dit is voor mij de topper van een overigens uitzonderlijke boeiende reeks, waarin zowat alle "balletfiguren" van de trekvogels aan bod kwamen... maar deze sobere en strakke diagonaal krijgt zelfs de meest veeleisende regisseur niet voor elkaar: dit is een verbluffend voorbeeld hoe een rasfotograaf een situatie "aanvoelt" en er onmiddellijk op inspeelt, om dan ACHTERAF allerlei theorieën te gaan opbouwen over iets wat feitelijk puur instinkt is (wat uiteraard niet betekent dat zo'n "instinkt" niet kan aangekweekt worden door véél oefenen en door véél "stelen met de ogen"...)