Als u denkt aan de Middellandse-Zeekust, dan denkt u automatisch aan uitgestrekte zandstranden, omringd door dennenbos, met een zacht klimaat, zon, een blauwe zee en de contouren van Romeinse ruïnes aan de horizon. En dat is nu precies wat u zult vinden aan de Costa Daurada. Achter deze naam schuilt een groot stuk van de kust van de provincie Tarragona, dat loopt van Cunit tot Alcanar. De Costa Daurada, of 'Goudkust', dankt zijn naam weliswaar aan de kleur van zijn stranden, de breedste van heel Catalonië, maar het gebied omvat ook de bergen en de vlakke binnenlanden van de provincie.
De Costa Dorada is een streek met een prachtig landschap en een rijke geschiedenis, met bekende toeristische centra als Salou of Cambrils, het themapark Universals Port Aventura, monumentale binnensteden als die van Tarragona-stad, belangrijke kloosters als die van Poblet en Santes Creus, en met enkele van de belangrijkste Romeinse schatten van Spanje, waaronder de mozaïeken van het mausoleum van Centelles, de poort Areo de Berà of het grafmonument Torre de los Escipiones.
En vergeet niet de rijke mediterrane keuken, de befaamde tafelwijnen, de spectaculaire volksfeesten - bekend zijn de castells, de menselijke piramides, en de duivelsdansen, de balls de dia bles - , de rijke natuurgebieden, en een keur van watersportmogelijkheden en andere sportgelegenheden. Dankzij de lange historie die de Costa Daurada heeft met het toerisme, de streek was in de zestiger jaren pionier in Catalonië, vindt u hier een zeer gevarieerd aanbod van overnachtingsmogelijkheden, van de kleine dorpshotelletjes in de binnenlanden tot de Gran Hotels of Kuuroorden aan de kust met uitzicht over het water.
De afstanden zijn niet al te groot, zodat u probleemloos van het ene landschap naar het andere kunt trekken. Zodra u het levendige strand van Salou verlaten heeft staat u al bijna voor het rustige en stille landschap van de bergen van Montsant,tussen de ruïnes van het klooster van Escaladei of voor de toegang tot het natuurpark van de Delta del Ebro, een van de belangrijkste wetlands van de westelijke Middellandse Zee. Het verwondert dan ook niet dat de Costa Daurada het voorwerp was van de oudst bekende toeristische reclame.
Al in de tweede eeuw v.Chr. schreef de Romeinse dichter Publius Anneus Florus "voor mij is Tarraco (Tarragona) de heerlijkste onder alle mij bekende plekken om uit te rusten". Hij vond hier "een eerlijk en rustig volk", "een lauwwarm klimaat zonder heftige temperatuur schommelingen, en het hele jaar door lijkt het er lente", "vruchtbare aarde", "wijnen en granen net zo goed als in Italië" en "opmerkelijke monumenten". Deze woorden hadden, alsof de tijd had stilgestaan, evengoed gisteren geschreven kunnen zijn.
De Costa Dorade grenst in het zuiden aan de Costa Azahar en in het noorden aan de Costa Brava.
Plattegrond Costa Dorada - Daurada Zoom in en uit, navigeer met de pijltjes langs de kust en leer de Costa Dorada en de badplaatsen kennen met deze zeer gedetailleerde plattegrond. Klik op de plattegrond om deze te vergroten!
