Afgelopen vrijdag besloot ik een stapje verder te gaan. Ik nodigde mijn pendelvriendin uit om s'middags iets te gaan eten of drinken. Mijn verzoek werd niet afgewezen maar op vrijdag was dit niet mogelijk omdat zij met verlof was. Zij stelde zelf voor om dit te verplaatsen naar gisteren maandag. Maandagmorgen keek ik reeds uit om haar te ontmoeten op de trein naar onze bestemming. 1 grote afwezige, zij natuurlijk. Ik dacht reeds dat mijn stapje verder een stapje te veel was. Niets daarvan echter, de trein was amper halverwege dat ik een SMS'je krijg om me te verwittigen dat ze haar trein gemist had maar dat ze onze afspraak s'middags niet vergeten was. Wij hadden afgesproken om in een eetcafé iets te gaan eten en IK had mij voorgenomen haar te vertellen dat ik een boontje voor haar heb. De begroeting was al een meevaller, zeer hartelijk en met 3 zoenen bovenop. Wat mij al onmiddellijk opvalt is dat ze er bijzonder knap uitziet, korter rokje en bloesje met een beetje gewaagd décolleté, zonder vulgair te zijn. Ik vertel haar dan ook onmiddellijk dat ze er bijzonder goed uitziet, een complimentje dat duidelijk in de smaak valt. Verder vertel ik dat het spijtig is dat ik geen 15 jaar jonger ben waarop ze me vraagt naar het waarom. Mijn antwoord laat niet op zich wachten en ik zeg dat ik haar het hof zou maken omdat ik haar zo speciaal vind en dat ik misschien wel verliefd zou worden. Haar repliek is onverwacht ' Ben je dat dan nu niet'. Perplex en een beetje met mijn mond vol tanden antwoord ik toch 'Al van op het eerste gezicht'. Wij hebben voor het eerst innig gezoend, daarna lekker gegeten en afgesproken voor dinsdagmorgen. Wat er vanmorgen gebeurde is niet in een blog te beschrijven. Nieuwsgierig, ik heb een mail-adres doorgegeven, niet moeilijk dus en misschien antwoord ik wel.
