Ze hoorde heel vaak zeggen : We zijn hier om onze weg af te leggen, dat had ze heel goed verstaan en is haar gangen gegaan ze bewandelde vele wegen kwam voor- en tegenspoed tegen ging bijna de hele wereld rond sliep in kastelen en op de grond op de zijpaden viel het meest te beleven daar kon ze zich ten volle uitleven de angst iets te missen, werd groter met de dag tot ze uiteindelijk geen uitweg meer zag uitgemergeld en moe kwam ze thuis aan en begreep toen dat ze te ver was gegaan...