Bijna 3 jaar geleden hebben we afscheid moeten nemen van ons geliefde moederke, dat is iets dat heel veel pijn doet.Ik heb er nog altijd problemen mee dat ik haar moet missen.Gelukkig heeft ze niet moeten afzien van de pijn,want ze had long kanker drie keer per dag gingen we op bezoek bij haar in het ziekenhuis.Op de dag dat ze is over leden hebben we een ganse nacht aan haar bed gewaakt tot ze is overleden.Ze is met een glimlach op haar gezichtje in geslapen,we hebben gezegt ga maar mee met papa hij staat klaar om u te komen halen,en je bent mee gegaan.Nu ik iemand heb leren kennen na al die jaren alleen te zijn als moeder kan ik mijn verdriet delen met mijn man.Dus moederke je moet je geen zorgen maken over mij ik ben in goede handen.Vaarwel,wij zien elkaar zeker en vast terug.
