vreemd
een gedicht is een gesloten doos
zorgvuldig luchtdicht
gestapeld genummerd op dat ene rek
ordeloos irrelevant
voor de buitendooswereld
af en toe open ik de doos
vergeef me dan
en laat de doos volstromen
met licht en lucht
vul ik de ruimte met verleden
tot geruisloosheid verdomd
ook het laatste woord
tot letters verdampt
voor altijd
tijd dekt alles dichtmet vergetenalleen stilte en herinnering aan kleurwarmte om jouliefsteals een landschap in zwart witstrak afgelijndin de groeven van mijn geheugendekt tijd alle verledendicht
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek