|
Starend keek ik in de verte,
Geconfronteerd met mezelf
De leegte die in mijn hart en ziel keer op keer weer doorboort.
Emoties kropten zich weer en weer op,
Als een diep geheim gevangen in mijn lichaam
Mijn ogen stonden strak,wijd open
Tranen konden zich niet langer bedwingen.
Mijn hart werd steeds kouder
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Leek verder alle wil om lief te hebben verloren,
Klopt mijn hart enkel nog voor die iemand.
Weer voor de zoveelste keer herbeleefde ik het weer
Elk gevoel opnieuw,en weer opnieuw
In de hoop dat,dat het kan
Hoe sterk het ook is,
Hoe erg ik er ook aan blijft vasthouden,
Zou het zomaar verdwijnen...???Kan de liefde mijn angst overwinnen..??
RodjerBoy
|
