(Belga) Minstens 22 mensen zijn om het leven gekomen en 15 anderen verwond bij een ongeval met een autobus zondag in Peru. Dat heeft de plaatselijke politie meegedeeld.
Het ongeval deed zich voor op een gladde bergweg tussen de mijnstad Morococha en La Oraya in Centraal-Peru. De bus, met minstens 40 passagiers, raakte bij een uitwijkmanoeuvre van het wegdek en stortte in de diepte. (DWM)
De Costa Blanca is de geografische benaming voor de ongeveer 180 km lange kuststrook in het zuid oosten van Spanje en is onder voornamelijk bekend vanwege de goede vakantie mogelijkheden. De Costa Blanca begint vanaf de plaats Calpe (ten noord oosten van de plaatsen Benidorm en Altea) in het noord oosten en vervolgt een zuidwestelijke richting tot aan de plaats La Manga del Mar Menor (kustplaatsje ten zuid oosten van de stadMurcia).
De Costa Blanca biedt uitgestrekte zandstranden voor de liefhebbers van de zon en de zee. De populairste stranden van de Costa Blanca liggen rondom de steden Alicante en Benidorm. Er wordt wel gezegd dat de stranden bij Benidorm de meest witte van Spanje zijn. De stranden lopen wat betreft diepte over het algemeen langzaam af en zijn daarom geschikt voor vakanties met gezinnen en kinderen. Ook zijn er aan de Costa Blanca ongelooflijk mooie rustige rotsstrandjes te vinden waar men heerlijk kan snorkelen en duiken. De stranden worden omringd met dennenbomen begroeide duinen en veel stranden hebben rondgeslepen kiezels en talrijke plekjes die alleen bereikbaar zijn met kleine bootjes, waar men dagenlang onvergetelijk kan genieten.
Hoewel de Costa Blanca een prachtige kust heeft zijn ook in het binnenland schitterende landschappen te bewonderen. Deze zijn nauw verbonden met een levensstijl geworteld in het plattelandsleven, de industriële ontwikkeling en feestelijke tradities.
De gemiddelde temperatuur aan de Costa Blanca bedraagt ongeveer 18 graden.
Plattegrond Costa Blanca Zoom in en uit, navigeer met de pijltjes langs de kust en leer de Costa Blanca en de badplaatsen kennen met deze zeer gedetailleerde plattegrond. Klik op de plattegrond om deze te vergroten!
De Costa Blanca beschikt over een ongeveer 160 kilometer lange kuststrook waar op allerlei manieren van de zee en het landschap genoten kan worden. De kust van Alicante biedt uitgestrekte zandstranden voor de liefhebbers van de zon en de zee. Ook zijn hier ongelooflijk mooie rotsstrandjes te vinden waar men kan snorkelen en duiken, met dennenbomen begroeide duinen, stranden met rondgeslepen kiezels en talrijke plekjes die alleen bereikbaar zijn met kleine bootjes, waar men dagenlang onvergetelijk kan genieten.
Langs de kust kan men twee verschillende routes volgen: langs de noordkust vanuit de stad Alicante tot Denia aan de grens met de provincie Valencia, en langs de kust ten zuiden van de provinciehoofdstad tot aan Pilar de la Horadada, een plaats die aan de grens met de provincie Murcia en de Mar Menor ligt.
Van Alicante naar Denia - Costa Blanca
Deze ongeveer 100 kilometer lange route kan als dagtocht afgelegd worden. Als men echter rustig wenst te genieten van de natuur en de verschillende steden uitgebreid wil bezoeken, wordt aangeraden afzonderlijke excursies naar plaatsen als Benidorm, Altea, Calpe, Jávea en Denia te maken. De gehele kuststreek is goed bereikbaar via twee verschillende wegen: de tolweg A-7 en de hoofdweg N-332. Verder lopen er een aantal lokale wegen vlak langs de kust. Naar gelang de beschikbare tijd kan men een keuze maken uit de verschillende mogelijkheden.
Op acht kilometer ten noorden van de hoofdstad ligt San Juan de Alicante, de eerste toeristische plaats die de reiziger tegenkomt. Naast enige landbouw op onbevloeide akkers wijdt men zich hier aan de ontwikkeling van hoogwaardige faciliteiten en infrastructuren voor het toerisme, dankbaar gebruik makende van de aanwezigheid van een zeer breed en meer dan zeven kilometer lang strand. De parochiekerk uit de XVIIIe eeuw en de kapellen van de Kruisweg, Santa Ana en San Roque vormen het monumentale erfgoed. Het religieuze bouwwerk dat meer bezoekers trekt in deze streek is het Klooster van het Heilige Gelaat, behorend tot de gemeente Alicante. Elke tweede donderdag na Pasen houden duizenden inwoners van Alicante een bedevaart om de relikwie te aanbidden die volgens de overlevering behoort tot de sluier waarmee Veronica het gelaat van Christus afdroogde tijdens de kruisweg.
Vervolgens bereikt men El Campello, op 12 kilometer van de provinciehoofdstad gelegen, een dorp op een heuvel met uitzicht op allerlei soorten stranden langs 23 kilometer kust. Het karakteristieke monument van deze plaats is een uitkijktoren inde visserswijk uit 1554, gebouwd als voorzorgsmaatregel tegen mogelijke aanvallen van piraten. In de nabijheid van la Illeta zijn verscheidene archeologische vindplaatsen van Iberische en Griekse culturen te bezoeken. In de XVIIIe eeuw beschikte El Campello over eigen scheepswerven. Het belangrijkste strand is Muchavista, maar er zijn hier ook rotsstrandjes te vinden waar men kan zwemmen zoals la Cova del Llop Marí en de Cala del Morro Blanc. In deze zone bevindt zich het natuurgebied van Lloma de Reixes. De uit Alicante afkomstige kunstenaar Arcadio Blasco heeft enkele spectaculaire beelden gemaakt waarvan er één in zee geplaatst is en een ander aan de kust. Het droge landschap verdwijnt geleidelijk aan als men door de streek La Marina Baixa rijdt, met als hoofdstad Villajoyosa (La Vila Joiosa), ook bekend als La Vila. Hier kan men de bergtoppen van de bergketens van Aitana en Puig Campana goed zien, een geologische barrière die dit gewest beschermt tegen de koude wind uit het noorden waardoor men hier het hele jaar lang van milde temperaturen kan genieten. Deze op 32 kilometer afstand van Alicante gelegen stad heeft een lange zeevaarttraditie en een befaamde chocolade-industrie. Het ommuurde historisch stadsgedeelte ligt aan de rivier de Amadorio en biedt een kleurrijke aanblik; de huizen zijn hier in verschillende kleuren geschilderd zodat de zeelui deze vanuit hun schepen goed konden onderscheiden. De in gotische stijl gebouwde parochiekerk herbergt een interessant barok altaarstuk. La Vila beschikt over 3,5 kilometer stranden; de dichtst bij de stad gelegen stranden zijn het Playa del Centro en Playa Paradís. Andere stranden met eveneens kristalhelder zeewater zijn het Playa de Torres, met de graftoren van Hercules, ook wel Sant Josep genaamd en Racó Conill, Bol Nou en Caleta.
De route leidt vervolgens naar Benidorm, een vakantiestad vol vermaak met voldoende capaciteit om de 300.000 toeristen in de drukste maanden doeltreffend te ontvangen. Van elke tien bezoekers van de Valenciaanse Gemeenschap kiezen zes Benidorm en van elke tien toeristen in de provincie Alicante logeren er acht in Benidorm om daar te genieten van het aantrekkelijke aanbod aan zee- en strandtoerisme. Dit is het grote toeristische middelpunt van de Costa Blanca, gelegen op 41 kilometer afstand van de provinciehoofdstad. De twee belangrijkste stranden, Levante en Poniente, beschikken over goede faciliteiten, schoon water en fijn zand, vrijwel nergens elders in die combinatie te vinden. Het historisch centrum van het stadje ligt op de kaap die de twee stranden van elkaar scheidt. De Cerro Canfali, doorkruist door smalle straatjes, eindigt op het prachtige Balcón del Mediterráneo, witgeschilderd en versierd met blauwe keramiek, een motief dat zich herhaalt in de balustrade langs grote delen van de promenade langs de kust. Dit kleine historische centrum is het oude vissersdorp waar de blauwgekleurde koepel van de uit de XVIIIe eeuw daterende parochiekerk van San Jaime boven uittorent. Rondom het traditionele gedeelte van de stad bevinden zich de belangrijkste winkelstraten waar naast modieuze kleding ook volkskunst en strandartikelen gekocht kunnen worden.
In het centrum van de plaats bevindt zich het grote park van L' Aigüera, ontworpen in neoklassieke stijl door architect Ricardo Bofill. Maar de bezoeker kan ook rustig langs het vijf kilometer lange strand wandelen terwijl de zwem- en sportliefhebbers zich aan de rand van de zee vermaken. Ook de brede boulevards met aan beide zijden hoge moderne hotels noden tot een wandeling. Het midden in de baai gelegen eiland van Benidorm kan bezocht worden met schepen die vanuit de haven vertrekken. De volkstraditie beweert dat dit eiland ontstaan is uit het reusachtige stuk rots dat ontbreekt aan de top van de nabijgelegen berg Puig Campana; op een oorlogstocht met Karel de Grote zou de stoutmoedige Roland met zijn zwaard een stuk uit de rots gehouwen hebben, dat van de berghelling afgleed en in zee terecht kwam en zo het huidige eilandje vormde.
Vanaf Benidorm verkrijgt het landschap een spectaculaire schoonheid. Hoge bergen aan de zee, steile klippen, met zorg omringde akkerbouw, schitterende stranden en witgekalkte dorpen maken van het gewest La Marina Baixa een aantrekkelijk paradijs. De route vervolgt via L' Alfàs del Pi, een plaats die wat verder van zee is verwijderd met een belangrijk toeristisch centrum aan het strand van Albir waar de bergketen Sierra Helada eindigt. Vervolgens bereikt men Altea, op 51 kilometer afstand van de stad Alicante. Deze plaats is gebouwd op een heuvel met op het hoogste punt de klokkentoren en de grote blauwe koepel van de parochiekerk gewijd aan de Virgen del Consuelo. Op de weg naar Altea heeft men vanuit de auto een spectaculair uitzicht op het oude centrum met op de achtergrond de Sierra Bernia. De kerk is bereikbaar via smalle geplaveide straatjes die steil omhoog lopen, met kleine uitkijkpunten en ronde pleintjes. Hier zijn veel studio's van kunstenaars en winkels met volkskunst te vinden. In het lager gelegen gedeelte van het stadje bevinden zich de winkelstraat Rey Jaime I, de drukke strandboulevard en zes kilometer strand waar de ronde kiezelstranden afgewisseld worden door kleine rotsstranden en klippen. Vooral de stranden La Roda, Cap Blanc, Cap Negret en L'Olla zijn de moeite waard. Na de tunnels van Mascarat, onder de Sierra Bernia door, komt de reiziger aan bij de streek La Marina Alta, verwelkomd door de Peñón de Ifach, een indrukwekkende 332 meter hoge rots die recht uit zee verrijst.
De talrijke berghellingen die in terrasvorm naar de kust afdalen zijn gewijd aan de wijnbouw. Het karakteristieke plattelandshuis vertoont brede zuilengangen met arcades waar druiven gedroogd worden tot rozijnen. De gemeente Calpe (Calp) waartoe de Peñón behoort, ligt op 62 kilometer afstand van Alicante. De belangrijkste monumenten zijn de parochiekerk uit de XVe eeuw, in gotische mudejarstijl, gewijd aan de Virgen de las Nieves, verscheidene overblijfselen van de oude middeleeuwse stadswallen en een toren. Aan de voet van de rots, die in groepsverband beklommen kan worden tot aan het hoogste punt, bevinden zich de Baños de la Reina, de Koninginnebaden, die behoren tot een oude Romeinse pekelfabriek. Calpe heeft een 11 kilometer lange kust met fijne zandstranden zoals die van Levante en Arenal en schilderachtige rotsstrandjes zoals La Manzanera en Les Urques.
Via een pittoreske lokale weg die evenwijdig aan de grillig gevormde kustlijn loopt, leidt deze route naar de beschut gelegen baai van Moraira, een dorpje dat deel uitmaakt van de gemeente Teulada, met een beschut gelegen haven tussen de rotsen van Cap Blanc en Punta de Moraira. De acht kilometer lange kust bevat mooie met rotspartijen afgewisselde stranden. Het breedste en dichtst bij het centrum gelegen strand is dat van La Ampolla. Een solide verdedigingstoren, gebouwd door de Italiaan Antonelli in opdracht van koning Filips II bewaakte in vroegere eeuwen de kust. Meer landinwaarts bevindt zich op ongeveer tien kilometer afstand Teulada, omringd door wijngaarden waar moscateldruiven verbouwd worden. De kerk van Santa Catalina, in laatgotische stijl, vormt een uniek monument in deze streek.
