Birger Vandael, KU Leuven- student uit Eksel...
----------------------------------------------------
'day after day, de weg naar een wereldhit'

KU LEUVEN

FACULTEIT SOCIALE WETENSCHAPPEN
2DE BACHELOR COMMUNICATIEWETENSCHAPPEN


Het verhaal van ‘Day after Day’


Prof : Prof. G. De Meyer     PAPER POPULAIRE CULTUUR: INDUSTRIE

      door
    Birger VANDAEL

academiejaar 2012-2013

De weg naar een wereldhit

Er zijn mensen die leven voor muziek. Daar ben ik 100% van overtuigd na m’n ontmoeting met Michel Theunissen. Zijn verhaal is niet dat van de jonge zanger die bij wijze van toeval een wereldhit scoort, en daarna op zijn lauweren rust. In tegendeel, het verhaal van Michel Theunissen is een dat van een man met een passie voor muziek. Toen hij in 1973 ‘Day after Day’ uitbracht, wist hij ook niet dat dit lied zijn leven zou veranderen. Michel Theunissen, Johnny Tiger is zijn bekendere artiestennaam, is geen Will Tura of Bram Vermeulen. Hij is niet bekend bij het grote publiek en hoeft geen handtekeningen uit te delen wanneer hij in zijn woonplaats Neerpelt naar de supermarkt gaat. Maar zijn lied ‘Day after Day’ heeft zeker en vast de wereld gezien, van Nieuw-Zeeland tot Amerika. Zijn lied doet vele Noord-Limburgers terugdenken aan hun jeugd, aan discotheek ‘de Tijgerhal’ waar hij vaak optrad. De nostalgische verhalen van heel wat familieleden brachten mij ook in aanraking met zijn song, en later ook met Michel zelf. De lange weg van ‘Day after Day’ gaat via verschillende takken van de muziekindustrie. Productiehuizen, Sabam, radiozenders, platenmaatschappijen… allemaal komen ze aan bod in de geschiedenis van de song. Ik zal de lange weg van het lied beschrijven, met speciale aandacht voor alle aspecten van de muziekindustrie. 

 1966
Elk muzikaal verhaal heeft een begin, voor Michel Theunissen begon het in 1966. Nadat zijn vader en moeder al muzikaal actief waren in de jaren ’40 en ’50, voelde ook Michel zich aangetrokken tot de muziek. Hij startte in 1966 met zijn groep ‘Johnny and the Tigers’. Een jaar later werd in Eksel ‘de Tijgerhal’ opgericht door de Chiro, waarbij hij ook zeer nauw betrokken was. Die discotheek diende als repetitielokaal en ‘Johnny and the Tigers’ traden heel vaak op. Zo verwierven ze lokaal al enige bekendheid, al was dat eerst voornamelijk met covers. Het feit dat mensen er toen al vanaf 14 jaar binnen mochten, maakte de plaats uniek, wat ook volk uit omliggende gemeentes aantrok. 
Van een manager was er toen nog geen sprake. Michel vertelt dat hij rekende op plaatselijke mensen die hen hielpen met de contracten. “Het punt is dat we er allemaal niet zo mee
bezig waren,” vertelt hij, “nu worden artiesten allemaal beter begeleid, er zijn meer mogelijkheden, denk maar aan het internet”. 
Day after Day
In 1973 volgde dan de grootste hit van de groep, ‘Day after Day’. Hoewel het veruit hun bekendste nummer zou blijken, was het lied vrij snel gemaakt. “We wilden natuurlijk zo snel mogelijk uitpakken met onze song,” vertelt Michel. Dat bleek zelfs in die mate te zijn, dat er een foutje in de song was geslopen. (‘feeling’ werd ‘feel’). “Maar dat was toen allemaal nog niet zo’n probleem, in de euforie gebeurde zo’n dingen. De dag van vandaag zou zoiets zeker niet waar zijn”, aldus Michel. De zanger vertelt dat hij nu veel meer beseft dan toen dat het nummer ‘iets speciaals’ had. Het nummer sloeg in als een bom. Ze verkochten meteen 5000 singles wat in die tijd best veel was. Dat overtrof alle verwachtingen. 
De song werd uitgebracht onder de minder bekende platenmaatschappij Fonora Records. Michel Theunissen ziet dat als één van de mogelijke redenen dat de grotere radiozenders zijn song niet zo heel erg vaak draaiden. Onder de grotere radiozenders, bedoelt hij dan naar eigen zeggen toch vooral Radio 1 en Radio 2. “We hebben onze plaat wel een paar keer aangeboden, maar de muziekbusiness zat een beetje raar in mekaar, met een hoop promotiekwesties waar nogal wat bij kwam kijken. We zaten er toen echt niet in. Nu zou ik het veel anders aanpakken. Maar van Facebookpagina’s, YouTube en online netwerken was er toen weinig sprake.”

