atc,kaarten,brocante en overpeinzingen Hallo, ik ben Saartje,woon in Lelystad, ,geboren 7-12-1952, getrouwd , heb 2 zoons,een kleinzoon, een
hond,schildpad,tortelduif en vissen en een poes Pukkie .Ik heb veel hobbies,knutselen, genealogie,tuinieren
12-01-2012
Nog meer brocante (hoezo tik?)
Niet alleen stempelen is een hobby, nee ik heb er vele.Momenteel ben ik ook veel bezig, om brocante hoekjes te maken.Ook erg leuk ,om te doen.Het lampenkapje heb ik gemaakt,van een oude kanten blouse.Het melk kannetje heb ik ooit gekocht, bij en kringloop winkel en het stond boven, op mijn slaapkamer.Nu kwam het mooi van pas.De bak,met het antieke linnengoed,heeft mijn zoon ooit gemaakt, toen hij zijn opleiding tot timmerman deed.Stond, donkergroen,met gesjabloneerde kippen, in de tuinkast.Schuren, spuiten, verven en ,hoppa, nieuwe decoratie.Het oude linnengoed verzamel ik al jaren,de slaapkamer hangt vol met antieke nachtponnen.Meestal voor weinig gekocht in Italië.Omdat het pure katoen is, kan het prima op hoge temperaturen in wasmachine.Twee exemplaren draag ik zomers zelf en eerlijk is eerlijk, fijner bestaat niet.Ik zou ze het liefste in mijn woonkamer hangen,maar ik denk niet, dat me dat nu echt in dank zal worden afgenomen.
Ik heb een hardnekkig virus:Het brocante virus.Ik ben dol op oude spulletjes, kantjes, klosjes, oude parfumflesjes, noem maar op.Pagina naar pagina speur ik af, op internet, om idee'tjes op te doen.
Oh, dit is een fijn virus, in gedachten richt ik alles opnieuw in.Dat kan geen kwaad en doet de beurs geen pijn.In het grijze verleden, heb ik ooit het huis al eens met oude spulletjes ingericht,maar niet met wit.
Die spulletjes heb ik altijd bewaard, omdat aan vele herinneringen zitten, omdat ze van oma,opa,vader of moeder zijn geweest.Dingen van nul en generlei waarde,maar wel voor mij.
Nu heb ik veel van die dingen weer opgezocht en wat niet echt waardevol was, wit gespoten. Zoals de oude mangelbak van mijn grootmoeder.Die heeft al vele kleuren gehad.
Ook heb ik, toen wij trouwden, van een hele oude buurvrouw, haar bruids zakdoek gekregen(something old)Die lag jaren lang, netjes gestreken in een doosje,maar nu heb ik het tevoor schijn gehaald en ligt het in de mangelbak te pronken.Evenals de oude ,kant gehaakte handschoentjes van mijn grootmoeder.
Die zaten nog in een bruine lijst, met een roze achtergrond, uit de tijd: "Kom kijken,ik heb eiken"
Voorzichtig lijstje gesloopt, handschoentjes, heel geel,er uit gehaald en voorzichtig de handschoentjes gewassen.
Helemaal wit krijg ik ze niet mee, maar acht, wat maakt het uit.
Het is leuk, om iedere keer nieuwe hoekjes te maken, zonder naar de bank te moeten.
Nu even iets anders, heb last van een ander virus ook,denk ik, sommige blogjes kan ik wel openen,maar ik kan alleen de foto's zien, de tekst kan ik niet lezen.Sommige blogjes plaats ik een button, klik het bekende vakje aan,maar even goed komen er alleen letters ,.i.p.v. het plaatje.Nu had ik plot op mijn blog een advertentie van die gruwel schoenen:Uggs, op mijn blog staan.Heel raar.
Moet maar weer eens kijken, wat er aan de hand is.Heeft iemand een idee????
Deze kaart heb ik van de week gemaakt.Met distress inkt,water,perfect pearl,daarna bespoten met haarlak, zodat het glitterpoeder niet meer af gaf en toen bestempeld en met embossingpoeder bewerkt.Ik heb vandaag weinig tijd,maar kom zo spoedig mogelijk weer op blog bezoek, groetjes,
Zoals jullie weten, hebben wij een adoptie poes.Pukkie is sinds een paar maanden nu echt van ons, want haar 3e eigenaar is verhuisd en kon Puk niet meenemen.Geen probleem, zei Lief, ze komt bij ons.
En zo is dat.
Wij hebben een stelregel:warm er in, koud er uit.
Er gaat bij ons geen enkel dier weg, omdat het niet uitkomt o.i.d.
Daar zijn wij heel straight in.
Dus wij hebben nu definitief een poes.
Het gaar wonderwel en van een straatmadelief, is ze langzamerhand een binnenpoes aan het worden.Ik heb een mandje voor haar neer gezet, boven de verwarming en madame vindt het heerlijk,daar te slapen.