De route gaat verder in de richting van Jávea (Xàbia) via lokale wegen. Indien de reiziger daar de tijd voor heeft kan hij doorrijden tot aan de vuurtoren van de Kaap van La Nao om daar van het uitzicht te genieten. Dit is het meest westelijk gelegen punt van de Valenciaanse Gemeenschap en het vormt een afscheiding tussen de baai van Alicante en die van Valencia. Indien men geen tijd heeft voor deze omweg is Jávea ook direct te bereiken. Deze stad ligt op 92 kilometer afstand van Alicante, twee kilometer landinwaarts, en is gebouwd rondom een vesting kerk in gotische stijl, gewijd aan San Bartolomé. Hier staan verscheidene uitkijktorens die waakten tegen de komst van buitenlandse schepen. In het oude centrum zijn prachtige dorpshuizen bewaard gebleven versierd met tralies en kozijnen van de karakteristieke steensoort "tosca". In de ruime haven doet de moderne kerk gewijd aan de Virgen del Loreto denken aan de kiel van een schip. De 20 kilometer lange kuststrook van deze gemeente herbergt allerlei soorten stranden: fijn zand op het strand van El Arenal, dennenbomen, rotsen en mogelijkheden tot snorkelen en duiken bij dat van Granadella, kleine rotsstranden in Portichol, enz.
De route eindigt in Denia, de streekhoofdstad van La Marina Alta, op 100 kilometer afstand van Alicante. De lokale toegangsweg is heel schilderachtig en leidt tussen de Kaap van San Antonio en de indrukwekkende berg Montgó (753 meter hoogte) door. De Romeinen hadden deze tegenwoordig toeristische en kosmopolitische stad gewijd aan de godin Diana en maakten de plaats tot een drukke haven. Het op een heuvel gelegen Mohammedaanse kasteel dat in goede staat verkeert herbergt een archeologisch museum waar de geschiedenis van de stad is weergegeven. Denia heeft een 20 kilometer lange kust met fijn zand in het noorden (Les Marines) en met steile rotsen in het zuiden (Les Rotes).
Van Alicante naar Pilar de la Horadada- Costa Blanca Aan de zuidkust van de provincie zijn langs 60 kilometer kust een groot aantal toeristische plaatsen te vinden die recent een uitgebreide op toeristen ingestelde infrastructuur hebben opgebouwd. Het monumentale noorden van de Costa Blanca verandert hier in een vlak landschap, met lage heuvels en uitgestrekte zandvlaktes. De route is gemakkelijk te volgen via de N-332.
De eerste belangrijke plaats die men tegenkomt is Santa Pola, op 20 kilometer van de provinciehoofdstad gelegen. Vroeger was dit de haven van de nabijgelegen stad Elche (op 14 kilometer afstand) en dit leidde ertoe dat deze plaats één van de belangrijkste vissersvloten van de Middellandse Zee bezat. Een pekelfabriek uit de IVe eeuw v.Chr. vormt een illustratie van dit verleden. Hoewel deze activiteit nog steeds bestaat vormen het toerisme en de zoutwinning andere economische steunpilaren van deze zone. Een interessant element zijn de zoutpannen die tegenwoordig een natuurpark vormen. Dit meer dan 2500 hectare grote drassige gebied, met vooraan de vrijwel ingestorte Moorse toren van Tamarit die vanaf de weg zichtbaar is, vormt een bevoorrecht toevluchtsoord voor flamingo's en andere vogels. Santa Pola herbergt in het centrum een groot kasteel gebouwd in opdracht van Filips II ter verdediging tegen piraten afkomstig uit Noord-Afrika. In het kasteel bevindt zich een museum dat gewijd is aan de zee, de zeebodem en de plaatselijke oudheidkunde. Het leven van de stad speelt zich vooral af rond de boulevard en de haven, vanwaar men een boottocht naar het eiland Tabarca kan maken. Dit eilandje is het hele jaar bewoond en heeft een afmeting van ongeveer twee kilometer lang bij 400 meter breed. Voor de liefhebbers van de zee vormt dit een bevoorrecht zeereservaat en voor de ware reizigers biedt het eiland een ommuurd geheel met een interessante geschiedenis, dat door Karel III herbevolkt werd met Genuezen.
De volgende toeristische plaats op de route is Guardamar del Segura, gelegen aan de monding van de gelijknamige rivier op 35 kilometer afstand van Alicante. Het vormt een prachtig natuurgebied met dennenbomen en duinen, bossen en zand, met uitgestrekte comfortabele stranden. Het oude dorp was op een heuvel gelegen, omgeven door de rivier de Segura, waar het kasteel staat evenals andere overblijfselen uit de tijd dat het stadje een Griekse haven was. Hier zijn ook herinneringen uit de tijd van de Iberiërs bewaard gebleven, zoals de Dama de Guardamar uit de archeologische vindplaats Cabezo Lucero en de ruïnes van Arabische moskeeën van Rábita Califal. In het park Dunas Reina Sofia met een oppervlakte van ruim 70.000 vierkante meter, zijn talrijke plantensoorten en waterfauna te vinden.
Verder via de N-332 komt men langs de enorme zoutpannen van La Mata-Torrevieja, de uitgestrekte nieuwbouwwijken en het stadscentrum van Torrevieja, een toeristische plaats waar de activiteiten zich afspelen rond de zee en het zout. De beide lagunes staan met elkaar in verbinding (de lagune van Torrevieja heeft een omtrek van 25 kilometer) en vanuit La Mata zijn deze via het kanaal van Acequión direct met de zee verbonden. De zoutwinning kent hier een lange geschiedenis, hoewel er in de XIXe eeuw een belangrijke uitbreiding van de activiteiten plaatsvond. Het zout van Torrevieja, gelegen op 48 kilometer afstand van Alicante, wordt vanuit de haven geëxporteerd naar alle delen van de wereld. Aan het einde van de Paseo Marítimo bevinden zich de kades waar de schepen naar Cuba met zout volgeladen werden, vanwaar zij terugkeerden met populaire liederen, de 'habaneras'. Ter herdenking daarvan wordt elke zomer een koorconcours gehouden dat grote belangstelling wekt. Na een bezoek aan de hoofdstad van de zoutwinning bereikt men de kustzone die behoort tot de meer landinwaarts gelegen gemeente Orihuela, de hoofdstad van dit gewest. Dichtbij de huizen gelegen zandvlaktes en kleine rotspartijen vormen een hoogwaardige toeristische bestemming waar talrijke bezoekers een prettige vakantie kunnen houden. Punta Prima, Playa Flamenca, La Zenia, Cabo Roig en Dehesa de Campoamor zijn enkele toeristische enclaves langs deze zuidelijke route. Verscheidene hiervan hebben zich gespecialiseerd in golfvakanties op de uitstekende golfterreinen van deze zone. Het grasland met bomen maakt dit terrein zeer geschikt voor deze tak van sport. De laatste plaats op de route is Pilar de la Horadada met vier kilometer strand en een karakteristieke uitkijktoren aan de kust. Dit dorp ligt op 67 kilometer afstand van de provinciehoofdstad en vormt de zuidelijke grens van de Costa Blanca. Hier worden smakelijke groenten en fruit verbouwd die naar talrijke Europese landen geëxporteerd worden.
Routes door het binnenland- Costa Blanca Hoewel de Costa Blanca een prachtige kust heeft zijn ook in het binnenland schitterende landschappen te bewonderen. Deze zijn nauw verbonden met een levensstijl geworteld in het plattelandsleven, de industriële ontwikkeling en feestelijke tradities. De routes lopen evenwijdig aan het stroomgebied van de rivieren tussen de nadrukkelijk aanwezige bergen door.
De Kastelen aan de rivier de Vinalopó- Costa Blanca De gemeenten die het diepst in het binnenland van de provincie Alicante gelegen zijn, vertonen twee gemeenschappelijke kenmerken: zij liggen aan de rivier de Vinalopó en hebben indrukwekkende vestingen in het centrum, stille getuigen uit de tijd dat dit land een grens vormde tussen Castilië en het oude Koninkrijk Valencia. Reeds in de tijd van de Romeinen maakte de Via Augusta gebruik van de loop van deze rivier en de huidige comfortabele snelweg vormt nu een permanente communicatielijn tussen de Middellandse Zeekust en de hoogvlakte.
De route begint in Novelda, op 28 kilometer van de hoofdstad Alicante gelegen. Het kasteel van La Mola is een erfenis uit de Middeleeuwen en het aan Santa María Magdalena gewijde kerkje, gebouwd in de stijl van architect Gaudí, is gelegen op een pittoresk heuveltje en vormt een getuigenis van de lokale tradities. De naam van deze stad is nauw verbonden met de marmerwinning- en productie, de verwerking van saffraan en de druiventeelt onder folie. Vervolgens bereikt men Elda en Petrer, slechts door een straat van elkaar gescheiden: de huisnummers aan de rechterkant behoren tot één gemeente en die aan de linkerkant tot de andere. Deze plaatsen liggen op 36 kilometer afstand van Alicante en vormen één van de belangrijkste industriële centra van de provincie. Met de 19e-eeuwse handelscrisis in het espartogras vond men hier in schoeisel en leerbewerking een economisch alternatief. De industrie van Elda speelt een leidersrol in de sector, vooral gespecialiseerd in luxe damesschoenen. Het Arabische kasteel van Elda vormt een symbool van de grens die moren en christenen jarenlang in dit dorre gebied getrokken hebben. In de oude stadskern zijn het Casa Colorá en het Casa Grande del Jardin de la Música interessante monumenten. Petrer heeft één van de mooiste kastelen van de provincie, dankzij een zorgvuldige reconstructie. Het is een industriële plaats die vroeger aan de Graaf van Cocentaina toebehoorde.
De route verloopt verder via Sax, gelegen op 48 kilometer afstand van Alicante, waar de streek Alto Vinalopó (L'Alt Vinalopà) begint. De belangrijkste toren van het kasteel van Sax, in mohammedaanse stijl, bevat een ronde deur die naar de wapenzaal leidt. De bezoeker kan de regenwaterreservoirs en verscheidene ondergrondse gangen bezichtigen die in dit kasteel bewaard zijn gebleven. De reiziger bereikt tenslotte de laatste twee vestingen op de route. De eerste bevindt zich in Villena, de monumentale hoofdstad van deze streek, gelegen op 59 kilometer afstand van Alicante. Het kasteel van La Atalaya vormt een voorproefje op de ommuurde Castiliaanse steden. In feite maakt dit hertogelijke stadje pas halverwege de vorige eeuw officieel deel uit van de provincie Alicante. De vestingtoren is het belangrijkste monument, steunend op Almohadengewelven met kruisbogen. Vanaf het terras heeft men hier een prachtig vergezicht op de dalen in de omgeving. Het historische stadscentrum bevindt zich rondom het kasteel. Andere belangrijke monumenten zijn de kerk van Santa María, het Plaza Mayor en het heiligdom van Nuestra Señora de las Virtudes (gelegen op 7 km afstand). Het archeologisch museum herbergt de waardevolle Iberische schat van Villena bestaande uit 60 gouden en verscheidene zilveren en ijzeren voorwerpen, alsmede talrijke prehistorische vondsten. Als men deze stad verlaat in de richting van Alcoi komt men een ander kasteel tegen. Het behoort tot het plaatsje Biar, dat een dubbele stadswal en een boogvormige toegangspoort heeft. Een grote vierkante toren steekt boven deze muur uit.
De Bergen van Alcoy- Costa Blanca De bergen van Alicante liggen tussen twee streken met grote hoogteverschillen, L' Alcoià en El Comtat, omgeven door de bergtoppen van de ketens Mariola, Benicadell en Aitana. Omdat dit terrein niet geschikt is voor de landbouw is de economische activiteit in deze steden van oudsher gericht op de industrie: in Alcoi en Cocentaina wordt textiel geproduceerd en in Ibi en Onil speelgoed.
De route loopt via de N-340, die door Jijona (Xixona) leidt, het paradijs van de amandelnoga en het consumptie-ijs, en via een kronkelweg bergopwaarts bereikt men de gemeente Alcoy (Alcoi), gelegen op 54 kilometer afstand van de stad Alicante. De rivieren de Riquer en de Molinar vloeien in het hoofdstadje van deze streek samen en vormen de rivier de Serpis, die uitmondt in Gandía (Valencia). Het is geliefd onder toeristen vanwege de vele bruggen, de aan de rivieren gelegen fabrieken en het harmonieuze historische centrum. De uitbreiding van de middeleeuwse kern vond plaats aan de overkant van de rivieren, waardoor er vele bruggen gebouwd moesten worden. Het Viaduct van Canalejas overbrugt de rivier de Molinar; deze metaalconstructie betekende een innovatie aan het begin van de eeuw. De laatste brug werd in 1987 ingewijd toen de N-340 verbreed werd voor het verkeer dat het moderne deel van de stad doorkruist. Het Plaza de España vormt het centrum van de stad. In de middeleeuwse wijk kan een bezoek gebracht worden aan het oude Gemeentehuis, het archeologisch museum en het museum gewijd aan de feesten van Moren en Christenen. In tegenovergestelde richting, via de Calle San Nicolás, ligt het modernistische stadsgedeelte.
