Beste bezoekers, vrienden en vriendinnen van henri,
Nogmaals hartelijk dank voor jullie bezoekjes en troostende woorden. Wij hebben contact gehad met seniorennet over de blog van Henri, we hebben de verzekering gekregen dat de blog niet zal verwijderd worden. Dit uit respekt voor de overledene zijn werk, dit stellen we zeer op prijs en danken de mensen van Seniorennet hiervoor. Dit geeft ons de kans om af en toe eens nog eens te komen kijken naar Henri zijn blog, waar hij toch heel wat uurtjes heeft mee doorgebracht, en daardoor zijn pijn af en toe op de achtergrond kon verdringen.
Liefde en Kracht.. laat hiermee ook weten dat ik opgenomen wordt...
Liefde en Kracht die men zou moeten hebben om samen te kunnen leven. Liefde en Kracht die men samen zou moeten hebben om te kunnen nadenken
Liefde en Kracht die men zou moeten hebben om mooie dingen te kunnen te verwezelijken . Liefde en Kracht die men zou moeten hebben opdat vriendschap via twee kanten kan komen .
Liefde en Kracht die men zu moeten hebben om samen nog enkele dromen te kunnen te realiseren Liefde en Kracht die men zou moeten hebben om samen te kunnen overwinnen
Liefde en Kracht die men zou moeten hebben om tesamen tot rust te kunnen komen . Liefde en kracht de men zou moeten hebben om in het leven te kunnen te blijven te geloven
Liefde en Kracht die men zou moeten hebben om je oude dagen door te komen ..
Alles wat men nodig heeft is een garantie van een lang en gezond leven,
Maar je weet dat is wat veel gevraagd , maar als God wil zal het wel in orde komen.
Wij,wij zullen genieten van de mooie dagen die ons nog gegund zijn.
Zijn we al eens verdrietig, zullen we er wel weer bovenop zien te komen
De ene dag zijn de zorgen al wat groter als de andere. Daar kunnen wij niets aan veranderen, ik maak het goed met je, je krijgt een dikke knuff van mij.
Ik wordt wakker, hoor de regen zachtjes tegen het raam tikken, sta op en loop naar het raam,
Eventjes komt de zon door de wolken voel de weldadige warmte op mijn huid en geniet, een wolk verschijnt en verduisterd de zon.
Ik huiver en denk waar is die warmte ineens naartoe,en je wacht.
Misschien komt het zonnetje er wel weer door? Nee dat zal voor later zijn,
De regen valt nu in stromen neer tranen zitten er weer aan te komen, gelukkig niemand die het ziet, niemand die iets vraagt Het lucht je op je moet je niet schamen en je kruipt maar weer dat bedje in.
Allerlei gedachtes die zich in je hoofd blijven binnendringen, wist je maar hoe je ze kon bedwingen. Waarom doet ‘t leven toch zo’n zeer?
Waarom ben je al jaren jezelf niet meer? Wat is er toch in hemelsnaam met je aan de hand? Het lijkt wel of je in een afgrond ben beland.
Dit gevoel is de afgelopen jaren beetje bij beetje naar binnengeslopen. En je blijft steeds maar op beterschap hopen.
Je hebt er zelfs vele dingen voor opgegeven, maar zelfs dat gaf geen verbetering in je leven. Dat je positiever moet denken, dat weet je best, maar voor je gevoel heb je het zelf verpest.
Soms weet je niet eens meer een reden voor je bestaan, en moet je vechten voor de kracht
Je wil zo graag weer de wijde wereld in. Maar met zoÂ’n gevoel heeft dat gewoon geen zin. Voorlopig zal het ook nog wel even zo blijven.
Machteloos als een dier gedreven in het nauw, lopend door de kamer zo leeg zonder jou de wind huilt,de regen tegen het raam
De zon komt op, plaatsmakend voor de maan, zit hier al een eeuwigheid, zo lijkt het toch, begaan om jou omdat je zo een leven niet wou leven met een zieke,zovele jaren.
Hetgeen we nu moeten ondergaan zouden daar wel woorden voor bestaan? het is bijna een"helse"tocht naar een onzekere toekomst zo die nog voor ons bestaat.
Nu slapen, velen doen het samen wij doen het alleen, Lig te woelen in mijn ziekenhuisbed zou je zo graag tegen mij aan voelen,
Je zachte huid tegen mij aan. En ja daar komen die verdomde tranen weer, waar blijft een mens ze toch halen . De zuurstof hoor ik stilletjes borrelen in het water voor het mijn neus binnenkomt,
Voel weer die prikkel in mijn keel, en dan die verdomde hoest weer, zal weer een tijdje duren voor ik weer wat rustiger ben. slapen wil ik, zo, alleen kan je voor een tijdje je zorgen een poosje vergeten...
