My Guardian Angels of the Sunny Dogs They say memories are golden well maybe that is true I never wanted memories, I only wanted both of you.
A million times I needed you, a million times I cried. If love alone could have saved you you never would have died.
In life I loved you dearly, In death I love you still. In my heart you hold a place no one could ever fill.
If tears could build a stairway and heartache make a lane, I'd walk the path to heaven and bring you back again.
Till we meet again my angel.
22-09-2007
DE REGEN
Het stortregende buiten. Je weet wel, dat soort regen dat goten en afvoerputjes doet overstromen, zo gehaast om de aarde te raken, dat het geen tijd had om de straal wat zachter te zetten.
We stonden allemaal onder deze luifel aan de ingang van de supermarkt. We wachtten, sommigen geduldig, anderen "geïrriteerd", omdat de natuur hun haastige dag in de war had gegooid.
Ik ben altijd wat dromerig als het regent. Ik verdwijn in het geluid en in het gezicht dat de hemel het vuil en het stof van de wereld afspoelt.
Herinneringen van "rennen en spetteren" als een "kind" -zo zorgeloos spelen in je gedachten, als een welkome onderbreking van een voorbije dag met zorgen en stress...
Haar stem was zo mooi toen het de hypnotische trance onderbrak, waar we allemaal in gevangen zaten, "Mama, laten we door de regen gaan rennen," zei ze. "Wat?" vroeg Mama. "Laten we door de regen gaan rennen!" Herhaalde ze. "Nee, lieverd. We wachten dat het wat minder wordt" antwoordde mama. Het kind wachtte nog een minuutje en herhaalde: "Mama, laten we door de regen gaan rennen."
"We worden doornat als we dat doen," zei mama. "Nee, dat zullen we niet, mama. Dat is niet wat je zei vanmorgen" zei het meisje terwijl ze aan haar mama's arm trok.
"Vanmorgen? Wanneer zei ik dat we door de regen konden rennen en niet nat zouden worden?"
Het meisje zei kalmpjes: "Weet je dat niet meer? Toen je met papa praatte over zijn kanker, toen zei je, Als we hierdoorheen geraken, samen, komen we door alles heen!"
Iedereen was opeens muisstil. Ik zweer dat je niets anders hoorde als de regen. We stonden allemaal doodstil.
De volgende minuten kwam er niemand en ging er niemand weg. Mama dacht even na over wat ze zou antwoorden. Sommigen zouden het weglachen of haar voor gek uitmaken. Sommigen zouden zelfs negeren wat ze zei. Maar dit was een moment van affirmatie in een kinderleven.
Een moment van onschuldig vertrouwen, dat wanneer het gevoed en verzorgd wordt, zal bloeien in geloof in de goede dingen en de hoop van het leven. "Lieverd, je hebt gelijk. Laten we door de regen rennen. Als het zo moet zijn dat men ons vanuit hierboven nat laat worden, wel, .. dan hadden we misschien juist een wasbeurt nodig," zei mama.
Daar gingen ze. We stonden daar allemaal te kijken en te lachen, toen ze daar vooruit sprongen tussen de auto's door, en jawel, door de plassen.
Ze hielden hun boodschappentassen boven hun hoofd voor het geval dat. Ze werden doornat. Maar ze werden gevolgd door enkele anderen. En ja, ik ook. Ik rende en werd nat. Ik had ook een wasbeurt nodig. Omstandigheden of mensen kunnen je geld, je materiële bezittingen en je gezondheid wegnemen.
Maar niemand kan ooit je dierbare herinneringen wegnemen... Vergeet daarom niet om "tijd" te maken en de gelegenheden te pakken om elke dag herinneringen te maken. Voor alles en voor elk doel onder de hemel is er een seizoen en een tijd.
Bewaar de zonnige dagen voor de donkere momenten. Samen een glaasje wijn, een frisse pint, een gezellige BBQ onder buren en vrienden, een terrasje, genietend van de dagdagelijkse dingen, een beetje humor...
Reacties op bericht (1)
22-09-2007
Prachtig mooi geschreven Tarali
Goedenavond Tarali, het was weer fijn om bij u op bezoek te zijn Ik wens u een zonnig weekend. Lieve groetjes van Marianne
22-09-2007 om 19:12
geschreven door Marianne
Ter nagedachtenis aan mijn 2 poedeltjes
Als tranen een trap konden bouwen en herinneringen een brug, dan klom ik hoog de hemel in en brachten jullie terug..
Wees vrij en blij lieve Tara en Ali ik mis jullie .....
Even voorstellen Ben vr. 60 +er en dieren betekenen veel voor mij, Ben hondentrimster geweest wat ik met héél veel plezier gedaan heb
Heb zelf 2 poedeltjes gehad die reeds overleden zijn in 1994 ze hebben de prachtige leeftijd van 18 gehaald waar ik erg trots op ben !
Ik kijk terug naar een mooie verleden met hen.....