Plattegrond Costa Dorada - Daurada
Routes langs de Costa Daurada De Romeinse route - Costa Daurada De zogenaamde 'Romeinse route' voert, via de kust van Tarragona, langs belangrijke Romeinse monumenten en uitgestrekte stranden. Over de weg naar Barcelona stuit u eerst op de Torre de Escipiones, een van de bekendste Romeinse grafmonumenten van Spanje. Eenmaal daar, verdient ook een bezoek aan de Romeinse steengroeve van El Mèdol aanbeveling; deze vormt een indrukwekkend uit de rotsen gehakt amfitheater, waar de stenen werden gehouwen voor de bouw van Tarraco. De plek herbergt een bijzondere flora en fauna, en de akoestiek is er zo goed dat de groeve tegenwoordig gebruikt wordt voor concerten. In Tamarit staat een van de weinige kastelen die kunnen bogen op een spiegelbeeld in zee. Vanaf hier begint de aaneenschakeling van grote zandstranden waaraan de Costa Daurada zijn naam te danken heeft. In Altafulla vindt u een mooi middeleeuws stadsdeel, met kasteel, de kerk van Sant Mart en resten van de stadsmuren, en aan de zeezijde komt u over een rustige boulevard bij de Romeinse villa Els Munts, een waar paleis dat ooit onderdak bood aan ambtenaren van de stad Tarraco. Een andere toeristische stad met een maritieme geschiedenis is Torredembarra, met zijn renaissancistisch kasteel en resten van de oude wallen. Dicht daarbij staat de recentelijk gerestaureerde Areo de Berà, een beroemd Romeins monument aan de oude Via Augusta. Inmiddels zijn we aangekomen in de streek van de Baix Penedès, met de stranden van Coma-ruga en Sant Salvador. Bij dit laatste staat het huis-museum van de beroemde Catalaanse cellist Pau Casals met daarbij een concertzaal. El Vendrell is de bakermat van de Nens del Vendrell, de 'kinderen van Vendrell' die behoren tot de plaatselijk meest beroemde castellers - groepen die zich wijden aan het folkloristische bouwen van menselijke piramides -, en die van oudsher wedijveren met de Xiquets de Valls, de 'jochies uit de vallei'. Van hieruit loont een bezoek de moeite aan Sant Jaume dels Comenys (9 km), waar de ruïnes kunnen worden bezichtigd van een Romeins aquaduct. Als u een liefhebber bent van panoramische vergezichten moet u van het iets verder gelegen La Bisbal del Penedès een kilometer of 7 de Sierra del Montmell intrekken, vanwaar u een indrukwekkend uitzicht heeft over de hele streek. We eindigen de kustroute in Calafell waar we duidelijk het oude centrum, gelegen op een kleine heuvel met een kasteel en de Romaanse kerk van Santa Creu, onderscheiden van de havenbuurt. Hier ligt een buitengewoon interessante archeologische vindplaats: de 'Ciutadella Ibérica'; het betreft een volledig herbouwde plaats die ons een blik gunt op hoe men op het Spaanse schiereiland leefde voordat de Romeinen er binnentrokken. Tenslotte wordt de Costa Daurada aan de noordkant begrensd door de kustplaatsjes Segur de Calafell en Cunit. De streek mag u beslist niet verlaten zonder geproefd te hebben van de typische xató, de calçots, en de uitstekende Penedès-wijnen.
Strandroute Costa Dorada Daurada De Strandroute gaat langs de zuidkust van de provincie, vanaf Pineda (Vila-seca) naar Les Cases d'Alcanar. De driehoek tussen La Pineda, Salou en Cambrils vormt de belangrijkste toeristische trekpleister van de Costa Daurada. De gevarieerde kust van Salou, met zowel brede zandstranden als kleine baaitjes tussen de rotsen, maakt dit dorp tot een van de belangrijkste kustplaatsen. Beroemd is de palmboulevard, Passeig de les Palmeres, langs het strand Platya de Llevant, m zijn oude art-decó villas appartementen complexen, hotels, cafés en terrassen. van oudsher is dit het vakantieoord voor de bevolking van Barcelona en Reus, waardoor het dorp al sinds het begin van deze eeuw gekenmerkt wordt door een levendige en sterk kosmopolitische sfeer en een kwalitatief hoogstaande toeristische infrastructuur; het is dan ook niet voor niets dat het drieëneenhalve kilometer lange strand de naam