De dicht bij Alcoi gelegen stad Cocentaina, streekhoofdstad van El Comtat, herbergt het belangrijkste middeleeuwse centrum van het berggebied van Alicante. De plaats ligt op 60 kilometer van Alicante. Het vestingpaleis van de Graven en het nabijgelegen clarissenklooster vormen een aantrekkelijk bouwkundig geheel, half gotisch en half Renaissanceachtig van stijl. Oorspronkelijk maakten deze bouwwerken deel uit van een ommuurd complex zoals nog te zien is aan de ruime afmetingen en de hoge torens. Tot dit complex behoort eveneens het klooster van de Virgen del Milagro in Napolitaanse barokstijl waar zich het Byzantijnse altaarstuk van de Virgen del Milagro bevindt. Volgens de overlevering huilde deze Maagd bij het oproer van de Germanías, in 1520, zeventien tranen ten overstaan van de gelovigen. Op een wandeling door het middeleeuwse centrum zijn met keramiek versierde gevels van huizen te bewonderen, de kerken van Santa María de la Asunción en van Salvador, alsmede de aantrekkelijk aangelegde straatjes van de oude Arabische wijk Raval.
Van Elche naar Orihnela- Costa Blanca In het zuiden van de provincie liggen twee grote steden met een belangrijke geschiedenis en prachtige monumenten. Het zijn plaatsen die het toerisme aan de kust verenigen met mooie gebouwen en industriële activiteiten in het centrum dat tussen 15 en 30 kilometer van de zee verwijderd ligt. De route is gemakkelijk te volgen via de N-340 en de snelweg naar Murcia.
De stad Elche (Elx), op 23 kilometer afstand van Alicante gelegen, is de hoofdstad van de streek Bajo Vinalopó (El Baix Vinalopò), de naar inwonertal op drie na grootste stad van de Valenciaanse Gemeenschap. Het oorspronkelijke centrum ligt in de archeologische vindplaats L' Alcudia, waar het Iberische borstbeeld van de Dama de Elche gevonden werd, tegenwoordig tentoongesteld in het Archeologisch Museum van Madrid. Omstreeks de Xe eeuw vestigden de Arabieren de stad op de huidige plaats en omgaven deze met palmbomen, waardoor Elx in enkele kronieken uit die tijd vergeleken werd met de heilige stad van de Islam. Het palmbos werd met zijn oppervlakte van meer dan 5000 vierkante kilometer en 200.000 bomen recentelijk verklaard tot Werelderfgoed. In de stad zelf is het meest opzienbarende voorbeeld te zien in het Gemeentepark en de Huerto del Cura, waar de zevenarmige palmboom verrijst als een grillige speling der natuur. Toen koning Jaime I de stad veroverde bezetten de christenen het ommuurde stadsgedeelte, La Vila Murada, en verhuisden de Arabieren naar El Raval, waar zich tegenwoordig een kunstmuseum bevindt. In het historisch centrum zijn de meest bijzondere monumenten het Paleis van Altamira, de Basiliek van Santa María waar jaarlijks het Hemelvaartsdrama Misteri d'Elx wordt opgevoerd, de Arabische vesting la Calaforra, het Gemeentehuis en de Arabische Baden. Niet ver van Elx en de in schoeisel en textiel gespecialiseerde plaatselijke industrie bevindt zich op dezelfde route de stad Crevillente, een vooraanstaand productie- en exportcentrum van tapijten. De kerk van Nuestra Señora del Belén is het meest karakteristieke gebouw. Het museum gewijd aan de beeldhouwer Mariano Benlliure herbergt verscheidene religieuze beelden die één van de attracties van de Paasprocessies vormen. Orihuela, de streekhoofdstad van La Vega Baja, is gelegen op 59 kilometer afstand van Alicante. Met de provinciehoofdstad deelt deze plaats een bisschopszetel, hetgeen ervoor gezorgd heeft dat een belangrijk architectonisch erfgoed kon worden opgebouwd, gepaard aan de vroegere functie als universitair middelpunt. De rivier de Segura scheidt de oude stad, die vroeger ommuurd was, van de moderne wijken. Als men door het historisch centrum wandelt, via de poort van Crevillente, ontdekt men het woonhuismuseum van de dichter Miguel Hernández en Santo Domingo (oude universiteit) met kloostergalerijen en gevels in barokke en Renaissancestijl. In de refter is een interessante decoratie met tegels uit Manises Valencia) te zien. Via de Calle Santa Lucía komt men bij de Kathedraal van El Salvador waar het religieuze schilderij van Velázquez "De verzoeking van St. Thomas van Aquino" hangt, met een Romaans-gotische kloostergang. Het oorspronkelijke stadsplan loopt rondom de heuvel van El Seminario. In dit deel van de stad bevindt zich de gotische kerk van Las Santas Justa y Rufina en de kerk van Santiago. Hier hield het Katholieke Koningspaar in 1488 een vergadering van de Staten-Generaal met het doel fondsen te werven voor de verovering van Granada. Ook het Bisschoppelijk Paleis, een sieraad van het erfgoed van de stad, is een nationaal monument dat belangrijke schilderwerken herbergt.
Vrije tijd en vermaak- Costa Blanca
Sport- Costa Blanca Het milde klimaat en de vele sportfaciliteiten maken de Costa Blanca tot een bevoorrechte vakantiebestemming voor de actieve toerist, vooral voor de liefhebbers van watersporten. Op kleinere schaal bieden talrijke stranden met het Europese kwaliteitssymbool, de Blauwe Vlag, recreatieparken voor het hele gezin. De kustgemeenten bieden zeilscholen, jachtclubs, instructeurs voor windsurf en waterski, zwemclubs en duikscholen die de toeristen kunnen begeleiden bij het beoefenen van hun favoriete sport. Bepaalde delen van de kust zijn zeer geschikt voor vissen.
Onder de jachtclubs en -havens zijn vooral die van Denia, Jávea, Moraira, Calpe, Altea, Benidorm, Villajoyosa, El Campello, Alicante, Santa Pola, Torrevieja, Dehesa de Campoamor, Cabo Roig en Pilar de la Horadada de moeite waard. De 200-mijls Zeilcompetitie van Altea is één van de bekendste wedstrijden in deze tak van sport. Door het buitengewone klimaat kan men vrijwel het hele jaar rond in de open lucht sporten en het is dan ook aan de Costa Blanca waar sportfederaties en wedstrijdteams hun wintertrainingen houden ter voorbereiding van competities. De gemeente L'Alfàs del Pi heeft zich gespecialiseerd in dit soort faciliteiten.
Pretparken- Costa Blanca
Alicante: Boottocht naar het eiland Tabarea. Haven van Alicante.
L'Alfàs del Pi: Middeleeuws toernooi. Diner met voorstelling. Foso del terror. Themapark. Carretera Benidorm-Altea.
Altea: Cactuslandia. Park met planten en vogels. La Galera del Mar, 26.
Benidoleig. Grot van de Doodskoppen. Natuurgebied.
Benidorm: TERRA MÍTICA ". Themapark van de Middelandse Zee. Aqualandia. Zwemparadijs en Mundomar, dierentuin met zeehonden en exotische dieren. Sierra Helada. Aquascope. Boot met glazen bodem voor excursies op zee. Haven van Benidorm. Festilandia. Pretpark. Avenida del Mediterráneo. Cable Ski. Strand van Rincón de l'Oix.
Busot: Grotten van Canelobre. Natuurgebied.
Calpe: Festival Park. Pretpark. Playa de Levante. Boottocht naar de Peñón. Haven van Calpe.
Elche: Rio Safari. Dierentuin. Carretera Elche-Santa Pola km. 4. Huerto del Cura. Botanische tuin.
Torrevieja: Aquopolis. Zwemparadijs. Finca La Valla Grande.
Vergel: Safari Park Vergel. Dierenpark. Carretera Valencia-Alicante, vlakbij Pego.
Cultuur- Costa Blanca Kunst, muziek of film, deelname aan een congres of het bijwonen van een theatervoorstelling vormen ook redenen om de Costa Blanca te kiezen als vakantiebestemming. De cursussen van Ciudad Patricia in Benidorm, de congressen verzorgd door de volksuniversiteiten van Elda, Pinoso en Guardamar del Segura en de cursussen voor buitenlanders aan de Universiteit van Alicante vormen belangrijke evenementen, waar men kan deelnemen aan debatten over hedendaagse culturele onderwerpen. Het Filmfestival van L'Alfàs del Pi, het Filmfestival van Elche, gespecialiseerd in korte films, en de Bijeenkomsten met als thema film en geschiedenis te Orihuela zijn drie eveneens belangrijke evenementen. Activiteiten op toneelgebied staan op het jaarlijks programma van het Teatro Principal van Alicante en Muestra Anual de Teatro Contemporáneo, erkend door het Ministerie van Cultuur. Op muziekgebied wordt jaarlijks het in popmuziek gespecialiseerde Zangfestival de Benidorm gehouden, het Habanera- en Polyfonieconcours van Torrevieja en het Hedendaagse Muziekfestival van Alicante. Muziek, polyfonie en theater worden in één enkel spektakel verenigd in het Misteri d'Elx, het oudste gezongen toneelstuk uit de mediterrane cultuur. Het wordt opgevoerd in de kerk van Santa María in Elx gedurende de maand augustus en soms ook in november. Op literair gebied zijn vooral een vermelding waard de Premio Azorín voor romans en die van Enric Valor voor teksten in het Valenciaans.
Uitgaan- Costa Blanca Genieten van het nachtelijk uitgaansleven aan de Costa Blanca, vooral in de zomer als het 's nachts wat koeler wordt kan iedereen zich permitteren, het uitgebreide aanbod in aanmerking genomen. De hoofdstad Alicante, Elx, Benidorm en Torrevieja beschikken over drukbezochte uitgaanszones en bars met levende muziek, veelal gelegen in het hart van het historisch centrum. De zeepromenades van de plaatsen aan de kust zijn 's avonds heel gezellig tot zonsopgang aan toe. Langs de kust loopt een nachttrein, de Trensnochador, die jongeren van en naar de discotheken op de route tussen Alicante en Altea vervoert tussen negen uur 's avonds en vijf uur 's ochtends, met 33 haltes bij de meest geliefde uitgaansgelegenheden. In Playa de San Juan, op de weg van Torrevieja en tussen Benidorm en Altea bevinden zich de bekendste discotheken. Voor de liefhebbers van kansspelen biedt het Casino Costa Blanca (aan de weg van Villajoyosa) een prettige ambiance.
Volksfeesten- Costa Blanca Het feest van de Moren en Christenen, waar het historisch verleden van deze streek steeds opnieuw beleefd wordt, is de viering bij uitstek voor de inwoners van de provincie Alicante. Duizenden mensen zijn hier in verschillende tijden van het jaar bij betrokken in de plaatsen waar deze traditie levend gehouden wordt en nemen gehuld in luxe kostuums deel aan optochten, dansen, schijngevechten, enz. Dit alles in een omlijsting van luide muziek en de kruitdampen uit de haakbussen. In april is Alcoy de hoofdstad van deze traditie van hevige gevechten tussen twee strijdende partijen: de moren die na zeven eeuwen bezetting uit Spanje verdreven werden en de christenen die steeds meer land innamen en hun gewoonten verbreidden. Elke plaats geeft een eigen wending aan het feest: in Villajoyosa arriveren zij vanuit zee; in Biar dragen zij een portret van Mohammed mee en in de Wijk San Bias van Alicante doen alle buurtbewoners mee. De meeste optochten worden 's avonds gehouden.
Tegen midzomer staan de straten en pleinen van de provinciehoofdstad vol met kunstwerken van papier-maché die in de nacht van Sint Jan in brand worden gestoken, begeleid door vuurwerk. Les Fogueres de Sant Joan steken de draak met dagelijkse taferelen uit het stadsleven en zorgen voor een vrolijke sfeer in de buurthuizen, op straat en tijdens de optochten. Andere vuurrituelen, zoals de Fallas in maart, worden vooral gehouden in Valencia, hoewel deze ook in Denia en Benidorm gevierd worden.
