten, waarbij volgens de muzikant het oosten tot nu toe het laatste woord heeft. Ze willen graag behouden wat ze hebben, zich blijven vereenzelvigen met hun geschiedenis. Met de selectieve geschiedenis die ze zich eigen hebben gemaakt.
'Grieken voelen zich superieur om wat mensen hier duizenden jaren geleden hebben gedaan,' vertelt een muzikant. 'Maar echt verdiepen in hun geschiedenis doen ze niet. Dan zouden ze weten dat er van die voorouders geen banden meer bestaan met de grieken van nu. En dat wij Grieken van nu onze eigen weg moeten gaan, niet moeten blijven hangen in onze vermeende superioriteit. 'Het is niet genoeg dat hier de democratie is uitgevonden, we moeten hem nu leren leven.'
Dit mooie verhaal kwam ik op het net tegen tijdens een van mijn surftochten op zoek naar nieuws over Griekenland en Rhodos. De schrijver wordt hieronder beschreven
Joeri Oudshoorn gaat in Europa op zoek naar mensen die zelf het initiatief hebben genomen om een maatschappelijk doel te bereiken.
Wie Joeri (32) maakt zich druk over de kwaliteit van onderwijs en begon daarom het tijdschrift Anderwijz om studenten te helpen die kwaliteit te verbeteren. De eeuwige student, Joeri is inmiddels 14e jaars psychologie, houdt van de academische gemeenschap als broeinest voor nieuwe ideeën en inspiratiebron. Hij leest en schrijft graag, volgt de actualiteiten, is actief bij scouting en speelt toneel.
Wat Joeri interviewt mensen die zelf een initiatief hebben genomen om een maatschappelijk doel te bereiken. Hij vraagt ze het hemd van het lijf om erachter te komen wat een politicus bezielt die een experiment begint voor gratis openbaar vervoer, waar een ondernemer tegenaan loopt die een school in Afrika gaat bouwen, wat een student overkwam toen hij een eigen universiteit oprichtte en welke schokkende ontdekkingen een journalist deed toen hij een krant voor kinderen begon.
Na zijn reis wil Joeri elke week in de krant kunnen lezen wat andere Europeanen en maatschappelijke organisaties belangrijk vinden. Dus gaat hij krantenredacties in alle landen motiveren om samen wekelijks een opiniestuk te selecteren en te publiceren in eigen krant en in eigen taal. Een Europese forumpagina dus.
Uitdaging Joeri wil niet alleen het land bezoeken, maar ook het water. Hij duikt dus in Rome in de Tiber en in Parijs in de Seine. Hij moet daarvoor helaas wel wat prikken halen bij de GGD.
Klik op onderstaande link om op zijn site te komen.
Pasen in Griekenland wordt dit jaar gevierd op 27 april 2008.
Ik zal proberen om u een indruk te geven van het Griekse paasfeest, met de Griekse gewoontes, cultuur, eten en muziek tijdens de paasprocessie. Een heerlijke tijd om bijv. Rhodos te bezoeken.