draagt van 'Strand van Europa'. Afgezien van het ruime aanbod aan diensten, vermaak en uitgaansgelegenheden heeft het dorp ook enkele interessante monumenten, waaronder de 16de-eeuwse toren Torre Vella. Aan het strand herinnert een beeldhouwwerk ons aan het feit dat van hieruit in 1229 koning Jaume I afvoer ter verovering van het eilandMallorca. Een andere belangrijke trekpleister is het themapark Universa I's Port Aventura, tussen Salou en Vilaseca, een uniek pretpark dat met zijn 115 hectares plaats biedt aan reproducties van dorpen en landschappen uit Polynesië, China, Mexico en de Far West, en aan de meest spectaculaire kermisattracties, zoals de beroemde Dragon Khan, een achtbaan met maar liefst acht adembenemende loopings van 360 graden. Verder zuidwaarts ligt een van de andere toplocaties van de Costa Daurada, Cambrils, met zijn karakteristieke havensfeer, zijn terrassen, restaurants en jachtclub. In de oude stad zijn nog enkele verdedigingsbolwerken bewaard gebleven, zoals de Torre del Port of de museumtoren van de Ermita, stille getuigen van vervlogen tijden, toen de nabijheid van de zee nog geen privilege was, maar meer een bron van gevaar, van invallen en piraten. Tevens liggen hier de ruïnes van de Romeinse villa van La Llosa, ooit gewijd aan het inzouten van vis. Ten noorden van Cambrils ligt, dicht bij Montbrió del Camp (op 4 km) het park Samà, gebouwd in 1882 door de Markies van Barianao, met 20 hectare tuinen en een kunstmatige vijver; erg pittoresk en, vooral op warme zomermiddagen, heel verkwikkend. Verder zuidwaarts kunnen we afslaan naar Mont.roig del Camp (5 km landinwaarts), een klein dorp dat ooit diende als inspiratiebron voor de jongeJoan Miró. Terug bij de kust komen we vervolgens bij L 'Hospita let de l'lnfant, wederom een toeristen plaatsje dat geheel gericht is op de zee, en dan, ten zuiden daarvan, bij de haven van L'Ametlla de Mar, waar het binnenlopen van de vissersvloot nog steeds een van de belangrijkste gebeurtenissen van de dag is. De baaitjes in deze streek, met strandjes van grof zand en omringd door groen, vormen een sterk contrast met de rest van de stranden van de Costa Daurada. Van hieruit gaan we naar L'Ampolla, aan het begin van de rivierdelta van de Ebro. Indien u er de tijd voor heeft is het zeer de moeite waard om een kilometer of acht landinwaarts te trekken voor een bezoek aan El Perelló. U kunt daar een stukje wandelen over een goed geconserveerd deel van de oude Romeinse Via Augusta, en een bezoek brengen aan de grotschilderingen van Cabra feixet, verscholen in een indrukwekkend berglandschap. Het laatste deel van de route kenmerkt zich vooral door de aanwezigheid van de Ebro, deze enorme rivier die sinds haar ontstaan onophoudelijk sedimenten heeft aangedragen uit de Iberische binnenlanden, om 320 vierkante kilometer nieuw land aan te zetten tot 25 kilometer vanuit de oorspronkelijke oever in zee, dat nu een van de interessantste natuurgebieden vormt van de Spaanse Middellandse-Zeekust. De vruchtbare gronden van deze delta dienen nu deels voor de rijstcultuur en deels als reservaat voor het behoud van de rijk gevarieerde vogelstand. Het reservaat is foerageergebied voor 260 verschillende vogelsoorten, wat overeenkomt met 60 procent van alle in Europa voorkomende soorten. Vanuit ecologisch oogpunt biedt de zone een aantal belangrijke facetten, waaronder in de eerste plaats natuurlijk de stranden. De uiteinden van de delta worden gevormd door de zandbarrières van El Fangar en El Port dels Alfacs, die een horizon vormen van niets dan zand en zee. De toegang tot het Parc Natural del Delta del Ebre is onderhevig aan een bezoekersregeling. Men begint bij Deltebre, waar tevens alle gedetailleerde informatie is te krijgen over dit natuurgebied, en dat een waar paradijs is voor vogelkijkers of natuurminnaars in het algemeen. In Deltebre staat ook een Ecomuseum met reproducties van de verschillende leefgebieden van dit reservaat.
