Mijn favorieten
  • Home-page 1
  • Home-page 2
  • Rond de wereld
  • Op zijn Belgie's
  • Picasa
  • Deinze voorop
  • Fotografie romcornel
  • Fotografie romcornel 2
  • Archief per maand
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 11-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
  • 04-2006
  • 03-2006
  • 02-2006
  • 01-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 10-2005
  • 09-2005
  • 08-2005
  • 07-2005
  • 06-2005
  • 05-2005
  • 04-2005
    Over mijzelf
    Ik ben Romain CORNELIS, en gebruik soms ook wel de schuilnaam romcornel.
    Ik ben een man en woon in Deinze (oost-vlaanderen) () en mijn beroep is gepensioneerd.
    Ik ben geboren op 01/06/1929 en ben nu dus 94 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: fotografie - pc - scooter.
    Ben weduwnaar mijn vrouw is 13 jaar overleden. Heb een zoon een schoondochter en twee knappe kleinzonen, (natuurlijk "knappe" of wat dacht u anders met zo een opa). Woon alleen in een thans te groot huis met een grote hof allemaal zelf te onderhouden
    *Romcornel's fotografie*
    Op zijn best.
    19-05-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Aandenken

    Aandenken (overleden 2 juni 1994)
    we wisten dat je dood zou gaan , alleen nog niet wanneer een maand , een week een dag misschien , zien we je morgen weer ?
    die tergende onzekerheid het afscheid aan haar bed we glimlachen als we naar je zwaaien maar zijn totaal ontzet
    we lopen naar huis het lege huis het huis waar niemand wacht ons hoofd is leeg en overvol
    hoe eenzaam is de nacht we zijn zo bang zo vreselijk bang we willen je nog niet kwijt we moeten nog duizenden dingen zeggen , geef ons nog even tijd
    't gebeurde slechts een week nadien een engel riep haar naam die laatste glimlach was voor ons we moeten haar laten gaan
    nu staat haar foto op de kast , met bloemen er omheen die kijkt ons aan en fluistert zacht '' jullie zijn echt niet alleen ''



    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)


    T -->

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!