Omdat ze haar hele leventje een beetje anders ,dan anders is, lukt het alleen niet, haar op een kattenbak te krijgen, tot ons grote verdriet.We hebben het weken geprobeerd,maar na vele nachten met presentjes, hebben we het kattenluikje maar weer open gezet..Wij zijn daar niet echt happy mee en er staat altijd een schone bak voor haar klaar, voor als ze het licht nog eens gaat zien.
Maar aangezien ze, al als kitten,in het bos is achtergelaten,waar ze het zelf moest redden, ben ik bang,dat het gemeente perk aan de overkant, haar wc zal blijven.Ze is ,toen ze een paar maanden was, gevangen en naar het dierenhotel van Martin Gaus gebracht.Toen heeft een vorige buurvrouw haar opgehaald en in huis genomen.Zij ging na een aantal jaren verhuizen en Puk zou mee gaan, maar helaas, Pukkie kwam iedere keer terug naar het oude huis en op het laatst was ze graatmager en onder de teken.Iedere keer werd ze door het vrouwtje opgehaald ,maar er was geen beginnen aan.
De nieuwe bewonder besloot toen, haar maar te nemen, want ze kon het niet over haar hart krijgen, het beestje te laten zwerven.
Maar de bewoner had zelf een dikke, macho kater en die accepteerde Puk niet.
Dus Pukkie kreeg haar natje en droogje en medische verzorging,maar was altijd buiten.
Dat brak ons hart, want wij hebben altijd een mandje voor de deur staan, waar evt. zielige poezen kunnen slapen en PUkkie lag er heel erg veel in.
Heel soms, kwam ze binnen ,om iets lekkers te halen, dus toen ook deze buur naar haar nieuwe liefde vertrok, namen wij Pukkie.Uiteindelijk is het vlak naast het huis, waarvan ze geen afscheid kon nemen.
En nu, op haar oudere leeftijd, wordt ze zowaar een beetje een binnen poes, die graag aangehaald wordt en lekkere snoepjes krijgt en niet te vergeten:heel veel knuffeltjes.
Zo af en toe wil ze dan wel wat terug doen.
Vannacht hadden we de deur naar de trap niet goed dichtgedaan en mevrouw sprong, luid spinnend
op het bed.Oei,dacht ik,half slapend, misschien was ze al boven en hebben wij de deur dicht gedaan en kan ze niet meer naar buiten.Dus ,half slapend mijn bed uit en de trap af, waar de deur open stond.
Pukkie dartelde ,al mauwend en knorrend, om mijn voeten.
Nadat ik haar beneden had gezet en de deur dicht, sloop ik weer naar boven.Ik stapte de bovenste trede van de trap ad, de overloop op en voel iets zachts onder mijn linkervoet.
Huh, jesses.Een mens kan hoogspringen, ook slaperig
Deed snel het licht aan en zag, dat ik met mijn slaperige hoofd, op een dooie muis had gestaan, die Puk weer als dank naar boven had gesleept.
Nou geloof me, je bent klaarwakker.Ik meteen op de knietjes, blazen en tikken,maar nee, helaas het beestje was echt gaan hemelen.
Zonde, ik vind muisjes leuk, alleen geen dooie, brrrr.
Lief stond dus naast me ,met een stuk papier, om het lijkje naar beneden te brengen.
Kijk, ik ben dol op Puk, maar nu moet ik haar toch maar leren, om naar de bloemist of banketbakker te gaan, als ze me wil bedanken.
Zo ,de kerstmeuk is weer weg.Nieuwjaarsdag hebben we alles opgeruimd.Eigenlijk was ik het nog niet eens zo zat,maar het is bij ons traditie,om alles 1 januari weg te doen.Nu hadden we toch al een drukke versierings tijd achter de rug.We hadden een prachtige boom gekocht, op 12 december opgetuigd en flink met sneeuwspray bewerkt.Dat stond zo leuk in het interieur,zo'n lichte boom.Maar ja, ook hier, goedkoop is duurkoop.Twee busjes spuitsneeuw,uit de winkel van de Prijsmepper gekocht en de boom gespoten.De volgende dag konden we al de onderste takken er af halen, die waren al kaal.Het weekend er op hadden we loge's en we moesten de mensen vooral op het hart drukken,niet te zuchten of hard te blazen,anders zou er geen naald meer op blijven.Zelfs de bovenste takken moest je niet aanraken ,anders had je binnen no time,kale ,dorre bruine takjes.
Dus toen de visite zondag avond wegreed, renden we,na ze hebben uitgezwaaid, met gezwinde spoed naar binnen, om de kale uit zijn lijden te verlossen.
Gelukkig hadden we ergens op zolder nog een oud kunstboompje,dat naar beneden kon.
Toen de kale buiten stond,was er echt geen naald meer te bekennen en toen was het pas 18 december.Enfin ,Lief begon de snoeren lampjes weer uit de knoop te halen en er weer in te hangen en ik hing voorzichtig mijn hele oude kerstballen er in.De oudste zijn uit `1920.
Nou ja, in ieder geval, waren wij onze tijd ver vooruit.Wij hadden immers de boom ,vóór de kerst al afgetuigd in de tuin staan.
