De onderdanige man en zijn bazige vrouw, zaten in hun riante huis, in hun peperdure zetel, zo stil als een muis, met uitzicht op hun aangelegde tuin, alles rondom hen was verbrokkeld tot puin. De bazige vrouw had de man in haar macht, daardoor was hij aan het eind van zijn kracht, hij zag het niet meer zitten, liep heen en weer, was helemaal in de war, hij wist het niet meer... Toen kwam er een goede fee die nam de ontredderde man mee, ze bood hem een nieuw leven aan waar het vredig aan toe zou gaan, zij beloofde hem zelfs in alles te steunen gaf hem haar schouders om op te steunen ! Hij probeerde het een week en was toen helemaal van streek, al dat positieve werd hem te veel, het maakte hem onzeker en A-sexueel, hij miste zijn vrouw haar gezaag, hij miste haar macht, gekreun en geklaag... Dus keerde hij terug naar zijn riante huis met de aangelegde tuin, en legde zich temidden van zijn vergaarde puin, hij hoorde zijn tierende vrouw, hij was niet geukkig, maar dat is wat hij wou...
Reacties op bericht (2)
15-02-2008
Relatieproblemen...
De moraal van t levensechte verhaal dat is.
Waarachtig en gewis,
tenzij ik mij vergis.
Er kan geen licht bestaan zonder duisternis.
Lieve groeten, Uilenspiegel.
