Half december, grijs en donker, een mens zou van minder de winterblues krijgen. Mijn ziel snakt naar kleur en zon. Maar er is licht aan het einde van de donkere wintertunnel; binnen twee weken beginnen de dagen alweer te lengen. Het voordeel van deze korte dagen is dat we 's morgens lekker in ons bed, lepeltje/lepeltje, naar ons klokradiootje horizontaal blijven luisteren. Geen reden om in het halfduister op te staan, dicht bij elkaar liggen soezen, heerlijk. Als het frisse lentegroen het land binnen enkele maanden het land een dynamische boost zal geven, dan heeft de morgenstond weer goud in de mond.

Maar dit is het perfecte seizoen om mijn computer te laten draaien en te mailen, het internet te verkennen en mijn klavier te verslijten door deze blog te vullen met een woordenbrij. De winterblues afreageren met wat geschrijf is blijkbaar therapeutisch voor mij. Maar muziek blijft de perfecte opkikker. Hoe komt dat muziek zo een goed gevoel kan opwekken? Wonderbaarlijk dat een liedje van amper drie minuten een hele sfeer kan oproepen. Zeker als Adele zingt over "someone like you". Adele is een wondermedicijn voor mijn ziel.