11-03-2009 om 17:05 geschreven door Reneke 't eL Dee Deeke

Sinds bijna twee volle jaren lig ik in de clinch met de Antwerpse schepen van huisvuilophaling.

Zijn vuilniskarmannen laten meestal mijn GFT zakken staan,  vaak ook de witte en andere reglementaire zakken. En soms binden de Witte Tornado's gewoon dikke stukken piepschuim onreglementair aan mijn witte zakken restafval.

Ik schreef talloze brieven,  verspilde evenzoveel euro’s aan nutteloze telefoons naar verschillende instanties zoals de sluikstortcel ed. Om daarna verwijten te krijgen dat ik mijn huisvuil,  ofwel niet reglementair op straat zet, ofwel veel te laat ofwel gewoon te kwader trouw ben.  De waarheid is dat mijn huisvuil al op straat gezet wordt daags voordien na 20.00 u in de meest reglementaire zakken die de stad aanbeveelt.

Waarom kunnen ze hun ongelijk niet toegeven ?  Het ergste is dat ik een zeer kwetsende brief kreeg van de diensten van de afvalschepen Lauwers als dat ik het nalaat de afvalcontainers op tijd buiten te zetten.  Waar blijven ze het halen ???  Ik gebruik geen afvalcontainers.

Ik werd het op een dag zo beu als koude pap en diende een strafrechterlijke klacht tegen de afvalschepen van Antwerpen omdat die er zich altijd zo goedkoop vanaf maakte.  Op de dag van het proces was niemand van de stad aanwezig.

Toen aan de afvalschepen werd gevraagd waarom hij niemand stuurde naar dat proces antwoordde hij doodleuk dat hij, noch zijn diensten wisten dat er een proces was.  Het gerecht heeft echter de stad reglementair verwittigd per schrijven van het proces.  Hoe bestaat het ?

Ze maakten me op alle mogelijke manieren belachelijk,  trokken mijn geloofwaardigheid in vraag enz. Voor mij is de maat vol ! Ik stem voortaan nooit SOCIALIST meer !  Ze zijn totaal onbekwaam, zowel Guy Lauwers als burgemeester Patrick Janssens die zich allebei als bezetenen vastklampen aan hun vetbetaald postje en geen enkel vuil middel schuwen om eerlijke burgers die durven reclameren, zwart te maken.

Kunt u misschien iets doen ?

Met vriendelijke groeten

M.D.

10-03-2009 om 00:00 geschreven door Reneke 't eL Dee Deeke

Ik woon dicht ergens bij Komen en heb daar een vijftal jaren geleden iets meegemaakt wat alle verbeelding tart,  iets wat in de Vlaamse rand nù nog steeds geen uitzondering is. Ik hoop dat jullie mijn naam en adres niet gaan vermelden. Zoals elk jaar omstreeks april organiseerde het bedrijf waar ik werk een soort open deur dag.  Na de rondleiding worden de bezoekers in groepjes gebracht naar de refter waar ze hun natje en droogje konden nuttigen. Onze baas had daarvoor een Brussels cateringsbedrijf aangetrokken.  Helaas sprak hun personeel enkel Frans.  Maar dat wist onze baas niet. Hij had wel gevraagd om perfect tweetalige mensen. 

De bezoekers waren voor het overgrote deel Vlamingen uit Oost – Vlaanderen en Antwerpen.  Natuurlijk begonnen de problemen als de mensen iets wilden bestellen want het personeel van het cateringsbedrijf sprak uitsluitend Frans en weigerden te luisteren naar Vlaams gesproken bestellingen. Al gauw waren er ernstige communicatieproblemen en het cateringspersoneel deed zelfs heel erg bot en snauwend tegen Vlaamssprekenden. Veel bezoekers wilden de zaken niet op spits drijven en besloten dan maar uit arre moede hun bestelling in het Frans te zeggen.  Voor onze baas en voor ons was dat de ultieme vernedering.  Onze baas heeft nooit onderscheid gemaakt tussen de aanwerving van Franstalig en Vlaams sprekend personeel.  Ook op het bedrijf zelf werd door het personeel moeite gedaan om elkaar te begrijpen.  Maar omdat het cateringspersoneel geen mallemoer Vlaams kon of liever... niet wilde spreken waren veel van onze franstalige collega’s even bot geworden en weigerden verder onze bezoekers in het Nederlands te begeleiden.  Het gevolg was dat vele bezoekers waaronder talrijke nieuwe potentiële klanten van ons bedrijf snel weg waren.  We begrepen de houding van onze eigen  Franstalige collega’s niet.  De volgende dag deden ze alsof er niks gebeurd is en waren ze weer hartelijk en vriendelijk als voordien.  Uiteraard heeft onze baas de ergste gevallen eruit gelazerd.

Als overmaat van ramp kreeg onze baas te maken met de Franstalige rode vakbond FGTB die hem in een economische wurggreep hield.  Onze baas MOEST toegeven aan hun onredelijke eisen wilde hij niet opgezadeld worden met stakingen en lock – outs.  Hij was immers maar een kleine KMO met slechts 80 medewerkers in dienst.

We kunnen hieruit leren dat het Vlaams anno 2005 nog steeds als een minderwaardig knechtentaaltje wordt beschouwd door de Franstaligen.  Later vernam ik dat het cateringsbedrijf geleid wordt door een Franstalige Brusselaar die PS – er is.  Een jaartje later was ons bedrijf toch over kop gegaan want na de open deur dag voorval is alles achteruit geboerd.  Er waren die dag erg veel potentiële nieuwe klanten voor ons bedrijf die begrijpelijk daarna afhaakten.  Zelfs talrijke trouwe klanten die op de rampzalige open deur dag werden uitgenodigd hadden genoeg van die belediging en bestelden niets meer bij ons bedrijf. Dit zijn nu wel geen levensbedreigende taaltoestanden zoals in de Brusselse ziekenhuizen maar ik vond het ook even erg omdat door zulke excessen mensen zonder werk raakten, iets waaraan ook de rode vakbond een verpletterende verantwoordelijkheid meedraagt.

Naam en adres bekend bij Reneke 't eL Dee Deeke.

09-03-2009 om 19:18 geschreven door Reneke 't eL Dee Deeke