Pasen in Griekenland is een heuse belevenis, tevens is het paasfeest het begin van het zomer seizoen voor de Grieken. Pasen in Griekenland valt meestal niet gelijk met het paasfeest in de Benelux. Een keer in de 6 jaar valt Pasen gelijk met katholiek Pasen. De aanloop (dagen voor Pasen) naar Pasen is heel bijzonder, nooit heeft u Pasen zo meegemaakt als in Griekenland. De maandag voor Pasen is Grote maandag, zo wordt elke dag van de week "groot" genoemd voor de Pasen. De hele week voor Pasen is leuk om de dorpen in te trekken. Iedereen is bezig met het voorbereidingen van Pasen. De huizen worden geschilderd, huiskamers krijgen een grote schoonmaak. Hoe meer u het binnenland van Griekenland intrekt, hoe meer traditionele zaken u te zien krijgt. U ziet ook regelmatig Griekse jeugd voorbij trekken met stukken hout, voor de brandstapel op "Grote zaterdag". Op de dorpspleintjes lopen oude dametjes naar de lokale bakker om hun Paaskoekjes af te bakken. Als u plannen maakt om Pasen in Griekenland te vieren, zorg er dan voor dat u minstens 4 a 5 dagen voor het Griekse Pasen aanwezig bent, zodat u de aanloop naar het paasfeest niet mist. De eieren worden rood geverfd (het bloed van Christus), de meisjes en vrouwen versieren de Epitafios, een soort draagbaar die het graf van Christus symboliseert, en op vrijdagavond na de kerkdienst wordt meegedragen in een indrukwekkende processie. Dan komt goede vrijdag, die ook "Grote vrijdag" genoemd wordt. Savonds gaat bijna iedereen naar de Griekse kerk. Daar staat dan de Epitafios van opgesteld. Daarna gaat de processie met het gesymboliseerde graf langs alle kerkjes en kapelletjes van het dorp. Iedereen uit de kerk loopt mee en draagt een lichtje bij zich, zoals een kaars of een lantaarntje. U kunt gerust mee lopen om deze plechtigheid mee te maken. Op zaterdag avond begint het pas echt. Op Grote zaterdag (Megalo Sabbato) gaat het hele dorp naar de Griekse Kerk om 23.30 uur. De ouderen gaan vaak al veel vroeger. Op dat moment heerst er een apart gevoel in de dorpen, het valt niet te beschrijven, maar het wordt nu echt Pasen . Het geeft een gevoel als oudejaarsavond: "we wachten op iets nieuws". Dan om klokslag 00:00 uur slaan de deuren van de kerk open en de priester roept: Christos anesti, wat betekent: "Christus is opgestaan". De klokken gaan luiden, het paasvuur gaat aan, het vuurwerk barst los en iedereen geeft elkaar een lichtje met een kaars die het heilige vuur van Jeruzalem heeft. Iedereen geeft elkaar de hand, het is net nieuwjaarsdag. Het is leuk om wat langer op het kerk plein te blijven, u ziet dan na ongeveer 20 minuten iedereen in de auto stappen of lopen met een kaars in de hand. Het is de kunst om thuis te komen met het heilige vuur. Vandaar dat u mensen (ja geloof het maar) in de auto ziet rijden met brandende kaarsen. Maar de meeste mensen lopen altijd terug naar huis. Op straat komt u veel dorpsbewoners tegen die allemaal roepen: "Christos anesti", u beantwoordt dat met hetzelfde. Thuis gekomen is er weer een Griekse traditie, met de vlam van uw kaars, maakt u boven de deurpost, een kruis. Als u in Griekenland rondreist ziet u veel zwarte kruizen boven de deuren. Daarna wordt er Paassoep en rood geschilderde eieren gegeten. Een rood ei slaat u tegen het ei van uw geliefde, om te kijken wie zijn ei het eerste breekt.
Eerste paasdag in Griekenland begint al vroeg in de ochtend. Overal in de omgeving ziet u rookwolken van de voorbereidingen op de barbecue. Het is een hele klus om een paaslam klaar te maken. Het paaslam aan het spit rijgen is een heel karwei: het lam moet gevuld worden met oregano, olijfolie, zout en peper. Men smeert ook de buitenkant van het paaslam in met een mix van olijfolie, zout, peper en oregano. Daarna wordt er een goed vuur gemaakt, bij voorkeur in een diepe kuil in de grond. Daarin olijvenhout en druivenhout. Dat laat men net zolang branden tot het houtskool wordt. Het lam moet zeker 6 uur braden, dus gaat het Paaslam al om 08:00 uur in de morgen boven het vuur Tijdens het draaien van het paaslam, schuift men het houtskool naar beiden kanten om te voorkomen dat het recht onder het lamsvlees ligt want dan verbrandt het vlees te snel. Om 14:00 uur is het dan zover, het Paas diner kan beginnen. Dit is een feestelijke dag met vrolijke Griekse muziek, wijn, Griekse salades, dakos (hard brood met tomaten, uien oregano, peper, zout, feta en olijfolie er op) en vele andere gerechten. Het paasfeest gaat door tot ver in de avond. Tweede paasdag is een luier dag, mensen gaan uit eten, de Griekse taveernes zijn allemaal vol. Veel Grieken trekken erop uit om familie in de bergen te bezoeken, of gezellig met de familie uit eten te gaan. Ik raad u ook aan om lekker erop uit te gaan.
