Ze hoorde heel vaak zeggen : We zijn hier om onze weg af te leggen, dat had ze heel goed verstaan en is haar gangen gegaan ze bewandelde vele wegen kwam voor- en tegenspoed tegen ging bijna de hele wereld rond sliep in kastelen en op de grond op de zijpaden viel het meest te beleven daar kon ze zich ten volle uitleven de angst iets te missen, werd groter met de dag tot ze uiteindelijk geen uitweg meer zag uitgemergeld en moe kwam ze thuis aan en begreep toen dat ze te ver was gegaan...
Ik heb niet goed geslapen de bus is weer te laat het regent pijpestelen en hier sta ik dan op straat 'k heb een splinter in mijn vinger mijn rug doet heel veel pijn ik moet weer naar mijn werk daar zal het weer miserie zijn !
refrein : ALLEGRIA! ALLEGRIA ! Waar is mijn rose bril ? Vergeet niet te genieten want de tijd die staat niet stil !
De kat is aan 't miauwen de hond die blaft zo schril ik heb me weer gestoten zo'n blauw plek op mijne bil ik moet weeral gaan kuisen nen strijk van hier tot daar het vlees is aangebrand en de patatten zijn niet gaar !
ALLEGRIA ! ALLEGRIA ! Waar is mijn rose bril ? Vergeet niet te genieten want de tijd die staat niet stil !
Op zondag weeral werken er is niets op de TV kilometers lopen en mijn been wil weer niet mee hele dagen zwoegen en dan moet ik nog in bad ik zie het niet meer zitten 'k heb mijn portie wel gehad !
ALLEGRIA ! ALLEGRIA ! Gooi weg die bittere pil ! Vergeet niet te genieten want de tijd die staat niet stil !
Gij heerlijk mannelijk wezen van ons hebt ge niets te vrezen dan slechts wat zat gelul in de nachtelijke uren dat hooguit tot 's morgens kan duren het is niet om te schuilen voor warmte of kou nee kastelein, het komt alleen maar door jou gij laat ons hier goed voelen, in dit staminee lacht met Jan en klein Pierke mee een therapeut, een sociale vent die stuk voor stuk zijn klanten kent wij vereren jou als kastelein zonder jou zou dit café, geen stamcafé zijn !
Ik zweef, ik vlieg, en zie ik hoor een symphonie ik voel de kleuren proef de geuren ik ruik de nacht omhels zijn donkere vacht...
dan zie ik het prachtige gezicht van het opkomende licht ik proef de kleuren voel de geuren ik ruik de dag en hoop dat ik dit concert des levens nog vaak beleven mag...
