Dag 61:

Wakker om 7u30 en heb eigenlijk geen haast. Ontbijt in een café recht over de herberg. Ik ontmoet er een Francaise die ik al dikwijls heb gesproken. Ze is blij. Haar zoon was een paar dagen na haar gestart in Nantes(Fr) en heeft haar ingehaald en gaat verder stappen met mama. Het is haar vierde keer.

Léon is een grote stad en het duurt een tijdje eer ik buiten het centrum ben, en door de aglomeratie stap. Even verder moet ik kiezen: een langere maar rustige dag door de natuur, of kort en vlug langs een drukke weg. Ik kies de eerste. Ik beklaag het me niet. Veel struiken en bomen en een goed maar licht heuvelachtig pad. Weinig volk en geen dorpen. Geen Probleem ik heb brood en beleg en 2 liter water bij me.

In Villar De Mazarife zie ik een bekende weer. Een Engelse. We eten samen in een bar. Ze stapt even vlug en ver als ik want ik zie ze regelmatig. Ik laat haar achter en stoom verder naar St Martin Del Camino. Onderweg zie ik een jonge Amerikaanse in tranen. Zeer traag en mankend stappen. Tendinitis aan een pees in de voet. Zeer pijnlijk. Naar een dokter geweest en 3 dagen gerust maar ik weet uit ervaring dat dit minstens een week moet rusten en dan nog altijd een zwakke plek  blijft. Ze stapt samen met haar broer en wil absoluut in Compostela aankomen. Gaat nooit lukken denk ik. Een peesonsteking is fataal voor een wandelaar.

In de herberg krijg ik een bed en bestel alvast mijn avondeten en ontbijt. Vanavond Paella.

Morgen verlaat ik de vlakte en klim ik naar Astorga.

09-10-2016 om 22:22 geschreven door Rita