nog bestaande arbeiderswoningen te Noeveren een gehucht tussen Niel en Boom
Een locomotiefje uit de gouden jaren,dat de hieronderstaande steenwagons vervoerde.
rupelstreek
geschiedenis van deze streek
05-02-2006
BELANGRIJKHEID VAN DE NIJVERHEID. Deze nijverheid mag als één der voornaamste van Vlaanderen worden gezien,alsook zéér belangrijk onder de Belgische exportnijverheden in die bloeiende jaren. Op produktief gebied,dit in vergelijking met andere gewesten, zoals de Kempen,de omstreken van Brussel,West-Vlaanderen en anderen, kwam de Rupelstreek met haar intense produktivieit zeker aan de spits van de steennijverheid. Nog een belangrijk punt was dat de klei zich boven het laagwaterpeil bevond,wat zich vertaalde in een gevoelige besparing in de ontginningskosten. De aanwezigheid van de klei is de oorzaak geweest van de industrialisatie van deze streek,zeker ook omdat de kleilagen zich op de rechteroever van de natuurlijke waterwegen bevonden,wat een gunstige factor was tot uitbreidingvan de industrie. Waarom de Rupelstreek ook nog bekend was ,de eigenaardigheid van de handfabrikatie,waardoor de nijverheid haar oud karakter en tradities behouden heeft. De baksteenbedrijven waren helemaal vergroeid met de bewoners van de streek.Het zou geen vreemde lukken er een onderneming te runnen, juist omdat hij niet vertrouwd was met de kleine bijzonderheden die héél belangrijk waren in die tijd.
Ontstaan van de nijverheid. Het baksteen maken werd in de provincie Antwerpen ingevoerd rond het jaar 1235,en dit door de paters van de St.Bernardusabdij in Hemiksem. Die waren zich hier komen vestigen,en maakten er de eerste bakstenen voor het bouwen van hun abdij.De stenen die toen gemaakt werden waren van afmeting:300x145x70mm. Het bedrijf bleef bijna één eeuw het monopolie van de paters,zij hadden immers grote oppervlakten grond langsheen de Schelde in bruikleen gekregen. DE omliggende bossen mochten vrij ontgind worden,daarvan gebruikten zij het harde hout,voor het bakken van de steen. Einde 14e eeuw nam het bedrijf een grotere uitbreiding,en van toen werd van het maken van de grote steen afgestapt,vanaf dan werd deze vervangen door een kleiner formaat,toen de "derdeling" genaamd,met een grote van 150x 70x40mm. Van de particulieren die zich met steenbakken bezighielden,en geen vrije bosontginning hadden,werd verondersteld dat zij zich in Zeeland turf moesten aanschaffen voor het bakken van de baksteen. Turf was in die tijd de meest goedkope brandstof die voorhanden was. Maar omdat turf niet zo een hoog calorie vermogen had dan hout,moest de steen van omvang verkleinen,om spoedig een goedkope en evengrote bak te verkrijgen.
Piet Van Aken. Dit is Piet Van Aken voor het huis in de Beemdstraat in Terhagen. Zelf heb ik hem niet zo goed gekend,maar ik heb jaren met mijn ouders naast de ouders van Piet gewoond.
