FRED VORSTENBOSCH een Georgisch verhaal over Mtskheta.

Opgetekend 01.12.2008

Gedurende mijn reizen, als vrijwilliger toerisme specialist, kom ik in diverse, zogenaamde ontwikkelingslanden. Naar aanleiding van deze reizen maak ik reisverslagen. Omdat het onmogelijk is om alles zelf te ontdekken, is het fijn om lokaal vrienden in het desbetreffende land te hebben, die je kunnen helpen om meer informatie te verkrijgen over het te bezoeken land. Natuurlijk kan je ook gebruik maken van internetsites. Maar om echt interessante - en speciale verhalen over streken, gebruiken, of andere speciale zaken over het land te horen, is het voor mij heel prettig om gebruik te maken van de kennis van mijn vrienden. Deze maal een verhaal geschreven door de Georgische mevrouw Manana.

Hieronder haar verhaal over Georgië / Europa.

Als je Azië in Europa wilt vinden bezoek dan Georgië, welke gelegen is als een verbinding tussen de culturen en de godsdiensten van de wereld. Georgië is het land met een rijke cultuur met veel Christelijke monumenten stammend uit de 6de eeuw, met oude archeologische opgravingen van oude beschavingen en de sporen van de eerste Europeanen. Georgië is één van de oudste landen van de wereld. Het ging over een moeilijke weg van historische ontwikkelingen.

De Georgiërs noemen zich Kartvelebi en hun land Sakartvelo. Deze namen zijn afgeleid uit Kartlos, de legendarische vestiger en de titelvader van Georgië, te weten Kartli.

De Georgische taal behoort tot de Kartvelische groep van Iberisch Caucasische talen. Het is een van de oudste levende talen van de wereld. Het alfabet is een van de 14 alfabetten in de wereld en stamt uit de 4 e eeuw voor Christus.

Voorbeelden van het eigenlijke Georgische geschreven taal zijn ontdekt niet alleen in Georgië, maar ook in 13 kerken en kloosters van Jeruzalem, Palestina en Egypte.

De eerste voorbeelden bevatten inscripties in het Georgische Klooster van het heilige Kruis in Palestina, in de woestijn van Bethlehem (Bit - ell Katt ), maar tevens in de Sioni Kerk van Bolnisi, gelegen ten zuiden van Tbilisi in Georgië.

De bron van het Georgische schrift is een controversioneel probleem.

Sommige geleerden geloven dat het allang, voordat het Christelijke tijdvak verscheen, terwijl anderen zijn verschijning met de totstandbrenging van de Christelijke godsdienst met elkaar in verband brengen, hoewel zij niet de mogelijkheid van het bestaan van het Georgische manuscript in de pre-christelijke tijd erna ontkennen.

De eerste bevindingen van het Georgische schrift dateren van de 5de eeuw na Christus.

De oudste dan vertaalde boeken waren de Evangelies en het Oude Testament. Het Christendom begon zich in Georgië vanaf de 1st eeuw uit te spreiden, en werd dat als staatsgodsdienst van Kartli sinds het jaar 330. Het betekende een richtlijn naar Rome en Byzantium dat een determinant in de evolutie van het nationale bewustzijn en de cultuur was

Vele mensen stierven als martelaar voor hun geloof in Jezus Christus.

De wereldgeschiedenis kent niet zulk een voorbeeld van zelf-opoffering zoals hier , toen 100.000 ongehoorzame jonge - en oude burgers van Tbilisi gelijktijdig de martelaarkroon in 1226 goedkeurden. Tijdens de buitenlandse invasies werden duizenden nonnen en monniken vermoord. De leden van Koningshuis keurden zelfs het martelaarschap goed.

Mtskheta

De voormalige hoofdstad van Georgië, Mtskheta is gelegen op circa 20 kilometer van Tbilisi nabij het samengaan van twee bergrivieren de Aragvi en de Kura en wordt gezien als een heilige plaats voor elke Georgiër. Daarom heeft deze plaats de bijnaam - het tweede Jeruzalem - . Een van de grootste heiligdommen van de Christelijke wereld., het tuniek van God, wordt bewaard hier in Mtskheta . Grote groepen van Christelijke pelgrimmers en toeristen van over de wereld komen hier naar toe.

De hoofdstad Mtskheta diende het koninkrijk van Kartli over meer dan 800 jaren ( van het einde van de 4 e eeuw voor Christus tot het einde van de 5 e eeuw na Christus). Deze periode staat bekend als de meest briljante uit de geschiedenis van de Kartveliaanse stammen en mensen. Daarom wordt Mtskheta vaak genoemd: de bakermat van de Georgische staat.

Mtskheta staat bekend als het imago van het onsterfelijke verleden, de ster van de natie.

Zijn eeuwige monumenten, één van de oudste en geachte tempels - de Kathedraal Svetitskhoveli en het oude unieke Klooster Dzhvari, een voorbeeld van godsdienstige architectuur, zingend over de onsterfelijkheid van het leven.

Djvari Klooster

Djvari Klooster (Kruis Klooster) is het hoogtepunt in de ontwikkeling van Georgische architectuur, een invulling van een droom en een symbool van Georgië, zijn eeuwigheid en onsterfelijkheid. Een meesterstuk van Georgische architectuur , het Djvari klooster, met uitzicht op Mtkvari is de heiligste plaats voor de Georgiërs.

De legende gaat als volgt.

Er was een ijzeren ketting tussen het Djvari Klooster en de Svetitskhoveli Kathedraal. De monniken gebruikten het om naar beneden te komen, naar Svetitskhoveli om te bidden en gingen hiermee ook naar boven. Een van de monniken was de heiligste persoon in het klooster. Op een dag, toen hij terugging naar het Klooster, keek hij bij de ketting naar beneden en zag een vrouw die zich aan het baden was in de rivier de Aragvi. Ze lag er als een sprookjesnimf bij, op het water oppervlakte. De monnik kon zijn ogen niet van haar prachtige lichaam afhouden.. Iets warms, iets heel ongewoons overviel hem. Plotseling een hevige storm stak op. De ketting brak en de golven van de Aragvi slokten de monnik op die gezondigd had.

Het Djvari Klooster is op een of andere manier blijven bestaan ondanks meerdere aanvallen op het klooster. Ondanks deze aanvallen bleef dit klooster bestaan en het Klooster bestaat nog immer, staat als een symbool van de Georgische nationale trots.

Georgiers zien toeristen als een geschenk van God. Ik heb datzelf ervaren. Ik ben er inmiddels 6 maal g eweest en hoop dat ik nog meer naar georgie zal gaan.

Fred Vorstenbosch

2008

.