Herfstxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De afgekoelde zomerwind beroert mijn grijze haar.

Het afscheid van de zomerzon,dat valt mij best zwaar.

Maar zie ik dan de kleuren van beuk-en

 eikelblad,dan denk ik

Aan de  schepper,zoiets dat doet mij wat.

De pracht van al die bomen,eens in het keurig groen,die ieder jaar

,zonder vragen .hun jas uitdoen.  

Ze kijken naar elkaar,de wind lijkt op hun zuchten,de storm rukt hun schoonheid af,ze kunnen niet ontvluchten.

De herfst staat toe,soms met grof geweld,

Zodat menig oude boom ruw wordt geveld.

Dan treurt het bos met dauw als tranenvocht,zijn tijd is voorbij.’t Is de laatste tocht.

Als boom was hij nooit voor een kleintje vervaagd,

Maar verdwijnt zoals velen in de open haard.

De herfst is guur en koud zijn de winden,een der seizoenen met weinig vrinden.

Maar ook zij is een kind van Moeder Natuur,

De herfst is als het leven,soms zoet soms zuur