Deze 'Delta del Ebre' vormt, tot slot, tevens een kleine microkosmos, die het resultaat is van de harde strijd van de mens in zijn behoefte aan bouwland. De rijstvelden veranderen van kleur met het jaargetijde en strekken zich eindeloos ver uit tussen kleine landarbeidershuisjes en dorpen als Camarles, L'Aldea, Deltebre of San Jame d'Enveja. Obligaat is een oversteek met de auto op de pont, of een tocht met een boot langs het eiland Buda, door de dichtbegroeide rietvelden in de riviermonding. Niet alleen de natuur maakt de Delta del Ebre de moeite waard. Ook de plaatselijke keuken, vooral gebaseerd op rijst, met paling, en schaal- en schelpdieren (kleine zwaardschede, oester, zeedadel) is niet te versmaden. Amposta, aan de oevers van de Ebro, is de hoofdstad van Montsià, een streek die al in de prehistorie bewoond was en een grote rijkdom herbergt aan prehistorische en historische vindplaatsen. Een goede uitleg van de plaatselijke geschiedenis vindt u in het Museo del Montsià. Sant Carles de la Ràpita, in het zuidelijk uiteinde van de delta, is op gastronomisch gebied een van de beroemdste plaatsen van de streek, vooral dankzij de Llagostinades, de langoustineschotels.
Het zou koning Karel, Carlos of Carles III zijn die in de 18de eeuw zijn naam gaf aan dit dorp als stichter ervan, in een poging om dit onbewoonde en voor de gezondheid te vochtig geachte gebied te bevolken. We zijn inmiddels aangekomen bij het meest zuidelijke deel van de Costa Daurada, op de grens tussen Cataloniëen de Autonome Gemeenschap vanValencia, het Pais Valenciá. De kust is hier vlak, met brede stranden en met aan de horizon het toeristische dorp Les Cases d'Alcanar. Een kleine monumentenroute is hier beslist verplicht. Op 2 kilometer landinwaarts komen we bij Alcanar, met het gerestaureerde en zeer interessante Iberische dorp van Moleta del Remei. Op 8 kilometer komen we bij het middeleeuwse kasteel van Ulldecona en de grotschilderingen van de Serra de la Pietat, die gerekend worden tot de best bewaarde van Catalonië.
De route langs de Ebro Deze tocht voert ons langs de benedenloop van de Ebro, vanaf de riviermonding tot aan de grens met de provincie Lleida. Deze rivier, door de klassieken gedoopt als de Iberische Reus, gaf zijn naam aan het oude Iberië, zoals het Spaanse schiereiland heette voordat de Romeinen er binnenvielen. De Ebro is dus niet zomaar een rivier. Het was traditioneel de waterweg die toegang verschafte vanaf de kust tot de Spaanse Meseta, de hoogvlakte in het binnenland, en punt van ruilhandel tussen Griekse en Fenicische zeelieden en de oorspronkelijke plaatselijke stammen. De oevers van deze waterweg zijn altijd van strategisch belang en een bron van rijkdom geweest. Een tocht langs de Ebro biedt u de gelegenheid om kennis te maken met berglandschappen en tuinderijen, en met steden en dorpen die nog steeds hun oorspronkelijk karakter hebben weten te behouden, verbonden door het groene water van de rivier en gelegen tegen de okergele achtergrond van het Spaanse binnenland. We vertrekken vanuit Amposta naar Tortosa, hoofdstad van de streek van de Baix Ebre. Het oude Romeinse Dertosa was reeds een belangrijk knooppunt van verbindingswegen en een van de belangrijkste Catalaanse hoofdsteden, met een rijke burgerij en belangrijk handelsverkeer. De stad strekt zich uit aan beide oevers van de rivier, die haar majestueus doorkruist, op weg naar de monding aan de kust. In het oude centrum staat het kasteel van La Suda, ooit gebouwd door de Moren, vervolgens onderkomen van Tempeliers, daarna koninklijk paleis, en tegenwoordig in gebruik als Parador de turismo, een semi-overheidshotel. De kathedraal van Tortosa is een indrukwekkend gotisch bouwwerk met barokke gevel. Let in het interieur vooral op het retabel van de Heilige Maria (14de eeuw), in veritaliaanste stijl geschilderd op hout. Ook