Bron: Michel Theunissen, 2011


Wanneer Michel over de promotie vertelt, merkt hij meteen op dat er weinig radiozenders waren. De vrije radio’s zijn natuurlijk pas veel later gekomen.

Lokaal was en is het nummer wel een groot succes. Michel vertelt hoe hij nog steeds vaak gevraagd wordt om op trouwfeesten of jubileums het openingsnummer te zingen. Van een manager was nog steeds weinig sprake. Er waren wel nog steeds wat mensen die de groep af en toe eens vroeg voor een optreden. Maar echte promotie van de single is nooit door een manager of agent gebeurd.
Een contract bij een platenmaatschappij zat er op het begin niet in voor Johnny and the Tigers. Hoewel de platenmaatschappij die ‘Day after Day’ uitbracht regelmatig vaak platen uitbracht, stonden ze promotioneel niet sterk genoeg tegen grotere maatschappijen.  Het budget dat nodig was voor de promotie bleek bovendien niet voorhanden. Toen het nummer in 1988 opnieuw werd opgenomen met ‘the Red river band’ (een rockversie) was dat echter wel het geval. Naar eigen zeggen denkt zanger Michel Theunissen dat hun song een nog groter nationaal succes had kunnen zijn, als ze een andere aanpak hadden gekozen. Toch is hij heel tevreden met de vele positieve reacties. Bovendien heeft de song uiteindelijk toch op lange termijn heel wat succes gekend. “Olie komt toch altijd bovendrijven”, aldus Michel.
Michel haalt ook de B-side van de plaat even aan. Dat was één van de grote voordelen uit die tijd. Op de B-side kon een ander nummer gezet worden dat soms een beetje kon ‘profiteren’ van het succes van de A-side. Soms scoort de B-side ook onverwacht goed. ‘Mia’ van Gorki stond in 1991 op de achterkant van ‘Soms vraagt een mens zich af’, maar werd uiteindelijk hun grootste hit. ‘Johnny and the Tigers’ kozen voor ‘Till the End of Time’ op de B-side. Michel vertelt dat hij ook voor dat lied nog vaak positieve reacties krijgt. 

Zilveren plaat






 

In 1979 werden ‘Johnny and the Tigers’ bekroond met een zilveren plaat. Traditioneel kregen de artiesten toen ook symbolisch een zilveren plaat. Ze kregen die tot hun eigen grote verbazing tijdens een reünie concert. Michel ziet het als ‘een kers op de taart’. Een
zilveren plaat betekende toen dat er meer dan 5000 exemplaren van werden verkocht. Michel is er echter zeker van dat het daar niet bij bleef. Van een gouden plaat is er nooit iets vernomen.

Bron: Michel Theunissen, 2011 



In datzelfde 1979 brachten ‘Johnny and the Tigers’ ook hun eerste LP uit, opnieuw bij ‘Fonora Records’. Het is een live LP opgenomen tijdens een optreden in ‘The Early Bird’. Op de voorkant van de LP kozen ze voor enkele groepsfoto’s. Op de achterkant vindt men dan een korte kennismaking met de groep, alsook een lijst met nummers die op de LP te vinden zijn. 