Het grootste feest in de provincie Alicante vindt in Elche plaats, met de opvoering van het Misteri op 15 augustus en op de vooravond daarvan. Dit culturele relikwie vormt een waar werelderfgoed, waar de bezoekers het drama van de Hemelvaart van de Maagd Maria kunnen bewonderen onder begeleiding van middeleeuwse muziek en gezangen. De religieuze tradities komen ook goed tot uiting in de pracht en praal van de Paasprocessies, gevierd in de plaatsen Orihuela en Crevillente, de opvoering van het lijdensverhaal in Callosa de Segura en Altea en het mysteriespel van de Drie Koningen te Cañada. In Denia wordt jaarlijks het feest bous a la mar gevierd in het havengebied, waarbij stieren in zee gedreven worden.
Winkelen en Volkskunst- Costa Blanca Ondanks de opkomst van de industrie zijn in Alicante vele ambachtelijke tradities bewaard gebleven met door de bezoekers zeer gewaardeerde volkskunst. De wellicht oudste vorm van volkskunst is de keramiek, voornamelijk geproduceerd in Biar, Onil, Agost en Orba. Deze plaatsen zijn op zich een bezoek waard, hoewel de hier geproduceerde aardewerken voorwerpen ook in talrijke andere toeristenplaatsen in de provincie verkocht worden, variërend van kruiken tot potten, van waterkannen tot vijzels en lampetkannen. Ook de rietbewerking is zeer gewaardeerd. Gata de Gorgos is het belangrijkste productie- en verkoopcentrum, hoewel de rieten meubelen, hoeden en manden langs de hele kust verkrijgbaar zijn. In Elx worden de symbolische palmboomtakken geproduceerd voor palmzondag en in Callosa de Segura en Cox de karakteristieke touwschoenen.
In textielbewerking vindt men borduurwerk in San Juan, terwijl in de plaatsen Monóvar,Algueña, Novelda, Pinoso en La Romana handgemaakt kantwerk verkocht wordt. IGuadalest en omgeving kan men als souvenir gebreide kleding in vrolijke kleuren vinden. In de plaatsen Denia, Agres, Villena, Torrevieja en El Campello worden smeedijzeren voorwerpen gemaakt. In Alcoy worden nog steeds met aloude technieken donderbussen gemaakt voor gebruik tijdens de volksfeesten.
In Santa Pola en Torrevieja worden voorwerpen gemaakt van schelpen en miniatuurschepen met zout uit de uitgestrekte zoutpannen. De ambachtelijke bereiding van wijn vindt plaats in de oude bodega's van Pinoso en Monóvar, de beroemdste met de 'appellation' van Alicante. Ook kan men aan de Costa Blanca lokaal gefabriceerde industriële producten kopen, zoals de poppen van Ibi en Onil, kleden van Crevillente, noga en ijs uit Xixona en schoenen gemaakt in Elche, Elda en Villena.
Beurzen- Costa Blanca Het congrescentrum IFA (Palacio de la Institución Ferial Alicantina), gelegen aan de weg van Alicante naar Elche niet ver van het vliegveld, biedt het hele jaar door vele beurzen die verband houden met de meest dynamische sectoren van provinciale economie. De belangrijkste daarvan zijn ambachtelijk ijs, schoeisel,mode, lederen artikelen,caravans, vrije tijd en vermaak, horeca en toeristische infrastructuur, feestk1eding en -artikelen en bevordering van het toerisme.
Gastronomie - Costa Blanca De gastronomie van Alicante is gebaseerd op de ingrediënten van het zogenaamde mediterrane dieet. Het meest kenmerkende gerecht van de verschillende streken is ongetwijfeld rijst, bereid op verscheidene manieren. Aan de kust worden de rijstgerechten gegeten met bouillon en vis, naar de traditie van de vissers die altijd een kookpot op het vuur hadden staan terwijl zij aan het vissen waren. Een wat drogere variant hiervan is de Arroz a banda, in de kleur van de gedroogde rode paprika's. Andere bereidingswijzen van rijst is toevoeging van bijvoorbeeld inktvis en tonijn, kip en mager varkensvlees, kleine inktvisjes en jonge knoflook, tonijn en garnalen.
Aan zee hebben de restaurants altijd wel vis, schelp- en schaaldieren op het menu staan. Dit kunnen in een zoutbed gestoofde goud brasem of zeebaars zijn of met citroensap besprenkelde schaaldieren, verse zeebarbeel of heek die nog naar de zee smaken. Gekookt of gegrild, de zeemosselen en allerlei soorten garnalen zijn altijd heerlijk, evenals het gerecht dat bereid wordt met gepekelde tonijn, kabeljauw, makreel en olijven.
In de bergen wordt in de karakteristieke kookpot rijst verwerkt als één van de ingrediënten, tezamen met varkensvlees, worst, pompoen, rapen, snijbieten, kikkererwten en bonen. Rijst wordt ook gebruikt als vulling van smakelijke paprika's in het gerecht bajoques farcides. Landinwaarts zijn ook uitstekende vleesgerechten te genieten, zoals lamskoteletten, konijn met knoflook en tomaat, lamsbout en plaatselijke worstsoorten. Aan de oevers van de rivieren de Vinalopó en de Segura leveren moestuinen de producten voor karakteristieke gerechten als cocido con pelotas, olla viuda, arroz con costra en pava borracha.
De gastronomie van Alicante omvat ook uitstekende ,nagerechten, zoals noga en ijs uit Xixona, druiven, rozijnen en dadels, amandeltaart, in suikerstroop gedrenkt gebak begeleid door koffielikeur uit Alcoy en kruidenlikeur uit de Sierra Mariola. De beste rode, lichtrode en roséwijnen komen uit de streken Alto Vinalopó en de Marina Alta.
Als u denkt aan de Middellandse-Zeekust, dan denkt u automatisch aan uitgestrekte zandstranden, omringd door dennenbos, met een zacht klimaat, zon, een blauwe zee en de contouren van Romeinse ruïnes aan de horizon. En dat is nu precies wat u zult vinden aan de Costa Daurada. Achter deze naam schuilt een groot stuk van de kust van de provincie Tarragona, dat loopt van Cunit tot Alcanar. De Costa Daurada, of 'Goudkust', dankt zijn naam weliswaar aan de kleur van zijn stranden, de breedste van heel Catalonië, maar het gebied omvat ook de bergen en de vlakke binnenlanden van de provincie.
De Costa Dorada is een streek met een prachtig landschap en een rijke geschiedenis, met bekende toeristische centra als Salou of Cambrils, het themapark Universals Port Aventura, monumentale binnensteden als die van Tarragona-stad, belangrijke kloosters als die van Poblet en Santes Creus, en met enkele van de belangrijkste Romeinse schatten van Spanje, waaronder de mozaïeken van het mausoleum van Centelles, de poort Areo de Berà of het grafmonument Torre de los Escipiones.
En vergeet niet de rijke mediterrane keuken, de befaamde tafelwijnen, de spectaculaire volksfeesten - bekend zijn de castells, de menselijke piramides, en de duivelsdansen, de balls de dia bles - , de rijke natuurgebieden, en een keur van watersportmogelijkheden en andere sportgelegenheden. Dankzij de lange historie die de Costa Daurada heeft met het toerisme, de streek was in de zestiger jaren pionier in Catalonië, vindt u hier een zeer gevarieerd aanbod van overnachtingsmogelijkheden, van de kleine dorpshotelletjes in de binnenlanden tot de Gran Hotels of Kuuroorden aan de kust met uitzicht over het water.
De afstanden zijn niet al te groot, zodat u probleemloos van het ene landschap naar het andere kunt trekken. Zodra u het levendige strand van Salou verlaten heeft staat u al bijna voor het rustige en stille landschap van de bergen van Montsant,tussen de ruïnes van het klooster van Escaladei of voor de toegang tot het natuurpark van de Delta del Ebro, een van de belangrijkste wetlands van de westelijke Middellandse Zee. Het verwondert dan ook niet dat de Costa Daurada het voorwerp was van de oudst bekende toeristische reclame.
Al in de tweede eeuw v.Chr. schreef de Romeinse dichter Publius Anneus Florus "voor mij is Tarraco (Tarragona) de heerlijkste onder alle mij bekende plekken om uit te rusten". Hij vond hier "een eerlijk en rustig volk", "een lauwwarm klimaat zonder heftige temperatuur schommelingen, en het hele jaar door lijkt het er lente", "vruchtbare aarde", "wijnen en granen net zo goed als in Italië" en "opmerkelijke monumenten". Deze woorden hadden, alsof de tijd had stilgestaan, evengoed gisteren geschreven kunnen zijn.
De Costa Dorade grenst in het zuiden aan de Costa Azahar en in het noorden aan de Costa Brava.
Plattegrond Costa Dorada - Daurada Zoom in en uit, navigeer met de pijltjes langs de kust en leer de Costa Dorada en de badplaatsen kennen met deze zeer gedetailleerde plattegrond. Klik op de plattegrond om deze te vergroten!
Plattegrond Costa Dorada - Daurada
Routes langs de Costa Daurada De Romeinse route - Costa Daurada De zogenaamde 'Romeinse route' voert, via de kust van Tarragona, langs belangrijke Romeinse monumenten en uitgestrekte stranden. Over de weg naar Barcelona stuit u eerst op de Torre de Escipiones, een van de bekendste Romeinse grafmonumenten van Spanje. Eenmaal daar, verdient ook een bezoek aan de Romeinse steengroeve van El Mèdol aanbeveling; deze vormt een indrukwekkend uit de rotsen gehakt amfitheater, waar de stenen werden gehouwen voor de bouw van Tarraco. De plek herbergt een bijzondere flora en fauna, en de akoestiek is er zo goed dat de groeve tegenwoordig gebruikt wordt voor concerten. In Tamarit staat een van de weinige kastelen die kunnen bogen op een spiegelbeeld in zee. Vanaf hier begint de aaneenschakeling van grote zandstranden waaraan de Costa Daurada zijn naam te danken heeft. In Altafulla vindt u een mooi middeleeuws stadsdeel, met kasteel, de kerk van Sant Mart en resten van de stadsmuren, en aan de zeezijde komt u over een rustige boulevard bij de Romeinse villa Els Munts, een waar paleis dat ooit onderdak bood aan ambtenaren van de stad Tarraco. Een andere toeristische stad met een maritieme geschiedenis is Torredembarra, met zijn renaissancistisch kasteel en resten van de oude wallen. Dicht daarbij staat de recentelijk gerestaureerde Areo de Berà, een beroemd Romeins monument aan de oude Via Augusta. Inmiddels zijn we aangekomen in de streek van de Baix Penedès, met de stranden van Coma-ruga en Sant Salvador. Bij dit laatste staat het huis-museum van de beroemde Catalaanse cellist Pau Casals met daarbij een concertzaal. El Vendrell is de bakermat van de Nens del Vendrell, de 'kinderen van Vendrell' die behoren tot de plaatselijk meest beroemde castellers - groepen die zich wijden aan het folkloristische bouwen van menselijke piramides -, en die van oudsher wedijveren met de Xiquets de Valls, de 'jochies uit de vallei'. Van hieruit loont een bezoek de moeite aan Sant Jaume dels Comenys (9 km), waar de ruïnes kunnen worden bezichtigd van een Romeins aquaduct. Als u een liefhebber bent van panoramische vergezichten moet u van het iets verder gelegen La Bisbal del Penedès een kilometer of 7 de Sierra del Montmell intrekken, vanwaar u een indrukwekkend uitzicht heeft over de hele streek. We eindigen de kustroute in Calafell waar we duidelijk het oude centrum, gelegen op een kleine heuvel met een kasteel en de Romaanse kerk van Santa Creu, onderscheiden van de havenbuurt. Hier ligt een buitengewoon interessante archeologische vindplaats: de 'Ciutadella Ibérica'; het betreft een volledig herbouwde plaats die ons een blik gunt op hoe men op het Spaanse schiereiland leefde voordat de Romeinen er binnentrokken. Tenslotte wordt de Costa Daurada aan de noordkant begrensd door de kustplaatsjes Segur de Calafell en Cunit. De streek mag u beslist niet verlaten zonder geproefd te hebben van de typische xató, de calçots, en de uitstekende Penedès-wijnen.
