Ik ben vyvey Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam JP.
Ik ben een man en woon in Jabbeke () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/10/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, fietsen.
Te voet van Jabbeke naar Compostela
Een dagelijks verslag over mijn tocht naar Compostela
18-09-2016
Dag 36 Mons - Labouheyre
Dag 36:
Zeer lange tocht met dreiging van onweders. Eerst afscheid genomen van Bernard uit Nantes. Waren een beetje te laat wakker geworden en hebben samen ontbeten. Hest, confituur en hardgekookte eieren gekregen van de lieve uitbaatster.
Bernard zou slechts 20 km wandelen en had rugpijn. Ik op weg via een andere route naar labouheyre, 36 km verder. Eerst bossen en autoloze wegen maar daarna een weg pal naast de snelweg naar Bayonne. Ik had gezien, op het internet, dat er 13 km verder een wegrestaurant van Flunsch was. Normaal kan je er via de gewone weg niet bij maar ik dacht dat het personeel van het restaurant toch ergens een toegang had, zonder de snelweg te nemen. En inderdaad stonden aan de acterkant van de parking enkele auto's geparkeerd. De toegang van het terrein was via een groot hekken met badgecontrole. Gelukkig was er ook een klein poortje dat niet afgesloten was.
Brood en een paar cola's gekocht en het wc gebruikt en wat getelefoneerd, om een bed te bespreken voor de avond en, de volgende dag. Het ene hotel was vol en de anderen waren in verlof. Kon dan toch een telefoonnummer bemachtigen voor een gemeentelijke refuge.
De dame zou me ophalen van als ik in het centrum van Labouheyre zou aankomen. en zo geschiede. Na een lange zware tocht ,veel langs een rumoerige snelweg, en in de drukkende hitte, eindelijk Labouheyre. Eerst inkopen gedaan in een warenhuis want in de refuge was wel een keuken maar geen etensweren. Geen retaurant open die dag.
Rustige kamer met 2 bedden en ik was er alleen. Goed geslapen maar toch te warm en drukkend.
Van Mios naar Salles via de fietspaden. Altijd maar rechtdoor door de bossen. Nu en dan een geweerschot. De jacht op het grof wild is open sins gisteren. Info gaan vragen bij de toeristische dienst over campings of kamers in de buurt of verder op de weg.
Een stempel gekregen en gereserveerd voor een bed in een pelgrimsherberg te Belin-Béliet. Terug op stap dus in die richting via rustige wegen en fietspaden. In een bakkerij een broodje kip en een cola gekocht en ter plaatse op gegeten.
Nog 4 km naar het gehucht " Mons" en daar de sleutel genomen van de herberg. De sleutel lag onder de mat bij de voordeur. De dame aan de telefoon had me vergeten te zeggen dat ik alles moest mee brengen, en zelf moest koken. Geen winkel of restaurant in de buurt. Er stond een oude racefiets en ik was al klaar om die eventueel te gebruiken om het nodige te gaan halen toen een andere pelgrim binnen kwam. Daniel op weg naar Compostela en komende uit Nantes aan de Loire.
Hij zei me ik heb eten genoeg voor 2 en we delen. De verhuurster kwam ons een stempel geven en had eieren, brood en confituur meegebracht. Gratis.
De prijs van de kamer was donatief. Je geeft wat je wilt.
Met goede bedoelingen gestart. Ik zou bijna 30 km stappen op een vlakke mooie fietspiste. Altijd rechtdoor dus en aan 5 km per uur is dit een aankomst rond 13 uur. Rest dan nog veel tijd om te rusten en te ontspannen.
Om 9 u dus na 10 km stappen kom ik aan in een stadje met overdekte markt. Altijd interessant want de produkten zijn altijd vers op de markt. Gezocht: brood, beleg en een koffie. Ik kom aan een stand waar alle soorten wijn kan gedronken worden en vraag of ik een grote koffie kan kopen. De dame en haar vriendin wilden mij de koffie aanbieden. Een punt tortilla meneer, een glaasje rode wijn. Ik zeg niet neen. Ik krijg de rest van de fles en men vraagt me of ik naar de mis wil. Waarom niet. Eeen volle kerk en een doopsel van een klein meisje. De pastoor verwelkomde de pelgrim.
Na de mis terug op weg maar de wijn en het warme weer waren niet bevordelijk voor een gemakkelijk tocht. Een lange dag dus. Nog 19 km stappen.
De camping van Mios stond redelijk vol met carravans en mobil homes. Niemand aan de receptie. Gevraagd wat te doen. Zet uw tentje maar en ze komen wel je boete innen. Niemand gezien en s'morgens om 7 u vertrokken zonder betalen.
Voor ik naar mijn logement ging nog vlug kennis gemaakt met een jonge Bruggeling. Deed deugd nog eens West-Vlaams te praten? Ben vergeten zijn naam te vragen? Een leuke knul.
Gisteren avond is nog een pelgrim aangekomen en ging in mijn kamer slapen. Ik vroeg of hij een snurker was en inderdaad, hij bekende. Hij zei; "je gaat er geen last van hebben want ik ga tv gaan kijken en in die zetel blijven slapen". s'Morgens om 5 u 30 is hij dan toch op de kamer gekomen en wilde nog 3 u slapen. Ben op gestaan en mij klaar gemaakt om te vertrekken. Broodjes gekocht en via het strand naar Lége Cap Ferret.
Geen goed iee. Het zand was te zacht en mul en het strand helde veel af. Slecht voort de heupen. Terug de duinen overgeklauterd en het 13 km lange pad gekozen door het woud. Monotoom en eenzaam. plots, midden het bos een paar zwemvliezen. Raar. Van de fiets gevallel? Nu en dan een fietser en 3 u stappen tot Le Porge Océan. Daar was het markt en een paar café's. Een koffie en een cola gekocht en wat gepraat tegen mensen uit hasselt.
Vanaf Le Porge de gewone weg genomen naar Lége Cap Ferret omdat de pistes door de bossen afgesloten zijn wegens brandgevaar.
Na een lange, hete en vermoeiende dag aangekomen op een kleine camping. Na de douche iets gaan eten en naar bed.
Ik ben vyvey Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam JP.