In augustus 2007 werd Griekenland getroffen door alles verzengende bosbranden.
Als fervent Rhodosganger heeft mij dit niet onberoerd gelaten, vandaar dit herdenkingsfilmpje.
De traditionele bouwstijl en decoratie van de huizen in Lindos blijven een geweldige indruk maken op de bezoekers. Lindos stad en de omliggende dorpen Kalathos,Pylona en Lardos vormen samen de gemeente Lindos. Lindos, beschermd door zijn sterke burcht en de Acropolis, was vroeger een maritieme vesting die mede hierdoor een enorme culturele groei doormaakte.
Lindos was de geboorteplaats van de wijze tiran Kleoboulos, en werd bewonderd om het welzijn van zijn inwoners, zijn schoonheid en de strategische ligging. Voordat u Lindos bereikt kunt u al van verre genieten van een geweldig uitzicht op dit schitterende stadje met zijn acropolis. Wanneer u mocht besluiten om vanuit Rhodosstad (Mandrakihaven) met een boottocht Lindos te bezoeken zult u genieten van het panorama dat u ziet wanneer u Lindos in de verte ziet oprijzen uit de zee.
Traditioneel Lindos, met zijn witte huisjes, Byzantijnse kerkjes en zijn met kiezelstenen ingelegde weggetjes, ligt aan de voet van een rotspunt met op de top de burcht en zijn acropolis. Door de smalle straatjes met zijn talloze winkeltjes en restaurantjes komt u bij een lange, uit de rotsen gehouwen trap, die u naar boven brengt. Is dit te vermoeiend voor u, geen probleem, want op het centrale plein is er een ezel station waar u een ezel kunt huren die u naar boven zal brengen. Op het strand of in de baai van Lindos kunt u relaxen aan de azuurblauwe zee of deelnemen aan de diverse watesport mogelijkheden. In een van de talloze traditionele tavernas kunt u genieten van een vegetarische maaltijd of van een portie verse vis die dezelfde dag gevangen is.
Het is zeer aan te bevelen om tijdens uw verblijf op Rhodos een dag excursie te maken naar het eiland Symi.
Vanuit de haven van Rhodos is het ongeveer een uur varen naar dit mooie eilandje.
Het beste kunt deze excursie op Rhodos boeken bij een agentschap of nog beter aan de Mandrakihaven in Rhodosstad. De reden hiervoor is dat u dan in de meeste gevallen goedkoper uitbent dan dat u de trip bij uw reisorganisatie boekt.
Algemene info
Symi behoort tot de Dodecanese eilanden en ligt 24 zeemijlen ten Noord Westen van Rhodos en 255 zeemijl uit de haven van Piraeus. Het hoogste punt is de berg Vigla met een hoogte van 616 meter. Het is een klein eiland van slechts 67 vierkante kilometer. Het grootste gedeelte van het eiland is rotsachtig en bedekt met stenen.Twee dorpen vormen de gemeente Symi, te weten Chorio en Gialos. Pedi in de gelijknamige baai en Nimporios eveneens in de gelijknamige baai hebben een paar inwoners. Er is ook een groot kloostercomplex, dat door elke excursie wordt aangedaan, Panormaritis genaamd, waar ongeveer dertig mensen wonen die zorgdragen voor het klooster. In Gialos vind u talrijke winkeltjes, taveernes en visrestaurantjes waar u van een heerlijke vismaaltijd kunt genieten. Hieronder volgt een stukje geschiedenis over Symi.