het claustrum met gotische bogengaanderij is de moeite waard. Andere noemenswaardige gebouwen uit het middeleeuwse Tortosa zijn het bisschoppelijk paleis en de paleizen Palau Despuig en Palau Oliver de Boteller, alsmede het oude klooster van Santa Clara. De stad heeft ook een rijk renaissancistisch erfgoed in de gebouwen van de Reals col.legis, de koninklijke school die werd gesticht door Karel V voor het onderwijs van de morisken. In de wijk van Remolins is nog een Call, een Spaanse jodenbuurt, te vinden waar het mengsel van christelijke, mohammedaanse en joodse cultuur nog steeds voelbaar is. De modernistische architectuur is vertegenwoordigd in het marktgebouw Mercado Municipal, het gemeentepark en het slachthuis (el Matadero). Vanuit Tortosa rijden we, langs de Ebro, 26 km verder naar Benifallet met de Coves Meravelles, grotten met verrassend mooie geologische formaties. Zeker de moeite waard is een bezoek aan het 9 kilometer buiten de route gelegen Rasquera, met het indrukwekkende uitkijkpunt Mirador de la Serra de Cardó, en de ruïnes van een oud kuuroord. Aan de andere oever ligt 12 km verderop, bij een typisch pontje, Miravet, in de schaduw van het oude kasteel dat de laatste verschansing zou bieden aan de Tempeliers ten tijde van de opheffing van deze orde door paus Clements V in 1308. Tien maanden hielden ze hier stand onder het beleg alvorens zich over te geven. En hier vond ook een van de zwaarste slagen van de Spaanse burgeroorlog (1936-1939) plaats, de Batalla del Ebro. Een paar kilometer verder slaan we af naar Tivissa (7 km) waar een Gotischrenaissancistische kerk spectaculair oprijst vanaf een hoge rots. Dicht daarbij ligt het Iberische dorp Castellet de Banyoles, met twee curieuze vijfhoekige verdedigingstorens. De dorpen Móra d'Ebre en Móra la Nova (9 km) verrijzen aan beide oevers van de rivier. We bevinden ons hier in een wijnstreek bij een van oudsher belangrijk kruispunt van wegen. Het scheepvaartverkeer was hier ooit zo druk dat Móra zelfs een eigen douane had. De route kan van hieruit worden voltooid in twee verschillende richtingen.
U kunt verder gaan naar Gandesa (22 km), hoofdstad van de Terra Alta, met een enorme modernistische bodega en het Iberische dorp Coll del Moro dat uitkijkt over de vallei, of doorrijden langs de Ebro, oversteken bij een vernauwing die bekend is als Pas de l'Ase, de 'ezelspas', en doorgaan tot Vinebre, Ascó en Flix (23 km). Hier vindt u enkele interessante natuurgebieden, zoals het meer van Flix, geschikt voor vis- en watersport, of de streek van Les Se bes, met populierenbossen, rietvelden en een grote rijkdom aan vogels.
De Kloosterroute - Costa Dorada Daurada De kloosterroute is een van de meest bekende routes door de provincie van Tarragona. Zodra u de provinciehoofdstad achter u laat houdt u stil in het nabijgelegen dorp Constanti (5 km). Hier ligt de Romeinse villa van Centcelles, met een met 4de -eeuws mozaïek gedecoreerd gewelf dat nergens in Spanje zijn gelijke kent. Gezien de weelde van de versiering kan het zijn dat we hier staan voor het grafmonument van keizer Constantus. De volgende stop houden we in Reus (10 km), de tweede grootste stad van de provincie en een belangrijk handelscentrum. In de oude binnenstad vallen vooral de modernistische gebouwen op, zoals het Casa Navàs en het Instituto Pere Mata, van de grote Catalaanse modernistische architect Llufs Domènech i Montaner. Vanuit Reus gaan we naar Valls (21 km), hoofdstad van de streek van Alt Camp, en van daar naar Santes Creus (15 km), waar een groot 12de eeuws cisterciënzerklooster verrijst, een van de beste gotische architecturen van Catalonië. Speciale vermelding verdient de Puerta Real, ook genoemd Puerta de la Asunción (de hemelvaartsdeur), en het claustrum uit de overgangstijd van Romaans naar gotiek. In de kerk rusten de stoffelijke overschotten