
De regen danst met honderd voeten op het lover, hij schrijft met trage vingers op de ruit namen die even slechts voorbij de venster kwamen. Zijn knokkels tikken tijd: zo kort wat ging, wat blijft nog over...
Regen sterft aan de ramen, zoals de grassen sterven en de namen, weerloos tussen wolk en water. EMMY SWERTS
24-09-2012 om 14:32
geschreven door roosje
|