Myriam
Je was zo lief en zacht
Waarom ging je toch heen,zo onverwacht?
Het ene moment was je nog kerngezond
En het andere stonden we geslagen als een hond
Je was zo eenvoudig en toch superintelligent
Dat weet iedereen die je kent
Je snelle geest was zo opvallend
Toch leefde je ONopvallend
Je was met iedereen begaan
Had iemand problemen,stond je steeds vooraan
Iedereen vond je aardig en tof
Je gaf zelfs alles weg uit je hof
Als men dan zei,Myriam,nu heb je zelf niets meer
Dan zei je,dan rijdt ik wel naar de winkel alweer
We zagen steeds de levenslust in je ogen twinkelen
Maar je lach zullen we nooit meer horen rinkelen
Wij;en onze Harry missen je toch zo erg
Onze Harry zien lijden snijd door been en merg
We vragen ons af,waarom is God je komen roven?
Maar ja,het zijn de engelen die ze nodig hebben hierboven
Hopelijk wordt je heengaan niet vereeuwigd
En worden we allemaal opnieuw herenigd
Van je schoonzus:Cecille