van diverse vorsten en familieleden van het Aragonese koningshuis. Voor het volgende punt op de route verdient het aanbeveling de A-2 te nemen en, ongeveer 20 km later, af te slaan ter hoogte van Montblanc. U rijdt dan door naar L'Espluga de Francioli (5 km) voor een bezoek aan de grot, de Cueva de la Fontmajor, waar een prehistorische leefsituatie is nagebouwd. We komen nu bij Poblet (4 km), met een cisterciënzerklooster dat nog geheel de macht uitstraalt die de kloosterordes hebben gehad in het Middeleeuwse Catalonië. Indrukwekkend zijn de Puerta Real, met de tweelingtorens, de basiliek met de grafstenen van Catalaanse edelen en koningen, het koninklijk paleis (waar nu een museum is ondergebracht) en het claustrum. Poblet werd gesticht in de 12de eeuw, en heeft tot vandaag de dag nog volledig zijn religieuze grootsheid en het sociaal en cultureel belang voor de Catalaanse binnenlanden weten te behouden. Vanuit Poblet voert een klein bergweggetje ons naar Prades (21 km), bijgenaamd 'de rode stad' vanwege de kleur van de huizen, en vandaar doorkruisen we een onherbergzaam en ruw landschap met naakte en afgebrokkelde rotswanden tot aan Cornudella de Montsant (12 km, bochtig traject). Het landschap is beslist de moeite waard, vooral als u omhoog rijdt tot het gehucht Siurana (3 km), ten tijde van de Reconquista, de christelijke herovering, het laatste mohammedaanse bolwerk van Catalonië, dat uitkijkt over de hele omgeving, met aan de voet van de berg een stuwmeer We trekken verder langs het massief van Monsant tot de ruïnes van het kartuizerklooster van Escaladei (12 km), gesticht in de 12de eeuw, bakermat van de wijnbouw in deze streek, bekend onder de aanduiding van herkomst 'Priorat' (als 'prioraat'). De plek, met de kloosterruïnes en de bergen op de achtergrond, lijkt zo te zijn ontstolen aan een schilderij uit de romantiek. Terug naar de kust komt u langs Falset (20 km), beroemd om zijn wijnen en met een interessante modernistische bodega. Als laatste kunnen we op de terugweg naar Reus de kloosterroute afsluiten door af te slaan in de richting van van Montbrió del Camp, voor een bezoek aan de ruïnes van het voormalige klooster- kasteel van Escornalbou (44 km), te Riudecanyes. gesticht in de 12de eeuw door de augustijners en aan het begin van onze eeuw gerestaureerd.
Gastronomie Costa Dorada Daurada De Costa Daurada heeft een zeer complete en gevarieerde keuken, gekenmerkt door zowel de ingrediënten uit de zee als uit de binnenlanden, met heerlijk banket en, natuurlijk, de wijnen. De Tarragonese keuken heeft bovendien altijd wel iets feestelijks, zoals wanneer men zich schaart rond de gepofte uien voor een calçotade. Het culinaire hoofdstuk is dan ook van fundamenteel belang wanneer u in deze streek op bezoek bent. Aan de kust van Tarragona vond men de romesco uit. Een saus op basis van amandelen, hazelnoten, Paprika, tomaat, knoflook, olie en zout, heerlijk voor over de vis of groenten of voor het aanmaken van een salade. Van januari tot en met april is het het seizoen van de calçotes. Een malse ui die op groot vuur wordt geroosterd, en dan met de vingers van de buitenste schillen wordt ontdaan en in saus gedoopt direct wordt opgegeten. Een ander typisch gerecht is de xató, een salade van bittere krulsla, tomaat, olijven, ansjovis, stokvis en tonijn, met een zeer bijzondere saus op basis van knoflook, amandelen, olie, soldaatjes, peterselie, tomaten, paprika, zout en peper. Beroemd is ook de rossejar de fideos, een visgerecht met een eerst gekookte en daarna goudbruin opgebakken soort pasta. Men eet dit vergezeld van de lokale knoflooksaus all i oli, net als in het geval van het vergelijkbare Catalaanse gerecht fideuà. Meer naar het zuiden is de rijst de koning in de keuken. Niet te versmaden zijn arroz a la marinera, arroz a banda en paella, alle met vis, of de bloedworst