Strandroute Costa Dorada Daurada De Strandroute gaat langs de zuidkust van de provincie, vanaf Pineda (Vila-seca) naar Les Cases d'Alcanar. De driehoek tussen La Pineda, Salou en Cambrils vormt de belangrijkste toeristische trekpleister van de Costa Daurada. De gevarieerde kust van Salou, met zowel brede zandstranden als kleine baaitjes tussen de rotsen, maakt dit dorp tot een van de belangrijkste kustplaatsen. Beroemd is de palmboulevard, Passeig de les Palmeres, langs het strand Platya de Llevant, m zijn oude art-decó villas appartementen complexen, hotels, cafés en terrassen. van oudsher is dit het vakantieoord voor de bevolking van Barcelona en Reus, waardoor het dorp al sinds het begin van deze eeuw gekenmerkt wordt door een levendige en sterk kosmopolitische sfeer en een kwalitatief hoogstaande toeristische infrastructuur; het is dan ook niet voor niets dat het drieëneenhalve kilometer lange strand de naam draagt van 'Strand van Europa'. Afgezien van het ruime aanbod aan diensten, vermaak en uitgaansgelegenheden heeft het dorp ook enkele interessante monumenten, waaronder de 16de-eeuwse toren Torre Vella. Aan het strand herinnert een beeldhouwwerk ons aan het feit dat van hieruit in 1229 koning Jaume I afvoer ter verovering van het eilandMallorca. Een andere belangrijke trekpleister is het themapark Universa I's Port Aventura, tussen Salou en Vilaseca, een uniek pretpark dat met zijn 115 hectares plaats biedt aan reproducties van dorpen en landschappen uit Polynesië, China, Mexico en de Far West, en aan de meest spectaculaire kermisattracties, zoals de beroemde Dragon Khan, een achtbaan met maar liefst acht adembenemende loopings van 360 graden. Verder zuidwaarts ligt een van de andere toplocaties van de Costa Daurada, Cambrils, met zijn karakteristieke havensfeer, zijn terrassen, restaurants en jachtclub. In de oude stad zijn nog enkele verdedigingsbolwerken bewaard gebleven, zoals de Torre del Port of de museumtoren van de Ermita, stille getuigen van vervlogen tijden, toen de nabijheid van de zee nog geen privilege was, maar meer een bron van gevaar, van invallen en piraten. Tevens liggen hier de ruïnes van de Romeinse villa van La Llosa, ooit gewijd aan het inzouten van vis. Ten noorden van Cambrils ligt, dicht bij Montbrió del Camp (op 4 km) het park Samà, gebouwd in 1882 door de Markies van Barianao, met 20 hectare tuinen en een kunstmatige vijver; erg pittoresk en, vooral op warme zomermiddagen, heel verkwikkend. Verder zuidwaarts kunnen we afslaan naar Mont.roig del Camp (5 km landinwaarts), een klein dorp dat ooit diende als inspiratiebron voor de jongeJoan Miró. Terug bij de kust komen we vervolgens bij L 'Hospita let de l'lnfant, wederom een toeristen plaatsje dat geheel gericht is op de zee, en dan, ten zuiden daarvan, bij de haven van L'Ametlla de Mar, waar het binnenlopen van de vissersvloot nog steeds een van de belangrijkste gebeurtenissen van de dag is. De baaitjes in deze streek, met strandjes van grof zand en omringd door groen, vormen een sterk contrast met de rest van de stranden van de Costa Daurada. Van hieruit gaan we naar L'Ampolla, aan het begin van de rivierdelta van de Ebro. Indien u er de tijd voor heeft is het zeer de moeite waard om een kilometer of acht landinwaarts te trekken voor een bezoek aan El Perelló. U kunt daar een stukje wandelen over een goed geconserveerd deel van de oude Romeinse Via Augusta, en een bezoek brengen aan de grotschilderingen van Cabra feixet, verscholen in een indrukwekkend berglandschap. Het laatste deel van de route kenmerkt zich vooral door de aanwezigheid van de Ebro, deze enorme rivier die sinds haar ontstaan onophoudelijk sedimenten heeft aangedragen uit de Iberische binnenlanden, om 320 vierkante kilometer nieuw land aan te zetten tot 25 kilometer vanuit de oorspronkelijke oever in zee, dat nu een van de interessantste natuurgebieden vormt van de Spaanse Middellandse-Zeekust. De vruchtbare gronden van deze delta dienen nu deels voor de rijstcultuur en deels als reservaat voor het behoud van de rijk gevarieerde vogelstand. Het reservaat is foerageergebied voor 260 verschillende vogelsoorten, wat overeenkomt met 60 procent van alle in Europa voorkomende soorten. Vanuit ecologisch oogpunt biedt de zone een aantal belangrijke facetten, waaronder in de eerste plaats natuurlijk de stranden. De uiteinden van de delta worden gevormd door de zandbarrières van El Fangar en El Port dels Alfacs, die een horizon vormen van niets dan zand en zee. De toegang tot het Parc Natural del Delta del Ebre is onderhevig aan een bezoekersregeling. Men begint bij Deltebre, waar tevens alle gedetailleerde informatie is te krijgen over dit natuurgebied, en dat een waar paradijs is voor vogelkijkers of natuurminnaars in het algemeen. In Deltebre staat ook een Ecomuseum met reproducties van de verschillende leefgebieden van dit reservaat.
Deze 'Delta del Ebre' vormt, tot slot, tevens een kleine microkosmos, die het resultaat is van de harde strijd van de mens in zijn behoefte aan bouwland. De rijstvelden veranderen van kleur met het jaargetijde en strekken zich eindeloos ver uit tussen kleine landarbeidershuisjes en dorpen als Camarles, L'Aldea, Deltebre of San Jame d'Enveja. Obligaat is een oversteek met de auto op de pont, of een tocht met een boot langs het eiland Buda, door de dichtbegroeide rietvelden in de riviermonding. Niet alleen de natuur maakt de Delta del Ebre de moeite waard. Ook de plaatselijke keuken, vooral gebaseerd op rijst, met paling, en schaal- en schelpdieren (kleine zwaardschede, oester, zeedadel) is niet te versmaden. Amposta, aan de oevers van de Ebro, is de hoofdstad van Montsià, een streek die al in de prehistorie bewoond was en een grote rijkdom herbergt aan prehistorische en historische vindplaatsen. Een goede uitleg van de plaatselijke geschiedenis vindt u in het Museo del Montsià. Sant Carles de la Ràpita, in het zuidelijk uiteinde van de delta, is op gastronomisch gebied een van de beroemdste plaatsen van de streek, vooral dankzij de Llagostinades, de langoustineschotels.
Het zou koning Karel, Carlos of Carles III zijn die in de 18de eeuw zijn naam gaf aan dit dorp als stichter ervan, in een poging om dit onbewoonde en voor de gezondheid te vochtig geachte gebied te bevolken. We zijn inmiddels aangekomen bij het meest zuidelijke deel van de Costa Daurada, op de grens tussen Cataloniëen de Autonome Gemeenschap vanValencia, het Pais Valenciá. De kust is hier vlak, met brede stranden en met aan de horizon het toeristische dorp Les Cases d'Alcanar. Een kleine monumentenroute is hier beslist verplicht. Op 2 kilometer landinwaarts komen we bij Alcanar, met het gerestaureerde en zeer interessante Iberische dorp van Moleta del Remei. Op 8 kilometer komen we bij het middeleeuwse kasteel van Ulldecona en de grotschilderingen van de Serra de la Pietat, die gerekend worden tot de best bewaarde van Catalonië.
De route langs de Ebro Deze tocht voert ons langs de benedenloop van de Ebro, vanaf de riviermonding tot aan de grens met de provincie Lleida. Deze rivier, door de klassieken gedoopt als de Iberische Reus, gaf zijn naam aan het oude Iberië, zoals het Spaanse schiereiland heette voordat de Romeinen er binnenvielen. De Ebro is dus niet zomaar een rivier. Het was traditioneel de waterweg die toegang verschafte vanaf de kust tot de Spaanse Meseta, de hoogvlakte in het binnenland, en punt van ruilhandel tussen Griekse en Fenicische zeelieden en de oorspronkelijke plaatselijke stammen. De oevers van deze waterweg zijn altijd van strategisch belang en een bron van rijkdom geweest. Een tocht langs de Ebro biedt u de gelegenheid om kennis te maken met berglandschappen en tuinderijen, en met steden en dorpen die nog steeds hun oorspronkelijk karakter hebben weten te behouden, verbonden door het groene water van de rivier en gelegen tegen de okergele achtergrond van het Spaanse binnenland. We vertrekken vanuit Amposta naar Tortosa, hoofdstad van de streek van de Baix Ebre. Het oude Romeinse Dertosa was reeds een belangrijk knooppunt van verbindingswegen en een van de belangrijkste Catalaanse hoofdsteden, met een rijke burgerij en belangrijk handelsverkeer. De stad strekt zich uit aan beide oevers van de rivier, die haar majestueus doorkruist, op weg naar de monding aan de kust. In het oude centrum staat het kasteel van La Suda, ooit gebouwd door de Moren, vervolgens onderkomen van Tempeliers, daarna koninklijk paleis, en tegenwoordig in gebruik als Parador de turismo, een semi-overheidshotel. De kathedraal van Tortosa is een indrukwekkend gotisch bouwwerk met barokke gevel. Let in het interieur vooral op het retabel van de Heilige Maria (14de eeuw), in veritaliaanste stijl geschilderd op hout. Ook het claustrum met gotische bogengaanderij is de moeite waard. Andere noemenswaardige gebouwen uit het middeleeuwse Tortosa zijn het bisschoppelijk paleis en de paleizen Palau Despuig en Palau Oliver de Boteller, alsmede het oude klooster van Santa Clara. De stad heeft ook een rijk renaissancistisch erfgoed in de gebouwen van de Reals col.legis, de koninklijke school die werd gesticht door Karel V voor het onderwijs van de morisken. In de wijk van Remolins is nog een Call, een Spaanse jodenbuurt, te vinden waar het mengsel van christelijke, mohammedaanse en joodse cultuur nog steeds voelbaar is. De modernistische architectuur is vertegenwoordigd in het marktgebouw Mercado Municipal, het gemeentepark en het slachthuis (el Matadero). Vanuit Tortosa rijden we, langs de Ebro, 26 km verder naar Benifallet met de Coves Meravelles, grotten met verrassend mooie geologische formaties. Zeker de moeite waard is een bezoek aan het 9 kilometer buiten de route gelegen Rasquera, met het indrukwekkende uitkijkpunt Mirador de la Serra de Cardó, en de ruïnes van een oud kuuroord. Aan de andere oever ligt 12 km verderop, bij een typisch pontje, Miravet, in de schaduw van het oude kasteel dat de laatste verschansing zou bieden aan de Tempeliers ten tijde van de opheffing van deze orde door paus Clements V in 1308. Tien maanden hielden ze hier stand onder het beleg alvorens zich over te geven. En hier vond ook een van de zwaarste slagen van de Spaanse burgeroorlog (1936-1939) plaats, de Batalla del Ebro. Een paar kilometer verder slaan we af naar Tivissa (7 km) waar een Gotischrenaissancistische kerk spectaculair oprijst vanaf een hoge rots. Dicht daarbij ligt het Iberische dorp Castellet de Banyoles, met twee curieuze vijfhoekige verdedigingstorens. De dorpen Móra d'Ebre en Móra la Nova (9 km) verrijzen aan beide oevers van de rivier. We bevinden ons hier in een wijnstreek bij een van oudsher belangrijk kruispunt van wegen. Het scheepvaartverkeer was hier ooit zo druk dat Móra zelfs een eigen douane had. De route kan van hieruit worden voltooid in twee verschillende richtingen.
U kunt verder gaan naar Gandesa (22 km), hoofdstad van de Terra Alta, met een enorme modernistische bodega en het Iberische dorp Coll del Moro dat uitkijkt over de vallei, of doorrijden langs de Ebro, oversteken bij een vernauwing die bekend is als Pas de l'Ase, de 'ezelspas', en doorgaan tot Vinebre, Ascó en Flix (23 km). Hier vindt u enkele interessante natuurgebieden, zoals het meer van Flix, geschikt voor vis- en watersport, of de streek van Les Se bes, met populierenbossen, rietvelden en een grote rijkdom aan vogels.
