Ik ben vyvey Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam JP.
Ik ben een man en woon in Jabbeke () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/10/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, fietsen.
Te voet van Jabbeke naar Compostela
Een dagelijks verslag over mijn tocht naar Compostela
18-09-2016
Dag 36 Mons - Labouheyre
Dag 36:
Zeer lange tocht met dreiging van onweders. Eerst afscheid genomen van Bernard uit Nantes. Waren een beetje te laat wakker geworden en hebben samen ontbeten. Hest, confituur en hardgekookte eieren gekregen van de lieve uitbaatster.
Bernard zou slechts 20 km wandelen en had rugpijn. Ik op weg via een andere route naar labouheyre, 36 km verder. Eerst bossen en autoloze wegen maar daarna een weg pal naast de snelweg naar Bayonne. Ik had gezien, op het internet, dat er 13 km verder een wegrestaurant van Flunsch was. Normaal kan je er via de gewone weg niet bij maar ik dacht dat het personeel van het restaurant toch ergens een toegang had, zonder de snelweg te nemen. En inderdaad stonden aan de acterkant van de parking enkele auto's geparkeerd. De toegang van het terrein was via een groot hekken met badgecontrole. Gelukkig was er ook een klein poortje dat niet afgesloten was.
Brood en een paar cola's gekocht en het wc gebruikt en wat getelefoneerd, om een bed te bespreken voor de avond en, de volgende dag. Het ene hotel was vol en de anderen waren in verlof. Kon dan toch een telefoonnummer bemachtigen voor een gemeentelijke refuge.
De dame zou me ophalen van als ik in het centrum van Labouheyre zou aankomen. en zo geschiede. Na een lange zware tocht ,veel langs een rumoerige snelweg, en in de drukkende hitte, eindelijk Labouheyre. Eerst inkopen gedaan in een warenhuis want in de refuge was wel een keuken maar geen etensweren. Geen retaurant open die dag.
Rustige kamer met 2 bedden en ik was er alleen. Goed geslapen maar toch te warm en drukkend.
Van Mios naar Salles via de fietspaden. Altijd maar rechtdoor door de bossen. Nu en dan een geweerschot. De jacht op het grof wild is open sins gisteren. Info gaan vragen bij de toeristische dienst over campings of kamers in de buurt of verder op de weg.
Een stempel gekregen en gereserveerd voor een bed in een pelgrimsherberg te Belin-Béliet. Terug op stap dus in die richting via rustige wegen en fietspaden. In een bakkerij een broodje kip en een cola gekocht en ter plaatse op gegeten.
Nog 4 km naar het gehucht " Mons" en daar de sleutel genomen van de herberg. De sleutel lag onder de mat bij de voordeur. De dame aan de telefoon had me vergeten te zeggen dat ik alles moest mee brengen, en zelf moest koken. Geen winkel of restaurant in de buurt. Er stond een oude racefiets en ik was al klaar om die eventueel te gebruiken om het nodige te gaan halen toen een andere pelgrim binnen kwam. Daniel op weg naar Compostela en komende uit Nantes aan de Loire.
Hij zei me ik heb eten genoeg voor 2 en we delen. De verhuurster kwam ons een stempel geven en had eieren, brood en confituur meegebracht. Gratis.
De prijs van de kamer was donatief. Je geeft wat je wilt.
Met goede bedoelingen gestart. Ik zou bijna 30 km stappen op een vlakke mooie fietspiste. Altijd rechtdoor dus en aan 5 km per uur is dit een aankomst rond 13 uur. Rest dan nog veel tijd om te rusten en te ontspannen.
Om 9 u dus na 10 km stappen kom ik aan in een stadje met overdekte markt. Altijd interessant want de produkten zijn altijd vers op de markt. Gezocht: brood, beleg en een koffie. Ik kom aan een stand waar alle soorten wijn kan gedronken worden en vraag of ik een grote koffie kan kopen. De dame en haar vriendin wilden mij de koffie aanbieden. Een punt tortilla meneer, een glaasje rode wijn. Ik zeg niet neen. Ik krijg de rest van de fles en men vraagt me of ik naar de mis wil. Waarom niet. Eeen volle kerk en een doopsel van een klein meisje. De pastoor verwelkomde de pelgrim.
Na de mis terug op weg maar de wijn en het warme weer waren niet bevordelijk voor een gemakkelijk tocht. Een lange dag dus. Nog 19 km stappen.