met rijst, de morcilla de arroz. Typische delicatessen langs de kust zijn de schaal- en schelpdieren, en dan vooral de langoustines van Sant Carles de la Ràpita. De variëteit aan vis is onuitputtelijk. Bekend zijn de suquet, inktvis met aardappelen en knoflook, tortilla de chanquetes, omelet van kleine gebakken visjes, en, in de rivierdelta, de xapadillo, gekookte paling. Meer landinwaarts is het eten stevig en overvloedig, op basis van schapenvlees of gegrilde worst of zwijnenvlees, en verder met de spinazieomelet met saus, konijn met knoflooksaus en de clotxa, een uitgehold brood gevuld met tomaat en gedroogde sardienen of vlees. De faam van de wijn uit Tarragona stamt reeds uit de Romeinse tijd en werd al geprezen door de schrijver Plinius de Oude. De streek kent vijf aanduidingen van herkomst: Conca de Barberà (lichte wijnen met een laag alcoholpercentage), Penedès (vooral de frisse en fruitige witte wijnen zijn aanbevelenswaardig), Priorat (rode, stevige wijn met sterke smaak), Tarragona (vooral wit) en Terra Alta (zware witte wijnen). Verder zijn er de likeuren, zure wijnen en mousserende cava's. Onder de desserts en het banket noemen we als meest typische lokale gerechten de menjar blanc, op basis van amandelen, citroen en kaneel, de carquinyolis op basis van amandelen en de pastissets, gemaakt van geraspte pompoen en onder andere hazelnoten. Vergeet bij de boodschappen niet de honing, de olijfolie, de moscatelwijn en het fruit.
Feesten en folklore - Costa Dorada Daurada De provincie Tarragona is rijk aan folklore en volksfeesten. Wat men ongetwijfeld het meest kent zijn de castells, enorme torens van op elkaar staande mensen, gevormd door verschillende groepen of colles, die enorme menigten op de been brengen. Als er weer eens een nieuw record is gebroken, dan haalt dat de voorpagina's van de lokale pers. Deze traditie is op papier terug te vinden tot in de 18de eeuw, maar gaat vermoedelijk terug tot in de middeleeuwen. De structuur van zo'n mensentoren bestaat uit een groep personen die de pinya, de basis, vormen en is heel uitgedacht " georganiseerd om een zo groot mogelijk gewicht te kunnen dragen. Op deze basis wordt het castell, het kasteel, onder veel muziek en aanmoedigend gebrul gebouwd onder leiding van het groepshoofd, het cap de colla. Het spannendste moment breekt aan als de anxaneta, een jong kind, langs de menselijke muur omhoog klimt om de toren te bekronen, het moment waarop de toren onder luid applaus carregat, of afgeladen, wordt. Heel beroemde groepen castellers zijn te vinden in Valls, El Vendrell en Tarragona. Ze vormen in zekere zin het symbool van de Catalaanse mentaliteit, altijd bereid om samen de schouders onder iets te zetten voor een gemeenschappelijk doel. Andere zeer interessante spektakels zijn de balls, gedanst toneel met fabelachtige personages, muziek en gesproken tekst. De beroemdste zijn de Bali de Diables, de duivelsdans, waarin de strijd wordt uitgebeeld tussen goed en kwaad en waar men altijd de gelegenheid te baat neemt om met actuele gebeurtenissen de draak te steken; de Bali de Bastons, of stokkendans, erg mooi om te zien en terug te voeren op voorchristelijke vruchtbaarheidsrituelen, of de Bali de Sant Crist, de dans van de heilige Christus, gehouden op 3 mei in Salomó, een authentiek voorbeeld van volkstheater. Heel leuk om mee te maken zijn ook de calçotades, die de laatste zondag van januari worden gevierd in Valls. Er is markt, wedstrijden, muziek, dansen en optochten, waarbij de aanwezigen meer dan honderdduizend uien verorberen. De balls en de castells zijn terug te vinden op alle grote feesten langs de Costa Daurada. Speciale vermelding verdienen de feesten van Santa Tecla en die van Tarragona (beginnen op 23 september), en de diada castellera in Calls, opgedragen aan de Heilige Ursula (laatste zondag van oktober).