De Kloosterroute - Costa Dorada Daurada De kloosterroute is een van de meest bekende routes door de provincie van Tarragona. Zodra u de provinciehoofdstad achter u laat houdt u stil in het nabijgelegen dorp Constanti (5 km). Hier ligt de Romeinse villa van Centcelles, met een met 4de -eeuws mozaïek gedecoreerd gewelf dat nergens in Spanje zijn gelijke kent. Gezien de weelde van de versiering kan het zijn dat we hier staan voor het grafmonument van keizer Constantus. De volgende stop houden we in Reus (10 km), de tweede grootste stad van de provincie en een belangrijk handelscentrum. In de oude binnenstad vallen vooral de modernistische gebouwen op, zoals het Casa Navàs en het Instituto Pere Mata, van de grote Catalaanse modernistische architect Llufs Domènech i Montaner. Vanuit Reus gaan we naar Valls (21 km), hoofdstad van de streek van Alt Camp, en van daar naar Santes Creus (15 km), waar een groot 12de eeuws cisterciënzerklooster verrijst, een van de beste gotische architecturen van Catalonië. Speciale vermelding verdient de Puerta Real, ook genoemd Puerta de la Asunción (de hemelvaartsdeur), en het claustrum uit de overgangstijd van Romaans naar gotiek. In de kerk rusten de stoffelijke overschotten van diverse vorsten en familieleden van het Aragonese koningshuis. Voor het volgende punt op de route verdient het aanbeveling de A-2 te nemen en, ongeveer 20 km later, af te slaan ter hoogte van Montblanc. U rijdt dan door naar L'Espluga de Francioli (5 km) voor een bezoek aan de grot, de Cueva de la Fontmajor, waar een prehistorische leefsituatie is nagebouwd. We komen nu bij Poblet (4 km), met een cisterciënzerklooster dat nog geheel de macht uitstraalt die de kloosterordes hebben gehad in het Middeleeuwse Catalonië. Indrukwekkend zijn de Puerta Real, met de tweelingtorens, de basiliek met de grafstenen van Catalaanse edelen en koningen, het koninklijk paleis (waar nu een museum is ondergebracht) en het claustrum. Poblet werd gesticht in de 12de eeuw, en heeft tot vandaag de dag nog volledig zijn religieuze grootsheid en het sociaal en cultureel belang voor de Catalaanse binnenlanden weten te behouden. Vanuit Poblet voert een klein bergweggetje ons naar Prades (21 km), bijgenaamd 'de rode stad' vanwege de kleur van de huizen, en vandaar doorkruisen we een onherbergzaam en ruw landschap met naakte en afgebrokkelde rotswanden tot aan Cornudella de Montsant (12 km, bochtig traject). Het landschap is beslist de moeite waard, vooral als u omhoog rijdt tot het gehucht Siurana (3 km), ten tijde van de Reconquista, de christelijke herovering, het laatste mohammedaanse bolwerk van Catalonië, dat uitkijkt over de hele omgeving, met aan de voet van de berg een stuwmeer We trekken verder langs het massief van Monsant tot de ruïnes van het kartuizerklooster van Escaladei (12 km), gesticht in de 12de eeuw, bakermat van de wijnbouw in deze streek, bekend onder de aanduiding van herkomst 'Priorat' (als 'prioraat'). De plek, met de kloosterruïnes en de bergen op de achtergrond, lijkt zo te zijn ontstolen aan een schilderij uit de romantiek. Terug naar de kust komt u langs Falset (20 km), beroemd om zijn wijnen en met een interessante modernistische bodega. Als laatste kunnen we op de terugweg naar Reus de kloosterroute afsluiten door af te slaan in de richting van van Montbrió del Camp, voor een bezoek aan de ruïnes van het voormalige klooster- kasteel van Escornalbou (44 km), te Riudecanyes. gesticht in de 12de eeuw door de augustijners en aan het begin van onze eeuw gerestaureerd.
Gastronomie Costa Dorada Daurada De Costa Daurada heeft een zeer complete en gevarieerde keuken, gekenmerkt door zowel de ingrediënten uit de zee als uit de binnenlanden, met heerlijk banket en, natuurlijk, de wijnen. De Tarragonese keuken heeft bovendien altijd wel iets feestelijks, zoals wanneer men zich schaart rond de gepofte uien voor een calçotade. Het culinaire hoofdstuk is dan ook van fundamenteel belang wanneer u in deze streek op bezoek bent. Aan de kust van Tarragona vond men de romesco uit. Een saus op basis van amandelen, hazelnoten, Paprika, tomaat, knoflook, olie en zout, heerlijk voor over de vis of groenten of voor het aanmaken van een salade. Van januari tot en met april is het het seizoen van de calçotes. Een malse ui die op groot vuur wordt geroosterd, en dan met de vingers van de buitenste schillen wordt ontdaan en in saus gedoopt direct wordt opgegeten. Een ander typisch gerecht is de xató, een salade van bittere krulsla, tomaat, olijven, ansjovis, stokvis en tonijn, met een zeer bijzondere saus op basis van knoflook, amandelen, olie, soldaatjes, peterselie, tomaten, paprika, zout en peper. Beroemd is ook de rossejar de fideos, een visgerecht met een eerst gekookte en daarna goudbruin opgebakken soort pasta. Men eet dit vergezeld van de lokale knoflooksaus all i oli, net als in het geval van het vergelijkbare Catalaanse gerecht fideuà. Meer naar het zuiden is de rijst de koning in de keuken. Niet te versmaden zijn arroz a la marinera, arroz a banda en paella, alle met vis, of de bloedworst met rijst, de morcilla de arroz. Typische delicatessen langs de kust zijn de schaal- en schelpdieren, en dan vooral de langoustines van Sant Carles de la Ràpita. De variëteit aan vis is onuitputtelijk. Bekend zijn de suquet, inktvis met aardappelen en knoflook, tortilla de chanquetes, omelet van kleine gebakken visjes, en, in de rivierdelta, de xapadillo, gekookte paling. Meer landinwaarts is het eten stevig en overvloedig, op basis van schapenvlees of gegrilde worst of zwijnenvlees, en verder met de spinazieomelet met saus, konijn met knoflooksaus en de clotxa, een uitgehold brood gevuld met tomaat en gedroogde sardienen of vlees. De faam van de wijn uit Tarragona stamt reeds uit de Romeinse tijd en werd al geprezen door de schrijver Plinius de Oude. De streek kent vijf aanduidingen van herkomst: Conca de Barberà (lichte wijnen met een laag alcoholpercentage), Penedès (vooral de frisse en fruitige witte wijnen zijn aanbevelenswaardig), Priorat (rode, stevige wijn met sterke smaak), Tarragona (vooral wit) en Terra Alta (zware witte wijnen). Verder zijn er de likeuren, zure wijnen en mousserende cava's. Onder de desserts en het banket noemen we als meest typische lokale gerechten de menjar blanc, op basis van amandelen, citroen en kaneel, de carquinyolis op basis van amandelen en de pastissets, gemaakt van geraspte pompoen en onder andere hazelnoten. Vergeet bij de boodschappen niet de honing, de olijfolie, de moscatelwijn en het fruit.
Feesten en folklore - Costa Dorada Daurada De provincie Tarragona is rijk aan folklore en volksfeesten. Wat men ongetwijfeld het meest kent zijn de castells, enorme torens van op elkaar staande mensen, gevormd door verschillende groepen of colles, die enorme menigten op de been brengen. Als er weer eens een nieuw record is gebroken, dan haalt dat de voorpagina's van de lokale pers. Deze traditie is op papier terug te vinden tot in de 18de eeuw, maar gaat vermoedelijk terug tot in de middeleeuwen. De structuur van zo'n mensentoren bestaat uit een groep personen die de pinya, de basis, vormen en is heel uitgedacht " georganiseerd om een zo groot mogelijk gewicht te kunnen dragen. Op deze basis wordt het castell, het kasteel, onder veel muziek en aanmoedigend gebrul gebouwd onder leiding van het groepshoofd, het cap de colla. Het spannendste moment breekt aan als de anxaneta, een jong kind, langs de menselijke muur omhoog klimt om de toren te bekronen, het moment waarop de toren onder luid applaus carregat, of afgeladen, wordt. Heel beroemde groepen castellers zijn te vinden in Valls, El Vendrell en Tarragona. Ze vormen in zekere zin het symbool van de Catalaanse mentaliteit, altijd bereid om samen de schouders onder iets te zetten voor een gemeenschappelijk doel. Andere zeer interessante spektakels zijn de balls, gedanst toneel met fabelachtige personages, muziek en gesproken tekst. De beroemdste zijn de Bali de Diables, de duivelsdans, waarin de strijd wordt uitgebeeld tussen goed en kwaad en waar men altijd de gelegenheid te baat neemt om met actuele gebeurtenissen de draak te steken; de Bali de Bastons, of stokkendans, erg mooi om te zien en terug te voeren op voorchristelijke vruchtbaarheidsrituelen, of de Bali de Sant Crist, de dans van de heilige Christus, gehouden op 3 mei in Salomó, een authentiek voorbeeld van volkstheater. Heel leuk om mee te maken zijn ook de calçotades, die de laatste zondag van januari worden gevierd in Valls. Er is markt, wedstrijden, muziek, dansen en optochten, waarbij de aanwezigen meer dan honderdduizend uien verorberen. De balls en de castells zijn terug te vinden op alle grote feesten langs de Costa Daurada. Speciale vermelding verdienen de feesten van Santa Tecla en die van Tarragona (beginnen op 23 september), en de diada castellera in Calls, opgedragen aan de Heilige Ursula (laatste zondag van oktober).
Kunst en cultuur - Costa Dorada Daurada Terragona beschikt over een eerste-klas monumentaal erfgoed, vooral uit de Romeinse tijd en de middeleeuwen. Maar de hoofdstad van de Costa Daurada is, met de universiteit Rovira Virgili, tal van culturele centra en verenigingen, bibliotheken en galeries, ook op cultureel gebied zeer actief. Liefhebbers van musea treffen hier een rijke keur aan van meer dan vijftig tentoonstellingsruimtes en bezienswaardigheden, waaronder speciale aanbeveling verdienen het Museo Nacional Arqueológico de Tarragona, met een bijzondere, belangrijke Romeinse collectie, het Museo de la Romanidad de Tarragona, het Tarragonees Romeins museum, of het Recinto Monumental del Pretorio y Circo Romano, het monumentaal complex van het pretorium en het Romeinse circus, waar een bezoek kan worden gebracht aan een deel van het circus. Eveneens interessant zijn het kathedraalmuseum Museo Diocesano del Claustro de la Catedral, en hetmuseum voor moderne kunst, Museo de Arte Moderno of het museum-huis Casa-museo Castellarnau, ondergebracht in een 17de-eeuws herenhuis. Kunstminnaars moeten beslist een bezoek brengen aan de Romeinse villa van Centcelles, voor' de bezichtiging van de mozaïeken, en aan het Picassomuseum Centre Picasso, in Horta de Sant Joan, waar reproducties hangen van tweehonderd hier door Picasso geschilderde doeken. Degenen die belangstelling hebben voor natuurgeschiedenis kunnen terecht in het Museo del Montsi te Amposta, en het Ecomuseo del parque Natural del Delta del Ebro te Deltebre
Sport - Costa Dorada Daurada Dankzij de gevarieerdheid van het Tarragonese landschap is bijna elke sport hier mogelijk. Aan de kust vindt u jachthavens in: - Segur de Calafell - Coma-ruga - Torredembarra - Tarragona - Salou - Cambrils - L'Hospitalet de l'lnfant - L'Ametla de Mar - L'Ampolia - Sant Carles de la Ràpita - Les Cases d'Alcanar. - Calafat Verder vindt u er tal van mogelijkheden voor de duiksport, windsurfen, golfsurfen, waterskiën, verhuur van boten en watermotoren, kano's, enz. Nadere informatie kunt u inwinnen bij de toeristen informatie bureaus. De golfliefhebber kan terecht op vier verschillende plaatsen in: - Reus is de Club de Golf Reus Aigüesverds - Mont-roig del Camp de Club de Golf Bonmont Terres - Tarragona de Club de Golf Costa Dorada - Calafell de Club de Golf La Graiera. Een diepgewortelde traditie in heel Catalonië, die vooral in het gevarieerde landschap van Tarragona zijn ideale omgeving vindt, is de wandelsport. U kunt de GR, de Gran Recorrido of Grote Routes lopen, met trajecten van meer dan 50 km, zowel langs de kust als door de binnenlanden, of de PR-routes, Pequeno Recorrido, of korte routes, met afstanden van tussen de 10 en de 50 km. De bergen zijn ideaal voor routes te paard of op de fiets, en verder natuurlijk voor bergbeklimmen (op Montsant of de passen van Tortosa-Beseit) en avontuursporten. In de rivierdelta van de Ebro ligt een baan voor ultralightvliegtuigjes
Winkelen, vermaak en pretparken - Costa Dorada Daurada Voor het kopen van souvenirs denken we in de eerste plaats aan het zeer gevarieerde handwerk. In plaatsen als Miravet gaat de pottenbakkerstraditie terug tot in de middeleeuwen; tevens vindt u interessant aardewerk in Benissanet, El Vendrell, Ginestar, La Galera, La Selva del Camp, Tivenys en Torredembarra. Ook typisch uit deze streek zijn de wijnzakken van geitenleer (Gandesa en Mora d'Ebre). Smeedwerk wordt gemaakt in L'Espluga de Francoli en Santa Col oma de Queralt, en manden van dwergpalm of pitriet in Paüls en Rasquera. Let u ook op het borduurwerk. In L'Arboç en Calafell vindt u nog kantklosscholen. Voor wat betreft vermaak en pretparken noemen we allereerst het tweede grootste themapark van Europa, Universal's Port Aventura, met 31 attracties. In Albinyana vindt u het waterpretpark parque Acuático Aqualeón, met loslopende dieren. In Cambrils is er het Parque del pescador, een kleine dierentuin, en, in La Pineda, het waterpretpark parque acuático Aquopolis.