Sabam
Michel is toen ook lid van Sabam geworden. Hij is bovendien heel tevreden met het feit dat hij dat toen gedaan heeft. “We hadden zo’n honderdtal liedjes die bij Sabam waren aangesloten. En Sabam levert toch wel goed werk, ondanks alle negatieve geruchten die de ronde doen. Goed, Sabam moet betaald worden, maar goed dat Sabam er is. Het is een zegen voor artiesten, maar zeker voor de auteurs en componisten. Ik kan het elke muzikant absoluut aanraden om lid te worden van Sabam. Het levert mij zelfs vandaag nog regelmatig een centje op als een lied van mij gedraaid of uitgebracht wordt.” Samen met Sabam organiseerde hij later bovendien ook de wedstrijd 'de beste Belgische Country song'. 

 
zanger-bassist: 'johnny tiger'

Het verhaal van Sabam brengt Michel bij zijn nieuw Deens avontuur. In 2013 zal ‘Day after Day’ uitgebracht worden in het Deens. “Ze hebben contact opgenomen via mail nadat een countryzanger het lied had opgemerkt op de Deense radio. Ze hebben dan toestemming gevraagd en gekregen. Een deel van de opbrengsten gaat gelukkig naar mij, meer bepaald de uitvoerdersrechten (=gebruikersrechten). Sabam is absoluut geen makkelijke materie, met ook nog termen als mechanische reproductierechten. Maar het is absoluut een zegen voor artiesten en componisten!”
De Denen zijn niet de eersten die ‘Day after Day’ willen uitbrengen. Er zijn ook nog vragen van een aantal artiesten die het nummer in het Nederlands willen uitbrengen. Het gaat dan niet echt om bekende artiesten. “Bekende artiesten hebben hun vaste songwriters, het is helemaal niet gemakkelijk om daar zomaar tussen te komen,” aldus Michel. “Al heeft Will Tura wel ooit contact met mij opgenomen. Hij had in ‘de Standaard’ gelezen dat er liedjes van mij in Amerika werden opgenomen. Mijn naambekendheid is de laatste jaren wel wat gestegen doordat ik het geluk heb gehad dat ik af en toe in de ‘betere kranten’ heb gestaan.”



Daarop verduidelijkt Michel even het ‘Amerikaverhaal’. Een project waar hij toch een jaar of 3 aan heeft gewerkt. Heel belangrijk voor hem was het feit dat liedjes in mp3 bestanden
konden doorgestuurd worden, wat Michel ook gedaan heeft. Uiteindelijk zijn die dus ook in Amerika beland. “In de metro van New York is een radiostation en daar werkt een man met Belgische roots. Hij heeft me dan eens gemaild om te zeggen dat het liedje daar regelmatig gedraaid wordt. Vrienden van mij hebben dat tot hun eigen verbazing live kunnen meemaken. Dat was natuurlijk zowel voor hen als voor mij een speciale vaststelling. 

Bron: Barry Sheffield, 2011 


Niet enkel in Amerika is ‘Day after Day’ gedraaid geweest. Ook in Nieuw-Zeeland is de song aangespoeld. Michel doet al het promotiewerk zelf. “De meeste radio’s die nummers draaien, geven ook een playlist aan, als daar dan één van mij tussen zit, ontvang ik ook een uitkering van Sabam. Het is natuurlijk onmogelijk om alle radiozenders over heel de wereld te controleren, maar het is wel leuk om zoiets mee te maken”. Michel spreekt zelf van een ‘wereldwijd netwerk’. Daar bedoelt hij zo’n 4000 contacten met radio’s en mediakanalen mee. De countrynummers die Michel gemaakt heeft, kennen bijvoorbeeld wel wat succes in de Scandinavische landen. Die worden op hun beurt dan weer in Noorwegen, Zweden, Finland en Denemarken gedraaid. Amerika ligt volgens Michel moeilijk qua auteursrechten. Ze hebben daar een hele andere kijk op dan hier. Het is volgens hem nodig om flink te investeren alvorens succes mogelijk is. 

new York.. metro radio-station
draait regelmatig 'day after day'
zie info:

Hi Johnny……..I’ll play the song this Thursday in the 10am (EDT) hour on my “Let There Be Country” radio show.

Along with airing in the New York City Metro area,

it will be worldwide on the internet. You can listen live or through our audio archive by visiting our website

Best from one Belgian (one-half) to another!
Regards……Barry

Program Director/Operations Manager: Barry Sheffield