Geschiedenis Symi
De geschiedenis van het eiland begint in de oudheid toen het eiland tijdens verschillende periodes steeds een andere naam had, zoals Kirki, Aigli en Metapontis. De huidige naam van het eiland komt voort uit de Griekse mythologie, n.l. van de nimf Symi die volgens de mythes trouwde met de God van de zee, Poseidon. Homerus beschrijft Symi al in zijn boek (8ste eeuw voor Chr.) voor zijn deelname aan de Trojaanse oorlog die geleid werd door de Symiot Koning Nereas. Later in de geschiedenis omstreeks 1309 werd Symi verovert door de ridders van St. John. Vanaf nu volgde er een periode van welvaart, mede door de ontwikkeling van de scheepsbouw, de sponzenindustrie en andere ambachten. In 1832 werd Symi overheerst door de Turken, waarna in 1912 de Italianen de overheersers waren. Vanaf het moment dat de schepen gemotoriseerd werden en het sponzen duiken achteruit ging en niet te vergeten de Tweede wereld oorlog ook over Symi aandeed begon voor het eiland en haar bewoners een periode van armoede. Hierdoor vertrokken veel oorspronkelijke bewoners naar andere oorden. Vanaf 1943 kwam het eiland in Duitse handen waarna in 1944 de Engelsen het eiland weer heroverde.
Op 8 mei 1945 ondertekende de Duitsers het overgaveverdrag over de gehele Dodecanese eilandengroep, waarna op 1 april het Britse militaire commando de rechten over Symi overdroeg aan de Grieken.
Op 8 maart 1948 tenslotte, werd op Symi het protocol over de volledige integratie van de Dodecanese eilanden in Griekse staat ondertekend.
Het Griekse eiland Rhodos was een kruispunt van culturen, maar is ook een op-en-top toeristische plek. Een verhaal van Romeinen, ridders en opgezette haaien.
tekst en foto's
Het gezellige antiekwinkeltje van Mixalis Hagis vormt een schraal tegenwicht tegen de honderden toeristenbazaars in de oude binnenstad van Rhodos. Mixalis is 72 en verkoopt hier al de helft van zijn leven oude spullen. Het pandje in het smalle steegje Agios Fanouríou is maar met veel moeite te vinden tussen de honderden kitschwinkels, bontjassenzaken en juwelenboetieks die Rhodos Old Town rijk is. In de toeristenarme wintermaanden schuimt Mixalis niet alleen de kleinere eilanden in de buurt, maar zelfs het vasteland van Griekenland af, op zoek naar authentiek antiek. Op Rhodos zelf is immers niet veel meer te vinden. In een groezelig ateliertje aan de overkant van de steeg poetst hij oude koperen potten en pannen op. Bezoekers krijgen er steevast een Grieks koffietje met de obligate scheut ouzo aangeboden. Zijn bescheiden bedrijfje floreert. Iedereen koopt wel wat uit pure sympathie.
Rhodos is het grootste eiland van de Dodekanesos, negentien Griekse eilanden voor de westkust van Turkije. De plaats, gelegen op een kruispunt van culturen en ooit een van de belangrijkste maritieme en commerciële centra van heel het oostelijke Middellandse-Zeegebied, heeft een bewogen geschiedenis achter de rug. De stad Rhodos werd gesticht in 408 v.C., toen de inwoners van de door Dorische Grieken opgerichte stadstaten Líndos, Kámiros en Jálissos besloten om samen een krachtige nieuwe hoofdstad uit de grond te stampen. Na de Grieken passeerden er Romeinen, Byzantijnen, de katholieke ridders van de Orde van Sint-Jan, Ottomaanse Turken en Italianen. Voor die laatsten, die het eiland beheerden vanaf 1912, was Rhodos een oriëntaalse droom, die zich uitte in een megalomane bouw- en restauratiewoede. Pas in 1948 werd het eiland aan Griekenland vastgehecht.
Mijn hotel ligt in het moderne gedeelte van de hoofdstad, helemaal op de noordpunt van het eiland. Nieuw Rhodos onderscheidt zich in niets van andere drukke toeristenoorden aan de Middellandse Zee. Tenzij je gecharmeerd bent door rijdende discobars, gierende motoren en een Babylonische muziekverwarring die uit eettenten en cafés loeit, heb je hier maar weinig te zoeken. Het contrast met de oude binnenstad is immens. Ook hier zijn er enkele straten die je uit zelfrespect mijdt, maar voor de rest is dit een oase van authenticiteit.
De oude stad van Rhodos, die door imposante muren en grachten omgeven is, is naar verluidt de grootste nog bewoonde middeleeuwse stad van Europa. Het hele stadsgebied werd in 1988 door de Unesco als werelderfgoed erkend. Verwacht je dus niet aan een steriel Carcassonne, maar wel aan een levendig, authentiek plaatsje, waar je tussen wasrekken, vuilnisbakken en scooters je weg moet zoeken. De bezienswaardigheden zijn talloos. Het Paleis van de Grootmeesters, in de 14de en 15de eeuw het administratieve hoofdkwartier van de ridders van de Orde van Sint-Jan, de zogenaamde johannieterridders, is het opvallendste bouwwerk. Het werd in de jaren 1930 door de Italianen ingrijpend gerestaureerd. Een marmeren plaat bij de binnenkoer van het paleis meldt nog steeds ongegeneerd: gerealiseerd in 'het jaar van de Heer 1940. Het jaar XVIII van het fascistische tijdperk'. De burcht is indrukwekkend van buiten, maar koel van binnen, hoog geplafonneerd en mager gemeubileerd. Je voelt er als het ware de kilte van het fascisme op je neerdalen.
De Ridderstraat of Ippotón, die het Grootmeesterspaleis met de haven van de oude stad verbindt, geeft een goed beeld van de luxueuze wijze waarop de middeleeuwse ridders hier gehuisvest waren. Elke nationaliteit of 'taal' had er zijn eigen herberg. Een bezoek waard is ook het oude ridderhospitaal, waarin nu het archeologische museum gevestigd is. Je kunt er onder meer een verrassend modern aandoend marmeren beeld van een hurkende Aphrodite uit de 1ste eeuw v.C. bekijken. Voorts zijn er in de oude stad de schamele ruïnes van een tempel van de liefdesgodin uit de 3de eeuw v.C., een Turkse bibliotheek met zeldzame handschriften, een nog steeds actief badhuis of hammam van de 18de eeuw en verscheidene moskeeën, waarvan sommige wegens gebrek aan restauratiefondsen al jaren in de steigers staan.
Een van mijn favoriete monumenten is de eigenaardige klokkentoren, die een mooi uitzicht biedt over Rhodos-stad. Oorspronkelijk was hij met het Paleis van de Grootmeesters verbonden, maar heel dit stadsgedeelte werd na een buskruitexplosie in 1856 grondig vernield. De toren werd onmiddellijk in barokke stijl heropgebouwd. Je moet het hoge bedrag van 5 euro betalen om hem te bezoeken, maar in die prijs is wel een drankje in de aanpalende bar inbegrepen.
Liefhebbers van de klassieke oudheid komen volop aan hun trekken op het eiland. Van de akropolis van Rhodos zelf, op de Monte Smith ten zuidwesten van de oude stad, is niet zo veel meer overgebleven. Enkele zuilen zijn heropgericht in de tempel van Apollo, de patroongod van de stad, en je kunt er ook een imposant hellenistisch stadion uit de 3de eeuw v.C. zien, waar atletiekmanifestaties werden gehouden.
Van meer belang zijn de restanten van de oudere stadstaten Líndos, Kámiros en Jálissos. Het overbekende Líndos aan de oostkust heeft een indrukwekkend gelegen akropolis, waar de grootschalige restauratie in volle gang is, maar het stadje, een aaneenrijging van winkeltjes, restaurants en bars, lijkt geconcipieerd als een toeristenval: je komt er gemakkelijk in, maar je geraakt er moeilijk weer uit.
Meer rust vind je in Kámiros, een lieflijke stadsruïne aan de westkust, waar restauratie tot een minimum beperkt is gebleven, en vooral in Jálissos. Een bezoek aan de akropolis van die stad, op de bosrijke heuvel Filérimos, is een ware verademing. Van de antieke bouwwerken zijn buiten wat grondvesten van een Zeus- en Athena-tempel en een helaas wegens restauratiewerken niet toegankelijke Dorische fontein niet veel bewaard gebleven, maar er is ook een kerk en klooster uit de riddertijd te zien en een romantisch verwilderd Byzantijns fort. Er scharrelen hier overal pauwen rond. Als je geluk en geduld hebt, kun je getuige zijn van een balts of paringsdans. Een monumentaal betonnen kruis op de top van de heuvel kun je langs een gammele wenteltrap beklimmen. Het uitzicht over heel het noordelijke deel van Rhodos is adembenemend.
Griekenland is een land van kerken en kloosters en Rhodos is geen uitzondering. Je kunt tal van religieuze monumenten bezoeken, maar onder geen beding mag je het Byzantijnse kerkje van Agios Nikólaos Fountouklí missen, niet ver van het dorpje Eleoúsa in het bergachtige binnenland. Dat schattige bouwwerk, onderdeel van een intussen verdwenen klooster, is meer dan zeshonderd jaar oud en gedecoreerd met stemmige fresco's. Ze zijn slordig gerestaureerd, maar van een overstelpende charme. Aan het heiligdom hangt een triest verhaal. De opdrachtgevers voor de bouw waren welstellende lieden, die wellicht als gevolg van een epidemie hun drie kinderen verloren. Zowel ouders als kinderen zijn op de fresco's afgebeeld. Altijd brandende kaarsen getuigen van een nog steeds levendige devotie in het kerkje. Ex-voto's, zilveren en verzilverde plaatjes met afbeeldingen van zieke lichaamsdelen, waarvan je oude exemplaren in Mixalis Hagis' winkeltje kan kopen, worden nog steeds op Rhodos vervaardigd en door gelovigen in kerken en kapellen opgehangen. Verleden en heden versmelten op het eiland.
Buiten het Paleis van de Grootmeesters zijn er op Rhodos nog verscheidene andere johannieterburchten te bekijken, zoals die van Kritinía, Feraklós en Archángelos. Geen enkele ligt echter zo majestueus als de burcht van Monólithos. Die robuuste vesting, gebouwd in de 15de eeuw als een controlepost voor het zeeverkeer, troont als een arendsnest boven op een gigantische rots. De klim is lichtelijk uitputtend en van de gebouwen blijft niet veel over, maar het uitzicht, zoals zoveel panorama's op Rhodos, is oogverblindend.
Helemaal op de punt van Rhodos ligt het Aquarium, een curieus gebouw in art-decostijl van 1934. Het kalf met zeven hoeven en de eenogige aap die hier volgens mijn reisgids worden geëtaleerd, zijn tot mijn ontgoocheling weggeborgen. Het aquarium, geconcipieerd als een onderwatergrot, is een verzameling levende en opgezette zeemonsters die ik me niet in deze wateren had voorgesteld. De duidelijk niet volgens de regels van de moderne taxidermie geprepareerde haaien lijken wel gedrochten uit een B-griezelfilm.
Ik heb op Rhodos een glimp van het paradijs gezien, maar ik baad geen poot meer in de Middellandse Zee.
Ik ben Cees
Ik ben een man en woon in Uden (Nederland) en mijn beroep is Militair bij de Koninklijke Luchtmacht.
Ik ben geboren op 07/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Voetbal, computer, muziek en Rhodos.
Rhodos is 77 km lang en 35 km breed en heeft een oppervlakte van 1389 km2, het is daarmee het grootste eiland van de Dodekanesos eilanden groep. Het eiland ligt in de Egeïsche zee en wordt door een 18 kilometer lange zeestraat gescheiden van het Turkse vasteland. De kustlijn bestaat voornamelijk uit zand- en kiezelstranden. Het eiland heeft een rijk historisch verleden en bezit dan ook vele monumenten uit de verre geschiedenis. Er wonen +/- 95.000 inwoners waarvan de meeste in de hoofdstad (Rhodosstad) wonen, en werkzaam zijn in de toeristenindustrie. De grootste bronnen van inkomsten zijn; de tuinbouw (druiven, olijven, groenten) en uiteraard het toerisme.
De gedachte dat de charmante aanblik van dit goddelijk eiland geheel ten prooi zou zijn gevallen aan het toerisme verontruste me. Mijn bezorgdheid bleek ongegrond. 
Ik ben Cees