Costa Brava De Costa Brava is een officiële geografische benaming voor de ruige 200 km lange kuststrook en ligt aan de noordoostelijke kust van Spanje, in de autonome regio Catalonië. De Costa Brava begint in het noorden, aan de Frans Spaanse grens bij de Spaanse plaats Llanca en strekt zich uit in zuidelijke richting tot voorbij de badplaats Blanes. De Costa Brava grenst in het zuiden aan de Costa Dorada (costa Daurada). De Catalaanse hoofdstad en badplaats Barcelona ligt eigenlijk niet aan de Costa Brava, maar wordt wel veelal als zodanig aangemerkt. Barcelona ligt meer in het gebied tussen de Costa Brava en de Costa Dorada (costa Daurada).
De Costa Brava wordt gekenmerkt door pittoreske dorpen met mooie hotels en pensions, heftige rotsen, mooie stranden, een waanzinnige onderwaterwereld en een heerlijk klimaat. De gehele kuststrook is erg bergachtig door verschillende bergmassieven die tot in de zee lopen en daaraan dankt de kust haar naam: Costa Brava hetgeen betekent Wilde kust. Er heerst een mediterraan klimaat. Dat houdt in dat het wisselvalliger, winderiger en ook vochtiger is dan in het deels zeer droge achterland.
Aan de Costa Brava zijn zandstranden zeer zeldzaam, eigenlijk zijn de enige twee de stranden in de enorme Golf van Roses en in de Golf van Pals. Maar juist de kleine, door groene pijnbomen omgeven baaitjes verlenen de centrale Costa Brava zijn uitstraling. De stranden bestaan meestal uit grof zand, fijn grind of kiezels. Het water bij deze stranden is vaak buitengewoon helder met een azuurblauwe kleur. Op de plaatsen waar de kust minder ruig en wild is zult u meer kans hebben op bredere en grotere stranden.
Veelal wordt de Costa Brava in verband gebracht met massa toerisme, maar dit is slechts op enkele plaatsen het geval. Het merendeel van de Costa Brava, met name het binnenland, bestaat uit mooie en pittoreske dorpjes waar men de aloude Catalaanse cultuur kunt opsnuiven. Ook twee Spaanse grootheden komen uit de regio van de Costa Brava. Zo komt Salvador Dali uit de leuke kustplaats Figueres en Antoni Gaudi heeft zijn sporen nagelaten in Barcelona.
Het zuidelijke stuk van de Costa Brava wordt ook welleens aangeduid als de Costa del Maresme (moersaslandkust). Dit gedeelte van de Costa Brava behoort ook niet tot de provincie Gerona, maar tot de provincie Barcelona. De Costa del Maresme is het stuk kust van de Costa Brava dat zich uitstrekt van Malgrat de Mar tot aan de stad Barcelona. Deze moeraslandkust dankt haar naam aan het moerasachtige achterland. In dit zuidelijke gedeelte van de Costa Brava zijn aanzienlijk meer en grotere en bredere stranden dan in het noordelijke gedeelte van de Costa Brava. De bekendste en meest toeristische vakantie plaats is hier ongetwijfeld Calella
Plattegrond Costa Brava Zoom in en uit, navigeer met de pijltjes langs de kust en leer de Costa Brava en de badplaatsen kennen met deze zeer gedetailleerde plattegrond. Klik op de plattegrond om deze te vergroten!
Overzicht Spaanse Costa's
Routes Costa Brava I. Sierra de la Albera en Schiereiland van Cap de Creus: Portbou, Colera, Llançà, El Port de la Selva, Cadaqués Onze route begint in het uiterste noordwesten van Catalonië, gevormd door de bergketen Sierra de la Albera, het laatste stukje Pyreneeën in Catalonië, en het schiereiland van het Natuurpark Cap de Creus dat ongeveer 10 kilometer tot in zee uitloopt en dat het karakteristieke landschap van de Costa Brava duidelijk weergeeft. Portbou is de eerste Spaanse plaats vanaf de grens metFrankrijk. De weg naar Portbou biedt een prachtig uitzicht op dit dorp dat aan een spoorwegknooppunt ligt. Het meest karakteristieke gebouw van Portbou is het treinstation, gebouwd in 1929, en de neogotische kerk van Santa Maria. Ongeveer 10 kilometer naar het zuiden via de C-252 komt men bij Colera, dat een lange traditie als vissersdorp heeft. De plaats beschikt over twee stranden: dat van Colera en dat van Els Morts, in tweeën gedeeld door de pier Punta Canons, en iets meer dan een kilometer naar het zuidoosten ligt het strand van Garvet. Op twaalf kilometer afstand van de grens met Frankrijk via de weg van Portbou bevindt zich Llançà met kleine baaien zoals die van Cap Ros, La Farella en Gifreu. Llançà beschikt over ideale omstandigheden voor het beoefenen van watersporten, vandaar dat de Haven van Llançà befaamd is als een levendig toeristisch centrum. Het stadje, de Vila, vormt een tegenstelling met de moderne haven, met als belangrijkste monument de parochiekerk (Sant Vicenç) uit de XVIIIe eeuw.
Men verlaat Llançà in zuidoostelijke richting via de weg naar Cadaqués en bereikt op slechts zes kilometer afstand het vissersdorpje El Port de la Selva. Het vormt een opmerkelijk voorbeeld van de voor de Costa Brava karakteristieke combinatie van zee en bergen. Hier staat het klooster van Sant Pere de Rodes, uit de Xe eeuw, één van de meest uitmuntende Romaanse monumenten. Vanuit de uitkijkpunten is de Golf van Roses te zien en in de omgeving zijn enkele dolmens te ontwaren.
In het zuiden van het schiereiland, verder via de weg van El Port de la Selva, bereikt men één van de meest emblematische en drukbezochte plaatsen van de Costa Brava: Cadaqués. Het aan het einde van een diepe baai met een natuurlijke haven in de streek Empordá gelegen Cadaqués heeft een geheel eigen persoonlijkheid behouden. Talrijke kunstenaars en intellectuelen hebben een band gehad met Cadaqués: Picasso, Klein en Chagall onder andere, hoewel het Salvador Dali was die vanuit zijn huis te Portlligat, een kilometer verderop, het stadje internationale faam en prestige heeft verleend. Interessante monumenten zijn de kerk van Santa Maria, in 1543 geplunderd en zorgvuldig gereconstrueerd, het Gemeentelijk Kunstmuseum met een tentoonstelling van werken van kunstenaars die iets te maken hebben gehad met Cadaqués, het Perrot-Moore Museum van Europese beeldende kunst en de kapel van Sant Sebastià, te bereiken via een afslag op de weg naar Roses.
II De golf van Roses: Roses, Castelló d'Empuries, Empuriabrava, L'Escala Met de kaap van (reus in het noorden en het bergmassief van Cal a Almadraba. Roses Montgri in het zuiden vormt de golf van Roses een 15 kilometer lange bocht met een uitgestrekt strand. In dit gebied kan een bezoek gebracht worden aan het Natuurpark Aiguamolls de l'Empordà waar talrijke planten en dieren soorten te vinden zijn. In het noordoostelijke gedeelte van de golf bevindt zich het dorp Roses, te bereiken via de C-260 vanuit Figueres. De plaats heeft een fort, La Ciutadella, uit de XVIe eeuw, waarvan slechts ruïnes overgebleven zijn die evenwel vanuit een architectonisch oogpunt bezien interessant zijn. Hier zijn de overblijfselen van de Griekse kolonie Rhode te bezichtigen, evenals de kerk van Santa Maria in Romaanse stijl. Roses is één van de meest bezochte plaatsen van de Costa Brava. De vissershaven is één van de belangrijkste aan de noordkust van Catalonië en de jachthaven één van de levendigste, vooral 's avonds. Naast drukbezochte typische toeristenzones zijn hier ook nog gebieden in vrijwel oorspronkelijke staat te vinden, zoals de baai van Montjoi of de kaap van Norfeu.
Via de C-260 bereikt men Castelló d'Empuries gelegen aan de rivier de Muga met een stadscentrum dat vrijwel onaangetast is gebleven door het toerisme en de daarmee samenhangende modernisatie. Hier vindt men de overblijfselen van de stadswallen, torens en een middeleeuwse brug, en vooral de kerk van Santa Maria uit de Xe eeuw - een voormalige kathedraal- is een bezoek waard, evenals het Gemeentehuis dat vroeger een visafslag was en het Parochiemuseum dat verscheidene religieuze werken herbergt. Aan de kust, aan de andere oever van de Muga, is een geheel ander landschap te zien: de luxe urbanisatie Empuriabrava, met een uitgebreid netwerk aan bevaarbare kanalen, faciliteiten voor het beoefenen van allerlei watersporten en een gedeeltelijk aan sportvliegtuigen gewijd vliegveld waar cursussen in parachutespringen gegeven worden. Iets verderop ligt Sant Pere Pescador met campings, een zeilschool en een watersportcentrum. In het zuidelijke gedeelte van de golf van Roses komt men bij L'Escala, te bereiken via de snelweg A-7 (uitrit 5) en verder via de streekweg. L'Escala is een vissersdorp, vooral geliefd onder de liefhebbers van watersporten. De plaats beschikt over belangrijke jachthavens zoals die van Cala Riells en La Clota, evenals twee jachtclubs. L'Escala vormt ook de toegangspoort tot de ruïnes van de Grieks-Romeinse kolonie Empuries, waar tijdens de Olympische Spelen van Barcelona in 1992 de olympische toorts in ontvangst genomen werd. Het is de meest bezochte archeologische vindplaats van Catalonië.
III. Begur - Torroella de Montgri: Pais, Ullastret, L'Estartit - Medes-eilanden Begur is een toeristische plaats met op het hoogste punt de ruïnes van een kasteel uit de XVe eeuw. Op slechts 6 kilometer afstand van Begur via de C-255 ligt Pais met een monumentaal centrum dat van grote kunsthistorische waarde is verklaard. Binnen het ommuurde stadsgedeelte staan de Torre de las Horas en de Torre de Rom, tevens uitkijkpunt. De kerk van Sant Pere met een mengeling van barokke, Romaanse en gotische stijlen, en het huis van Pi i Figueras zijn eveneens interessante monumenten. Ten noordwesten van Pais, via een afslag op de weg naar Torroella de Montgri, ligt Ullastret, waar een bezoek aan het middeleeuwse centrum met een overdekt gotisch plein aanbevolen wordt. Ullastret is vooral bekend vanwege de archeologische vindplaats van een Iberische stad met een klein museum dat hieraan gewijd is, gevestigd in de kapel van Sant Andreu. Naar het noorden, aan de kust en via dezelfde weg die naar Torroella de Montgri leidt, ligt L'Estartit, een vissersdorp met zowel een vissers- als een jachthaven en drie kilometer strand. Men wordt aangeraden van hieruit een bezoek te brengen aan de Medes-eilanden met één van de boten met een doorzichtige bodem zodat men de schoonheid van de zee en meer dan duizend hier voorkomende plant- en diersoorten volop kan bewonderen. De Medes- eilanden zijn een eilandengroep bestaande uit zeven eilanden. Vroeger vormden deze eilanden een uitwijkplaats voor piraten en smokkelaars, tegenwoordig is de eilandengroep een beschermd natuurgebied vanwege de rijke flora en fauna in deze wateren. De route eindigt in Torroella de Montgri. Onder de belangrijkste bezienswaardigheden van deze plaats bevindt zich een kasteel uit de XIIIe eeuw, tevens uitkijkpunt, een vindplaats uit het stenen tijdperk in het gebied Cau del Duc, een belangrijke gotische kerk, het Plaza Mayor met zuilengangen, het Museum van Montgri y el Baix Ter voor natuurhistorie, de kapel van Santa Catalina en de Torre de las Brujas, de Toren van de Heksen die naar verteld wordt in deze streek in groten getale voorkwamen.
IV. Zuidkust van de Baix Empordà: Begur, Palafrugell, palamós, Plat ja d'Aro, Sant Feliu de Guixols Begur ligt op 50 kilometer afstand van de stad Girona via de C-255 en op slechts vijf kilometer van de kust. Hoewel Begur niet bepaald rijk is aan monumenten, is het plaatsje tot een pittoresk geheel verklaard. De belangrijkste baaien zijn die van Aiguafreda, Aiguaxellida, Fornells, Sa Tuna, Sa Riera, Cap de Begur en Aiguablava, waar zich een Parador de Turismo bevindt. Voor de reis van Begur naar Palafrugell, de volgende halte op de route, kan men kiezen uit twee mogelijkheden: 7,5 kilometer over de weg meer landinwaarts die beide plaatsen met elkaar verbindt of 20 kilometer via de kustweg met een opeenvolging van prachtige kreken langs de hele kustlijn. Eenmaal aangekomen in Palafrugell valt op dat het hier zo weinig toeristisch is, behalve op zondag als de markt gehouden wordt. Palafrugell bestaat evenwel uit drie delen: Llafranc, Tamariu en Calella de Palafrugell: drie van de levendigste plaatsen van de kust. Een bezoek waard zijn de Botanische Tuin van het Kasteel van Cap Roig, één van de meest complete van het land, de gotische kerk van Sant Marti, de Stichting Josep Pla met bibliotheek van deze schrijver, talrijke gebouwen uit de XVIIIe eeuwen modernistische bouwwerken en de vuurtoren die uitrijst boven de kust naast de kapel van Sant Sebastià. Bovendien behoort een eilandengroep, de Formigues-eilanden, tot Palafrugell, sterk aanbevolen voor de liefhebbers van onderwatersporten. Meer naar het zuiden (C-255) ligt Palamós met een voornamelijk voor vissersschepen bedoelde haven hoewel hier ook watersporten zoals bijvoorbeeld zeilen beoefend kunnen worden, een tak van sport waarin hier belangrijke wedstrijden gehouden worden. Bijzonder zijn de gotische kerk uit de XVIe eeuw, de kleine middeleeuwse stadskern en de residentiële wijken La Fosca, Cala S'Alguer en Cala de Castell.
