In december 2009 speel ik mee in het stuk Kodazuur van Lieven Blondeel, gebracht door toneelgroep KNA Ekeren. Het is een heel leuk stuk en een toffe ploeg!
Volgende week zaterdag is het weer zover. Dan sta ik op de planken in Attenhoven. Voor de derde keer het laatste weekend van juni, het lijkt wel traditie te worden. Ik heb het afgelopen seizoen heel wat keren mogen optreden voor verenigingen. Op 30 juni gaat mijn nieuwe programma in première. Voor de pauze de monoloog 'Groeikrampen', over een gezin dat uit elkaar gaat en de pijnlijke maar ook vaak komische situaties die ze daarbij ervaren. Na de pauze zingt het Regenboogkoor solidariteitsliederen. En ik breng nog een stuk uit 'Het dikke schrift' van Agota Kristof. Het verhaal van een heel bizarre tweeling.
Ojee al zo lang geleden dat ik nog eens tijd had (of maakte) om iets aan mijn blog toe te voegen. Nee, ik ga niet zeggen dat ik het druk had - dat zegt iedereen. Ik heb gewerkt en genoten van allerlei dingen en ook een beetje gestudeerd en examen gedaan. En ik ben momenteel mee op toernee met het MuziekTheater Brasschaat. We brengen 10 opvoeringen van de operette 'Het land van de glimlach' en het is heel leuk om een stukje van het geheel te zijn. Ik probeer hierbij een groepsfoto van het gezelschap te krijgen, maar vermoedelijk zal die wel te zwaar zijn. Intussen ben ik ook volop bezig aan de voorbereiding van een nieuwe monoloog die op 30 juni in Attenhoven in première gaat. Hou dus alvast de datum vrij!
Ik kreeg ze er alleen sterk verkleind en in zwart-wit op. Eigenlijk zegt het dus niet veel... Maar als je op de foto klikt krijg je ze wel wat groter op het scherm. Nog effe aankondigen dat we in de zomer en het vroege najaar 'In Het Witte Paard' gaan spelen.
Het kerkje van Attenhoven zat afgeladen vol op 1 juli en het was er lekker fris, terwijl het buiten zo warm was. Het was echt gezellig, vooral ook omdat ik driekwart van het publiek persoonlijk kende. We hadden wel een beetje pech, omdat onze pianist de dag voor het optreden ziek werd. Gelukkig hebben Steven en Timothy nog een andere muzikant gevonden die met zijn saxofoon wou inspringen. Het was een toffe avond en het publiek was enthousiast. Hierbij enkele reacties die ik in de mailbox kreeg (zie ook in mijn gastenboek):
'k Wilde je nog proficiat wensen voor je prestatie zaterdag! Enkele opmerkelijke dingen... -Désiré en Benny die allebei naar elkaar lachen op het bankje. Het grappige vond ik vooral dat ze niet om dezelfde reden lachen, echt goed gevonden! -De bosaardbeitjes en zomervakantieglimlach en het behangpapier-'mos' -Hoe óngelooflijk herkenbaar ook: dat Benny teleurgesteld is als Désiré gewoon aan de telefoon zegt 'oh dan zie ik je volgende week misschien' of zoiets. Een paar weken geleden heb ik nét dezelfde woorden gebruikt... en pas nu besef ik hoe dat moet overgekomen zijn toen voor die jongen . 't Was echt superleuk! De muziek ook trouwens, en ook leuk om je de teksten nog eens te horen vertellen die ik heb zien groeien. 't Was echt de moeite.
Anke
't Was knap, de zaterdag !
Eerst zat ik achteraan, daar was de klank beter, maar ja dat is logisch vermoed ik.
Ook de muziek was zeer goed, die mannen kunnen er wat van. Geen gemakkelijke muziek lijkt me.
Toch een schitterend decor hé. Die grafstenen net achter het podium waren prachtig, net echt.
Wat ik fascinerend en verrassend vind, is dat je iemand anders wordt op het podium, althans dat vind ik. Leuk om ook die kant eens te zien, het staat je goed.
Een geslaagde avond ! Nogmaals proficiat !
Goedele
Proficiat met je optreden zaterdag, we hebben ons goed geamuseerd en erg genoten. De studenten hebben ook erg hun best gedaan, hun muziek kon zeker worden gesmaakt.
In ieder geval, Rien, dit was zeker voor herhaling vatbaar.
Huguette
Rien, nog eens bedankt voor een prachtige avond, als er bij ons een tevreden publiek buitengaat, is voor ons de avond geslaagd. En dat was het deze keer zeker !