Ik heb er , uit compassie, nog een paar mezenbolletjes ingehangen,maar zelfs die wilden niet komen, bang als ze waren,van die akelige naalden tussen hun veertjes te krijgen.
De mottige kunstboom staat weer op zolder en wij kijken er dankbaar naar.We waren toch mooi gered,met een kunstboom uit begin jaren 90.
Het
knallen neemt weer toe, pfff, was het maar weer 2 januari.Heb er zo'n hekel
aan.Niet voor mezelf, het zal me aan mijn derrière oxyderen,maar wel voor alle
dieren en mensen, die er bang voor zijn.En dat zijn er veel.
Vuurwerk afsteken=denk na. Bericht voor
knalduivels:
Je vingers, ogen en dergelijke kunnen mij niet
schelen,dat is je eigen probleem,maar wel onschuldigen, die last hebben van je
knalgedrag.Nee, het is niet stoer, het is
zielig.honderden euro's omhoog schieten,in een paar seconden.Zuur stuk?
Misschien,maar ieder jaar lees je weer de vreselijkste berichten en na de
nodige alcoholische versnaperingen gebeuren de ongelukken,waarbij de
hulpverleners van brandweer,politie en ambulance ook nog eens gemolesteerd
dreigen te worden.En ja, ik ben ook jong geweest en nee, heb geen vuurwerk
afgestoken.Mijn jongens wel en daar was ik ook helemaal niet blij mee,maar die
gooiden nooit naar dieren of anderen mensen.Ten eerste zijn het
dierengekken,allebei en ten tweede wisten ze, dat ze zo ongenadig op hun flikker
zouden krijgen,dat ze nieuwjaarsdag slechts staande door konden brengen.Ze
geven er gelukkig geen geld meer aan uit, wijsheid komt met de jaren.Bij de
meesten,althans
Ik hoop,dat iedereen leuke en vooral,warme gezellige kerstdagen heeft genoten.
Nu weer op naar Oud en Nieuw.
Zelf ben ik daar niet zo'n liefhebber van,integendeel.
We zijn onze poes Pukkie anderhalve dag kwijt geweest en ik was heel erg ongerust.
Er lopen zoveel minderwaardige minkukels rond,met vuurwerk.Die gewoon vuurwerk naar onschuldige dieren gooien.Maar gelukkig zag Lief haar gisteren avond schuiven en vanmorgen kon hij haar vangen.
Nu zit de deur dicht en gaan we maar proberen, of ze binnen wil blijven.Zal moeilijk gaan,want ze is een echte buitenpoes.Wij hebben haar nu 4 maanden en ze is al flink op leeftijd, dus of dat nog lukt???
Maar we hopen het.
Truus is ook niet gecharmeerd van al dat geknal.Nu is het gelukkig,dat ze doof is, nu hoort ze alleen de harde kanllen.
Nee, ik zal zo blij zijn,als het 2 januari is,dan krijgen mensen hun verstand weer terug(hoop ik).
Na de feestdagen kom ik weer op blog bezoek.
Ik wens iedereen een fijne jaarwisseling, doe voorzichtig en denk aan de dieren
Nog even een foto laten zien,van ons kerstmannetje,genomen toen hij,met zijn ouders, tweede kerstdag bij ons was.
Lees net, dat de ouders van de kleine vermoorde Gabriel Leblond in Luik, geen geld hebben voor de begrafenis van de kleine engel.Er wordt voor hem een inzameling gehouden.Misschien een idee, voor de falende Belgische justitie, om dit te betalen voor de ouders? Zijn hebben die Noredine Amrani toch vrijgelaten,omdat er geen gevaar zou dreigen?Als je naar het koppie van dat manneke kijkt, krijg je de tranen in je ogen.Ik zit hier nu ook,met een dikke keel.Ja, ons leven is waarlijk verrijkt,met dit soort agressieve barbaren en dan die ontiegelijke minkukel van een advocaat(kots),die nog zegt:ja, hij werd zenuwachtig van het verhoor.Ik ben echt boos.Zoveel onschuldigen, die er niets mee te maken hebben,zijn voor het leven getekend. Gabriel,de naam van een engel, is nu een engel.Rust zacht, lieve kleine schat, het had niet gemogen,je had je hele leven nog voor je
Maar alles valt in het niet,met wat die Noredine hufter mensen aangedaan heeft, in Luik
Voor die stumpers zal het nooit meer kerst zijn en hun nabestaanden hebben nu voortaan een vreselijke december maand.
Waarom blijven dit soort figuren niet in hun eigen zandbak,als ze het hier zo verdorven vinden?
En dan meteen roeptoeteren:Het is GEEN terroristische aanslag.Dat is het WEL.Als je willens en wetens onschuldigen op een dergelijke ,wrede manier van het leven berooft en ontelbaren verwondt, geestelijk, of lichamelijk, dat ben een grote terrorist.
Arme,arme slachtoffers en hun familie, .......ik kan niet anders, dan jullie heel,heel veel sterkte wensen.En de overledenen: R.I.P.