De camping van Mios stond redelijk vol met carravans en mobil homes. Niemand aan de receptie. Gevraagd wat te doen. Zet uw tentje maar en ze komen wel je boete innen. Niemand gezien en s'morgens om 7 u vertrokken zonder betalen.
Voor ik naar mijn logement ging nog vlug kennis gemaakt met een jonge Bruggeling. Deed deugd nog eens West-Vlaams te praten? Ben vergeten zijn naam te vragen? Een leuke knul.
Gisteren avond is nog een pelgrim aangekomen en ging in mijn kamer slapen. Ik vroeg of hij een snurker was en inderdaad, hij bekende. Hij zei; "je gaat er geen last van hebben want ik ga tv gaan kijken en in die zetel blijven slapen". s'Morgens om 5 u 30 is hij dan toch op de kamer gekomen en wilde nog 3 u slapen. Ben op gestaan en mij klaar gemaakt om te vertrekken. Broodjes gekocht en via het strand naar Lége Cap Ferret.
Geen goed iee. Het zand was te zacht en mul en het strand helde veel af. Slecht voort de heupen. Terug de duinen overgeklauterd en het 13 km lange pad gekozen door het woud. Monotoom en eenzaam. plots, midden het bos een paar zwemvliezen. Raar. Van de fiets gevallel? Nu en dan een fietser en 3 u stappen tot Le Porge Océan. Daar was het markt en een paar café's. Een koffie en een cola gekocht en wat gepraat tegen mensen uit hasselt.
Vanaf Le Porge de gewone weg genomen naar Lége Cap Ferret omdat de pistes door de bossen afgesloten zijn wegens brandgevaar.
Na een lange, hete en vermoeiende dag aangekomen op een kleine camping. Na de douche iets gaan eten en naar bed.
Rustige nacht tot 3 u. Dan wakker en liggen woelen en toch een paar uurtjes terug geslapen. Start om 7 u en onmiddelijk in het woud van pijnbomen. Een betonnen pad van 14 km tot Carcans Plage. Het meest naast het pad gelopen op de zachte dennennaalden. Veel zachter voor de voetjes.
In Carcans Plage gestopt en een reuzenhamburger met friet besteld. De keuken was nog niet open maar ik wilde wel wachten. Lekker en voedzaam.
Nog 11 km naar mijn eindbestemming te Lacanau Océan. Even gaan vragen in het toeristenbureaux of ik als pelgrim goedkoop kan logeren. Buiten zaten mensen te genieten van de gratische wifi. Ik vroeg aan een jongen of er een code nodig was en hoorde aan zijn accent dat het een buitenlander was. Hij was van Brugge. Leuke kerel en deed me plezier nog even plat west-Vlaams te klappen. Heb vergeten zijn naam te vragen. Jammer.
"Ga maar logeren in Villa Zen" Daar is het betaalbaar en goed, zegden ze me.
En inderdaad. Een gemoedelijke sfeer en niet duur. Veel jonge mensen, surfers. Alle nationaliteiten. Spanjaarden, Fransen, Nederlanders en zwitsers.
De keuken was voor iedereen en heb wat voorraad gekocht en wat gekookt voor mezelf. Enkele eieren gekookt voor morgen.
Een stempel gevraagd in mijn boekje.
Morgen stap ik tot aan het meer van Arcachon en ga slapen in Lége Cap Ferret ongeveer 28 km.
Vandaag een lange tocht. Normaal 34 km maar uiteigenlijk 36 km ver. Een beetje motregen en veel wolken om te starten. Het fietspad dwars door de landes is goed onderhouden. Geen putten en bulten maar eentonig recht door de dennenbossen. Km lang. Men kan van de Medoc tot Biarits fietsen, 330 km lang. Niemand te zien en de oceaan is niet ver. Men hoort de golven ruisen en bruisen aan de rechterzijde.
Ongeveer 14 km stappen tot Montalivet les Bains. IK ken dit dorpje goed en kom er regelmatig tijdens mijn vakantie in de Medoc. Iedere dag is het markt. Heb dan ook niet gelaten om een dozijn oesters te bestellen en samen met een glaasje droge witte wijn en een stuk stokbrood te nuttigen.
Verder de piste gevolgt dwars door de bossen. Eigenlijk veel te warm om te stappen in de bossen. Geen of weinig schaduw en geen wind. Rechts richting de zee gestapt en over de duinen geklauterd tot aan het strand.
Niemand maar ook niemand te zien. Kilometers ver geen mens te bespeuren. Een lekker briesje en leuk stappen op de rand van de waterlijn.