Wij zijn blij dat je zelf ook genoten hebt van de avond (en wees er maar zeker van dat zoiets ook uitstraalt naar het publiek toe).
We hebben dat al meer gehad (echt niet altijd hoor) dat we zien, en aanvoelen, dat de artiesten zich net zo goed amuseren als het publiek zelf, wij voelen ons dan ook zo'n beetje van "we hebben weer een goede keuze gemaakt ".
In de loop van dit werkjaar mocht ik een aantal optredens verzorgen voor verenigingen. Voor eigen leden dus. Een goeie ervaring waaruit ik weer veel heb geleerd. In april ga ik naar Zeeland - wel een beetje ver voor Vlamingen, dat snap ik. Maar op 1 juli ben ik weer present in Attenhoven. Toegankelijk voor iedereen. Fantastische lokatie. Oud kerkje, gedeeltelijk gerestaureerd, gedeeltelijk nog in heropbouw. Het heeft iets. Ik kan niet omschrijven wat. Kom zelf proeven. Het kerkje ligt nog temidden van een kerkhof met graven van voorouders van gewortelde Hoevenaars. Ook dat geeft sfeer. De monoloog die ik bewerkte op basis van een heel leuk boek van de Zweedse schrijfster Katarina Mazetti heet: 'De man van het graf hiernaast.' Het gaat over twee dertigers, door omstandigheden een beetje vereenzaamd, die elkaar ontmoeten op het kerkhof, waar ze beiden regelmatig het graf van een dierbare bezoeken. Ze zijn totaal verschillend, maar toch worden ze verliefd, met alle gevolgen vandien. Telkens wordt eenzelfde situatie beschreven vanuit het standpunt van Benny en van Désirée. Ik speel de beide rollen. En dat op een lokatie temidden van een kerkhof vol voorouders... Bovendien zijn er Steven en Timothy. Twee toffe gasten die ik leerde kennen bij het vrijwilligerswerk in de Arenbergschouwburg. Steven speelt gitaar en Timothy contrabas. Ze zullen het muzikale gedeelte van de avond verzorgen. Voor de pauze brengen zij enkele muzikale accentjes bij 'De man van het graf hiernaast'. Na de pauze is het woord - nee, eigenlijk de klank - aan hen. Ter afwisseling breng ik dan nog enkele korte sketches. Wat denk je? De moeite waard om in je agenda te noteren?
Ik ga internationaal! Een paar dagen geleden de toezegging gekregen voor een optreden in Kapelle, Zeeland. In de hall van het gemeentehuis op 19 april 2006. Het is een openbaar optreden, dus als je zin hebt...
Intussen heb ik ook ervaring opgedaan met "presenteren". We hadden met het koor een aperitiefconcert en ik mocht de bindteksten doen. Dat was leuk.
Een week later was ik op een ander koorconcert, waar bij elk lied uitgebreid de componist en bewerker en dergelijke werd vermeld. Met alle respect voor de prestatie van die mensen... maar ik denk dat een doorsnee publiek daar geen boodschap aan heeft. In mijn bindteksten heb ik geprobeerd iets te zeggen dat het publiek nieuwsgierig maakte naar het lied dat ging volgen. Misschien schop ik hier wel tegen heilige huisjes, hoor. Maar na ons aperitiefconcert was er toch heel wat positieve commentaar. Als je het niet met me eens bent: je kan me altijd mailen of liever nog iets in mijn gastenboek schrijven!
Pas drie optredens achter de rug.'t Was tof. Hoewel ik bij het tweede het gevoel had geen contact te krijgen met het publiek. Ze waren heel aandachtig en stil, maar er kwam geen enkele reactie tot ik bijna in de helft van het programma was. Lastige situatie! Ik heb echt een beetje respons nodig, anders ga ik de mist in.
Nu weer even adempauze voor ik weer mag optreden: twee keer half december. Intussen druk bezig met het uittesten en installeren van een nieuwe pc. De oude kreeg hoe langer hoe meer kuren.
Bij het overzetten bijgaande foto tegengekomen. Leuk hé? Ze is genomen in Camaguey, Cuba. Moet je weten dat dat beeld gloeiend heet was van de middagzon. Ik ging bijna de lucht in toen ik die vent vastpakte!
Het kerkje van Attenhoven zat afgeladen vol op 1 juli en het was er lekker fris, terwijl het buiten zo warm was. Het was echt gezellig, vooral ook omdat ik driekwart van het publiek persoonlijk kende.
.
Voor het komende seizoen liggen er al zes optredens vast: twee voor KAV, een op een privéfeest, twee voor KVLV en een in Attenhoven. Goed hé!
