De laatste bestemming : Los Angeles

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Vanmorgen rustig aan gedaan na de twee vermoeiende dagen in de pretparken.

Voordat we vertrokken naar onze laatste bestemming van de vakantie; Los Angeles, hebben we eerst toch maar weer eens even gebeld naar United Airlines, aangezien de status van onze lost bagage claim, die we via hun internetsite kunnen volgen, nog altijd niet veranderd was.

En de tijd begon nu toch wel te dringen om de koffer nog in Amerika in ontvangst te kunnen nemen. We hadden feitelijk nog maar een dag of vier voorat we weer naar Amsterdam zouden vliegen. Het telefoongesprek duurde zoals gebruikelijk weer gemiddeld zo’n 30 tot 45 minuten. Maar uiteindelijk kregen we wel de verlossende mededeling, onze koffer was terecht!! Eindelijk !!! Wat bleek, hij was op Los Angeles airport aanbeland en daar al die tijd blijven staan. Hij zou vandaag met een speciale delivery service naar ons nieuwe hoteladres in Los Angeles bezorgd worden. Uiteindelijk heeft dat toch ook weer nog wat moeite en tijd gekost, omdat we niet hadden vermeld dat het hotel in Hollywood lag, maar in Los Angeles.

Daardoor is de koffer met vertraging uiteindelijk om 2 uur ’s nachts afgeleverd in ons hotel.

We waren echt dolgelukkig met het nieuws over de telefoon en pas echt toen we de koffer de volgende morgen ook daadwerkelijk zagen en dan helemaal toen we de volledige inhoud zagen. Eindelijk de kleren van Jordy, de leesboeken van Danny en het allerbelangrijkste de geleende GPS / Tom Tom apparatuur van Sandra’s collega Jos. Ja Jos, we durven het nu pas eigenlijk te vermelden, we hadden jouw apparatuur met standaard, snoeren en alle andere toebehoren in deze koffer gedaan. Stom achteraf gezien, maar om dat alles als handbagage mee te nemen, waardoor zo’n tas zo gauw vol zit, terwijl je het pas in Amerika nodig hebt, leek ons op voorhand niet handig. Gelukkig is het nu goed afgelopen en kunnen we jouw GPS voor de laatste dagen in LA alsnog gebruiken. Ik moet zeggen dat we ons heel de vakantie goed hebben kunnen redden zonder die apparatuur, gewoon omdat de wegen in Amerika heel goed aangegeven staan. Met name in de grote steden zoals in San Francisco, Las Vegas en nu dan Los Angeles komt dat gewoon wel heel goed van pas. Voornamelijk nog wel LA, omdat dit echt een waanzinnig grote stad is. Dus al met al, hebben we er nu toch nog profijt van.

Uiteindelijk kwamen we in een waanzinnige euforie stemming om de teruggevonden koffer rond twaalf uur in Los Angeles of beter gezegd Hollywood aan. Het hotel heette Hollywood Orchid Suites, met echt een waanzinnige ligging in het centrum, namelijk hoekje om en je staat op de Hollywood Boulevard, met de bekende Walk of Fame, waar alle beroemdheden van zowel de film- als de platenindustrie met een eigen ster in het trottoir zijn vereeuwigd, evenals hun hand- en voetafdrukken direct bij het Chinese Theatre en het Kodak Theatre, waar eens per jaar de rode loper uitgelegd wordt voor de filmsterren, die daar hun grammy’s op komen halen tijdens het jaarlijkse filmfestijn; de Oscar uitreiking. Die dag hebben we voornamelijk een beetje in het centrum, rond deze boulevard doorgebracht. Tegen de avond nog even met de auto er door heen gereden en de wijk Beverly Hills opgezocht. Ook zagen we al heel gauw het bekende Hollywood sign in de bergen, maar hebben geen moeite gedaan dit van dichtbij te bekijken. ’s Avonds, na eerst nog wat gegeten te hebben in Sizzler’s, voor ons een oude bekende uit de Florida vakantie van 1991, gingen de jongens zwemmen en bleven in het hotel, waar gelukkig weer een goede en gratis internetaansluiting was. Sandra en ik zijn nog eens de Hollywoodboulevard opgelopen, waar we wat gedronken hebben in Pig n’ Whistle, een tentje met een oorspronkelijk interieur uit 1927. $ 16,00  excl. tip voor een wijntje en een Budweiser was wel een beetje te veel van het goede. Buiten gekomen zagen we dat het avond/nachtleven in LA pas goed op gang was gekomen. Horden jongelui, voornamelijk jonge meiden van rond de  twintig jaar, bestormden de uitgaansgelegenheden met hun hele chique en vaak zeer korte jurkjes, en dito pumps compleet met stilettohakken. En dan ook nog eens aan komen rijden in hele dure e/o snelle auto’s, die dan vervolgens weg werden gezet door een of andere boy. Dat was duidelijk de jetset jeugd van Beverly Hills, dat kon niet missen. We hebben in een paar uur tijd auto’s voorbij zien komen, die je in Nederland normaal een enkele keer in je leven ziet; om er een paar te noemen, een Lamborghini, een Lotus, vele soorten Hummers, uiteraard ook de meterlange limousines en een aantal prachtauto’s, waarvan ik het merk niet kon herkennen.  Kortom ik keek mijn ogen uit en ging in opgewonden staat van al dat moois terug naar het hotel.