|
Zoals zovele kleine landelijke gemeenten had ook Westkapelle in een ver en recent verleden zijn typische dorps- en volksfiguren. We beginnen onze reeks met : Dewaegenaere Robert beter gekend als "Berten Waegenaere", geboren te Westkapelle in 1932 en overleden in 1984, amper 52 jaar
Hij was metserdiender en volgde zijn vader Gustave ( Staf - 1908-1982) op als stoeltjeszetter en stoelgeldophaler in de kerk. Hij was zich bewust van de gewichtigheid van zijn taak en het was waarschijnlijk daarom dat hij steeds een vijftal stylo's in zijn bovenste vestzakje had zitten. Niemand heeft hem ooit zien schrijven . Berten was altijd en overal aanwezig in het straatbeeld van zijn geliefd Westkapelle. Hij had zichzelf benoemd tot een soort ordehandhaver en met zijn tricilore armband aan regelde hij zelf af en toe het verkeer en wee hem die zijn orders niet uitvoerde. In de plaatselijke herbergen was hij naast een goeie klant tevens een graaggeziene gast en voor een paar pinten zong hij uit volle borst de credo of andere kerkelijke gezangen en hij kende er vele . Hij hoorde ze trouwens ieder weekend in de verschillende kerkelijke diensten. Bij de rondgang van de processie of de harmonie liep Berten, fier als een pauw , vooraan om de weg vrij te maken en het publiek op afstand te houden . Hij was actief in vele verenigingen en met jong en oud kon hij overweg; Toen Berten gedurende een van de laatste Boterbloemfeesten op het podium geroepen werd om er als dank een decoratie opgespeld te krijgen , rolden de gelukstranen over zijn wangen . Bij het applaus van de massa wist ik het : Er stond een mooie mens met een gouden hart naast mij voor een dankbaar publiek ; Het was zijn publiek .
Guido
|
