Een tijd geleden, op zoek naar verborgen kerkschatten vond ik in een oude koffer  in de sacristie de  afgedankte torenhaan van onze Sint - Niklaaskerk . Ik dacht , sukkelaar, wat doe jij hier in deze donkere muffe bak ? Is dat de dank voor je jarenlange trouwe dienst aan de bevolking ? Ik heb hem in mijn armen genomen en ben de torentrap opgeklauterd naar de hoogste zolder. Daar heb ik hem op een voetstuk geplaatst en ik zag het meteen , hij fleurde op , knipperde met zijn oogjes en fluisterde mij het volgende toe :
Van 1909 tot 1993 duidde ik trouw de juiste windrichting aan , zeven dagen op zeven , dag en nacht. Nooit kreeg ik enige vergoeding of een dagje verlof .Ik heb twee oorlogen meegemaakt, deze van 1914 - 18 en deze van 1940 - 45 . Ik werd verscheidene keren beschoten en had vele kogelgaten in mijn lijf, die steeds hersteld werden. De vele littekens zijn nog goed zichtbaar.
Ik heb veel gezien vanuit mijn hoge uitkijkpost : soldaten , boeren , dronkaards , smokkelaars , douaniers , rijkswachters , veldwachters ,  pensejagers en vrijende koppeltjes achter de kerkmuur. Ik had soms ogen te kort om dat allemaal af te schieten . Ik heb negen pastoors gekend en evenveel onderpastoors . Vele kosters en honderden misdienaars heb ik de revue zien passeren . Ik heb veel zien veranderen in mijn geliefd dorp : paarden en karren , de eerste fietsen , de stoomtram , de dorsmachines met hun stinkende duvels , de eerste pikdorsers en de automobiel . Die automobiel had vaak nare gevolgen , er gebeurden veel ongevallen met alle leed en miserie vandien . De mens werd steeds meer en meer opgejaagd .De rust in mijn dorp was voorbij en ik beklaag mijn opvolger. Ik wens hem in ieder geval veel moed en sterkte toe want hij zal het nodig hebben .
Nu kan ik hier op deze zolder genieten van mijn welverdiende rust . Ik heb er  velen zien komen en gaan en met een traan in mijn oog zeg ik : "Ik was hier graag en ...bedankt alle vroegere en huidige Westkapellenaren " 
                                                                                                          
                                                               Guido