In de zaterdageditie van TVweekeinde (19 augustus) doet Onno Hansum verslag van een rondreis door Cuba onder de titel 'Het broeit op Cuba'. "Als wij nietsvermoedend vragen of we ook het paleis van Fidel Castro zelf nog te zien krijgen, verschiet de gids van kleur. Met uitpuilende ogen en luide stem: "Weet jij dan waar dat is?" ...Dat is top secret." "Het is zomaar een voorbeeld van de merkwaardige contrasten die constant opdoemen in Cuba. Cubanen zijn uiterst gastvrij en tonen graag wat ze hebben, ook al is dat vaak niet veel."
"Uiterlijk toont iedereen zich tevreden en is men trots op de revolutie van 1959... Het gevolg was een ommezwaai richting communisme met wijkcomités en de geheime dienst, die nog altijd graag willen weten wat de mensen doen en denken. Ook nu nog is medische zorg en onderwijs tot en met universitair niveau gratis! Bovendien betaalt 85% van de Cubaanse gezinnen geen huur. Daar staat tegenover dat het gemiddelde inkomen uiterst karig is. Die situatie werd er niet beter op toen begin jaren negentig de financiële ondersteuning van Rusland wegviel."
Maar achter dit uiterlijk? "Even later worden we een steegje binnengeleid. Direct achter ons gaat het hek op slot en blijven er twee mannen op de uitkijk staan..... Deze jonge Cubanen zijn niet echt tevreden. 'Natuurlijk, de gezondheidszorg is op papier prima geregeld. Maar de laatste jaren zijn zeker 25.000 Cubaanse artsen en verpleegsters door Fidel Castro naar het buitenland gestuurd om bevriende landen te helpen. Veel Cubanen hebben vroeger Russisch geleerd op school, maar daar hebben wij nu helemaal niets aan. En hebben jullie al gezien dat er in de winkels bijna niets te krijgen is? We staan uren in de rij voor een paar schoenen en denk niet dat er veel te te kiezen valt. Iedereen is het erover eens dat er iets moet veranderen, maar het blijft erg gevaarlijk om die woorden hardop uit te spreken. Voor je het weet zit je een jaar of vijfentwintig achter slot en grendel'."