Wat is het fijn om eens echt te kunnen praten; Het lucht je hart en vult de gaten over een verhaal waar je de helft maar van wist.
Gevoelens van een ander begrijpend of niet Luisterend naar jezelf ook al voel je boosheid, verdriet. Langzaam kan de band weer groeien
De liefde die er altijd reeds was komt weer tot bloeien Ook al gaat je hart soms even dicht , elk wezen is al eens voor de liefde gezwicht eenieder die de liefde tot zich toelaat is tot een rijker gevoelsleven in staat.. .
Hier zit ik schrijvend over mijn gevoelens wetend dat je er nooit achter zal komen wou toch dat je wist wat ik ermee bedoel
schrijf dat ik je altijd zie in men dromen schrijf dat ik beef telkens je voorbij loopt schrijf dat ik elke dag aan je denk schrijf dat ik altijd al op jouw heb gehoopt
schrijf dat mijn hart sneller klopt als je lacht schrijf als ik wil zeggen dat ik je wil beminnen dat dit het enigste is waar ik naar smacht schrijf je dat je alles voor mij betekent
wilde zeggen dat ik alles doen wil voor jou wilde je nog zeggen dat ik van je hou.
Op je kamer zitten weg van het gewoel. Naar jezelf luiteren,ervaren wat je vanbinnen voelt.
Muziekje, je gedachten, alleen voor u. Niemand die je stoort. je voelt je voor eventjes vrij Je vindt rust, vrede in je gemoed, een boek lezen gedichtjes schrijven, Voeding voor de geest
Zaligmakend, niets doen het is nu even heel erg nodig En voor morgen zien we dan wel weer.. .
Een kaartje of een groet een wens of een email het kan je zo goed doen
Een geste van"hier ben ik"in gedachte bij jou, even een teken van, ik ben je niet vergeten. De meeste mensen lopen elkaar zomaar voorbij, haastig en geen tijd meer voor gezeur
Het is allemaal ik ,ik en ik ,en zelden nog wij van ik wil erbij, dus jij moet opzij
Even wat aandacht en een lach kan zoveel veranderen met die andere zijn dag
Ik vind tijd geen excuus, en te druk evenmin want echte liefde daar steek je je tijd heel graag in. .
Houden van, is verdrinken in je bruine ogen Houden van, is alles kunnen verdragen. Houden van, is dat lieve gezicht strelen. Houden van, is mijn vuur voor je laten branden.
Houden van, is met je praten, Houden van, is voelen wat jij voelt. Houden van, is aanvoelen wat jij bedoeld.
Houden van, is dansen met je tot een stuk in de nacht. Houden van, is je verrassen op een moment dat je dit niet verwacht. Houden van, is samen ons liefd en leed delen Houden van, is samen door een vuur gaan... .
Wat kan de toekomst voor mij nog betekenen, ik kan het niet verlengen , misschien kan ik dan mijn rust terug krijgen , in een andere wereld, wat het ook moge betekenen .
Als ik aan je lig te denken en ik doe mijn ogen dicht. Krijg ik een warm gevoel vanbinnen dan is het net of je naast me ligt.
Jouw armen om me heen en ben ik niet meer zo alleen . De weerstand is bijna voorbij je kan er niet aan ontkomen in de wereld waar je leeft door iedereen verlaten.
Het is een mooie tijd met jou Wie weet hoelang ik er nog ben Langzaam wordt onze wereld anders, Ik leef mijn leven met je, jij die mij zoveel gaf
De liefde,het kind, Jij gaf mij waar ik nood aan had (liefde)
Jij bent er,en blijft diep in mijn hart Eens in de toekomst, die zo snel aan het afkorten is, zal afscheid nemen nog het meest pijn doen, ik ga wel,maar verlaat je niet, hoop nog een hele tijd ik in je herrinneringen verder te mogen leven. ....
Ja deze nacht weer goed doorgekomen Een waterzonnetje piept door het raam. Hoor reeds een tortelduif roepen, vroeg voor deze tijd van het jaar,
Zal wel van geluk zijn denk ik. Sta langzaam op, en ja hij zit hoog in de nog kale lindeboom. Voor de rest hoor ik niets, zo vroeg in de morgen, voel weer die rot traan in mijn ogen, voel me zo eenzaam.
Dan hoor ik je stil de kamer inkomen, neemt me zachtjes in je armen en kust yep deze dag die kan niet meer stuk...
