Boottocht op de Manavgat rivier , de schipper brent je eerst naar een forelkwekerij en vaart dan de oevers af op zoek naar de waterschildpadden die zich koesteren in het warme zonnetje . Waarna men doorvaart naar de watervallen . Drankjes zijn aan boord te krijgen . Ik bestelde "smal Efes beer" en kreeg meteen een halveliter fles in de handen gestopt .
Manavgat Selalesi . Echt spectaculair zijn deze brede watervallen niet , maar het is een aangename plek om in een van de restaurants forel te eten . Vanuit Side worden boottochten georganiseerd naar de watervallen . Ook in het centrum van Manavgat kan je aan de brug over de rivier inschepen voor een tweetal uren durend tochtje naar de watervallen ( prijs 10 euro )
Het water van de kopurulu rivier perst zich met een enorme snelheid tussen de smalle wanden en men kan op verschillende plaatsen stoppen om dit prachtig schouwspel van bovenaf te bewonderen . Vlakbij bevind zich ook het "Kopurulu Kanyon Milli Parki " een groot beschermd natuurgebied . Vlakbij bevind zich ook een kleine Romeinse brug over de diepe smalle canyon .
Tijdens de rit naar Selge kom je langs de weg die langzaam bergopwaarts voert door het dal van de wildstromende , blauwgroene Kopurulu rivier waar aan rafting word gedaan , ook een excursie appart om eens te doen en zeker aan te raden als je een beetje avontuur niet schuwt .
Ruim 50 km. ten oosten van Antalya , 5 km. na de afslag naar Aspendos en ongeveer 25 km. ten westen van Side , voert vanaf de snelweg een afslag in noordelijke richting naar Beskonak en verder naar de ruines van Selge (55 km.) Trek voor deze prachtige rit door de bergen naar Selge minstens een halve dag uit en zorg voor voldoende benzine , eten en drinken . Geniet tijdens de beklimming naar Selge van de prachtige vergezichten op de besneeuwde bergen en bewonder de grillige rotsformaties welke aan het oog voorbijglijden .
Onderaan het beeld zie je het toneelhuis of wat ervan rest , rechts onder waar nu de velden zijn was de agora van Selge maar er schiet werkelijk bijna niets meer van over . In het verleden zijn veel stenen van Selge door de boeren van het dorp gebruikt bij de bouw van stallen en huizen .
Selge is al een paar keer getroffen geweest door aardbevingen en het theater is daardoor grotendeels vernield . Het toneelhuis is daardoor volledig ingestort en herschapen in een hoop puin . Wanneer je het theater bezoekt klim dan eens helemaal tot boven voor de prachtige vergezichten op de omliggende bergen .
Ria poseert hier met de plaatselijke jeugd van Selge , deze meisjes hebben ons gegidsd en doen dit als een welkome bijverdienste . Er werd ons wel aangeboden om een paar eigengemaakte spulletjes te kopen zoals zijden sjaaltjes en juweeltjes welke aan een zeer voordelige prijs werden aangeboden . Ze vertelden ons dat Selge een arm dorp is waar er bijna geen werk is . De jongens trekken er weg naar betere scholen of het toerisme in de steden , maar de meisjes mogen het dorp niet verlaten en zijn dus gedoemd om hun ganse leven in in het gehucht te slijten . Wij zijn er wel heel hartelijk ontvangen en na ons bezoek aan Selge op de thee uitgenodigd bij de meisjes thuis waar ons nog veel uitleg werd verstrekt over het harde leven in de bergen .
Ooit had Selge 20.000 inwoners ; het armoedige dorpje Zerk dat nu bij de ruines ligt telt er heel wat minder. Zodra u het dorpje binnenrijd wacht er u een eerste verrassing . De burgemeester van Selge (Zerk ) heeft er niet beter op gevonden dan in zijn dorp een slagboom te plaatsen en waar je niet omheen kan als je de site wil bezoeken . Er word je gevraagd uitdrukkelijk gevraagd om 10.000.000 turkse lira tol te betalen ( 6 euro ) . Natuurlijk is dit volledig ilegaal maar je wil wel de site zien , dus neem tuks geld mee want euro's worden niet aanvaard als tol . Om souveniertjes te kopen bij de lokale gidsen kan je wel betalen met euro .
De ruines van Seleucia in Pamphylia werden gesticht door een van de koningen van de Seleucidendynastie van Syrié . de rust die deze plaats uitstraalt is al een belevenis op zich . Het geheel is pittoresk , vertoont een samenspel van mens en natuur , van opbouw , afbraak en woekerende levenskracht . de overblijfselen zijn soms moeilijk te indentificeren . Binnen het tracé van de vroegere ommuring ontspringt een bron . De resten van de vroegere thermen horen erbij . Nog het best bewaard bleven de agora ( marktplaats ) gebouwen , onder andere de beneden verdieping van de markthal . Ze bestaat uit een rij van acht kamers annex de halfcirkelvormige constructie die mogelijk als bouleuterion dienst deed . Een aantal zuilen omgeven het plein : sommige staan van oudsher overeind , terwijl andere door archeologen weer werden opgericht . Ten noorden van de markthal bevind zich een tempelruine , waarvan de cella-wanden tot het dak zo goed als intact zijn . Dit is voor mij zeker een vijf-sterren site , en nog niet door massatoerisme bezoedeld , tijdens mijn bezoek heb ik er alleen een ouder Duits paar gezien en een Engelse familie die na een kort bezoek terug weg waren .
Beneden verdieping van de agora , let in het midden van de foto op de restanten van de mozaiekvloer . Het is de moeite om eens naar beneden te klimmen want er is veel meer te zien dan op de foto , er zijn ook nog resten van zuilen en bewerkte stenen te zien . Neem a.u.b. niets mee uit de ruine want als ze je daar mee snappen op de luchthaven ( bagage gaat er tweemaal door een scanner ) zal het een kostelijke vakantie worden .
Zicht op de rechterzijde van de agora met de vele winkeltjes en bijgebouwen , verkeren in een uitstekende staat . Ik kan me echt niet inbeelden waarom deze site niet uitgebaat wordt door de Turkse regering , waarschijnlijk te afgelegen maar dat kan niet de echte reden zijn , op dit gebied zijn de Turken ondoorgrondelijk .
Goed bewaarde bogen van een zijgebouw van de agora . Als je deze site wil bezoeken vertrek dan vanuit Manavgat naar de watervallen van de Manavgat-rivier en volg verder deze weg gedurende een tiental kilometer tot aan de afslag links ( let op het roestige bordje ) van Seleucia in Pamphylia . Na de afslag naar links kom je door een dorpje waar je tweemaal rechts moet aanhouden en dan kom je op de goed begaanbare kiezelweg naar de ruines . In het dorp kan je ook nog wat drinken bij de lokale winkeltjes . Deze wandeling van vijf kilometer gaat gestaag bergop met op het einde een lastige beklimming en is alleen geschikt voor geoefende wandelaars . het beste is een jeep of auto huren maar wij sportievelingen hebben het te voet gedaan maar de beloning was dan ook navenant met wat we daar te zien kregen daarboven .