Aangekomen in Hourtin Plage op zoek naar een camping. Er is er maar 1 en eentje van 5 sterren. 24 € meneer. Wat ....die prijs betaal ik niet om op de grond te slapen. Dan nog liever op het strand.
Even verder gevraagd of er iemand een kamer te huur had. Ja hoor. BIj een fietsenhandelaar kon ik een kamertje huren voor een briefje van 20. Niet de Hilton maar goed. Heb een bed, een douche en een wc. De kamer kan niet goed afgesloten worden maar de verhuurder zegt dat er hier geen dieven zijn. OK dan toch een stoel voor de deur gezet.
Morgen stap ik langs het strand tot in Lacanau Océan en moet nu nog ongeveer een kleine 1200 km stappen.
Om 5 u wakker na een rustige nacht. Vertrokken in het donker. Ongeveer 9 km naar de veerboot over de Garonne. Heb ik al dikwijls genomen met de auto. Nu eens te voet. Een koffie gedronken aan boord en wat chocolade koeken gegeten. Eenmaal aangekomen haast iedereen zich richting de stranden. Honderden fietsers op het mooie trajekt van Le verdon naar Saulac sur Mer.
Daar aangekomen via de hoofdstraat naar de kerk om een stempel. Veel toeristen en lekker weer.
De pastoor stuurde me door naar de toeristische dienst om een mooierestempel. Wat verder wat gaan eten in een restaurant en terug op weg naar mijn bestemming.
Camping l 'Ocean. Niemand aanwezig. Getelefoneers en ik mocht me plaatsen waar ik wilde. Een code gevraagd voor de wif en normaal 5 € voor 4 u maar kreeg vermindering omdat ik wandeleaar was.
Na de douche wat eten en drinken gaan zoeken zo een 500 meter verder. Bijna niemand op de camping.
Morgen naar Hourtin Plage via het strand en indien te lastig het pad achter de duinen.
Voor het slapengaan eerst een grote pizza gegeten. Niet veel geslapen. Mje gezet op het einde van de camping en ver van de straat. Nogal wat verkeer daar. 100 m van de camping was een meertje, en veel eenden. Gans de nacht gekwaak en gekwekker van die eenden. Het plaatselijke hondje moest dan ook nodig nog iedere keer blaffen,en keffen ,iedere keer er een eend kwaakte. Amaai.
Om 6 u opgestaan en weg. Was nog donker maar niemand op straat. Geen paden of wegels deze keer maar een rustige departementale straat. Wegens de hitte wilde ik zo vlug mogelijk aankomen dus de korste weg genomen. Flink doorstappen dus. 33 graden warm. Onderweg brood en cola gekocht.
In een cafe gevraagt naar een camping. " Er zijn er 2" zegden ze. "Een stlle met veel schaduw maar zonder wifi,of anders een gemeente camping met wifi".
Mij daar geplaatst en er s avonds mosselen friet gegeten.
Ontbijt om 7 uur en afscheid genomen van Filip. Het was zo afgesproken. Een fijne kerel.
Een beetje verder zie ik hem een bakkerij in gaan en ik ga er ook heen en koop wat brood en voor de laatste keer afscheid genomen. Hij naar Saintes en Bordeaux en ik via Royan langs de oceaan .
Mijn nog natte kleren aan mijn rugzak gehangen in de hoop dat het onderweg zou drogen maar het mistige weer, en de klamme warmte, hielpen me in het totaal niet om droge kleren te krijgen. Donkere wolken en slechts 18 graen. Later na de middag werd het dan toch nog 28 graden.
In St Savinien de heuvel beklommen en de kerk bezocht op zoek naar een stempel. De pastoor was er even niet maar zou direkt komen. Een zwarte priester en Brugge was hem niet onbekend.
De rivier de Charante overgestoken en verder via rustige veldwegen. Hier en daar een kalk oven. Een overblijfsel van de romeinen. Zij gebruikten die ovens om ciment te maken met kalk. 100 jaar geleden waren die ovens nog in gebruik.
Na 29 km stappen gestopt in een dorpje met camping. Crazammes, bekent om zijn kalkgroeven. Er zijn er nog 2 in werking. Blokken kalk voor beeldhouwers en restauratie van gebouwen en kerken.
Morgen ongeveer de zelfde afstand naar Sauyan. Misschien is daar een camping of gastenkamer.
Berihtje gekregen van Filip dat hij 35 km gestapt heeft. Flink. Ben blij.
Ik ben vyvey Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam JP.