Verder langs de kust (C-255) komt men bij Platja d' Aro, één van de drukst bezochte toeristencentra, met een groot aanbod aan winkels en uitgaansgelegenheden. Hier staan ontelbare hotels, campings en appartementen evenals huizen die dienst doen als tweede woning en residentiële wijken. Tussen deze plaats en de volgende halte op de route, Sant Feliu de Guixols, ligt het ' residentiële centrum S'Agaró, een voorbeeld van een stijlvol toerisme. Sant Feliu de Guixols bereikt men via de C-250. Onder de monumenten bevinden zich de kapel van Sant Grau, de gotische kerk met de bekende Romaanse Porta Ferrada en talrijke natuurlijke uitkijkpunten met een uitzicht op plekjes als Cap de Mort. Zonder uitgesproken toeristisch te zijn zoals bijvoorbeeld Plat ja d'Aro dat beschouwd kan worden als een product van het toerisme, beschikt Sant Feliu de Guixols over een moderne toeristische enclave, Cala Salions, en over wellicht de meeste complete sportvoorzieningen van de hele kust.
V. Het gebied van La Selva: Tossa, Lloret de Mar, Lloret de Mar Blanes Het gebied van La Selva vertoont een steil kustlandschap met een dichte begroeiing die de naam La Selva, het oerwoud, duidelijk waarmaakt. Tossa del Mar, de eerste kustplaats van dit gebied, bereikt men via de kustweg. Het ommuurde stadsgedeelte, de Vila Vella, is vrijwel intact en hier zijn overblijfselen van de oude kerk en het gotische gouverneurspaleis uit de XIVe eeuw bewaard gebleven. Dichtbij deze stadskern ligt een Romeinse villa uit de IVe eeuw. Bij Tossa hoort ook het nieuwe stadsgedeelte, Vila Nova, dat zich langs het strand uitstrekt met een groot aantal appartementen en hotels. Een bijzondere vermelding waard zijn het Gemeentemuseum (1935) met werken van Chagall en Sunyer, de toeristische centra aan de kust Llevador, Pola, Giverola, Salions, Cala Morisca en Plat ja de Llorell en meer landinwaarts het heiligdom van Sant Grau. Via de kustweg bereikt men Lloret de Mar, het belangrijkste toeristencentrum van de Costa Brava wat betreft uitgaansgelegenheden. Lloret combineert dit aspect echter met belangrijke monumenten en een interessante stadsgeschiedenis. In deze plaats zijn mooie uitkijkpunten te vinden, evenals de kerk van Sant Romà uit 1522, de kapel van Santa Cristina uit de XIVe eeuwen het monument aan de Vissersvrouw met daarachter het strand van Lloret. De laatste plaats in het zuiden van de Costa Brava is Blanes, met een stadscentrum op enkele meters van het strand. Aanbevelenswaard zijn de overblijfselen van het kasteel van Sant Joan, de ruïnes van het Gotische Paleis van de Graven van Cabrera, de fontein van de Carrer Ample en de Botanische Tuin. Net als Lloret is Blanes een gerenommeerd toeristencentrum met een uitgebreid aanbod aan campings, hotels en discotheken. Op ongeveer zes kilometer afstand van Blanes begint de kustweg, na een tweesprong op de N-II op het punt waar deze hoofdweg in de richting van de kust loopt.
Routes door het binnenland VI. Girona-Sanyoles - Besalu-Figueres Vanuit de stad Girona bereikt men na 18 kilometer in noordwestelijke richting Banyoles via de C-150. Het aantrekkelijkste aspect van Banyoles is ongetwijfeld het meer. Het heeft een omtrek van 6 kilometer en is 60 meter diep op het diepste punt. Op het meer kan men roeibootjes huren, zwemmen, sportvissen, wildwatervaren en ook worden hier triatlons gehouden. Tijdens de Olympische Spelen van 1992 was Banyoles de zetel van de roeiwedstrijden. Hoewel het meer de belangrijkste attractie vormt, beschikt Banyoles ook over andere interessante bezienswaardigheden: het Archeologisch Streekmuseum waar een kaak van een Neanderthaler bewaard wordt en rechts daarvan het Dardermuseum. In Banyoles wordt een onderscheid gemaakt tussen de Vila Vella en de Vila Nova. In het eerstgenoemde oude stadsgedeelte bevinden zich de gotische kerk van Santa Maria deis Turers uit de XIVe eeuwen het neoklassieke klooster van Sant Esteve de Banyoles. In het nieuwe stadsgedeelte vindt men een plein met een zuilengang en oude bouwwerken.
Veertien kilometer ten noorden van Banyoles via dezelfde weg C -150 bereikt men Besalu, een monumentaal voorbeeld van de middeleeuwse Catalaanse wereld dat terug te vinden is in het merendeel van de straatjes, zoals bijvoorbeeld de Calle de Tallaferro. Eveneens de moeite waard zijn de Romaanse brug over de rivier de Fluvià uit de XIIe eeuw, de kerken van Sant Pere en van Santa Maria uit de Xe eeuwen de rituele Joodse baden als laatste overblijfselen van de Jodenwijk die in de Middeleeuwen deel uitmaakte van deze plaats. De volgende halte op de route is Figueres. Deze op 25 kilometer ten noordoosten van Besalû en iets meer dan 20 kilometer van de Frans - Spaanse grens gelegen plaats was de thuishaven van belangrijke personages zoals Salvador Dali. Het Theater - Museum Dali, waar zich het graf van de kunstenaar bevindt, is de belangrijkste bezienswaardigheid. Het Theater heeft een rastervormige koepel en is uitgebreid met de Torre Galatea, waar de surrealistische schilder gestorven is. Eveneens interessant zijn het Museum van de Empordà, het Speelgoedmuseum, de parochiekerk van Sant Pere en het kasteel, tevens gevangenis, van Sant Ferran. Figueres is de bakermat van de "sardana", de regionale dans van Catalonië, en een stad met goede verbindingen, gelegen aan de snelweg A-7, evenals aan de N - II, temidden van talrijke streek en lokale wegen.
VII. Hoofdstad Girona: Kathedraal, Joodse Wijk, Arabische Baden, Provinciaal Archeologisch Museum, Stadswallen, Sant Nicolau en Sant Feliu Girona is een stad met een bevoorrechte ligging binnen Catalonië. De plaats is te bereiken via verschillende wegen: de N-II of de snelweg A-7 indien men uit andere provincies van het land komt, via de grensovergangen van Le Perthus of Cerbére op 80 kilometer afstand van de stad indien men uit Europa komt of via het vliegveld Girona - Costa Brava dat op slechts 12 kilometer afstand van de stad Girona gelegen is. Girona is een vochtige stad en wordt ook wel de "stad van de vier rivieren" genoemd met het oog op de ligging in het dal van de Ter in de samenloop van de rivieren de Güell, de Galligants en de Onyar. Deze laatste rivier vormt de begrenzing van de stad: rechts hiervan bevindt zich de oude stadskern en links ligt het moderne Girona tot aan het park van La Devesa dat meer dan 40 hectare groot is. In deze zone is vooral de wijk van Mercadal belangrijk als voornaamste financieel centrum waar de meeste bedrijven gevestigd zijn. Andere belangrijke punten in het nieuwe deel van Girona zijn het Ziekenhuis van Santa Catarina uit de XVIIe eeuwen enkele modernistische huizen zoals die van Farinera Teixidor of het Casa de la Punxa. Om vanuit deze zone bij het oude centrum te komen dient men de rivier over te steken, wat met tien bruggen geen enkel probleem vormt. In de oude stadskern is vooral de Kathedraal noemenswaardig, met een mengeling van tijdperken en stijlen. Het klooster is evenals de klokkentoren gebouwd in Romaanse stijl, gevormd door vier galerijen mebogen, en dateert uit de XIIe eeuw. De barokke voorgevel en de trappen zijn aan het einde van de XVIIe eeuw gebouwd en het gotische schip boogt erop het grootste uit de Europese middeleeuwse architectuur te zijn. Bij al deze elementen dienen de talrijke kunstwerken gevoegd te worden die zich in de Kathedraal bevinden, zoals bijvoorbeeld de beroemde stoel van Karel de Grote, verscheidene sarcofagen en dertig kapellen. Daarnaast kan men vanuit de Kathedraal het Kapittelmuseum bezoeken, met werken uit de Xe - XIIe eeuw zoals het Scheppingstapijt, een fantastisch voorbeeld van de Romaanse tapijtkunst. Niet ver van het Kapittelmuseum bevinden zich het Kunstmuseum en het gotische bouwwerk Pia Almoina. Vanaf de Kathedraal bereikt men via de Calle de la Força de call, oftewel Joodse Wijk. Hier bevindt zich het Centre Bonastruc ça Porta - Institut d'Estudis Nahmanides, waar men kan genieten van tentoonstellingen, concerten en activiteiten rond de Safardische tradities. Tegenwoordig is dit een winkel gebied waar men praktisch van alles kan kopen; in de Middeleeuwen was deze buurt echter één van de belangrijkste Joodse culturele centra. Midden in de wijk staat het Museu de la Ciutat, het stadmuseum dat gewijd is aan de geschiedenis van de stad Girona.
Als men de wijk verlaat vindt men links de Arabische Baden die uit de XIIe eeuw dateren. Iets verderop bevindt zich het Provinciaal Archeologisch Museum, in Romaanse stijl, gevestigd in het benedictijner klooster van Sant Pere de Galligans,uit de XIIe eeuw. Het klooster is tot kunsthistorisch monument verklaard en de kerk is een schitterend voorbeeld van de Romaanse stijl. Verder via de karakteristieke smalle straatjes van het oude centrum komt de bezoeker bij de Stadswallen die herinneren aan de belegeringen van de stad. Terug naar de Kathedraal bereikt men de kerk van San Nicolau, een kleine grafkapel uit de XIIe eeuw. Van de Kathedraal gescheiden door het portaal van Sobreportes bevindt zich de kerk van Sant Feliu, een mengeling van Romaanse, gotische en barokke stijlen, die volgens de overlevering gebouwd is op grafkamers uit de IVe eeuw.
Op het einde van de aanbevolen route door de hoofdstad van Girona mogen een aantal bezienswaardigheden van de oude stadskern niet ongenoemd blijven: het Plaça del VI, het gotische dominicaner klooster van Sant Domènec, het Casa Cartellà uit de XVIIIe eeuwen twee karakteristieke straatjes: Les Ballesteries en Els Ciutadans, dit laatste met oude herenhuizen.
Andere interessante plaatsen: Costa Brava De Costa Brava biedt ook in het binnenland aantrekkelijke plaatsen. Onder andere zijn een bijzondere vermelding waard:
Olot: Olot is een stad met een bekoorlijke architectuur en een rijk cultureel, commercieel en uitgaansleven. De plaats ligt in het Natuurpark Zona Volcánica de la Garrotxa. Onder de belangrijkste monumenten bevinden zich de parochiekerk van Sant Esteve, het klooster van El Carme en het Casa Solà-Morales, gerestaureerd door de modernistische architect Domènech i Montaner.
Ripoli: Unieke monumenten in Romaanse stijl maken deze stad tot één van de belangrijke toeristische attracties. Aanbevelenswaard zijn het klooster van Santa Maria, het meest ontwikkelde model van een kerk uit de XIe eeuw; de parochiekerk van Sant Pere de Ripoll en de modernistische gebouwen Can Codina, Can Dou en Casa Bonada.
Sant Joan de les Abadesses: Deze plaats ligt op de zogenaamde Route van de Romaanse Bouwkunst. Het stadje is bekend om zijn klooster van Sant Joan de les Abadesses, om de Pont Veil, de breedste middeleeuwse brug van Spanje en om het Romaanse heiligdom van Santa Magdalena de Parella.
