Het is een mooie tijd met jou Wie weet hoelang ik er nog ben Langzaam wordt onze wereld anders, Ik leef mijn leven met je, jij die mij zoveel gaf
Je liefde,het kind, Jij gaf mij waar ik nood aan had (liefde) Jij bent er,en blijft diep in mijn hart , Eens in de toekomst, die zo snel aan het afkorten is.
Zal afscheid nemen nog het meest pijn doen, ik ga wel,maar ik verlaat je niet, hoop nog een hele tijd in je herrinneringen mogen verder te leven.
Hoe is het zover kunnen komen, heb er geen antwoord op veel nadenken heeft geen zin ben zo goed als leeg vanbinnen. De wereld stortte ineen voor mij moest het gewoon over mij heen laten gaan.
Deze ziekte is niet meer van deze tijd het is zo,zal het moeten ondergaan zit hier al een tijdje, zonder inspiratie,de druk in deze ziekenkamer
Zal de boeken maar sluiten, komt niets meer uit mijn vingers ik overlees nogmaals wat ik geschreven heb, vind het niet veel zaaks, vindt het dan ook maar verloren tijd. Zoals de laatste jaren van mijn leven.
Soms zijn van die dagen dat het even niet gaat, en heb je het gevoel dat iedereen je in de steek laat. Dan voel je zo een verdriet,en niemand die het ziet. je eigen gevoel laat je in de steek, dan voel je je klein en week. De man in je die zo sterk en krachtig is wordt dan heel klein,
Die wil alleen maar een beetje warmte . Diep in zijn hart weet hij wel hoe het is, maar soms wil hij voelen die momenten van warmte, want hij is ook maar van vlees en bloed.
Even mekaar omhelzen, zonder woorden, gewoon even voelen, zoals het hoort. waarom kan zoiets moois soms zo pijnlijk zijn. Morgen zal het misschien weer wat beter gaan, vandaag laat ik mijn tranen even gaan. Jij alleen kan dit begrijpen, omdat je mij zo goed kent.
