Dank U Oudje.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

       oooooooooooooo

Houterige sprokkelklare

verkleumde handjes

brokkelen onder een hoge rug

de kruimels neer...

Het bos ziet somber toe

hoe de meer dan derde leeftijd

nog steeds net als vroeger

ieder jaar de vogeltjes voedt.

Sneeuw en koude trotserend

slentert de eenzaamheid

doorheen  mulle takken

en losgekomen wortels.

Starende kastanjeboom

en luimende eik

schudden windwuivend

de vogels ergens heen.

Maar die komen

steeds naar dezelfde plek

elke koude dag

sinds jaren...

“Ontmoeting”...

De vogels, het oudje...

Ook volgend jaar...

Het takkenbosje verdwijnt

een hele hoge rug die trillend

het in de verte rokend schouwtje

opzoekt.

Tot-morgen-getsjirp...