Kunst en cultuur - Costa Dorada Daurada Terragona beschikt over een eerste-klas monumentaal erfgoed, vooral uit de Romeinse tijd en de middeleeuwen. Maar de hoofdstad van de Costa Daurada is, met de universiteit Rovira Virgili, tal van culturele centra en verenigingen, bibliotheken en galeries, ook op cultureel gebied zeer actief. Liefhebbers van musea treffen hier een rijke keur aan van meer dan vijftig tentoonstellingsruimtes en bezienswaardigheden, waaronder speciale aanbeveling verdienen het Museo Nacional Arqueológico de Tarragona, met een bijzondere, belangrijke Romeinse collectie, het Museo de la Romanidad de Tarragona, het Tarragonees Romeins museum, of het Recinto Monumental del Pretorio y Circo Romano, het monumentaal complex van het pretorium en het Romeinse circus, waar een bezoek kan worden gebracht aan een deel van het circus. Eveneens interessant zijn het kathedraalmuseum Museo Diocesano del Claustro de la Catedral, en hetmuseum voor moderne kunst, Museo de Arte Moderno of het museum-huis Casa-museo Castellarnau, ondergebracht in een 17de-eeuws herenhuis. Kunstminnaars moeten beslist een bezoek brengen aan de Romeinse villa van Centcelles, voor' de bezichtiging van de mozaïeken, en aan het Picassomuseum Centre Picasso, in Horta de Sant Joan, waar reproducties hangen van tweehonderd hier door Picasso geschilderde doeken. Degenen die belangstelling hebben voor natuurgeschiedenis kunnen terecht in het Museo del Montsi te Amposta, en het Ecomuseo del parque Natural del Delta del Ebro te Deltebre
Sport - Costa Dorada Daurada Dankzij de gevarieerdheid van het Tarragonese landschap is bijna elke sport hier mogelijk. Aan de kust vindt u jachthavens in: - Segur de Calafell - Coma-ruga - Torredembarra - Tarragona - Salou - Cambrils - L'Hospitalet de l'lnfant - L'Ametla de Mar - L'Ampolia - Sant Carles de la Ràpita - Les Cases d'Alcanar. - Calafat Verder vindt u er tal van mogelijkheden voor de duiksport, windsurfen, golfsurfen, waterskiën, verhuur van boten en watermotoren, kano's, enz. Nadere informatie kunt u inwinnen bij de toeristen informatie bureaus. De golfliefhebber kan terecht op vier verschillende plaatsen in: - Reus is de Club de Golf Reus Aigüesverds - Mont-roig del Camp de Club de Golf Bonmont Terres - Tarragona de Club de Golf Costa Dorada - Calafell de Club de Golf La Graiera. Een diepgewortelde traditie in heel Catalonië, die vooral in het gevarieerde landschap van Tarragona zijn ideale omgeving vindt, is de wandelsport. U kunt de GR, de Gran Recorrido of Grote Routes lopen, met trajecten van meer dan 50 km, zowel langs de kust als door de binnenlanden, of de PR-routes, Pequeno Recorrido, of korte routes, met afstanden van tussen de 10 en de 50 km. De bergen zijn ideaal voor routes te paard of op de fiets, en verder natuurlijk voor bergbeklimmen (op Montsant of de passen van Tortosa-Beseit) en avontuursporten. In de rivierdelta van de Ebro ligt een baan voor ultralightvliegtuigjes
Winkelen, vermaak en pretparken - Costa Dorada Daurada Voor het kopen van souvenirs denken we in de eerste plaats aan het zeer gevarieerde handwerk. In plaatsen als Miravet gaat de pottenbakkerstraditie terug tot in de middeleeuwen; tevens vindt u interessant aardewerk in Benissanet, El Vendrell, Ginestar, La Galera, La Selva del Camp, Tivenys en Torredembarra. Ook typisch uit deze streek zijn de wijnzakken van geitenleer (Gandesa en Mora d'Ebre). Smeedwerk wordt gemaakt in L'Espluga de Francoli en Santa Col oma de Queralt, en manden van dwergpalm of pitriet in Paüls en Rasquera. Let u ook op het borduurwerk. In L'Arboç en Calafell vindt u nog kantklosscholen. Voor wat betreft vermaak en pretparken noemen we allereerst het tweede grootste themapark van Europa, Universal's Port Aventura, met 31 attracties. In Albinyana vindt u het waterpretpark parque Acuático Aqualeón, met loslopende dieren. In Cambrils is er het Parque del pescador, een kleine dierentuin, en, in La Pineda, het waterpretpark parque acuático Aquopolis.
