Soms worden leesbare teksten onleesbaar. Na de russische letters volgt al gauw een geheimschrift dat met runen geschreven wordt. Door de hobbit te lezen (1968) en in de ban van de ring (1969) was ik ervan overtuigd dat mijn runen niet te kraken waren. Mijn teksten werden zo ingewikkeld, dat teruglezen erg veel tijd ging kosten.
Ik zal een voorbeeld gaan schrijven, dit voorbeeld scannen en dan kan ik het hier plaatsen. Kijken of de code te kraken is. Maar dat komt nog. Ik ben net begonnen met mijn weblog en mijn speurtocht is eigenlijk begonnen in 1959 toen ik als peuter mijn naam kon schrijven. Waarop schreef ik mijn naam? Als je de trap op liep, kon je bij trede 9 over de leuning hangen en kon je op het plafond van de gang schrijven.
Dat heb ik gedaan, alleen schreef ik het in spiegelschrift, want je moest het kunnen lezen als je in de gang naar het plafond keek. Daar is het allemaal begonnen. In dat huis aan de Karel Doormanlaan in 1959. (wordt vervolgd)