Van dit bezoek had ik meer verwacht. Helaas zorgt de enorme belangstelling (zelfs nu in maart !) voor een overrompeling waardoor het onmogelijk is om alles rustig te bekijken. Hoewel ik reeds een uur voor de opening aanwezig was stond er al een rij van een paar honderd mensen. Deze groeide gestaag aan tot enkele duizenden die van alle kanten kwamen aanstromen. Eenmaal binnen wordt men bijna letterlijk door het volk ' meegedragen ' door de verschillende zalen. De Lacoön kon ik gelukkig wel rustig bekijken, maar van de Stanze di Rafaello kon ik maar een glimp opvangen. Gidsen die met hun paraplu omhoog hun groepen leidden, schoolklassen die soms meer lawaai maakten dan aandachtig waren, kortom, geen aangenaam bezoek. Natuurlijk krijgt men een indruk van de enorme grootsheid en rijkdom van het Vaticaan. Meterslange gangen waar elke vierkante centimeter bewerkt is met kunst. Ik iet mij dus maar meedrijven met de mensenstroom tot in de Sixtijnse Kapel. Daar onder ' Michelangelo's hemel ' was het een enorm gedrum en door mij tegen de zijwanden te drukken lukte het mij toch om een half uurtje dit wereldberoemde plafond te bekijken.
